تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870608943
کیفیت بنزین‌های تولید داخل را تولید کننده این محصول مشخص می‌کند!
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: کیفیت بنزین‌های تولید داخل را تولید کننده این محصول مشخص می‌کند!
صنایع مجبورند برای عرضه محصولاتشان به بازار، شرایطی فراهم آورند که از دید نهادهایی مانند استاندارد ملی ایران، واجد شرایط شناخته شوند نه اینکه خودشان ببرند و بدوزند؛ اتفاقی که در مقوله بنزین رخ می‌دهد و موجب شده که بحث کیفیت بنزین هرگز تمامی نداشته باشد.
کد خبر: ۵۶۰۰۴۵
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۴ - ۲۲:۰۲ - 10 January 2016
هرچه قدیمی ها با ساخت ضرب المثل «هیچ بقالی نمی‌گوید ماستش ترش است!» قصد داشتند نشان دهند نباید روی حرف‌های تولید کننده یک محصول حساب چندانی باز کرد، ظاهرا در قرن 21 ام هستند مسئولانی که به این مهم پی نبرده‌اند.
به گزارش «تابناک»، از جمله مولفه های مهم دنیای مدرن، مقوله استاندارد سازی است، چراکه ارتباطات وسعت یافته و امور به شدت کلان شده و توسعه یافته‌اند و تنها راه قابل اطمینان بخشی به امور، تکیه به استاندارهای تدوین شده برای آنهاست. به ویژه در مسائلی که با سلامت مردم در ارتباط هستند.
البته این موضوع بدیهی تر از آن است که درباره اش نشنیده باشیم یا ندانیم ولی شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که آن گونه که باید، در برخی امور به الزامات استانداردسازی پایبند نیستیم. از جمله در مبحث مهم کیفیت سوخت که این روزها با توجه به آلودگی هوا در برخی شهرها به شدت داغ شده است.
آن گونه که گزارش ها نشان می‌دهد، کیفیت سوخت در کشورمان در زیر مجموعه های وزارت نفت ارزیابی می‌شود و مورد استناد قرار می‌گیرد نه در سازمان ملی استاندارد کشورمان یا حتی در موسسه ها و نهادهایی خارج از وزارت نفت. این را می‌شود از خبری که پیشتر در «تابناک» منتشر شده نیز دریافت.
این در حالی است که در روزهای اخیر خبری به نقل از رییس پژوهشگاه صنعت نفت روی خروجی یک خبرگزاری قرار گرفته که مشخص می‌کند نه تنها آزمایش های تعیین کیفیت محصولات شرکت نفت برعهده مجموعه هایی از این وزارت خانه است، بلکه ناظران بیرونی نیز به نتایج همین آزمایش ها تکیه می‌کنند و مرجع دیگری برای ارزیابی کیفیت امثال بنزین در دست نیست.
دکتر حمیدرضا کاتوزیان، در این باره به ایسنا گفته است: از گذشته، پروژه‌هایی در زمینه اصلاح کیفیت بنزین‌ها به این پژوهشگاه ارجاع داده شده و در حال حاضر نیز در حوزه آزمایش بنزین‌های مصرفی فعال هستیم. قبلا بنزین توسط پتروشیمی‌ها تولید می‌شد اما در حال حاضر پالایشگاه‌ها نیز در تولید بنزین فعال شده‌اند و محصولات پالایشگاه‌ها برای تست و آزمایش مرتبا به ما ارجاع داده می‌شود و ما نتایج را به دستگاه‌های نظارت کننده ارسال می‌کنیم.
رییس پژوهشگاه صنعت نفت در ادامه یادآور می‌شود که نتایج به دست آمده در این پژوهشگاه ها را به کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات ارائه می‌دهند تا مشخص شود که تولید کننده بنزین، ارزیابی کننده کیفیت آن و مرجع اظهار نظر درباره این محصول، همه در زیر مجموعه یک وزارت خانه قرار دارند؛ وزارت نفت.
و عجیب اینکه نهادهای ناظر نیز به همین گزارش ها اکتفا می‌کنند و ظاهرا راه دیگری برای کنترل نتایج وجود ندارد. با این حساب آیا نباید امثال نمایندگان مجلس یا مسئولان سازمان بازرسی را خطاب قرار داده و از ایشان بپرسیم آیا به صحت اطلاعات و گزارش هایی که دریافت می‌کنند، اطمینان صددرصد دارند یا خیر؟
البته این سوال به آن معنا نیست که گزارش های شرکت نفت یا پژوهشگاه واقع در زیر مجموعه وزارت خانه حاوی اشکال هستند و تنها از این رو مطرح می‌شود که می‌دانیم روند استاندارد سازی در دیگر امور به این صورت نیست و همواره نهاد ثالثی مرجع بررسی این دست موضوعات به حساب می‌آید.
به عنوان مثال، می‌دانیم که تمامی صنایع غذایی موظفند آزمایشگاه ویژه‌ای برای ارزیابی مواد اولیه و محصولاتشان، دایر و تجهیز کنند و به کمک آن پایش های مداومی در این خصوص داشته باشند، حال آنکه نهادهای بالادستی ای مثل سازمان غذا دارو (از زیر مجموعه های وزارت بهداشت) و سازمان ملی استاندارد هستند که ارزیابی نهایی این صنایع را عهده دارند و مجوز تولید و توزیع محصولات این صنایع در بازار را صادر می‌نمایند.
این روند در دیگر امور نیز جاری‌ست، به این صورت که صنایع مجبورند برای عرضه محصولاتشان به بازار، شرایطی فراهم آورند که از دید نهادهایی مانند استاندارد ملی ایران، واجد شرایط شناخته شوند نه اینکه خودشان ببرند و بدوزند؛ اتفاقی که در مقوله بنزین رخ می‌دهد و موجب شده که بحث کیفیت بنزین هرگز تمامی نداشته باشد.
اینجاست که جا دارد از نمایندگان عضو کمیسیون انرژی مجلس و دیگر دستگاه های نظارتی بپرسیم چگونه با چنین انحرافی از استانداردسازی کنار آمده اند و تلاش نکرده‌اند با مراجعه به آزمایشگاه های بی طرف، کیفیت بنزین را تعیین کرده و به بحث پر دامنه و کش دار درباره کیفیت سوخت پایان دهند؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها