تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816689659
گزارش هفتمین روز از چهارمین دوره «۱۰ روز با عکاسان»
واضح آرشیو وب فارسی:عکاسی: گرامیداشت زنده یاد بهمن جلالی در هفتمین روز «۱۰ روز با عکاسان» برگزار شد و با پخش کلیپی، عکاسان و حاضران به احترام جلالی ایستادند و او را تشویق کردند. به گزارش ستاد خبری چهارمین دوره «۱۰ روز با عکاسان»، هفتمین روز این گردهمایی که جمعه، ۲۵ دی در خانه هنرمندان برگزار شد، به انجمن عکاسان سینمای ایران اختصاص داشت. اولین نشست این روز با عنوان «شاخصه های زیبایی شناسی در عکس فیلم» با حضور شهابالدین عادل، مستندساز و استاد دانشگاه برپا شد. شهاب الدین عادل راجع به دشواری این گرایش از عکاسی گفت: «عکاسی فیلم کار بسیار مشکلی است چراکه از تعداد فریم هایی که در یک کار وجود دارد، هنرمند باید یکی را انتخاب کند و این گزینش کار را دشوار می سازد، در کنار این موضوع شیوه های گرفتن عکس هم متفاوت است و به گروه هایی چون عکاسی واقع گرایانه، انتزاعی و تجریدی تقسیم می شود.» او در مورد جزئیات عکس فیلم ها عنوان کرد: «غالب عکس های فیلم واقع گرایانه هستند چراکه عکس فیلم باید به اثر نزدیک و بیانگر آنچه که جلوی دوربین است، باشد و این نزدیکی در عکس های واقع گرایانه بیشتر و به درستی نمود پیدا می کند. عکاس هم باید با وفاداری به محتوی کار آنچه را روی می دهد، ثبت کند اما عکس های انتزاعی که از همان فیلم گرفته شده اند ولی موضوع فیلم را نشان نمی دهند و این در حالی است که ما در سینما اینسرت اشیاء نداریم این بخش سعی بر نمایش فضا و واقعیت دارد» این منتقد سینما افزود: «عکس انتزاعی می تواند لحظه ای از فیلم باشد نه تمام کار؛ همچنین در فیلم اصولأ عکس تجریدی نمی بینیم چون فایده ای برای مخاطب ندارد، زیرا در جهان بیرونی عینیت ندارد، پس عکس فیلم یا ساختار واقع گرایانه دارد یا گاهی به ندرت انتزاعی، اما نکته دیگری که اهمیت دارد ثبت کنش های فیزیکی و درونی است.» او افزود: «برخی ها معتقدند که ثبت و نمایش کنش بازیگر مهم است ولی من بر این عقیده ام بیشتر از کنش بازیگر باید به حس و لحظاتی که فیلم را بازگو می کنند پرداخت که این نظر شخصی من است و مخالفانی هم دارد، اما اصولأ عکس هایی که بازیگران به دوربین نگاه می کنند تصاویر قدرتمندتری هستند ولی قبولاندن آن به مخاطب آسان نیست.» آیا سینما به عکاسی احتیاج دارد؟ در ادامه نشستی با موضوع «آیا سینما به عکاسی احتیاج دارد» با سخنرانی رضا کیانیان، عکاس و بازیگر سینما برگزار شد. کیانیان با اظهار خوشحالی از حضور در این برنامه گفت: «این رویداد برای من اتفاق بزرگی است چون برخی ها نسبت به عکاس بودن من انتقاد داشته اند و آن را نمی پذیرفتند اما حالا که از سوی انجمن عکاسان ایران به این مراسم دعوت شدم پس به این معناست که من هم عکاس هستم.» کیانیان که تا به حال چندین نمایشگاه عکاسی هم برگزار کرده، افزود: «برخی ها براین باورند که عکاسی سینمایی کاری ندارد چون عناصر مانند نور، دکور و.... فراهم است اما آن ها با این حرف خلاقیت، تخصص و نگاه هنری را از بین می برند. نکته دیگر این است که به اعتقاد برخی نیازی به وجود عکاس نیست و با چاپ کردن چند فریم از فیلم می توان از آن تصویر به عنوان عکس استفاده کرد. این نگاه هم از نظر عکاسان به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و ارزشی ندارد. دیدگاه دیگری هم وجود دارد که می گوید عکس فیلم حتما باید از زاویه دوربین، عکاسی شود در این صورت اصلاً چرا باید عکاس حضور داشته باشد زیرا با این عقیده باز به درآوردن فریم و چاپ آن می رسیم. او در پاسخ به دیدگاه اشاره شده گفت: «در همه فیلم ها تعدادی از عکس ها کار را ماندگار می کنند مثل آثاری که با گذشت زمان از آن فیلم همچنان با دیدن عکس آن یاد فیلم می افتیم یا عکس هایی که از آن ها می شود موضوع، ژانر، شخصیت ها و در کل به ویژگی های یک فیلم دست پیدا کرد.» کیانیان ادامه داد: «وقتی کار در سینما به اتمام می رسد گاهی عکاس از دیگران می خواهد در صحنه بمانند تا او عکس بگیرد که برخی بازیگر ها می روند و برخی هم می مانند. کسانی که می مانند بخشی از اهالی هنر هستند که می دانند عکس سینما چیست اما برخی ها اهمیت این موضوع را برای فیلم و حتی خودشان نمی دانند. بغیر از این، مسئله دیگر این است که برخی از عکاسان برای عکاسی یک فیلم قرارداد می بندند اما هنگام کار، دانشجویی را به عنوان دستیار خود می فرستند که عکاس جایگزین به دلیل نداشتن تجربه کافی نمی تواند عکاس فیلم محسوب شود، ممکن است او دانشجوی خوبی باشد اما او باید تا مدت ها در کنار یک عکاس فیلم باسابقه بایستد و یاد بگیرد بنابراین فرستادن چنین افرادی باعث می شود بازیگر نیز اعتمادش را به عکاس از دست بدهد.» او در مورد استفاده از عکاسانی که تجربه کمی دارند، افزود: «گاهی تهیه کننده هم به دلایل مالی و خدمات کمتری که به این دستیار ها ارائه می دهد به این سمت می رود که این موضوع باعث می شود نگاه حقیرانه نسبت به عکاسان سینمایی گسترش یابد و نتیجه آن به جا ماندن کارهای خیلی معمولی و گاه بی ارزش است، اگر عکاس فیلم قدر خودش را نشناسد، تهیه کننده و دیگران هم به او احترام نمی گذارند.» همچنین در ادامه این نشست سیف الله صمدیان، عضو هیات مدیره انجمن عکاسان ایران گفت: «عکاس فیلم باید کسی باشد که فرا تر از کارگردان فکر و حواسش به مسائلی همچون ماندگاری فیلم باشد. او تنها کسی است که آزادی دارد فریم هایی را که می تواند کمکی برای کارگردان و اثر محسوب شود، انتخاب کند. متاسفانه تهیه کنندگان امروزه بیشتر به دنبال عکاسی هستند که بتواند برای یک پرتره به ویژه از بازیگران خانم برای تهیه پوستر، عکس بگیرد و همین موضوع باعث شده است عکاسان نیز خلاقیت و رویدادهای دیگر این حوزه را فراموش کنند. این مسائل اغتشاشی را که از طرف تهیه کننده آغاز شده است، رقم می زنند.» صمدیان در مورد عکس های کیانیان چنین گفت: «هیچ کس تنها با شهرت ماندگار نمی شود و هنرمند باید از مرحله ای عبور کرده باشد تا آثار عکاسی اش خریداری شود. پس ما هم باید برخی از ذهنیت هایی را که مبنی بر شهرت یا اسم شکل گرفته است، فراموش کنیم. کیانیان حتما چیزی برای عرضه داشته که کیانیان شده است چون هیچ اسم بزرگی با تبلیغات بزرگ نمی شود و اگر مطرح شود هم زود فراموش می شود.» پس از آن کیانیان گفت: «مدت هاست چیزهایی را عکاسی می کنم که طی ۶۵ سال یاد گرفته ام ببینم و خیلی ها هنوز آن را نمی بینند. من قبل از برپایی نمایشگاهم کار ها را به خیلی از هنرمندان و مجموعه داران بی آنکه کسر شأنم شود، نشان داده ام و بعد از فروش آن ها را به نمایش گذاشتم به طوری که هنگام برپایی نمایشگاه نزدیک به ۶۰ درصد از کار ها به فروش رفته بود. با برگزاری نمایشگاه خیلی از مردم به بهانه دیدن من هم که شده به فرهنگسرا یا گالری آمدند و من چه کار هایم را بفروشم یا نفروشم، به زندگی خیلی ها ارتباطی ندارم اما برپایی چنین برنامه هایی اتفاقات خوبی را رقم می زند چون آن ها که تا به حال به دیدن نمایشگاهی نرفته اند با عکاسی آشنا می شوند و روزنامه ها و رسانه ها درباره عکس، عکاسی و نمایشگاه می نویسند و این مسئله به یادآوری و آگاهی رساندن در زمینه هنر منجر می شود.» در پایان این نشست توسط مجید ناگهی، دبیر چهارمین دوره «۱۰ روز با عکاسان» لوح تقدیری به کیانیان اعطا شد و علی نیک رفتار از انجمن عکاسان سینما نیز با اعطای لوح و کارتی، عضویت این هنرمند را به صورت افتخاری اعلام کرد. معیارهای زیبایی شناسی عکس سومین نشست نیز با موضوع «معیارهای زیبایی شناسی عکس» با حضور محمد ضیمران فیلسوف، محمدرضا شریف زاده عکاس، حسن خوبدل عکاس و مدیریت شهاب الدین عادل برپا شد. در آغاز شهاب الدین عادل بحث فلسفه و زیبایی شناسی را مطح کرد و از آموزش چنین مباحثی به شکل ناکافی در واحد درسی هنرستانی ها گفت. سپس محمد ضیمران در خصوص شکلگیری زیبایی شناسی مدرن عنوان کرد: «کریستلر معتقد بود ۴ رویداد موجب شکل گیری زیبایی شناسی مدرن شدند از جمله مطرح شدن هنر مدرن به شکل رویداد تجسمی، ورود عناصر زیبایی شناسی و نمود آن به اشکال گوناگون، تشکیل موزه ها و ظهور موسیقی تحت عنوان کنسرت از موارد این امر محسوب می شوند. بعد از این ها خلاقیت آمد و در کنار بحث خلاقیت، مفهوم و تخیل نیز گسترش یافت که همه این ها نبوغ و حس زیبایی شناسی را با نمایش حقیقت هنری و بیان مفهوم در ذیل زیبایی شناسی مدرن ایجاد کردند.» سپس محمدرضا شریف زاده در پاسخ به این سوال که از زمان مطرح شدن زیبایی شناسی در عرصه اجتماعی چه اتفاقاتی رخ داده است، بیان کرد: «تحولات هنری ما را به جایی می رسانند که نیاز است به هنر به عنوان یک علم نگاه کنیم، حال برای اینکه این تحولات از کجا صورت می گیرند باید مروری بر طبقات هنر در حوزه تجسمی کنیم.» او ادامه داد: «موضوعات سفارشی و پیش رفتن به سمت موضوع یکی از طبقات هنرتجسمی است که در طول تاریخ شاهد حضور چنین سفارش دهندگانی در زمینه عناوین گوناگون هستیم. بعد از آن وارد مکاتب هنری می شویم که در ادامه آن بحث زیبایی شناسی پیش می آید. در خصوص عکاسی باید گفت این رشته هنوز بخش اعظمی از زیبایی شناسی را پشت سر نگذاشته است چراکه کمتر سفارشی بوده، در بین مکتب ها حضور داشته و به همین جهت مجبور بوده است این عناصر را از ابتدا طی کند تا اینکه به این موضوع وارد شدند. وقتی وارد موضوع شدند بایدچیزی به نام زیبایی شناسی و ارتباطش را با این هنر کشف کنیم.» شریف زاده تصریح کرد: «دو امر دیگر یعنی مادیت و بازنمایی که رفته رفته از حالت گذشته و تکراری خود درآمده و به یک ایده عکاسانه تبدیل شده است، نیز از عوامل دیگر زیبایی شناسی در عکس هستند. وقتی موضوع مفهومی وارد عکاسی می شود شاهد پدیده دیگری از زیبایی شاسی هستیم.» حسن خوبدل با نگاهی که به قول خودش فلسفی نیست بلکه معلم گونه است بیان کرد: «اندیشیدن درباره چند و چون عکاسی و هنر بودن آن به اینکه ویژگی های عکاسی چیست می رسد، چرا که زیبایی شناسی در این حوزه از زمانی آغاز شد که عکاسی ادعای هنر بودن کرد. عکاسی ابزاری است که در خدمت و راستای مدرنیته است و به نوعی فرزند آن محسوب می شود. مطالعات نشان می دهند در این دهه و چند دهه قبل عکاسی به مشکلاتی چون کپی رایت و هزینه ای که بابت کار به هنرمند پرداخت می شود برخورد و از این زمان ما شاهد ورود هنرهای دیگر به عکاسی بودیم و این موضوع چالش اصلی عکاس ها با نقاشان بود و حتی هنرمندانی که تخصصشان پرتره کشیدن بود، ورشکست شدند.» خوبدل اظهار داشت: «در حین همین درگیری ها بود که عده ای نقاش دون پایه، وارد عکاسی شدند و دو راه پیش گرفتند؛ یکی اینکه به لحاظ مفهومی کارشان را به نقاشی نزدیک کردند و عده ای تنها ظاهر نقاشی را منعکس می کردند. در کنار همه این کار ها باید گفت عکاسی یک هنر است و این مسأله از زمانی که در دهه شصت یک عکس از نقاشی گران تر فروخته شد تثبیت گردید. بعد از آن حتی اندیشه هایی که به دنبال بررسی تأثیرات عکاسی به روی اجتماع و ارتباط آن با حوزه هایی چون جامعه شناسی، روان شناسی و.... بودند، شکل گرفت.» بخش های ویژه و کارگاه آموزشی در هفتمین روز برگزاری «۱۰ روز با عکاسان»، بخش ویژه «نگاه شخصی» از ساعت ۱۶ تا ۱۷ با حضور سروش کیایی با نمایش دو مجموعه عکس «دیدی دگرگون» و «معماری ایران ۸۳۰ نانوم تر» برپا شد. مجموعه «دیدی دگرگون» که به روش Pin Hole ساخته دست کیایی عکاسی شده است، سال ۱۳۹۰ در گالری آرته به نمایش درآمده بود. از ساعت ۱۷ تا ۱۸ نیز آرش کریمی پروژه «درخت» را که در ۲۰ سال گذشته از روش آنالوگ تا دیجیتال تهیه شده است، در غالب ۴ مجموعه عکس همراه با پخش موسیقی به آهنگسازی رامین شاهین کار و چیدمان روایی عکس ها (عکس نامه) توسط فیروزه جوانمرد نمایش داد. «جشنواره عکس اردیبهشت» که تا کنون ۹ دوره در استان هرمزگان برگزار شده، بخش پایانی «نگاه شخصی» بود که از ساعت ۱۸ تا ۱۹ توسط حسام الدین انصاریان، دبیر چهار دوره این جشنواره ارائه شد. او گفت که در حال حاضر برگزاری این جشنواره به دلایل مالی متوقف شده است. همچنین کارگاه تخصصی «عکاسی و فیلمبرداری هوایی» با حضور ایمان سیوف جهرمی از ساعت ۱۰ تا ۱۳ این روز در تالار شهناز خانه هنرمندان برگزار شد. نویسنده
یکشنبه ، ۲۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عکاسی]
[مشاهده در: www.akkasee.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها