محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827800389
این ۱۳ را «سیزده» نبینید!
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: این ۱۳ را «سیزده» نبینید!
داغ نوجوان دیدن، سخت و جان فرساست، چه برسد که این داغ ماحصل بی توجهی بزرگترها هم باشد. داغی که آمار و ارقام نشان از رقم خوردن مکرر آن در پنج شش ماه اخیر دارد و البته تنها بخش کوچکی از فاجعه بزرگی که در حال وقوع است را نشان می‌دهد. نیم نگاهی به جدول این اتفاقات ببیاندازید تا دستتان بیاید از چه فاجعه ای سخن می‌گوییم.
کد خبر: ۵۶۳۴۳۱
تاریخ انتشار: ۰۵ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۰:۰۱ - 25 January 2016
مرگ، آن هم برای دانش آموزانی که در ابتدای راه زندگی قرار دارند، به خودی خود آن قدر تلخ هست که هضم ناپذیر باشد، چه برسد که از نوع غیر عادی هم باشد. ولی آیا مسئولان هم این گونه فکر می‌کنند؟
به گزارش «تابناک»، در سومین روز ماه جاری، سیزدهمین خودکشیِ دانش آموزان طی سال جاری به وقوع پیوست؛ این بار در سرویس بهداشتی مدرسه‌ای در کرمانشاه، با یکی از همان شیوه‌های قدیمی پایان دادن به حیات، یعنی به دار آویختن. به این صورت که دانش آموز پایه هشتم، قبل از زنگ تفریح از معلم اجازه گرفته و راهی سرویس بهداشتی می‌شود تا دقایقی بعد پیکر بی جانش توسط دیگر دانش آموزان کشف شده و مصیبت کامل شود.
این اتفاق برای سیزدهمین بار است که در سال 94، جامعه دانش آموزی کشور را شوک زده می‌کند و پیشتر، به شیوه های گاه متفاوت، دوازده بار دیگر در سال جاری به ثبت رسیده است. از این رو می‌توان آن را یک تراژدی بزرگ خواند و از تکرار مکررش، نگران شد.
تراژدی تلخی که در پنج شش ماه (بی احتساب تعطیلات تابستانی مدارس) سیزده دانش آموز بی جان شده با خودکشی روی دست مسئولان آموزش و پرورش گذاشته است. به این صورت که ۹ تایشان خود را حلق‌آویز کرده‌اند، سه نفر از ارتفاعی (سقف خانه، پل عابر پیاده و...) به پایین پریده‌اند و یک نفر با سلاح گرم جان خود را گرفته است.
همه این ها در حالی است که شمار دانش آموزان خودکشی کرده بسیار بیشتر از 13 تنی است که با این اقدام به زندگی خود خاتمه داده‌اند. آماری که هیچ کجا به ثبت نمی‌رسد و طبعا نگرانی ها در این خصوص را افزایش نمی‌دهد اما نمی‌توان منکرش شد.
برای دیدن تصویر در ابعاد بزرگتر، روی آن کلیک نمایید
این را می‌شود از آمار به ثبت رسیده خودکشی در کشورمان دریافت که حکایت از ۶۰ خودکشی ناموفق به ازای هر خودکشی موفق دارد. آماری که با تکیه بر آن می‌توان نتیجه گرفت به ازای سیزده دانش آموز جان باخته در یکسال اخیر، دست کم هفتصد هشتصد دانش آموز دیگر خودکشی نافرجام را تجربه کرده‌اند.
آماری دهشتناک که با توجه به شرایط سنی دانش آموزان و تاثیر گذاری شدیدی که در این سن و سال روی یکدیگر دارند، حکایت از در کمین بودن خطری بسیار بزرگ برای آموزان دارد و مجابمان می‌کند که مسئولان را مخاطب قرار داده و اقداماتشان در جهت مقابله با این موج بزرگ منفی را مورد پرسش قرار دهیم.
البته این آمار، صرفا عدد و رقم های درج شده روی کاغذ نیستند، بلکه قابلیت راستی آزمایی نیز دارند. به گونه ای که گزارش میدانی درج شده در یکی از جراید، حکایت از نگرانی برخی معلمان و اولیای مدارس از وقوع این حوادث شوم در مجموعه دانش آموزانشان دارد. نگرانی ای که هرچند جا دارد مورد تقدیر قرار گیرد، اما به هیچ عنوان کافی نیست چرا که به پروسه ای در راستای پیشگیری از خودکشی دانش آموزان منتج نشده و نمی‌شود.
این را می‌شود از سخنان معلم ورزشی دریافت که می‌گوید: «باید تمام حواسم هنگام ساعات ورزش به سرویس های بهداشتی باشد که مبادا یک غفلت من موجب یک حادثه ناگوار شود.» سخنانی تامل برانگیز که ظاهرا مسئولان آموزش و پرورش، گوشی برای شنیدنشان ندارند و دردناک ترین قسمت ماجرا نیز همین جاست.
کافی است به این موضوع دقت کنیم که مشکلات دانش آموزان خودکشی کرده دیده نشده است که اگر این گونه می‌شد، بی شک می‌شد از وقوع شمار زیادی از این خودکشی ها، جلوگیری کرد. رویکردی که حتی پس از وقوع این حوادث شوم هم پی گرفته نمی‌شود تا از اثرگذاری این اتفاقات ناگوار بر دیگر دانش آموزان جلوگیری به عمل آید و مانع از اپیدمی شدن خودکشی در مدارس دیگر شود.
با این حساب قطعا سخن گفتن از مشکلاتی که نسل فعلی دانش آموزان با آنها مواجهند، آرمانی به نظر می‌رسد؛ مشکلاتی مانند تک فرزندی و تنهایی بسیاری از دانش آموزان، رواج سرگرمی های آنلاین که این نسلِ تنها را بیشتر به انزوا فرو می‌برد و از گروه همسالان دور می‌کند، آپارتمان نشینی، شاغل بودن پدر و مادر، کاهش رفت و آمد با اقوام و بسیاری مشکلات دیگر که همه و همه می‌توانند در سوق دادن دانش آموزان به راه بن بست، موثر باشند.
و چه تلخ است که حتی ثبت ۱۳ خودکشی منجر به مرگ هم نمی‌تواند بستر دیده شدن این همه اشکال را فراهم آورد؛ چه در آموزش و پرورش که سالهای طولانی است «پرورش» را فراموش کرده و همه تمرکز خود را به بخش «آموزش» معطوف داشته، و چه در دیگر نهادها که وظایفشان در خصوص نوجوانان، از دستور العمل ها و آیین نامه های صد من یک غاز فراتر نمی‌رود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها