تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871448809
روزنوشت‌های داود مهدوی‌زادگان از حج امسال/۵ وقتی دلتنگ شب‌های منا می‌شوی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: روزنوشت‌های داود مهدوی‌زادگان از حج امسال/۵
وقتی دلتنگ شب‌های منا می‌شوی
در این شب‌ها هرگاه به یاد شهدای ایرانی فاجعه منا می‌افتادیم، اشک و غم بر پیکرمان مستولی می‌شد. همین ویژگی‌ها بود که گاه گاهی مرا با خود به شب‌های دوکوهه می‌برد. دوکوهه یادش بخیر، منا یادت بخیر!
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حجت‌الاسلام داود مهدوی‌زادگان عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در حج ابراهیمی امسال حضور داشت و خاطرات خود از این عمل عبادی ـ سیاسی را یادداشت کرده و به صورت اختصاصی در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است.
این روزنوشت‌ها در چند بخش از خبرگزاری فارس منتشر می‌شود. بخش پنجم را در ادامه می‌خوانیم.
این غم به کجا ببرم امروز یازدهم ذی‌الحجه در سرزمین منا سراغ یکی از دوستان، حاج آقای انصاری روحانی کاروانی از گیلان را گرفتم و به خیمه ایشان رفتم. صدای شیون و زاری خانم‌های کاروان را شنیدم و با دیدن آن دوست عزیز، او بی‌مقدمه گفت کاروان ما دیروز از هم پاشید، 24 نفر از دوستان خیلی پاک را در فاجعه رمی جمرات روز دهم از دست دادیم. چند نفر از آنها را روز عرفه در چادر وی دیده بودم. خیلی خوش و خرّم بودند و با حاجی‌ها شوخی می‌کردند. بی‌خبر از اینکه فردای آن روز چه تقدیری برای برخی از آنها رقم خواهد خورد. فضای غم و اندوه سنگینی بر چادر کاروان حاکم بود. بسیاری از این شهدا به همراه همسرشان آمده بودند. تصور اینکه از حالا به بعد باید به تنهایی اعمال حج را به اتمام برسانند و تنها بازگردند بسیار متأثر کننده بود. ساعتی با اشک و اندوه در آنجا بودیم. با قلبی مالامال از درد و رنج از نامهربانی مدیریت حاکم بر منا. چادر کاروان گیلانی‌ها را ترک کردم. بار این غم و نامردمی را به کجا باید برد.
دنیا را جدی بگیریم یَا قَوْمِ إِنَّمَا هٰذِهِ الْـحَیَاةُ الدُّنْیَا مَتَاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دَارُ الْقَرَارِ دوازدهم ذی الحجه، تمام اعمال حج درس و عبرت است فقط باید چشم‌ها را شست و آن‌گونه که خدا می‌خواهد دید. یک درس حج این است که باید دنیا را جدی گرفت. آخرت، در اینجا معلوم می‌گردد امّا دنیا آنچنان بر من حقیر و امثال من حکمفرما شده که اجازة جدی گرفتن آن را نمی‌دهد. دنیا نمی‌خواهد او را جدی بگیریم. از اینکه با او بازی می‌کنیم لذّت می‌برد، از اینکه دنیا را ملعبه کار خود گرفته‌ایم، لذت می‌برد. اما در حج، به ویژه از وقتی که وارد صحرای عرفات و بعد از آن وارد سرزمین منا می‌شویم، به یکباره همه تعلقات دنیوی صفر می‌شود. در این لحظه است که به لطف حضرت حق پی می‌بریم که دنیا جدّی است. نگرانی وقتی بیشتر می‌شود که نمی‌دانیم تا پایان کار می‌توانیم این درک را حفظ کنیم. *شب‌های خاطره‌انگیز حاجی در ایام تشریق در مِنا و غروب و شب عید قربان واجب است بیتوته کند، یعنی تا پاسی از شب به دعا و مناجات با خداوند سبحان مشغول شود ولو اکتفا به اذکار تسبیح فاطمه زهراء علیها السلام اکتفا کند. این وقوف و بیتوته در بیابان خشک و لم‌یزرعی است که با زحمات بسیار توانسته‌اند آنجا را برای سه چهار شب سکونت در خیمه‌ها آماده کنند. گرمای طاقت‌فرسا مزید بر همه سختی‌ها است. اما وقتی از منا به مکه باز می‌گردی و در هتل مستقر می‌شوی؛ دلتنگ شب‌های مِنا می‌شوی. سخت بود ولی دل‌انگیز. طاقت‌فرسا بود ولی دل‌چسب. آرامش‌بخش بود؛ چیزی که در شرّ و شور شهرهای امروزی تمنّای آن را داریم. بی‌غلّ و غش بود، همه حاجیان در کنار هم سر یک سفره می نشینند و غذا می‌خوردند و روی یک زیرانداز به فاصله‌ی خیلی کمی کنار هم می‌خوابیدند. تمام تشخص‌های دنیوی کنار رفته است. نیمه شب برخی مشغول ذکرگویی و نماز شب و نماز مستحبی خواندن می‌شدند، امّا گمان می‌کنم شب‌های منای حج امسال یک تفاوت اساسی با سال‌های قبل دارد و آن کشته‌شدن صدها حاجی در مسیر رمی جمرات است. در این شب‌ها هرگاه به یاد شهدای ایرانی فاجعه منا می‌افتادیم، اشک و غم بر پیکرمان مستولی می‌شد. همین ویژگی‌ها بود که گاه گاهی مرا با خود به شب‌های دوکوهه می‌برد. دوکوهه یادش بخیر، منا یادت بخیر. شب عرفه مرا به یاد آزادسازی شهر مهران می‌انداخت. هنگامی که گردان حبیب‌بن مظاهر کنار رودخانه گاوی مستقر بود و گرمای تابستان را در چادر به سر می‌بردیم؛ بودند بچه‌هایی که در همین نیمه‌های شب مشغول مناجات می‌شدند. شب دهم به هنگام عزیمت به مشعرالحرام، مرا به یاد عزیمت گردان حبیب به سوی خط مقدم می‌انداخت. یادش بخیر، یاد شهدای منا و عملیات آزادسازی مهران بخیر. ادامه دارد...
94/10/11 - 11:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها