تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850173670
آنها قبرشان را با دست خود می‌کنند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۴ - ۰۵:۲۵
یک مدرس ارتباطات درباره‌ی آینده خبرگزاری‌ها و راهکارهایی که به طولانی‌تر شدن عمر این رسانه‌ها می‌انجامد، بیان کرد: آمدن رسانه‌های مجازی خیلی نمی‌تواند خبرگزاری‌ها را نگران کند، اگر متفاوت فکر کنند و انعطاف‌پذیر باشند. اگر اقتضایی عمل کنند. اگر محیط پیرامون خود را پالایش مجدد و مخاطب را بازتعریف کنند و با توجه به مزیت‌های نسبی حرکت کنند. وی در عین تاکید کرد: شبکه‌های مجازی فرصت و تلنگری برای خبرگزاری‌ها هستند تا متوجه ضعف‌هایشان شوند و خودشان را ترمیم کنند؛ بنابراین پایان عمر خبرگزاری‌ها را خود خبرگزاری‌ها تعیین می‌کنند. مدیریت و کارکنان آن خبرگزاری با عملکرد غلط خود عملا قبر خود را با دستان خود می‌کنند. *** دکتر اکبر نصراللهی - استاد ارتباطات و عضو هیات علمی دانشگاه - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش رسانه ایسنا به سیر تاریخی تولد خبرگزاری‌ها اشاره کرد و گفت: در گذشته فقط چند خبرگزاری معروف بین‌المللی، هم نبض تولید اخبار دنیا را در دست داشتند و هم اینکه خبرهای محلی را تولید و پمپاژ می‌کردند. در واقع منبع اصلی و بی‌رقیب تولید اخبار فقط چند خبرگزاری بودند و اخبار تولیدی آنها از طریق مطبوعات، رادیو و تلویزیون انتشار پیدا می‌کردند. یعنی خود رادیو خود تلویزیون و خود مطبوعات منبع اصلی تولید اخبار نبودند و در جاهای مختلف و مناطق خبرخیز حضور نداشتند به دلیل اینکه تولید خبر کار پرهزینه‌ای بود. زمانی که خبرگزاری‌ها یکه تازی می‌کردند این مدرس ارتباطات بیان کرد: چون رادیو و تلویزیون و مطبوعات نمی‌توانستند از پس هزینه‌های بالا بربیایند، به ناچار از تولیدات خبرگزاری‌ها استفاده می‌کردند و حتی برخی کشورها خبرگزاری ملی نداشتند؛ بنابراین خبرگزاری‌ها به شکل انحصاری تولید اخبار را در دست داشته و این تصور و دیدگاه قوت داشت که نحوه پوشش خبری رادیو تلویزیون و مطبوعات، تحت تأثیر تولیدات خبرگزاری‌هاست. یعنی بین نحوه پوشش خبری منابع اصلی و اولیه تولید خبر که در گذشته خبرگزاری‌ها بود و بازنمایی آن در رسانه‌ها یک ضریب همبستگی مثبتی وجود داشت و آنچه که خبرگزاری‌ها تولید می‌کردند، همان را رادیو و تلویزیون و مطبوعات انتشار می‌دادند. اما به مرور وقتی که خبرگزاری‌های ملی به وجود آمد و خود تلویزیون‌های مختلف بیشتر به تولید اخبار پرداختند از جمله بی‌بی‌سی، سی‌ان‌ان، پرس تی‌وی و شبکه‌های مختلف، خودشان تولیدکننده اخبار شدند و دیگر کمتر کشوری پیدا می‌شود که خبرگزاری ملی نداشته باشد. خبرگزاری خصوصی هم که اضافه شدند. دیگر این انحصار شکسته شده وی ادامه داد: بنابراین با آمدن خبرگزاری‌های جدید، خود رادیو و تلویزیون‌ها هم سعی کردند تا جایی که مقدور است خودشان برخی نیازهایشان را تأمین کنند و این انحصار قبلی شکسته شده و دیگر فقط خود خبرگزاری‌ها نیستند که تولیدکننده اصلی و انحصاری خبر هستند. اما در گذشته مطبوعات و رادیو تلویزیون در زمین خبرگزاری‌های اصلی بازی می‌کردند. هر چه خبرگزاری‌ها تولید می‌کردند این رسانه‌ها منتشر می‌کردند و هر چه ورود نمی‌کردند آنها هم ورود نمی‌کردند. اما وقتی که رسانه‌های جدید آمدند، خبرگزاری‌های ملی اضافه شدند، رادیو تلویزیون‌ها خودشان به تولید پرداختند و مطبوعات سعی کردند تولید اختصاصی داشته باشند و به تحلیل روی آوردند، دیگر این انحصار شکسته شده است. بنابراین قبلا مردم غیرمستقیم و به واسطه مطبوعات و رادیو تلویزیون تولیدات خبرگزاری‌ها را استفاده می‌کردند اما الان مردم مستقیم به تولیدات خبرگزاری‌ها دسترسی دارند. این‌طور نیست که مثلا قبل خبرگزاری ایران یا واحد مرکزی خبر فقط تنها تولید کننده اصلی بودند، به نوعی که تلکس خبری‌شان را در اختیار مطبوعات قرار می‌دادند و حق اشتراک می‌گرفتند و مردم نیز مستقیم تولیدات آنها را نمی‌توانستند استفاده کنند، اما الان هم دسترسی مردم به تولیدات خبرگزاری‌ها مستقیم شده است و هم اینکه خبرگزاری‌ها رقیب‌های جدید و بسیار زیادی پیدا کردند، از طرفی خود مردم هم تولیدکننده خبر شدند. این اپلیکیشن‌های موبایل و شهروند خبرنگار دسترسی مردم به این ابزارها و تکنولوژی جدید، آرایش رسانه‌ای را متفاوت کرده و خبرگزاری‌ها را وارد چالش متفاوتی کرده است در این چالش جدید برخی خبرگزاری‌ها در همان موج اولیه ورود شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی و آمدن مردم به عنوان رقیب رسانه‌ها در تولید اخبار، مرده‌اند و عمرشان سپری شده است؛ البته ظاهرا علائم حیاتی دارند. ارسال خبر دارند، اما مردم خیلی به آنها مراجعه ندارند و خیلی نمی‌توانند اثرگذار باشند. این خبرگزاری‌ها مرده‌اند این مدرس ارتباطات در برداشت دوم نسبت به عملکرد خبرگزاری‌ها یادآور شد: وقتی خبرگزاری‌ها تولید اختصاصی نداشته باشند و تولید مخاطب آنها کم شده باشد و فقط منبع تولید اخبار رسمی باشند، معلوم است که در ظاهر علائم حیات دارند و در واقع مرده‌اند، چون مردم برای دیدن این خبرهای رسمی، یکسان و تکراری به آن خبرگزاری مراجعه نمی‌کنند. مردم الان دسترسی‌های مختلفی دارند. مردم با عرضه بسیار زیاد خبر مواجه‌اند. تا چند سال قبل برای افرادی که در کار حرفه‌ای هستند. قابل تصور نبود که به این میزان، مردم به همه خبرگزاری‌ها و همه منابع تولید اخبار از جمله فضای مجازی و تولیدات خودشان دسترسی داشته باشند. در چنین شرایطی خبرگزاری‌ها اگر با شرایط قبلی و اگر با سوژه‌های قبلی و انحصار قبلی ادامه پیدا کنند، دیگر نمی‌توانند دوام بیاورند چون آن انحصار از بین رفته و منسوخ شده است. خبرگزاری‌های یک نفره! نصراللهی با اعتقاد بر این که گسترش رسانه‌های جدید انحصارات خبری خبرگزاری‌ها را در معرض چالش قرار داده است، تأکید کرد: ایجاد و رواج