تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 28 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):سخن گفتن درباره حق، از سكوتى بر باطل بهتر است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816488178




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

با سیاه نمایی موجود در سینما باید چه کرد؟ سینماگران سیاه نما


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: با سیاه نمایی موجود در سینما باید چه کرد؟
سینماگران سیاه نما
ویژگی بارز راهبرد سیاه‌نمایی، انعکاس یک سویه‌‌ی مشکلات و کاستی‌ های کشور و بزرگ‌نمایی آن‌هاست، به نحوی که گویی هیچ گشایشی هرگز در امور کشور اتفاق نمی‌افتد و کم‌‌ترین امیدی به بهبود اوضاع نیست.

خبرگزاری فارس: سینماگران سیاه نما



یکی از راهبردهای اصلی جبهه­‌ی ضدانقلاب در راستای استحاله‌ی فرهنگی انقلاب اسلامی، نشان دادن تصویری سیاه، درهم­‌ریخته، یأس­‌آلود و اسف­‌بار از شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه‌‌ی ایرانی تحت حاکمیت نظام اسلامی است. در حقیقت دشمنان از راه این راهبرد می‌­کوشند چنین القا کنند که جامعه‌­ی ایران در دوران حکومت جمهوری اسلامی دچار انحطاط و واپس­‌گرایی شده و امروز از هرگونه امید به پیشرفت کاملاً تهی گردیده است و در سراشیب اضمحلال قرار گرفته است.
در تابلویی که جبهه‌­ی فرهنگی دشمن از اوضاع کنونی کشور به تصویر می‌­کشد، ایرانِ امروز شاهد حکمرانی نظام سیاسی مستبد و دیکتاتورمنشی است که در یک فضای بسته، غیرمردم‌سالارانه و سرشار از خفقان و ترس، بر مردم حکومت می­‌کند و از این رو نمی‌­توان نشانی از ملزومات مردم‌­سالاری نظیر آزادی بیان، تساهل یا تکثرگرایی را در سطح جامعه سراغ گرفت بلکه حریم خصوصی افراد به راحتی از سوی نیروهای حکومتی مورد تعرض قرار می­‌گیرد و حقوق طبقات مختلف شهروندان از جمله زنان، همجنس­‌بازان، اقلیت‌­های مذهبی، دگراندیشان، فعالان سیاسی، روزنامه‌­نگاران و هنرمندان به طور گسترده­‌ای نقض می­‌گردد.
همچنین سیستم مدیریتی جمهوری اسلامی ناکارآمد و از هم­‌گسیخته نشان داده می‌­شود و چنین وانمود می‌­گردد که نهادها و دستگاه‌­های دولتی از برقراری نظم و تأمین خواسته­‌های مردم ناتوان هستند.
ویژگی بارز راهبرد سیاه­‌نمایی، انعکاس یک­‌سویه‌‌­ی مشکلات و کاستی‌های کشور و بزرگ­‌نمایی آن­‌‌ها‌ست به نحوی که گویی هیچ گشایشی هرگز در امور کشور اتفاق نمی­‌افتد و کم‌ترین امیدی به بهبود اوضاع نیست. جالب اینجاست که به موازات این سیاه­‌نماییِ مفرط، تلاش فراوانی برای تطهیر دوران قبل از انقلاب و ارائه‌­ی سیمایی جذاب و روشن از ایران در روزگار سلطنت پهلوی به منظور تحریک احساسات نوستالژیک ایرانیان صورت می­‌‌پذیرد. به عبارت دیگر تصویر سیاه و نکبت­‌بار دوران انقلاب و دفاع مقدس در مقابل تصویر زیبای جامعه‌ی عصر پهلوی قرار داده می­‌شود. معاندان نظام همچنین تلاش فراوانی را صرف القای وجود شکاف و جدایی میان اقشار مختلف مردم به خصوص نخبگان و روشنفکران با حاکمیت و بی­‌بهره‌­گی رهبران از مشروعیت می‌‌کنند.
از دیگر القائات راهبرد سیاه‌­نمایی این است که مردم ایران به‌‌‌خصوص نسل جوان به عنوان قربانیان اصلی جمهوری اسلامی، تحت ­تأثیر فضای بسته و نفس­‌گیر جامعه­‌ی دینی به انواع نا‌ملایمات و عقده‌­های روحی ـ روانی مبتلا گردیده­‌اند و عمیقاً نا‌امید، سر‌گشته، دل‌‌زده، افسرده و پریشان‌­خاطر هستند. جالب است که علاوه بر سیاه‌­نمایی‌­ها، نوعی سبک زندگیِ بی­‌هدف و باری به هر جهتِ پست‌مدرنیستی و فلسفه­‌ی نیهیلیستی (پوچ­‌گرایانه) نیز به ویژه در عرصه­‌ی ادبیات روشنفکری تبلیغ و ترویج می‌­شود. در این شرایط، مهاجرت از ایران به عنوان تنها راه برون‌­رفت از نابسامانی‌­های موجود در جامعه معرفی می­‌گردد.
به نظر می­‌رسد که جبهه‌­ی فرهنگی ضدانقلاب اهداف و مقاصد ذیل را از رهگذر طراحی و اجرای راهبرد سیاه‌­نمایی دنبال می‌­کند:
- دامن‌زدن به نارضایتی­‌های اجتماعی و زمینه­‌سازی برای شکل­گیری جنبش‌های اعتراضی برضد نظام حاکم در جمهوری اسلامی ایران؛
- معطوف کردن افکار عمومی به مسائل و حواشی داخلی و انحراف آنان از توجه به موضوعات کلان بین‌‌­المللی؛
- تزریق روحیه‌­ی نا‌امیدی و خود‌باختگی در میان آحاد جامعه و تضعیف عزم و اراده‌­ی ملی به عنوان محرک اصلی پیشرفت کشور.
عاملان اجرایی راهبرد سیاه‌‌­نمایی
1. در خارج از کشور
الف) خبرگزاری‌­ها، شبکه­‌های ماهواره­‌ای و سایت­‌های اینترنتی:
خبرگزاری­‌ها، شبکه­‌های­ ماهواره‌­ای و سایت‌­های اینترنتیِ معاند جمهوری اسلامی همواره در اخبار و برنامه‌­های خود راهبرد سیاه‌­نمایی از اوضاع جامعه­‌ی ایران را پی می­‌گیرند که در این میان شبکه­‌ی «بی.­بی.­سی» فارسی و سایت‌هایی مانند: «جرس نیوز» و «بالاترین» نقش پررنگی دارند. حتی شبکه‌ای همچون «من و تو» که کار ویژه‌­ی اصلی آن تولید برنامه‌­های تفریحی و سرگرم­‌کننده می­‌باشد نیز از راهبرد سیاه­‌نمایی غافل نمی­‌ماند.
برای مثال مدتی است که این شبکه به پخش فیلم­های ساخته‌­ی «تهمینه­ میلانی» کارگردان فمینیست ایرانی و سپس نقد آن‌ها در گفت‌‌و‌گو با خود کارگردان اقدام کرده است. میلانی هم در این گفت‌‌و‌گوها همواره بدون پرده‌پوشی، تمام نیات خود از ساخت فیلم را بازگو می‌­کند و اکثر مواقع با سیاه‌نمایی اوضاع زنان در ایران و جامعه‌‌­ی ایرانی به نقد یک‌­طرفه می­‌پردازد تا آثار خود را تأیید نماید.[1]
ب) مؤسسه‌‌های فعال در عرصه‌­ی حقوق بشر:      
برخی گروه­‌ها و مؤسسه‌‌های فعال در زمینه‌­ی حقوق بشر در خارج از کشور راهبرد سیاه‌­نمایی را از راه دروغ‌­پردازی و اغراق درباره­‌ی وضعیت به اصطلاح نابسامانِ اقلیت‌­ها و مخالفین جمهوری اسلامی در ایران و نقض گسترده­‌ی حقوق آنان توسط حکومت دنبال می‌­کنند و معمولاً سیمای بسیار نامطلوب و خشنی از نظام سیاسی حاکم در ایران به تصویر می‌­کشند.
این قبیل مؤسسه‌‌ها به خصوص بر وضع زنان، پیروان ادیان انحرافی مانند: «بهاییان، همجنس­‌‌بازان و فعالان سیاسی» حساس هستند و بعضاً با جنجال‌سازی در مورد برخی پرونده‌­های قضاییِ مطرح در محاکم ایران می­‌کوشند آن­‌ها را به عنوان مصادیق نقض آشکار حقوق بشر معرفی نموده و جمهوری اسلامی ایران را در محافل بین‌­المللی و در نزد افکار عمومی جهانی محکوم نمایند. تبلیغات پرهیاهو در مورد پرونده‌­ی «سکینه‌­ی آشتیانی» از این قبیل موارد می­‌باشد. نمونه­‌ی دیگر از تبلیغات سیاه­‌نمای ضدایرانی، انتشار گزارشی توسط نهاد «عفو بین‌‌­الملل»[2] تحت عنوان «ما دستور داریم که با شما برخورد کنیم: گسترش سرکوب مخالفین در ایران»[3]در سال 2012م. است.
این گزارش تلاش دارد تا با پرداختن به موضوعاتی مانند افزایش محدودیت آزادی بیان و آزادی تجمع‌‌ها، دستگیری، شکنجه و حبس مخالفین حکومت، شرایط نامناسب زندان‌­ها، دادگاه‌­های غیرمنصفانه و وضعیت نامطلوب وکلا، فعالان حقوق زنان، فیلم‌سازان، وبلاگ­‌نویسان، روزنامه‌­نگاران، دانشجویان، هم‌جنس‌بازان، اقلیت‌­های مذهبی و قومی و مرتبطین با سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، دولت جمهوری اسلامی ایران را به عنوان ناقض حقوق انسان­‌ها معرفی کرده و جامعه‌­ی ایران را نیز جامعه‌­ای بسته، امنیتی و غیرآزاد نشان دهد که در آن شهروندان از بدیهی‌­ترین حقوق خود محروم هستند و اجازه‌‌­ی بیان آزادانه‌­ی عقاید و انجام فعالیت­‌‌های مدنی را ندارند.[4]
ج) ایرانیان ضدانقلاب خارج از کشور:
یکی دیگر از اضلاع اجرای راهبرد سیاه‌­نمایی از جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، چهره‌‌‌‌های ضدانقلاب فراری هستند که طی سال­‌های گذشته به دلایل سیاسی ایران را ترک کرده و عمدتاً در ایالات متحده و انگلستان ساکن شده­‌اند. این افراد به خاطر کینه و خصومت عمیقی که با نظام دینی حاکم بر ایران و حتی با اصل شریعت اسلام دارند، همواره در مکتوبات خود و در خلال مصاحبه‌­ها‌یشان با شبکه­‌ها‌ی ماهواره­ای به سیاه‌­نمایی از شرایط کنونی جمهوری اسلامی می‌پردازند و سرنگونی نظام موجود را تنها راه برون­‌رفت از شرایط انسداد کنونی معرفی می­‌‌‌کنند. برای مثال می‌­توان از مهدی خلجی به عنوان نماد این طیف نام برد.
خلجی روزنامه‌­نگار فراری و مفسر رادیوهای بیگانه است که در سال 1387ه.ش. از کشور خارج شد و در فرانسه در همکاری با رادیوهای «فردا»، «بی­.بی­.سی»، «زمانه» و «آزادی» فعالیت برضد نظام جمهوری اسلامی را آغاز کرد. وی سپس به آمریکا رفت و هم­‌‌اینک به عنوان پژوهشگر در «مؤ‌سسه‌‌ی واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک»[5] مشغول کار می­‌باشد. مقالات خلجی همیشه آکنده از توهین و اتهام برضد جمهوری اسلامی و سیاه‌­نمایی از وضع موجود است. به عنوان مثال در مقاله‌­ای با نام «قدرت نرم و خطای بنیادین» می­‌نویسد:
ایدئولوژی اسلامی جذابیت خود را برای نخبگان و توده‌­های مردم از دست داد. نسل در نسل از پی هم آمدند و ذهن ایرانی نگرشی انتقادی به ارکان فکری و عملی نظام جمهوری اسلامی پیدا کرد. از آغاز نظام جمهوری اسلامی، قدرت ولایت فقیه با سرکوب فیزیکی حفظ شد و بسط یافت. از اجبار حجاب و لغو حق حضانت زنان گرفته تا کشتار خونین مخالفان در خیابان‌­ها و زندان‌­ها، تنها راه­حل زنده نگاه داشتن ایدئولوژی­ای شد که دیری پیش، توانایی برای بسیج توده‌­ها و جذب نخبگان را از کف داده بود.[6]
خلجی همچنین در سال 1383ه.ش. اقدام به نگارش رمانی تحت عنوان «ناتنی» کرد که توسط «نشر گردون» به مدیریت «عباس معروفی» در برلین منتشر گردید. این رمان هجو‌آلود و بسیار مبتذل درباره‌­ی انقلاب و فضای پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا دوران حاضر می­‌باشد و نویسنده افزون بر توصیف شرم­‌آور روابط جنسی قهرمان داستانش، در ترسیم فضای سیاه، تیره، تاریک و القای جوّ اختناق و فشار در ایرانِ بعد از انقلاب، چیزی کم نگذاشته و همه‌­ی اقشار مذهبی مانند پاسدار، طلبه، بسیجی و زنان چادری را به باد تمسخر گرفته است.
خلجی که خود متولد شهر قم می­‌باشد و کینه‌­ی دیرینه­‌ای از این شهر در دل دارد، خصوصاً می‌­کوشد که وجود اختناق و ریاکاری را در فضای حوزه القا کند و با ذکر مثال‌­هایی از دل‌‌مردگیِ برخی طلاب، آن‌را به کل حوزه‌­های علمیه تعمیم دهد. وی همچنین برای زیر سؤال بردن علما، چهره­‌ای خشن و وحشتناک از طلبه‌‌های مخالف عقایدش ترسیم می‌­کند. خلجی در هر جای کتاب که می‌خواهد، شخصیت‌­های مذهبی را توصیف کند، طوری قلم خود را می­‌چرخاند که باعث نفرت و بدبینی مخاطب نسبت به افراد مذهبی شود تا در نهایت دین و مذهب مورد هجمه قرار گرفته باشد. برای نمونه وی در توصیفی از شهر قم به عنوان مبدأ انقلاب اسلامی می­‌‌نویسد:
قم مظهر سترونی بود. شهری که ترس توی جلدش رفته؛ ترس فروخورده­‌ی کهنه­‌ای که نمی‌­گذاشت هرکس خودش باشد. هر آدم با خودش شبحی حمل می­‌کرد. گاهی خودش هم شبیه شبحی می‌­شد. در شبحش فرو می­‌رفت و می‌­ماند. شهر هم شکل شبح به خود می­‌گرفت... قم پشت دیوارها‌یی از ترس پنهان شده بود. اول شهر، تابلوی وزارت اطلاعات منجنیقی بود که به ذهن مسافر تیر پرتاب می‌­کرد. از همه‌­ی مردم می­‌خواست اطلاعات خود را به ستاد خبری اطلاع دهند. هیچ کجای آن شهر پناه من نبود. شهری که به دنیا آمده بودم، دوست نداشتم بمیرم. شومی، سایه‌‌ی هر آدمی بود.[7](*)
پی‌‌نوشت‌‌ها:
[1]. شبکه‌­ای که برای من و تو نیست (نگاهی به برنامه­‌های شبکه­‌ی تلویزیونی من و تو 1) پایگاه تحلیلی ـ تبیینی برهان، 24/12/1389  
[2]. amnesty international
[3]. We are ordered to crush you: Expanding repression of dissent In Iran
[4]. first published in 2012 by amnesty international Ltd, amnesty.org
[5]. WINEP
[6]. معرفی و مروری بر اندیشه‌­های مهدی خلجی، بولتن مؤسسه‌‌ی پژوهشی رحال، مهرماه 1390، ص 5.
[7]. همان، ص 15. روح‌‌الامین سعیدی پایگاه برهان انتهای متن/

http://fna.ir/9D9Z46





94/10/30 - 00:20





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن