تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 15 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):منافق به آنچه مؤمنان بواسطه آن خوشبخت مى شوند، ميلى ندارد، ولى خوشبخت سفارش به تق...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1821222624




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

فهم مشترک جامعه از دولت روحانی


واضح آرشیو وب فارسی:خیبرآنلاین: "خیبرآنلاین" - اخیرا کلیپی 5 دقیقه ای در فضای مجازی دست به دست می شود که به رقم بازدید 4 میلیون رسیده است؛ کلیپی تنها با این توضیح: «جامع ترین، صادقانه ترین، شجاعانه ترین و در عین حال کوتاهترین گزارش عملکرد دولت آقای روحانی». وقتی روی آن کلیک می شود، سخنرانی انتقادی دانشجویی را نشان می دهد که در زمان کوتاه و چند دقیقه ای خود، نقدهایش را از دولت با زبان ساده و عامه فهم بیان می کند. نقدهایی در حوزه های اقتصادی، سیاسی و البته سیاست خارجه، از اقتصاد نابسامان و رکودی که در مرز بحران قرار دارد و با گفتارهای طنزگونه مانند تورم صفر یا رفتارهایی مانند سبد کالا وضعش که بهتر نشده بلکه در مرز بحران قرار دارد تا انتقاد از وام 25 میلیونی برای صنعت خودرو! انتقاد از مسیر غلط در سیاست خارجه و گره زدن همه چیز به مذاکرات و از بین رفتن عزت ملی در حوادث گوناگون از جمله فرودگاه جده و فاجعه منا و کاهش 60 درصدی درآمد نفتی در پی توطئه غربی و... و گزاره های دیگری که در چند دقیقه تلاش می کند آنها را ادا کند و به گوش رئیس جمهور برساند. صحبت هایی که هر روز سرعت ردوبدل شدنش در فضای مجازی بیشتر می شود. اما سوال اساسی در این پدیده آن است که چرا این کلیپ در این عمق وسیع و در همه محافل موافق و مخالف دولت، در همه گروه های سیاسی و غیرسیاسی، جوان و پیر دست به دست می شود؟ این اتفاق می تواند تقویت کننده این تحلیل باشد که همه این مردمی که این کلیپ را با همین توضیح کوتاه «جامع ترین، صادقانه ترین، شجاعانه ترین و در عین حال کوتاهترین گزارش عملکرد دولت آقای روحانی» به اشتراک می گذارند، در حقیقت حرف خود را از زبان این جوان منتقد می شنوند و از زبان او به دیگران نیز انتقال می دهند. مردم بدون اینکه با پیشداوری درباره این مساله بخواهند صحبت کنند، همه احکام ذهنی را تعلیق می کنند، این پدیده را در ذهنشان ذات می بخشند، بعد از آن وارد فضای بین الاذهانی می کنند که این آگاهی را با آگاهی دیگران به اشتراک بگذارند. اگر دیگران این فهم مشترک را با آنها داشتند، آن موقع این را به عنوان یک واقعیت می پذیرند. در واقع جامعه در حال شکل دهی یک صورت بندی گفتمانی از دولت است و آن را در قالب این چند دقیقه خلاصه می کند. «صورت بندی های گفتمانی» اشاره به پیکره های نظام مند عقاید و مفاهیمی دارند که آفریننده دانش ما نسبت به جهانند. هر چیز و هر فعالیتی برای معنادارشدن باید بخشی از گفتمانی خاص باشد. این بدان معنا نیست که هر چیزی باید گفتمانی یا زبانی باشد، بلکه [منظور این است که هر کنشی] برای قابل فهم بودن، باید بخشی از چارچوب معنایی وسیعتری به حساب آید. آنچه در نظریه گفتمان به آن رجوع بسیار می شود، پس زمینه ذهن جامعه است، همه یک چیز را در پس زمینه ذهن خود و در ضمیر ناخودآگاه خود دارند اما دقیقا مختصات آن را نمی شناسند. گفتمان ها برای شکل گیری، به زمینه ها و بسترهای واقعی نیازمندند. در واقع همواره متناسب با شرایط واقعی اجتماعی، ذهنیت نسبتا عمومی و مشترکی وجود دارد اما این ذهنیت به صورت مجمل و پراکنده و با مقداری ناخودآگاهی در اذهان شکل گرفته است. لذا شما از طریق گفتمانی که عرضه می کنید، به آن فضاهای مبهم و مجمل، نظم و انسجام و خودآگاهی می دهید به طوری که به لحاظ اجتماعی، با طرح این گفتمان، افکار عمومی آن را دغدغه و صورت مطلوب خود می داند و این عبارت را بر زبان می آورد که «این همان چیزی است که ما می خواستیم». به عنوان نمونه، سال 76 خاتمی آزادی و اصلاحات را در یک مجموعه گفتمانی عرضه کرد. در آن مقطع، مواجهه فضای اجتماعی با گفتمان آزادی این عبارت بود: این همانی است که ما می خواستیم. درباره آقای احمدی نژاد نیز همین موضوع تکرار شد؛ به نحوی که با طرح شعار عدالت از سوی وی، بخش زیادی از جامعه به این باور رسیدند که این همان چیزی است که می خواستند. وقتی یک دولت روی کار می آید و یک فرد به عنوان رئیس جمهور توسط آرای مردم انتخاب می شود، یک گفتمان را با خود به همراه می آورد؛ مثلا گفتمان آزادی دوم خرداد یا گفتمان عدالت محمود احمدی نژاد. همچنین گفتمان ها دچار فروپاشی می شوند. زمانی گفتمان ها دچار فروپاشی می شوند و از نظر اجتماعی غلبه خود را از دست می دهند که نمی توانند به نیازهای جامعه خود پاسخ بدهند، چراکه گفتمان ها در پاسخ به نیازها و مطالبات اجتماعی در جوامع به وجود می آیند. این فروپاشی نیز سنتزی است از درون همان جامعه که نسبت به دولت مستقر اتفاق می افتد و پس زمینه ذهن جامعه نسبت به دولت را نشانه می رود. آنچه می توان درباره این کلیپ و تحلیل جامعه شناختی از آن ارائه کرد، این است که جامعه در حال شکل دهی یک نظم گفتمانی در برابر دولت است که محصول مشترک این تفکر، گزاره هایی است که در آن چند دقیقه می بیند و به همین دلیل تلاش می کند این فهم خود را از دولت با دیگران به اشتراک گذاشته و به یک مفاهمه جمعی در جامعه برسد که نتیجه این مفاهمه جمعی ناکارآمدی دولت و شعارهایش و عبور از آن خواهد بود. * میکائیل دیانی دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه دانشگاه تهران


دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خیبرآنلاین]
[مشاهده در: www.kheybaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن