واضح آرشیو وب فارسی:اتاق خبر 24: آن ها که خود را داعیه دار مقابله با فساد معرفی می کنند تا جایی به موضوع دکل نفتی پرداختند که گمان می کردند متهم گم شدن این دکل ها در جناح مقابلشان بوده اما هنگامی که پای آقازاده وزیر اصلاحات به میان آمد دیگر پیگیری موضوع دکل را متوقف کردند.به گزارش خبرنگار اتاق خبر 24 : چند روز پیش بود که بالاخره یکی از سرنخ های اصلی دکل ۷۸ میلیون دلاری که زنگنه ۵ ماه پیش از گم شدن آن خبر داده بود، پیدا شد و مسئولان قضایی، محمد محسن مهاجرانی فرزند عطاءالله مهاجرانی وزیر لندن نشین فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت اصلاحات را حین فرار بازداشت کردند. تایید دستگیری فرزند عطا الله مهاجرانی پس از این بود که یک منبع آگاه در دادگستری کل استان تهران در گفتگو با صدا و سیما، دستگیری فرزند عطا الله مهاجرانی را تائید کرد و گفت: محمد محسن مهاجرانی با حکم بازپرس دادسرای ویژه مفاسد اقتصادی دستگیر شده است. این منابع آگاه علت بازداشت فرزند مهاجرانی را به علت نقش وی در پرونده موسوم به دکل گمشده نفتی ۸۷ میلیون دلاری عنوان کرد. طباطبایی: موضوع زیاد مهم نیست اما ماجرا با سکوت و بی اهمیتی خاص رسانه های اصلاح طلب همراه شد که بسیار جالب توجه بود. تا جایی که پس از آن علیزاده طباطبایی درباره آخرین وضعیت پرونده محسن مهاجرانی پسر وزیر دولت اصلاحات گفت: در این پرونده اعلام وکالت کردم اما به خاطر اینکه تحقیقات مقدماتی محرمانه است، نمی توانم درباره جزئیات پرونده صحبت کنم. جالب تر وقتی بود که وی در اینباره گفت: البته خود مهاجرانی قبلاً داستان این دکل را لو داده و فکر نمی کنم موضوع زیاد مهم باشد. کوبیدن بر طبل بی اهمیتی و سکوت معنادار کنونی این رسانه ها در حالی است که درست زمانی که پای وزیر نفت دولت یازدهم برای ارائه توضیح راجع به دکل های نفتی به مجلس باز شد، این ماجرا به صدر اخبار این رسانه ها ارتقا پیدا کرد و آنرا مصداق یکی دیگر از فسادهای نفتی دولت قبل معرفی کردند. آشکار شدن زوایای پنهان دکل نفتی هرچند پس از اظهارات زنگنه درباره گم شدن یک دکل نفتی همه توجهات در این فساد اقتصادی به سمت دولت نهم و دهم معطوف شده بود، ولی پس از مدتی زوایای پنهان دیگری از این پرونده آشکار شد. تحلیل کار شناسان حکایت از آن داشت که بیژن زنگنه به دو دلیل ماجرای دکل ها را مطرح کرده و برای آن فعل گم شدن را انتخاب کرد تا مسئلهٔ جدیدی را جلوه دهد و آنرا با کمک رسانه های اصلاح طلب بزرگنمایی کند و آن هم براین اساس بود که یک: دولت قبلی را پلید ترین و خبیث ترین دولت از ابتدای انقلاب تاکنون معرفی کند و دوم: وزیر نفت دولت یازدهم خود را تطهیر کند تا در اوج ماجرای ماجرای « پرونده کرسنت» مردم فراموش کنند که وی و برخی دیگر از اعضای دولت فعلی چه ضرر شدیدی به ایران زدند. ماجرا ادامه یافت تا بعد از تشکیل پرونده تحقیق و تفحص از عملکرد شرکت تأسیسات دریایی از سوی کمیسیون انرژی در مجلس شورای اسلامی، مشخص شد دکل دیگری هم سال ها پیش خریداری شده اما به دلیل مشکلات متعدد سال هاست که در بندر شارجه مانده و اساسا در کشور مورد استفاده قرار نگرفته است. خبر ها حاکی از آن بود که دکل فورچونا (که به نام شرکت فروشنده یعنی «دین» نیز مشهور شده است) در حال حاضر به شرکت دیگری فروخته شده و در حال حفاری است اما دکل گلوبال پرل که در زمان مدیر منصوب زنگنه و نزدیک به یکی از خانواده های بسیار قدرتمند ایران خریداری شد به حدی در طوفان کاترینا آسیب دیده بود که اساسا بازسازی و استفاده از آن امکان پذیر نشده است. جنجال ها بر سر این دکل ها به روزنامه ها کشیده شد و هر کدام به تناسب و فراخور سمت و سوی سیاسی خود این موضوع را مطرح کردند. جنجال تخریب علیه دولت دهم برخی از سایت ها و رسانه های زنجیره ای که در ابتدا گمان می کردند دکل های گم شده توسط دولت نهم و دهم گم شده است، با مانور بر روی این موضوع سعی کردند این موضوع را نیز به جنجالی برای تخریب دولت دهم تبدیل کنند. با ادامه ماجرا و روشن شدن ابعاد واقعی این موضوع، رسانه های زنجیره ای با سکوت درباره دکل های گم شده از کنار آن گذشتند؛ این در حالی بود که ماجرای دکل نفتی تا مدت ها به صدر اخبار رسانه های زنجیره ای و اصلاح طلب تبدیل شده بود. نکته جالب توجه در این رسانه ها این است که با گذشت بیش از دوهفته از بازداشت فرزند مهاجرانی در این رابطه تا کنون خبر یا واکنشی از این موضوع منتشر نکرده اند و جالب اینکه با انتشار گسترده خبر آزادی موقت وی با وثیقه، می کوشند وی را بی گناه جلوه دهند. آن ها که خود را داعیه دار مقابله با فساد معرفی می کنند تا جایی به موضوع دکل نفتی پرداختند که گمان می کردند متهم گم شدن این دکل ها در جناح مقابلشان بوده اما هنگامی که پای آقازاده وزیر اصلاحات به میان آمد دیگر پیگیری موضوع دکل را متوقف کردند. آیا مثلا اگر فرزند یکی از مسئولان جناح مقابلشان در پرونده مشابه دستگیر می شد، با همین بایکوت خبری از سوی این رسانه ها روبرو بودیم یا تازه وقت تسویه حساب می شد؟!
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق خبر 24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]