واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: پژوهش بدون الگو پاي ثابت برنامههاي توسعه
وقتي منابع محدود است، پژوهش براي ارتقاي بازده در انجام عمليات گوناگون يك ضرورت است كه اتفاقاً محدوديت منابع در تمام دنيا وجود دارد و منحصر به يك جامعه و مرزهاي جغرافيايي نيست.
نویسنده : نفيسه ابراهيمزاده انتظام
وقتي منابع محدود است، پژوهش براي ارتقاي بازده در انجام عمليات گوناگون يك ضرورت است كه اتفاقاً محدوديت منابع در تمام دنيا وجود دارد و منحصر به يك جامعه و مرزهاي جغرافيايي نيست. بر اين اساس هزينهكرد براي پژوهش، يك سرمايهگذاري مطمئن با سود تضمين شده است. كشورهايي كه به اين موضوع پي بردهاند و آن را اجرايي ميكنند، توانستهاند ميان نيازها و منابعشان توازن ايجاد كنند. بنابراين هر چه حمايت مهندسي شده بيشتري از پژوهش ميكنند، از ثمرات آن بهره بيشتري ميبرند. در مقابل كشورهايي كه در تخصيص منابع و امكانات به امر پژوهش صرفهجويي ميكنند، گرفتار مصيبتهايي در حوزه تأمين و تخصيص منابع ميشوند كه شايد كمترين آن وابستگي بيمارگونه به اقتصاد تك بازيگر يا تك منبعي باشد.
در كشور ما نيز در مسير تحقق بودجههاي پژوهشي چه بخشي كه ذيل بودجه دستگاهها تعريف شده و چه سهمي كه از توليد ناخالص ملي براي آن در نظر گرفته شده، اختصاص بودجه به امر پژوهش جيب دولتها را درد ميآورد. از طرفي ژست دوستدار پژوهش و آينده نگر در عصر حاضر چيزي نيست كه دولتها به راحتي از خير آن بگذرند. نتيجه اين ميشود كه سهم پژوهش از توليد ناخالص ملي يا درآمد و بودجه سالانه كشور در برنامهاي مانند برنامه پنجم، بايد سالانه به ميزان نيمدرصد (5/0درصد) افزايش يافته و تا پايان برنامه به 3 درصد (3درصد) ميرسيد اما امروز و در ماههاي آخر عمر اين برنامه به طور كامل محقق نشده است. در عين حال آش پژوهشهاي بدون كاربرد و كتابخانهاي به حدي شور ميشود كه صداي آشپز را هم در ميآورد و دست به كار تصويب قانون و تدوين آييننامه ميشود. به عبارت ديگر حال و روز پژوهش بيش از آمار و ارقامي كه مسئولان از پژوهش و اغلب در هفتهاي به همين نام (همين هفته جاري) ارائه ميكنند، گوياي ميزان توجه بنيادي به آن است.
در حالي كه سخنرانيها در مدح پژوهش اين روزها مانند تمام روزهاي مشابه تمام سالهاي قبل اوج گرفته است، با اين وجود كسي (حتي برخي سياستگذاران و مجريان) نميداند الگوي يك پژوهش موفق و اجرايي و كارا در كشور ما چيست و اساساً پژوهش كاربردي چه ويژگيهايي دارد و آيا پژوهشهاي كاربردي در تمام حوزهها يك تعريف دارد؟ پژوهشگران ما چقدر با عرصه عمليات و اجرا آشنا هستند؟ ارتباط بين مغز و اندام در نظام مديريتي كشور ما چقدر برقرار است؟ تا به حال چند پژوهش را كه گرهي از فرآيند اداره جامعه باز كردهاند يا به ابهامي در بخشي پاسخ دادهاند، معرفي كردهايم؟ ميزان خطرپذيريمان در پيوند ايدههاي بكر و پژوهش چقدر است؟ و....
در مقابل هر پنج سال يك بار پژوهش را به عنوان يكي از اركان توسعه در برنامههاي توسعهاي كشور ميآوريم بدون اينكه بدانيم از آن چه ميخواهيم. به بيان ديگر به زبان مشتركي ميان نيازها و پژوهش نرسيدهايم.
اين سؤالات يا آنقدر بديهياند كه كسي سراغ پاسخ آنها نميرود يا پاسخ آنها آنقدر سخت است كه ترجيح ميدهند همواره سؤال بمانند.
فقط ميدانيم پژوهش خوب است. پول براي آن نداريم. اما به پز مديريتي آن نيز نيازمنديم. تركيب اين سهگانه در ويترين پژوهش در كشور ما و كاربستهاي آن قابلمشاهده است. آسيبهاي آن را هم تجربه ميكنيم و عبرتمان نميشود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۴ - ۲۰:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]