تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 19 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):اجابت دعایت را دیر مپندار، در حالی که خودت با گناه راه اجابت آن را بسته ای.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

چراغ خطی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827890560




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

چگونه با پد رت آشنا شد م؟!/ بارسلونای کوچه شصت و سوم


واضح آرشیو وب فارسی:پویش: نامه شماره ۲۸ باورت می شود ۲۸ هفته از اولین نامه ای که برایت نوشتم می گذرد و هنوز رد پایی از پد رت پید ا نکرد ی؟! نه این که پد رت خیلی انسان صعب الوصولی باشد ، نه، اما ازد واجی مثل ازد واج من و پد رت به راحتی یکی د و نامه اتفاق نمی افتد . هرچند د ر نامه قبل گفتم پد رت را د ید م. بگذار از آن جا برایت بگویم که د ایی امید ت سرم را تراشید ه بود و لباس های پسرانه اش را تنم کرد ه بود تا خیالش راحت باشد ناموس ند ارد ؛ فقط براد ر د ارد ! این که تصور امید از زن بود ن فقط موی بلند و پیراهن صورتی است خود ش جای موشکافی د ارد ؛ اما فوتبال آن شب بود که باعث شد تا من از د ر د یگری وارد تباد ل و گفت وگو با مرد ان بشوم. ساعت ۷ د ر زمین خاکی سر کوچه، روبه روی ۲۳ عد د پسر مجرد ایستاد ه بود م که مجید صد ایم می کرد ند . هرکد امشان د ر گوشه ای از زمین د رجا می زد ند و د قیقا نمی فهمید م برای چه اسمم را می پرسید ند وقتی قرار است با فحش صد ایم کنند . شلوار گرمکنم را بالا کشید م. زیر چشمی نگاهشان کرد م و د ید م یک نفرشان گوشه زمین زانوهایش را تا شکمش بالا می آورد و خود ش را گرم می کند . هرچقد ر فکر کرد م، د ید م تنها حرکت ورزشی که بلد م این است که چشم هایم را ببند م و سعی کنم انگشتان اشاره ام را به هم بچسبانم که آن هم عد ه ای معتقد بود ند جز ورزش حساب نمی شود ؛ اما بد ن من با همین حرکات هم تا د و روز گرفتگی عضلات پید ا می کرد . چشم هایم را بستم و د ستانم را باز کرد م که توپی به پشت سرم خورد و یک نفر د اد زد «بچه ها د اوود اومد !» چشم هایم را باز کرد م و خاک همه جا را گرفته بود . د اوود با موتورگازی اش وسط زمین خاکی ایستاد ه بود و همچنان سرجایش گاز می د اد و به یک نقطه ای که د قیقا نمی د انم کجاست اما همه انسان های موفق به آن خیره می شوند ، خیره شد ه بود . از موتورش پیاد ه شد و شلوارش را کشید پایین. زیرش یک شورت ورزشی آبی با جوراب هایی که تا زانوهایش بالا رفته بود ، پوشید ه بود . از وقتی یاد م است د اوود را د ر تلویزیون می د ید م. از آنهایی بود که سر و تهش را می زد ند باز جلوی استاد یوم پید ایش می کرد ند که د نبال د وربین ها می گرد د تا راجع به ناد اوری د اور و گل خد اد اد د ر بازی استرالیا حرف بزند . د ورش حلقه زد یم. آن قد ر زیاد بود ند که نمی د انستم باید روی کد امشان برای ازد واج تمرکز کنم. د اوود انگشتش را بالا آورد تا یارکشی کند . نیشم را باز کرد م و به چشمهایش خیره شد م تا متوجه من شود . پرویز و حمید و یعقوب و سعید را کشید . روی نوک پاهایم ایستاد م تا متوجه ام شود . چهار نفر د یگر هم انتخاب کرد و چشم هایش را ریز کرد تا بقیه را نگاه کند . د ستش را چرخاند و بین باقی ماند ه ها چرخاند و ما بین من و بغل د ستی ام گرفت. با قد م های ریزم خود م را تکان د اد م و روبه روی انگشتش ایستاد م. نگاهی به قد و قواره ام کرد و اشاره کرد بروم سمتشان. هر کد امشان به نوبه خود می توانستند مرد زند گی شوند ؛ اما اولویت را گذاشتم بر این که هرکسی کمتر عرق کند . تیم ما بارسلونای کوچه شصت و سوم بود و تیم مقابل بارسلونای کوچه حقانی. د وتا تیم د یگر هم بیرون زمین ایستاد ه بود ند که آنها هم بارسلونا بود ند منتها یکی برای کوچه شصت و چهارم و یکی د یگر هم بارسلونای احد اثی بین کوچه شصت و سوم و شصت و چهارم! هرکد امشان د وید ند یک سمتی و صد ای سوت آمد . پرویز را می شناختم. روبرویم ایستاد و گفت «ما حمله ایم!» نفهمید م منظورش چیست و اما هرچه بود اشتراکی بین من و پرویز بود . شصتم را بالا آورد م و گفتم: «د قیقا! حالا شاید چیزای د یگه ام بود یم» صورتش د ر هم رفت و جلوتر د وید . د اشتم شکل د وید ن پرویز را نگاه می کرد م و لبخند ملیحی می زد م که حجم سنگینی کوبید ه شد پشت سرم و پخش زمین شد م. توپ را به من پاس د اد ه بود ند و از آنطرف زمین د اد می زد ند «پاس بد ه!» خود م را از روی زمین بلند کرد م و لباسم را تکان د اد م و د اد زد م«آقا من یه نفر فقط می خوام انتخاب کنم! هجوم نیارید !» لحظه ای زمین ساکت شد و همه سرجایشان ایستاد ند و نگاهم کرد ند . جالب است پسرها د ر هیچ موقعیتی پیشنهاد ازد واج را نمی توانند هضم کنند و وسط فوتبال هم قفل می کنند . یک نفر سوت زد و قفلشان باز شد که د اوود از پشت سرم د اد زد «چی می گی؟می گم سانتر کن!» عرق صورتم را پاک کرد م و گفتم «جان؟!» توپ از زیر پایم لو رفت و د ورم خلوت شد . د نبالشان د وید م و خود م را به د روازه رساند م. د اوود جلوی د روازه رسید و توپ را سُر د اد طرفم. با توپ جلوی د روازه بود م و کافی بود توپ را قل بد هم تا وارد د روازه شود که صد ای نعره د ایی امید ت از پشت سرم آمد . چاره ای ند اشتم. اگر سرم را برمی گرد اند م امید گیرم اند اخته بود . د رحالی که نفس نفس می زد م رو به د روازه بان د اد زد م «با من ازد واج می کنی یا گل بزنم به همه بگم از د ختر گل خورد ی؟!» د روازه بان لحظه ای سر جایش ایستاد . به قیافه ام خیره شد و کنار رفت و گفت: «گل بزن. زن و مرد ند اره آبجی!مهم بشریته» تساوی حقوق زن و مرد فقط یک جا خود ش را نشان د اد آن هم عد ل همین موقع که نباید مساوی می شد . توپ رفت توی د روازه و د اوود و سعید و پرویز از پشت سرم د وید ند تا من را بلند کنند و شاد ی پس از گل راه بیند ازند که امید یقه ام را از پشت گرفت و من را روی شانه اش اند اخت تا از زمین بیرون برویم. اما آن روز، بار د ومی بود که پد رت را د ید م و متوجه اش نشد م. همان جوانی بود که توی بازی راهش نمی د اد ند و فقط اجازه د اشت سوت اول بازی را بزند . پس اگر کمی هوشت را بکار بیند ازی، می توانی از چیزهایی بو ببری. مخصوصا د ر نامه بعد … روزنامه قانون/ در سرویس طنز سایت پویش، هر روز جدید ترین مطالب طنز و کاریکاتور را ببینید. از اینجا می توانید نوشته های بیشتری از این نویسنده بیابید و نامه های قبلی را بخوانید.


جمعه ، ۴دی۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پویش]
[مشاهده در: www.puyesh.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن