محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846542838
گزارش نخسین روز از چهارمین دوره «۱۰ روز با عکاسان»
واضح آرشیو وب فارسی:عکاسی: به گزارش روابط عمومی ده روز با عکاسان، اولین روز نشست های چهارمین «۱۰ روز با عکاسان» که به انجمن عکاسان تئا تر ایران اختصاص داشت، شنبه، ۱۹ دی در تالار شهناز خانه هنرمندان برگزار شد. مسائل و چالش های عکاسی تئا تر قرار بود اولین نشست با موضوع «مسائل و چالش های عکاسی تئا تر» با حضور ایرج راد، مدیرعامل خانه تئا تر و مهدی شفیعی به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شود در صورتی که این نشست بدون حضور آن ها برگزار شد. در آغاز برنامه فرزین محدث نمایش نامه ای را اجرا کرد که افسانه زمانی کارگردان آن بود. سپس ویدئو کلیپی از عکس های انجمن عکاسان خانه تئا تر ایران پخش شد. ابراهیم حسینی رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان خانه تئا تر ایران ضمن تبریک برای برگزاری چهارمین دوره این گردهمایی گفت: «خیلی خوشحالم که امسال در این همایش حضور دارم و لازم می دانم از مجید ناگهی و مسعود زنده روح تشکر کنم زیرا این عزیزان یک سال زحمت کشیدند تا هفت صنف مختلف در این همایش حضور داشته باشند. متاسفانه داستان عکاسان تئا تر خیلی غم انگیز است در حالی که باید بحث های صنفی شنیده و مشکلات برطرف شود.» او در مورد انجمن عکاسان خانه تئا تر ایران گفت: «در این انجمن به روی همه باز است. از هر ۱۰ نفر ممکن است دو نفر عضو این انجمن نشوند به این دلیل که خودشان فرم ها را درست پر نکرده اند. از همان ابتدا قرار شد کار کنیم و قابلیت هایمان را نشان دهیم، سپس به دنبال مطالبات خود برویم. ما هشت سال پابرجا ایستادیم، خودمان اسپانسر گرفتیم و الان موقعیت خوبی با انجمن ملی عکاسان داریم.» حسینی افزود: «قصد داریم درباره مسئولانی که نیامدند و به حرف های ما گوش نکردند طوماری امضا کنیم و پیگیری های لازم آغاز شود. ما هیچوقت انجمن را محدود به اعضا نکردیم و دریچه را باز گذاشتیم زیرا این کار باید مانند یک رودخانه جریان داشته باشد.» زنده روح کرمانی که به نشست دعوت شده بود نیز گفت: «به نظر من مشکلات صنفی باید توسط خود انجمن عکاسان خانه تئا تر حل شود زیرا این انجمن توانایی دارد و بهتر است خودشان پیگیر کارهایشان باشند. متاسفانه مسئولین فرهنگی به جای اینکه به دنبال مسائل فرهنگی باشند درگیر کارهای اداری هستند و در وضعیت فعلی نباید از آن ها هم انتظاری داشته باشیم. مسئولان اصلا توجهی ندارند که یک دوسالانه چطور برگزار می شود زیرا فقط به فکر روزمه هستند در صورتی که چگونگی برگزاری آن مهم است. پس انجمن ها باید خودشان به کار ها رسیدگی کنند زیرا من معتقدم خودمان باید به فکر خودمان باشیم.» او در مورد انجمن ها عنوان کرد: «انجمن ها زمانی ارزش دارند که استقلال داشته باشند. وقتی استقلال داشته باشید برای شما مهم نیست که مدیر دولتی در این جمع حضور داشته باشد یا نداشته باشد. اگر هر انجمنی استقلال داشته باشد رشد می کند. به نظر من حتی اگر شده یک چادر در پارک بزنید این کار را انجام دهید تا مستقل شوید.» در ادامه این نشست سیامک زمردی مطلق از عکاسان تئا تر هم گفت: «ما هشت سال است که انجمن را تاسیس کردیم. من با صحبت های زنده روح موافقم زیرا مسئولین نمی توانند هیچ کاری برای ما انجام دهند در نتیجه ما باید خودمان به فکر خودمان باشیم. ما باید خودمان را از بخش دولتی جدا کنیم و به صورت خصوصی به کار ها بپردازیم. ما باید نمایشگاه های مختلف برگزار کنیم و مردم را با عکاسی تئا تر بیشتر آشنا کنیم. ما زیر مجموعه خانه تئا تر هستیم. من به شدت مخالف جدا شدن از آن هستم ولی باید استقلال مالی داشته باشیم.» پیمان شریعتی، بازیگر تئا تر در پایان این نشست بر تلاش برای جداشدن از دولت تاکید کرد: «زمانی که قرارداد تیپ امضا شد دوره آقای پارسایی بود. من به یاد دارم آن زمان بودجه هنرهای نمایشی ۲۰ میلیارد تومان بود ولی الان ۱۲ میلیارد تومان است و با اینکه ماه های آخر سال است فقط پنج میلیارد داده شده است. امروزه تعداد سالن ها بیشتر شده است در نتیجه تبلیغات باید بیشتر باشد ولی این اقدام صورت نمی گیرد. موظف هستیم به آن فکر کنیم. همه ما به این اعتقاد داریم وقتی چیزی ماندگار می شود که دولتی نباشد پس باید کار ها را خودمان به عهده بگیریم.» هنر و اقتصاد دومین نشست به «هنر و اقتصاد» اختصاص داشت که محمد مهدی رحیمیان، مدیر نشست و محمدرضا مریدی، استاد دانشگاه سخنران آن به تحلیل و بررسی هنر و اقتصاد پرداختند. رحیمیان در ابتدای این نشست گفت: «خوشبختانه امسال تعامل خوبی میان انجمن عکاسان و دانشکده هنر و دانشکده خبر برقرار شده است. بحث امروز یک پیشینه تاریخی دارد یعنی اینکه باید توجه کنیم چگونه آثار هنری بعد از دوره قاجار پا به عرصه زندگی اجتماعی مردم گذاشت. تحولاتی در دوره پهلوی در آموزش هنر رخ داد و دانشکده خبر تاسیس شد. به تدریج از دهه سوم و چهارم شکل گیری جشنواره فیلم و در حوزه موسیقی جشن هنر شیراز را داشتیم. اگر به آمار دقت کنیم آنچه که باید به خرید آثار هنری اختصاص یابد پنج یا سه درصد از بودجه های عمرانی است. طی دو سال گذشته تحولاتی صورت گرفته که باید به دنبال راهکار باشیم. به نظر من اگر بخواهیم دولت را حذف کنیم در مسیر درستی حرکت نمی کنیم.» مریدی در تکمیل این بحث بیان کرد: «سال ۱۳۸۲ قوانینی برای خرید آثار هنری تصویب و در تالار وحدت اکسپوی بزرگی برگزار شد ولی یکدفعه طرح متوقف شد زیرا در آن ابهام هایی وجود داشت و نگرانی های خاصی به وجود آمد. خیلی ها برایشان این سوال پیش آمد که بر چه اساسی آثار هنری قیمت گذاری می شود. در ایران نمی توانیم در این موضوع دولت را نادیده بگیریم.» مریدی سپس به شفاف نبودن فعالیت های اقتصادی در بخش هنری اشاره کرد: «هرچقدر از عکاسی گالری به سمت عکاسی موزه ای می رویم ابهام های بیشتری به وجود می آید. بخش زیادی از بازار هنری، کارهای اقتصادی خود را مخفی می کنند یعنی اینکه یا انکار می کنند یا بیان نمی کنند. کارگزارهای هنری عملکرد خود را پنهان می کنند. بهترین کار درباره ارزیابی آثار هنری شکل گیری سازمان های مدیریت جمعی و جهانی است. همچنین باید برنامه عملی داشته باشیم و از سازمان های مدیریت جهانی استفاده کنیم. به نظر من اول باید گزاره های اشتباه را کنار بگذاریم.» نمایش فیلم در بخشی از برنامه روزانه «۱۰ روز با عکاسان» نمایش فیلم هایی در زمینه عکس و عکاسی از ساعت ۱۸ الی ۱۸: ۳۰ گنجانده شده است. فیلمی که در اولین روز به نمایش درآمد، مربوط به تفکر شخصی یک عکاس از آژانس عکس «مگنوم» و صحبت های تعدادی از عکاسان «نشنال جئوگرافی» بود. آسیب شناسی آموزش عکاسی نشست پایانی هم با موضوع «بررسی آسیب شناسی آموزش عکاسی» (مراکز علمی کاربردی، دبیرستان های کار و دانش، مراکز آموزشی آزاد معتبر) با حضور محمد خدادادی مترجم زاده، سیدنیما پورحسینی، لیلا نورایی، نوشین وفادار و کتایون قدس راد برگزار شد. محمد خدادادی مترجم زاده، عکاس و استاد دانشگاه در ابتدای این نشست گفت: «امیدواریم در این دوره با اهدافی که مد نظرمان است بتوانیم مشکلات و دغدغه حوزه عکاسی را تا حدودی مطرح و بررسی کنیم.» در ادامه نوشین وفادار، مدرس عکاسی درباره اهمیت آموزشگاه های آزاد اظهار کرد: «به نظر من کسانی که به آموزشگاه های آزاد می روند علاقه مندان واقعی هستند زیرا به دنبال مدرک نیستند. آن ها می خواهند یک تخصص را یاد بگیرند که آموزشگاه ها عملی یاد می دهند.» سیدنیما پورحسینی، مدرس عکاسی هم در ادامه این بحث درباره آموزشگاه های آزاد گفت: «کسانی که به سمت آموزشگاه های آزاد می آیند، می خواهند بیشتر با عکاسی آشنا شوند. خروجی این آموزشگاه ها مهم است چون اگر نتوانیم خروجی خوبی داشته باشیم با آن برخورد می کنند.» به اعتقاد لیلا نورایی، دیگر کار شناس حاضر در این نشست کسانی که می خواهند در آموزشگاه های آزاد آموزش ببینند باید یک مرحله برای سنجش آن ها باشد و در ادامه کتایون قدسراد، عکاس افزود: «آموزشگاه های آزاد استعداد ها را شناسایی می کنند و از این جهت این موضوع خیلی مهم است.» همچنین در این نشست درباره دبیرستان های کار و دانش صحبت شد که مترجم زاده گفت: «در سال ۱۳۷۳ پدیده کار و دانش به وجود آمد و رشته هایی با عنوان کار و دانش مطرح شد. هدف این بود که در این دوره افراد کار را یاد بگیرند و وارد حوزه کار شوند در صورتی که الان به جای اینکه وارد بازار کار شوند وارد دانشگاه می شوند.» لیلا نورایی در این باره چنین اظهار کرد: «من کلا با کار و دانش مخالف هستم زیرا افرادی که از کار و دانش وارد دانشگاه می شوند کمتر به درس گوش می دهند و ما هیچوقت با آن ها به نتیجه خوبی نمی رسیم.» قدس راد اما نظری خلاف نورایی ابراز کرد: «من با کار و دانش موافق هستم. بحران از جایی شروع شد که کارگاه ها جمع و بیشتر کار ها دیجیتالی شد. یعنی قبلا با سیستم دانالوگ کار می کردند ولی امروزه کار ها دیجیتالی شده است و این موضوع ضربه های جبران ناپذیری را به وجود آورده است. همچنین با تمامی مشکلات که مطرح شد دانشگاه ها همچنان دانشجویان زیادی پرورش می دهند در نتیجه دارای نقاط قوت و ضعف هستند.» «نگاه شخصی» در بخشی از «۱۰ روز با عکاسان» برنامه روزانه دیگری نیز با عنوان «نگاه شخصی» افزوده شده است که در گالری پاییز برگزار می شود. این بخش فرصتی حدود یک ساعت را برای هنرمندان عکاس به منظور ارائه آثارشان از نگاه شخصی و گفتگو با مخاطبان بوجود می آورد. آی تای شکیبافر، علی کاظمی، نسام کشاورز، بهنام صدیقی و کیارنگ علایی در اولین روز این برنامه، ۱۹ دی ماه آثار خود را به نمایش گذاشتند. آی تای شکیبافر سه مجموعه از آثار خود را شامل «انسان معاصر هویت ایرانی»، «روح پنهان»، «زن ایرانی» رابه نمایش گذاشت و در مورد نگاه خود و چگونگی اجرا آن صحبت کرد. علی کاظمی و نسام کشاورز مشترکا در مورد پروژه «عکاسی خیابانی با موبایل» که در حال انجام این پروژه هستند، صحبت و آثار خود را در این موضوع به نمایش و تجربیات خود را در مورد این مدیا با بینندگان در میان گذاشتند. بهنام صدیقی نیز پروژه «تعطیلات» را به نمایش در آورد و در مورد چگونگی شکل گیری یک پروژه مستند سخن گفت. کیارنگ علایی نیز آثار « جشنواره خانه دوست » را که خود وی دبیر آن است و ۲ دوره در مشهد برگزار می شود، نمایش داد و در مورد اهداف، چگونگی اجرا و آثاری که به این جشنواره رسیده صحبت کرد. نویسنده
یکشنبه ، ۲۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عکاسی]
[مشاهده در: www.akkasee.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها