تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816956456
مروری بر مجموعه شعر «روزهای مندرس» دعوت‌نامه‌ای برای دیدن تصاویر ناب
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مروری بر مجموعه شعر «روزهای مندرس»
دعوت‌نامه‌ای برای دیدن تصاویر ناب
خیال در شعرهای عباس باقری به اندازه است. دایره واژگانی بالا و اطلاعات تاریخی و مذهبی، دستان شاعر را تا جایی باز گذاشته که بسیار ساده می‌نویسد و ما سخت برداشت می‌کنیم. و حتی گاهی به اشتباه زبان شعرش را متعلق به دهه اخیر نمی‌دانیم.
خبرگزاری فارس-گروه ادبیات انقلاب اسلامی: هر روز که تاریخ ادبیات، طلوع خورشید را از پشت کوه‌های سر به فلک کشیده می‌بیند، آغوش باز می‌کند و کلمات بیشتری را در خود جای می‌دهد. کلماتی که در شب قبل شاعران، شعر شدند و تنها تاریخ ادبیات است که می‌تواند میزانی برای ارزشگذاریشان داشته باشد. شاعران زیادی چون من، هر روز در کوچه پس کوچه‌های شعر قدم می‌زنند و تعریف واحدی را از شعر نمی‌یابند. به راستی تعریف شعر چسیت؟ از هر که می‌پرسیدم با تعریف خود نشانه‌هایی می‌داد و هر جا که به مشترکاتی از آن می‌رسیدیم، تاملی می‌کردیم و با گفتگوی پیرامون آن نتیجه می‌گرفتیم که در مشترکاتمان نیز مغایراتی وجود دارد. به راستی که ادبیات و خصوصا شعر باید اینگونه پیش برود و هر‌گاه در این راه به ثباتی رسیدیم، شک می‌تواند اساس فلسفه باشد. هر بار کتابی می‌خوانیم با تعریف خودمان است که به استقبال متن می‌رویم. شعرهایی که به تعریف‌های ما نزدیک‌تر هستند را شعر‌تر می‌دانیم و هر چه از نگاه ما دور‌تر باشند منثور‌تر و منظوم‌تر. در گفتگوهای متعدد با اساتید اهل فن و شاعران بزرگ، جواهری را یافتم که به هر انگشتری افتاد زیبا آمد. خیال را می‌گویم و براستی که شعر کلامی مخیل است و نباید با وهم آن را اشتباه گرفت. با مروری ساده در ادبیات و شعر به سادگی متوجه خواهیم شد که شعر‌ها در هر قالب و زمانی تنها وقتی ردی از خود می‌گذارند که خیال انگیز باشند و در دوباره خوانی آن به لذتی افزون ما را هدایت کند. (هر چند این خیال می‌بایست در عاطفه و اندیشه متن پیوند خورده باشند و شکلی جدید به خود گرفته باشند). حال می‌خواهم دعوتتان کنم به کنار پنجره‌ای که عباس باقری ایستاده است و از این پنجره خیال انگیز، تصاویری ازمجموعه شعر «روزهای مندرس» را نشانتان دهم. شب، هنوز/ چسبیده بود بر جداره جارو/ بر جدار ته جوی (صفحه۹) رفتگر/ در رو به روی بهت خروسان لال / هرچه کوچه را / از گرته‌های سربی شب می‌تکاند (صفحه۹) آن گلاب خانه پنهان / که روزی / آغاز رودخانه‌های زمرد بود (صفحه۱۲) همواره سرزده می‌آید / یاد پرنده‌ای که در دست‌های برزخی‌ام / دنبال آشیانه خود، بال می‌زند (صفحه۱۶) طوفان / پرنده می‌شود / و، بال بر شیشه‌های پنجره می‌کوبد (صفحه۲۰) هنوز آینه / از سایه‌های خط زده، پرهیز می‌کند (صفحه۲۷) و رودخانه‌های جهان / کفاف یک وعده گلاب گیری مهتاب را نمی‌دهد (صفحه۳۰) روز شمار پرنده‌هایش را گم کرده است (صفحه۳۱) ماه دستنبوی ساحره‌ای ست / که آشوب / در آرواره‌هایش موج برمی دارد (صفحه۳۷) نگرانت هستم/ای دغدغه پریشان/ به وقتی که، سایه‌های گیج/ از شانه‌هایت، بالا می‌خزند/ و هیچ نمی‌گویی (صفحه۶۹) از گیسوان مادران/ چند رشته تازیانه برآوردی...؟! (صفحه۸۱) بیوه مردی مخنثم/که رفتگر/هر بامداد، تکه‌های تنم را/ از کوچه‌های تافته می‌روبد/ وبه کاغذ‌های باطله دشنام می‌دهد (صفحه۹۴)
خیال در شعرهای عباس باقری به اندازه است. نه زیاد است و نه کم و شاعر توانسته است آن را در متن، حل کند. اما آیا تنها عنصر خیال است که عباس باقری را شاعر متعهد و پر تلاش کرده است؟ وقتی مجموعه «روزهای مندرس» را می‌خواندم به مساله‌ای پیش از خلق و آشنایی شعری پی بردم و آن آگاهی و اطلاعات عمومی شاعر نسبت به پیرامون ادبیات است. دایره واژگانی بالا و اطلاعات تاریخی و مذهبی، دستان شاعر را تا جایی باز گذاشته که بسیار ساده می‌نویسد و ما سخت برداشت می‌کنیم. و حتی گاهی به اشتباه زبان شعرش را متعلق به دهه اخیر نمی‌دانیم. در پایان گفتی است مجموعه «روزهای مندرس» که از پیشخوان انتشارات سوره مهر راهی بازار شده است دنیای بومی مخصوص خود را دارد. دنیایی که به شعرهای عباس باقری تشخص داده است و نشانی شده بر آثارش تا از دیگر سپیدسرایان امروزی متفاوت ترجلوه کند. گویی شاعر عناصر طبیعت را بر روی میز خود گذاشته و یک به یک از آن‌ها شعر می‌سراید. هر چند در مبحث فرم هنوز نتوانسته است به نتایج چشم گیری برسد اما به جرات می‌توان او را از سپیدسرایان موفق دانست. مهاجر نه کرشمه صدایی بر آستانه در نه طنین بی‌قراری گامی در تاریک روشن کوچه.
نگاهش در تصرف باران و سرگردانی‌هایش آیینه خانه‌ای که رویا‌هایش را دیوار‌ها، تعیین می‌کنند.
هر بامداد به تنفس دلتنگی پنجره مشرف به خیابان را می‌گشاید برای پرنده‌های ناتمام اندوه می‌پاشد به عابران نقطه چین خیره می‌شود و شباهنگام در زیر نور کرخت ماه درماندگی‌اش را، ورانداز می‌کند به وقت چین باران از سرانگشت بغض. (صفحه۱۰۶) یادداشت: مجید سعدآبادی
94/11/04 - 11:09
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها