واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: رژيم غذايي پرچرب سلولهاي ایمنی را تنبل میکند
به گفته دانشمندان، وقتيكه رژيم غذايي پرچرب باعث چاقي ما ميشود، به نظر ميرسد به طور طبيعي باعث برانگيختن سلولهاي ايمني در مغز ما و جنبوجوش آنها ميشود كه در نتيجه كمتحرك شده و شروع به خوردن اتصالات بين سلولهاي عصبي ميكنند.
نویسنده : مترجم: رضا طالبي
استرانهان يكي از متخصصان که در اين باره تحقيقات زيادي انجام داده ميگويد: «ميكروگليا با خوردن سيناپسها در از بين بردن سيناپس و اختلال شناختي در چاقي سهيم است و از طرفي ديگر بسيار ترسناك بوده، اما درعينحال برگشتپذير است، به اين معني كه اگر شما به يك رژيم غذايي كمچرب برگرديد كه حتي بهطور كامل چاقي را از بين نبرد، ميتوانيد بهطور كامل اين پروسههاي سلولي در مغز را معكوس كرده و شناخت را حفظ كنيد.» به نظر ميرسد مشكل با چربي بيشازحد در بدن شروع ميشود كه توليد التهاب مزمن كرده و باعث تحريك ميكروگليا به دادن يك واكنش ايمني خودكار ميشود. ميكروگليا مانند ماكروفاژها در بدن، به توانايي مصرف ضايعات و عوامل عفونتزا در مغز شناختهشدهاند و درون بسيار اسيدي آنها خود را از آن ضايعات خلاص ميكند كه كمك به حمايت از عملكرد و سلامت سلولهاي عصبي ميكند. مثلاً همينكه موشها چاق ميشوند، ميكروگلياي آنها به نظر ميرسد بر پرخوري متمركزشدهاند. دانشمندان در اين زمينه آزمايشات زيادي را روي موشها انجام دادند. آنها در چهار، هشت و 12 هفته، اقدام به انجام يك سري اندازهگيريها از سوختوساز بدن مانند وزن، مصرف غذا، انسولين و سطح گلوكز سرم كردند. آنها همچنين در هيپوكامپ، مركز يادگيري و حافظه، سطوح شاخصهاي سيناپسي، يعني پروتئينهاي يافت شده در سيناپسها را كه با تعداد سيناپس ارتباط دارد، اندازهگيري كردند و اطلاعات جالب و غيرمنتظرهاي را كشف كردند. دانشمندان دريافتند هنگاميكه 12 هفته سپري ميشود، افزايشی چشمگير در چاقي موشها رخ میدهد. هرچند مقاومت موشها را به انسولين نميبينيم، اما متوجه ميشويم كه سيناپس و افزايش سايتوكاينهاي التهابي در مغز را از دست ميدهيم و اين بسيار اميدواركننده است. اين يافتهها همچنين به برخي از اهداف بالقوه جديد براي داروهاي موجود اشاره ميكنند كه در حال حاضر براي شرايطي مانند آرتروز روماتوئيد و بيماري كرون استفاده ميشوند. سايتوكاينهاي التهابي خاص و نكروز تومور عامل آلفا را مسدود میکنند كه هر دوي آنها در مغز موشهاي چاق بالا هستند. استرانهان خاطرنشان ميكند موشهاي با مصرف چربي بالا، در واقع كمتر غذا خوردند و بهاندازه موشهاي با مصرف چربي كم، كالري مصرف كردند. كل فنوتيپ سوختوساز بدن بيشتر توسط تركيب رژيم غذايي صورت ميگيرد تا مقدار كالري. به گفته او اگر موشهايي با مصرف چربي بالا تنوع بيشتري در رژيم غذايي خود داشتند، مثل قنداب، آنها ميتوانستندكالري بيشتري مصرف كنند، شبيه به پديده سيري حسي خاص در انسان. آخرين تحقيقات نشان ميدهد كه رژيم غذايي پرچرب با تخريب سيناپسهاي ناحيه هيپوكمپوس كه با يادگيري و حافظه مرتبط است به مغز آسيب ميزند. سيناپسها ساختارهايي هستند كه بين نورونها يا سلولهاي مغزي رابطه برقرار ميكنند. البته اين تمام ماجرا نيست. محققان ميگويند كه بازگشت به رژيم غذايي كم چرب به مدت دو ماه ميتواند اثرات منفي رژيمهاي غذايي پرچرب بر مغز را خنثي كند. رژيمهاي پر از چربي بيشترين عامل ابتلا به چاقي هستند كه به يك نگراني عمده در جوامع امروزي تبديل شده است. صرف نظر از اين خطرات، حالا مشخص شده است كه رژيم غذايي پر از چربي اثرات مخربي بر مغز برجاي ميگذارد. منبع:ساينس ديلي
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]