واضح آرشیو وب فارسی:مطاف24: دانشگاه مهم ترین مرکز برای رشد و پویایی یک کشور در عرصه های مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بوده و هست، به صورتی که بین توسعه یک کشور با«علم محور بودن» دانشگاه ها رابطه مستقیم و محکمی وجود دارد.به گزارش "مطاف24"، دانشگاه مهم ترین مرکز برای رشد و پویایی یک کشور در عرصه های مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بوده و هست، به صورتی که بین توسعه یک کشور با«علم محور بودن» دانشگاه ها رابطه مستقیم و محکمی وجود دارد. اساساً چنانچه دانشگاه ها و مراکز علمی یک کشور در مسیر حقیقی خود که همان تحقیق و تمرکز بر حوزه علم و فناوری است، حرکت کنند نمود آن را می توان در حوزه های مختلفی مانند تولید ملی مشاهده کرد و چنین روندی می تواند نهایتاً به واکسینه شدن یک کشور در مقابل تحریم ها و تهدیدات بیرونی بینجامد، به همین دلیل است که مقام معظم رهبری در جمع اعضای هیئت دولت در تابستان امسال بیان می کنند: «یکی مسئله حفظ شتاب علمی است... شتاب تنزل کرده. این را من به دوستان دانشگاهی هم گفتم و عرض می کنم که نگذارید شتاب علمی در دهه دوم چشم انداز - الان وارد دهه دوم چشم انداز شده ایم- کم بشود.» بنابراین چنانچه دانشگاه های یک کشور به عنوان مهم ترین و اصلی ترین بستر پیشرفت و توسعه یک کشور در مسیری غیرحقیقی - نظیر بازیچه شدن دانشجو به واسط فعالیت احزاب در دانشگاه - قرار بگیرند دیگر نباید انتظار داشت آن کشور مسیر تعالی را طی کند. در کشور ما هم جریانی سیاسی همواره تلاش داشته با تاکتیک های مختلف دانشگاه را از مسیر اصلی خارج کرده و با التهاب آفرینی در فضاهای علمی کشور، از دانشجو سکوی پرتابی برای رسیدن به اهداف جناحی و انتخاباتی خود بسازد. روزنامه های زنجیره ای روز دانشجو را سیاسی کردند با نیم نگاهی به صفحات نخست روزنامه های روز دوشنبه می توان سطحی دیگر از نگاه حزبی جماعت تجدیدنظرطلب به دانشگاه را مشاهده کرد آنجا که رسانه های تحت نظر این جریان طی دو سال گذشته که بخش علمی کشور رشد قابل قبولی راطی نکرده هیچ گاه احساس دغدغه نکرده و از دانشجو و دانشگاه نگفته و روز گذشته به یک باره تمام تیتر و تصاویر صفحات نخست خود را به میهمانان حاضر در دانشگاه اختصاص می دهد؛ میهمانانی که با برند اصلاح طلبی شناخته می شوند و در سخنرانی های خود در دانشگاه از همه چیز حرف به میان می آورند به غیر از دغدغه و مطالبات دانشجو و دانشگاهیان. «جنبش دانشجویی دیروز و امروز در میزگردی با حضور عباس عبدی و مقصود فراستخواه»، «دانشجو چشمی که باید بیدار بماند»، «عارف در روز دانشجو: به خرداد 92 برگردم دوباره به نفع روحانی کنار می کشم»، «سخنرانی چهره های شاخص اصلاحات در دانشگاه ها، بازگشت نشاط به دانشگاه»، «عارف: جنبش دانشجویی برای خلق حماسه 92 دیگری فعال باشد»، «ابتکار در دانشگاه یزد: دولت تلاش می کند محدودیت ها برداشته شود»، «جعفر توفیقی: جنبش دانشجویی از حاشیه خارج شد»، «روز شلوغ دانشگاه ها» و «هویت داری دانشگاه و دانشجو» تنها بخش کوتاهی از دهها تیتر و تصویر روزنامه های زنجیره ای مدعیان اصلاح طلبی است که عمدتاً تمرکز آنها به مباحث مربوط به انتخابات پیش رو تعلق گرفته و در متن و تیتر آنها کمتر نشانی می توان از دغدغه های روز دانشجو جست وجو کرد. سیاهه تجدیدنظرطلبان در برخورد با دانشگاه و دانشجو البته با نگاهی به سابقه جماعت تجدیدنظرطلب در برخورد با دانشجو و دانشگاه هم می توان به راحتی دریافت که اساساً مطالبات این قشر از جماعت برای رهبران این طیف سیاسی کمتر اهمیت داشته و آنچه بیش از هر چیز دیگری مهم است اهداف حزبی- انتخاباتی است که در صورت پیاده سازی بخشی از آن توسط دانشجو رهبران و عناصر این جریان بهتر می توانند راهبردهای خود را رنگ تحقق ببخشند. یکی از نتایج حاکمیت هشت ساله جریان تجدیدنظرطلب برکشور، تغییر بنیادین فضای دانشگاه ها از سمت علمی- فکری به سمت سیاسی- حزبی بود، به گونه ای که نقش آفرینی پررنگ دانشجویان دانشگاه های تهران در شکل گیری مهم ترین شهرآشوب زمان تصدی گری این جریان بر عرصه مدیریت اجرایی- غائله 18 تیر78- را می توان به وضوح مشاهده کرد. از سال 76 تا 84 بارها دانشجویان نقش اول «فشار از پایین» را برای «چانه زنی پدرخوانده های تجدیدنظرطلب از بالا» برعهده گرفته و نقش تندروهای کف خیابان را جهت پیاده سازی استراتژی های پیچیده رهبران تئوریک این طیف به خوبی ایفا کردند. در طول آن سال ها برخی از جنبش های دانشجویی نظیر انجمن اسلامی و تحکیم وحدت ضمن وابستگی به کانون های قدرت، زمینه ساز انحراف و جدایی بخشی از بدنه تأثیرگذار جریانات دانشجویی از نظام و اجتماع شدند و وزیر علوم وقت، نامه ای به رئیس جمهور می نویسد تا با 50 دانشجوی عضو انجمن اسلامی مستقل که در اجتماع اعتراضی جلوی وزارت علوم شرکت کرده اند برخورد امنیتی، قضایی، اطلاعاتی و سیاسی و حقوقی شود. آن زمان بود که آغاجری توهین های بی سابقه را علیه ارکان نظام مطرح و پیرو آن یک هسته مرکزی در بدنه اجرایی کشور تشکیل داده و به رؤسای دانشگاه ها دستور می دهد جهت حمایت از این فرد مجوز برگزاری تجمعات در درون دانشگاه ها صادر شود. رهبری در سال 92 : دانشگاه به باشگاه سیاسی تبدیل نشود به راستی هیچ فرد دلسوز و دغدغه مندی تمایل ندارد شرایط ناگوار و تلخ مراکز علمی و تحقیقاتی در سال های 76 تا 84 بار دیگر تکرار شود کما اینکه مقام معظم رهبری در همان ابتدای روی کارآمدن دولت یازدهم با بیان لزوم استمرار بر حفظ رشد علمی کشور تأکید می کنند دانشگاه نباید به «باشگاه سیاسی» یا «خانه احزاب» تبدیل شود و به عنوان ابزاری جهت اهداف جناح های سیاسی به حساب آید و معظم له این را بزرگ ترین آفت فضای علمی کشور – طی سخنرانی خود در سال 93 هم – عنوان می کنند: «آرامش دانشگاه ها، زمینه ساز و شتاب بخش حرکت علمی کشور است و اگر خدای ناکرده این آرامش ضربه بخورد، حرکت علمی متوقف می شود و ایران به عقب بازمی گردد.» ایشان همچنین می فرمایند: «... مسئولان ذیربط و مدیران دانشگاه ها باید با جدیت از تبدیل مراکز علمی به محل جولان و فعالیت های جریان های سیاسی جلوگیری کنند... تبدیل دانشگاه ها به باشگاه های سیاسی سم مهلک حرکت علمی کشور است.» اینها بخشی از مطالبات رهبری- در بهار سال گذشته - از مسئولان دولتی از جمله وزیر علوم بود و سؤالات فراوانی را در ذهن به وجود می آورد از جمله اینکه «هدف گروه یا کسانی که فضای التهاب و اضطراب را به دانشگاه ها تزریق می کنند، چیست و چگونه می توان از فضای علمی دانشگاه ها صیانت کرد؟» رهبری در سال 94 هم مطالبه سال 92 را تکرار می کنند رهبر معظم انقلاب اسلامی طی 26ماه گذشته همواره بر چنین مطالبه ای تأکید نموده اند و آخرین بار در دیدار بیش از هزار نفر از استادان و اعضای هیئت های علمی دانشگاه های سراسر کشور تأکید می کنند «حاشیه سازی و سیاست بازی شتاب علمی را کم کرده است.» معظم له در این دیدار با ذکر آسیب شناسی از عوامل کاهنده شتاب پیشرفت علمی کشور، به انتقاد شدید از حاشیه سازی و سیاست بازی در محیط های علمی پرداختند و بیان فرمودند: «محیط دانشگاه باید محیط فهم سیاسی، آگاهی و دانش سیاسی باشد اما سیاسی کاری و حاشیه پردازی به کار اصلی دانشگاه ها یعنی تلاش و پیشرفت علمی ضربه جدی می زند... سیاست بازی سم محیط های علمی است... سمی که در این موضوع به دانشگاه ها تزریق شد از بینش فکری مبتنی بر سیاست کاری نشئت می گرفت و متأسفانه، هم خلاف قانون، هم خلاف تدبیر و هم خلاف اخلاق بود.» نقش پذیری دانشجو برای پیاده سازی اهداف حزبی سیطره بر حاکمیت و بستر سازی برای براندازی نظام نیازمند ابزار های مهمی است که مهم ترین بخش آن تحریک و مخالفت نخبگان و قشر تحصیلکرده جامعه با حاکمیت است، لذا تجدیدنظرطلبان برای آنکه همیشه این گروه جمعیتی را همراه و همگام خود داشته باشند باید در دوران دانشجویی به وسیله برنامه های خاص روحیه مقابله با نظام اسلامی را در افکار آنها نهادینه کنند و پیاده کردن چنین هدفی را جز با سیاست زده کردن فضای دانشگاه ها امکان پذیر نمی دانند. تئوری «فتح سنگر به سنگر» و همچنین یافتن «قدرت چانه زنی» در مقابل حاکمیت – درآوردگاه های پیش رو – را هم با قشر دانشگاهی ممکن می دانند، تجربه آنها هم چنین مسئله ای را نشان می دهد به گونه ای که مهم ترین گروه برای ایفای «نقش فشار از پایین به نظام» بخشی از همین گروه سنی جامعه است که امتحان خود را در فتنه18 تیر78 پس داده و در فتنه 88 تا ماه ها فضای غبارآلود در محیط های علمی و حتی جامعه را حفظ کردند. این جماعت معتقدند برخورد نظامی و امنیتی با قشر دانشگاهی برای نظام بسیار سخت و دشوار بوده و هزینه های بسیاری را به دنبال خواهد داشت، پس سرمایه گذاری روی این گروه می تواند بسیار سودمند و حاوی دستاوردهای فراوان باشد. بر پایه آنچه گفته شد جماعت تجدیدنظرطلب تنها از دانشگاه ها و دانشگاهی به عنوان اهرمی جهت رسیدن به خواسته های حزبی و جناحی استفاده می کند و مؤلفه هایی مانند پیشرفت علمی کشور برای آنها معنا و مفهومی ندارد و نفوذ این جریان به مراکز آموزشی و علمی خروجی ای جز تنش و التهاب در سطح دانشگاه ها نخواهد داشت. منبع : روزنامه جوان
چهارشنبه ، ۱۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مطاف24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]