تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834021700
روحانی و رئیس جمهور چین هر دو گروگان تصمیمات دولت های گذشته هستند/ آیا اقتصاد چین از کنترل خارج شده؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
روحانی و رئیس جمهور چین هر دو گروگان تصمیمات دولت های گذشته هستند/ آیا اقتصاد چین از کنترل خارج شده؟ اقتصاد > جهان - شرایط چند سال اخیر اقتصاد چین شباهت های زیادی به شرایط ایران پس از دولت دهم دارد؛ هفتمین رئیس جمهوری چین گرفتار پیامدهای تصمیمات دولت گذشته است دقیقا همانطور که دکتر روحانی طی این سال ها تاوان رویه های نادرست دولت قبل را می دهد.
مریم یعقوبی: کیوان جعفری طهرانی کارشناس اقتصاد بین الملل در گفت و گو با خبرگزاری خبرآنلاین درباره شرایط اقتصاد چین و اتفاقاتی که این روزها در بورس این کشور شاهد آن هستیم، گفت: «رئیس جمهورچین که ازمارس سال 2013 میلادی تا کنون زمام دولت را برعهده دارد، شرایطی مشابه وضعیت دکتر روحانی در کشور ما را تجربه می کند؛ رئیس جمهور قبلی چین طی 10 سال و 2 دوره متوالی 5 ساله، مجموعه ای از سیاست های اقتصادی را دنبال کرد که در کنار رکوردزنی هایی که برای این کشور به ارمغان آورد اما هزینه های فراوانی را نیز به دنبال داشت». وی افزود:« هو جینتائو رئیس جمهوری قبلی چین طی سال های اوايل 2003 تا اوايل 2013 میلادی با مطرح کردن شعارهایی مانند "اول تولید ناخالص داخلی دوم رفاه" منابع فراواني را به طرح های توسعه ايي اختصاص داد. این منابع بسیار بیشتر از ارقامی بود که در بودجه سالانه چین دیده می شد بنا بر این معمولا دولت این کشور در اواسط سال با کسري مواجه و ناگزیر از تزریق پول به اقتصاد بود. مشاور بین الملل خانه اقتصاد ادامه داد:« اقتصاد چین طی ده سال زمامداری هو جینتائو رشد فزاینده ای را تجربه کرد تا جایی که در سال 2007 میلادی با دستیابی به رشد 13 درصدی، رکود بیشترین رشد اقتصادی این کشور را در 35 سال گذشته ثبت کرد. این روند البته با وقوع بحران جهانی در سال 2008 میلادی متوقف شد و نرخ رشد چین در سال 2009 میلادی به 9 درصد کاهش و سپس در سال 2010 میلادی به 10.4 درصد افزایش یافت». جعفری طهرانی گفت:« هو جینتائو با تأکید بر اولویت رشد اقتصادی از تزریق پول ابایی نداشت تا جایی که مقدار منابع تزریق شده به طرح های توسعه ای طی سال های فعالیت او معمولا به چند صد میلیارد دلار در سال هم می رسید. این رویه حتی به تزریق منابع با هدف حفظ ارزش یوان هم تعمیم داده شده بود و بسته هایی با عنوان "بسته های حمایت مالي" برای حفظ ارزش یوان تعریف و تزریق می شد». مدیر امور بین الملل انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن افزود: « پایان دوره ده ساله دولت هو جینتائو و روی کار آمدن "شی جین پینگ" با چند اتفاق همراه بود؛ افزایش شدید آلودگی های زیست محیطی و فشار نهادهای جهانی بر چین به علت سهم فراوانی که این کشور در ایجاد آلودگی هوا داشت، دولت جدید چین را ناگزیر کرد تا به مقوله محیط زیست توجه ویژه ای داشته باشد. از سوی دیگر نگاه رئیس جمهور "شی" به اقتصاد بسیار انضباط گرایانه تر بنظر می رسد و عزم خود را برای متوقف کردن تزریق پول به اقتصاد جزم کرده است و كنار آن بيشترين برخورد ها را با فساد اداري بعد از دوران مائو تسه تونگ به عمل آورده است». وی ادامه داد:« طی حدود سه