شبکه‌های خبری 24 ساعته باعث شکسته شدن بیش از پیش انحصارات خبرگزاری‌ها شده است. شبکه‌های خبری تلویزیون 24 ساعته مثل سی‌ان‌ان در سال 1980 به وجود آمده، شبکه تلویزیوی خبری بی‌بی‌سی در سال 1985 به وجود آمده، شبکه خبری الجزیره در سال 1994 به وجود آمده و همین طور فاکس نیوز در سال 1996 و العالم در 2003 و المنار و پرس تی‌وی در سال 2007 و همین‌طور شبکه‌های مختلف به وجود آمدند. حال تا به همین جا هم خبرگزاری‌ها می‌توانستند ادامه حیات بدهند. اما موضوع در اینجا تمام نشده و از سال 1990 جهان به سوی شبکه‌های اطلاعاتی و ارتباطی گام برداشته و اصل دوم اینترنت از سال 1996 شبکه‌های اطلاعات و ارتباط را در سطح جهان گسترش و همه گیر و فراگیر کرده است. در این نظام جدید اطلاعات، علاوه بر شبکه‌های خبری مثل بی‌بی‌سی، سی‌ان‌ان و خود خبرگزاری ملی، سایتهای خبری بی‌نهایت و شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های خبر به وجود آمد و این امکان را به وجود آورده که هر شخصی حقیقی بتواند با استفاده از در اختیار داشتن وبلاگ یا سایتی خبرگزاری‌های یک نفره ایجاد کند. در خبرگزاری‌های قدیمی، چند صد نفر فعالیت می کردند، اما حالا خبرگزاری‌های یک نفره به وجود آمده است. یعنی هر کسی هم راننده است هم عکاس، هم خبرنویس و هم دبیر است و هم اینکه آن محدودیت‌های دست و پاگیر قانونی و این‌ها را ندارد چون برخی از این‌ها ردپایی از خود به جای نمی‌گذارند و خیلی وسواس ندارند. اگر خبری را منتشر کنند و مشکلی برایشان پیش می‌آید. بنابراین تمام تولیدات خودشان را بدون اینکه شناسایی شوند و از مسئولیت‌های بعدی بترسند، منتشر می‌کنند و در اختیار مخاطب قرار می‌دهند. نصراللهی درباره بروز پدیده وسایل ارتباط جمعی شخصی و خبرگزاری‌های یک نفره بیان کرد: بروز این پدیده موجب شده که هر گوشه‌ای از این دنیا اگر اتفاق رخ می‌دهد چشمی برای دیدن و انگیزه‌ای برای بازنمایی آن وجود داشته باشد و آن را انتشار دهد. در چنین شرایطی دیگر خبرگزاری‌ها با شرایط قبلی واقعا نمی‌توانند کار کنند. باید کارهای دیگری انجام دهند تا زنده بمانند. با آمدن تلویزیون، رادیو نمرده است وی با اشاره به بدو ورود رادیو و تلویزیون پس از مطبوعات که در نهایت به نابودی مطبوعات نیجامیده، یادآور شد: زمانی که رادیو و تلویزیون آمد، مگر مطبوعات توانستند به همان شکل ادامه دهند. مطبوعات آمدند و متوجه شدند که به لحاظ سرعت نمی توانند رقابت کنند و کار دیگری کردند. بنابراین داشتن انعطاف «flexibility» در انتشار اخبار و حرکت خطی نداشتن و اقتضائی «contingency» عمل کردن باعث شده که مطبوعات همچنان ادامه کار بدهند. همچنان که با آمدن تلویزیون رادیو نمرده است و یا با آمدن تلویزیون سینما از بین نرفته است؛ بنابراین اگر خبرگزاری‌ها انعطاف‌پذیری داشته باشند و براساس رویکرد اقتضاعی عمل کنند تأثیرگذارخواهند بود. این مدرس ارتباطات ادامه داد: اگر خبرگزاری‌ها متوجه شوند که در شرایط فعلی چه کاری باید انجام دهند تا بتوانند ادامه حیات بدهند، عمرشان طولانی‌تر می‌شود. هر خبرگزاری باید مزیت نسبی خود را شناسایی کند. یعنی به دنبال این باشد که چه چیزی می‌تواند داشته باشد که رسانه‌های دیگر ندارند. چه نوع اخباری را کار کند که متفاوت از سایر رسانه‌ها باشد. به عنوان مثال در زمینه زنان در حال حاضر خبرگزاری خاصی که واقعا اخبار زنان را پوشش دهد وجود ندارد و یا همچنین حوزه ورزش بانوان. اگرچه همه رسانه‌ها کم و بیش به آن می‌پردازند، ولی مرجعیت ندارند. بنابراین تولید اختصاصی و کشف مزیت نسبی، سوژه یابی متفاوت و پرداخت اختصاصی به سوژه‌ها در طول عمر خبرگزاری‌ها اهمیت بسزایی دارد. هیچ خبرگزاری نداریم که تنظیم متفاوت داشته باشد وی همچنین با تأکید بر اینکه داشتن انعطاف و باز تعریف مخاطبان از دیگر نکاتی است که خبرگزاری‌ها باید آن را جدی بگیرند، بیان کرد: مخاطبان واقعا مخاطبان قبل نیستند و ذائقه شان متفاوت شده است. بیش از این ذائقه مخاطب به نوعی بود که یک ورژن خبر هم برایش قابل اهمیت بود اما حالا متناسب با نیاز مخاطب باید تنظیم خبر متفاوت داشته باشیم. شاید الان خبرگزاری‌ها نیاز به این داشته باشند که برای یک خبرشان چند نوع تنظیم داشته باشند ولی الان در کدام خبرگزاری این تنظیم متفاوت را می‌بینم؟ در داخل کشور ما هیچ خبرگزاری نداریم که تنظیم متفاوت داشته باشد. به عنوان مثال خبر علمی در رسانه‌های ما به نوعی نوشته می‌شود که فقط متخصصان می‌توانند متوجه آن شوند، خبر هسته‌ای را به نوعی می‌نویسیم که فقط افرادی که فیزیک شیمی می‌دانند، می‌توانند متوجه آن بشوند. طوری نمی‌نویسیم که مردم عادی هم متوجه شوند. فست فود داریم، رستوران هم داریم، بنابراین... این مدرس ارتباطات بیان کرد: ما فست فود داریم، رستوران هم داریم بنابراین خبرگزاری‌های ما هم باید اخبار کوتاه داشته باشند. خبرهای طولانی‌تر هم داشته باشند. خبرها برای محققان عمق زیادی داشته باشند و یا برخی خبرهای جمع و جور تر داشته باشند. نصراللهی در پایان تاکید کرد: فضای مجازی نمی‌تواند برای خبرگزاری ها یک تهدید باشد ،بلکه می‌تواند مکمل باشد که خبرگزاری‌ها هم فضای رقابتی را خوب حس کنند و هم اینکه از ظرفیت‌های فضای مجازی برای تسهیل در خبررسانی استفاده کنند. همان‌طور که می‌تواند مکملی برای تلویزیون و رادیو باشد، می‌تواند مکملی هم برای خبرگزای‌ها باشد. پس چرا دیواری بین خبرگزاری و فضای مجازی باید کشیده شود؟ اعتباری که خبرگزاری‌ها دارند باعث می‌شود مردم خیلی به فضای مجازی اعتماد نداشته باشند. درست است که بسیاری مردم نرم‌افزار تلگرام را دارند ولی به این مفهوم نیست که هر مطلب و اطلاعاتی که در آنجا مطرح شده را باور کنند. بنابراین وجود فضای مجازی برای خبرگزاری فرصت است نه تهدید، اگر از این فرصت‌ها به عنوان ابزار استفاده شود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها