واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بهترین سناریو برای پول های آزاد شده کدام است؟
30 میلیارد دلار پول آزاد شده را دولت چه کار کند؟ تزریق به بازار ارز یا تبدیل به ریال یا سناریوی سومی باید؟ همان که رییس جمهور روحانی اعلام کرده است
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در پی رفع تحریمهای بانکی و آغاز عملیات اجرایی برجام، پول های بلوکه شده ایران آزاد می شود. مضاف بر این سپرده ایران برای خرید تسلیحات نظامی نیز که بالغ بر 1.7 میلیارد دلار ( اصل و بهره) پس از 37 سال در اختیار ایران قرار می گیرد.
درباره پول های بلوکه شده به صورت غیر رسمی عدد 100 میلیارد دلار هم اعلام یا ادعا شده بود و منتقدان برجام با تاکید بر آن قصد داشتند و دارند که بر انتظارات دامن بزنند.
عدد واقعی اما 30 میلیارد دلار است چرا که بقیه در زمره تعهدات بانک مرکزی بوده یا قبلا معادل ریالی آن را هزینه کرده است.
اکنون این پرسش مطرح است که کدام سناریو برای این 30 میلیارد دلار بهتر است؟
رییس جمهور روحانی البته در نخستین اظهارات خود به روشنی گفت که قرار است که دولت با این 30 میلیارد دلار پول آزاد شده چه کند اما چرا این سناریو مطلوب ترین گزینه است؟
گزینه یا سناریوی اول این بود که دولت این پول را به بازار تزریق کند. در نتیجه قیمت دلار پایین می آید و رضایتی نسبی نیز فراهم می شود که به کار تبلیغات هم می آید. اما اولا پایدار نیست چون این تزریق قابل دوام نیست. ثانیا با تشویق به واردات، تولید کنندگان و صادر کنندگان اقدام به واردات کالا می کنند که با هدف اشتغال زایی و کاهش نرخ بیکاری سازگار نیست.
مهمتر این که با کاهش فاحش قیمت نفت، دولت دچار کسری بودجه است و این کسری را یا از طریق استقراض و چاپ پول باید جبران کند یا افزایش مالیات یا با برداشت از صندوق توسعه ملی و راه آخر تبدیل دلار به ریال است.
بنا براین با نفت 25 تا 30 دلاری دولت 30 میلیارد دلار را به بازار تزریق نخواهد کرد. چرا که درآمد دولت به دلار است و هزینه های غالب آن به ریال و به دست خود دلار را ارزان نمی کند بلکه در صدد تثبیت آن است.
گزینه یا سناریوی دوم این است که معادل ریالی این پول را در اختیار سرمایه گذاران داخلی بدهد. این سناریو نیز به افزایش نقدینگی می انجامد و دستاوردهای دولت در مهار تورم را بر باد می دهد.
سومین سناریو این است که این پول را دولت در صندوق توسعه ملی یا حسابی خارجی دور از دست رس نگاه دارد.
صندوق اما به هر حال وسوسه برانگیز است و محتمل است که با مصوبات مختلف برداشت از آن بر دولت تکلیف شود. حساب خارجی هم نامطمئن است. چون توافق هسته ای به رغم چهارچوب های محکمی که دارد مصون از تهدید نیست و به بهانه های مختلف احتمال بلوکه شدن پولی که در یک حساب خارجی سپرده گذاری می شود وجود دارد.
در نتیجه بهترین سناریو همان است که رییس جمهوری نیز اعلام کرد و قطعا حاصل مشاوره و برنامه ریزی است و پشتوانه علمی و اقتصادی دارد.
این که 30 میلیارد دلار در اختیار بانک مرکزی قرار گیرد اما نه برای این که وام دهد یا بدهی بپردازد یا به ریال تبدیل کند. بلکه تنها و تنها برای این که به سرمایه گذار خارجی تضمین بدهند.
در این حالت ارز به بازار تزریق می شود اما ارزی که سرمایه گذار خارجی می آورد.
در این صورت تکنولوژی وارد کشور می شود بی آن که دولت هزینه کرده باشد و دیگران هم انگیزه سرمایه گذاری پیدا می کنند.
با این اوصاف این 30 میلیارد تومان جایی بهتر از بانک مرکزی ندارند تا ضامن سرمایه گذاری خارجی شوند. این سرمایه گذاری خارجی است که برای ما شغل می آورد و ما را به اقتصاد جهان متصل می کند. این سرمایه گذاری خارجی است که ما را از انزوا به در می آورد و مناسبات داخلی سیاسی را نیز بهبود می بخشد زیرا هر چه بیشتر تبادل داشته باشیم در همه رفتارها بیشتر مراعات می کنیم.
یادمان باشد هر گزینه ای غیر از این 30 میلیارد دلار آزاد شده را همان جایی می برد که آن 700 میلیارد دلار در آن 8 سال رفت.
با دیوان سالاری فاسد و اختیارات فراوان پاره ای مدیران پول بی حساب را در اختیار افراد قرار دادن زمینه سازی ناخواسته برای ظهور بابک زنجانی های تازه است که هم وقت و انرژی دستگاه های نظارتی و قضایی را میبلعد و هم به مهمترین سرمایه یک حکومت که «اعتماد عمومی» است آسیب جدی میرساند.
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۰ - ۲۸ دی ۱۳۹۴ - 18 January 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]