سالی که از آغاز فعالیت دولت شی جین پينگ می گذرد، روند تزریق منابع به شدت کنترل شده و انضباط بیشتری بر سیاست های مالی و پولی چین حکمفرما است. در این دوره تمام هدفگیری ها در راستای تحقق وعده بزرگ دولت برای تبدیل شدن چین به اقتصاد اول دنیا است. به همین خاطر نیز دولت ناگزیر از برقراری انضباط شدید مالی و پولی است. این انضباط طبیعتا رشد اقتصادی را تحت تأثیر قرارمی دهد و از نرخ آن می کاهد». اين روند همچنان تا سال ٢٠٢٠ ادامه خواهد داشت. جعفری طهرانی گفت:« حوزه نظامی البته در این رابطه مستثنی است و همچنان بودجه فراوانی برای تسلیحات نظامی و راهبردی صرف می شود چرا اينكه ايشان معتقد است كه چين مي تواند يك ابر قدرت نظامي گردد. این کارشناس اقتصاد بین الملل با اشاره به افت شاخص بورس چین گفت:« طی ماه های گذشته همچنان منابع زیادی به بورس چین تزریق شده است اما این منابع به هیچ وجه با ارقامی که در دولت گذشته تزریق می شد، قابل مقایسه نیست و به همین خاطر هم بورس چین واکنشی به آن نشان نمی دهد». جعفری طهرانی در ادامه این گفت و گو درباره اختلاف نظری که ماه ها است بر سر شرایط اقتصادی چین و آینده آن وجود دارد، گفت:« به عقیده من دولتمردان چینی روند مدیریت تزریق منابع را آگاهانه و با برنامه شروع کردند ولی واقعیت این است که در مقیاس جهانی و در مورد اقتصاد بزرگی مانند چین، نمی توان انتظار داشت همه چیز طبق برنامه پیش برود چنانچه اکنون شاهد خارج شدن اوضاع از کنترل دولت چین هستیم». مشاور بین الملل خانه اقتصاد ادامه داد:« طی یک سال گذشته یوان حداقل 5 بار تضعیف شده است و این در حالی است که درسال 2014 چین نه تنها با کسر بودجه مواجه نبود بلکه مازاد بودجه نیز داشت. بودجه سال 2014 میلادی چین با نفت 110 دلار بسته شده بود ولی متوسط قیمت نفت در آن سال حدود 50 دلار بود و این با احتساب متوسط واردات روزانه 11 میلیون بشکه نفت یعنی حدود 270 میلیارد دلار مازاد بودجه». وی افزود:« با وجود کاهش قیمت سنگ آهن و فولاد باز هم فولادسازهای بزرگ چین تا پایان نیمه اول سال گذشته میلادی دستکم در هر تن فولاد 30 تا 40 دلار سود داشتند ولی از نیمه دوم سال 2015 از حاشیه سود خارج شدند آن هم به خاطر نوعی دامپینگ که از سوی استرالیا و... اعمال شده است بطوريكه هم اكنون تني 30 الي 40 دلار ضرر مي دهند». جعفری طهرانی گفت:« در یک جمع بندي کلی می توان گفت دولت چین طی یکي دو سال اخیر گرفتار پیامدهای تصمیمات دولت قبلی بوده و اکنون نیز هزینه انضباط بخشی به سیاست های پولی و مالی را می پردازد. این دقیقا مشابه وضعیتی است که دولت دکتر روحانی از سال 92 تا به حال درگیر آن است یعنی اول آواربرداری و سپس ترمیم آسيب هاي ناشی از تصمیمات نادرست دولت قبل البته تفاوت هایی نیز وجود دارد؛ به عنوان نمونه رئیس جمهور هو جینتائو پس از انتخاب شی جین پینگ به ریاست جمهوری در حد فاصل زمان انتخاب تا تحلیف، بسیاری از سیاست های خود را در حوزه اقتصاد به خاطر اینکه می دانست رئیس جمهور جدید با آن ها مخالف است به حالت تعلیق درآورد ولی در کشور ما دولت دهم تمام تلاش خود را در سال ها و ماه هاي پایانی فعالیتش در راستای هزینه تراشی برای دولت بعدی به خرج داد!» 223
کلید واژه ها: ایران و چین - چین - حسن روحانی -
شنبه 19 دی 1394 - 14:38:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها