واضح آرشیو وب فارسی:الف: آخر دنیا برای یک پدر ، مادر و فرزند کجاست؟
معصومه نصیری، 17 آذر 94
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۷:۱۲
خبر به ظاهر کوتاه است: «در پی عدم تمکن مالی والدین یک کودک در یکی از بیمارستانهای اصفهان، بخیهای که در چانه بیمار زده شده بود، باز شد.» اما این خبر در واقع از سقوط و هبوطی جانکاه نشان دارد؛ مرگ انسانیت این بار پشت یک لباس مقدس و سفید.نگاه اول:پزشکان برای ورود به این عرصه خطیر، ابتدا در پیشگاه قرآن کریم به خداوند قادر قسم یاد میکنند که : «همواره حدود الهی و احکام مقدس دینی را محترم شمارم، از تضییع حقوق بیماران بپرهیزم و سلامت و بهبود آنان را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم بدارم. در معاینه و معالجه، حریم عفاف را رعایت کنم و اسرار بیماران خود را، جز به ضرورت شرعی و قانونی، فاش نسازم. خود را نسبت به حفظ قداست حرفه پزشکی و حرمت همکاران متعهد بدانم و از آلودگی به اموری که با پرهیزکاری و شرافت و اخلاق پزشکی منافات دارد، اجتناب ورزم. همواره برای ارتقای دانش پزشکی خویش تلاش کنم و از دخالت در اموری که آگاهی و مهارت لازم را در آن ندارم، خودداری کنم. در امر بهداشت، اعتلای فرهنگ و آگاهیهای عمومی تلاش کنیم و تأمین، حفظ و ارتقای سلامت جامعه را مسئولیت اساسی خویش بدانم.»این سوگند نشان از پیوند ناگسستنی اخلاق و پزشکی به صورت توامان دارد. آنچه رخ داده اما یک خلاف پزشکی محرز و غیرقابل اغماض است؛ خلافی که از قضا رسانهای شده و قطعا مواردی هستند که هیچ گاه مطرح نمیشوند.پزشک یا کادر مذکور بر خلاف سوگندنامهای که در پیشگاه خداوند و قرآن به آن قسم یاد کرده، منافع خود را بر سلامت و بهبود بیمار مقدم شمرده است. در حالی که خاصبودن حرفه پزشکی اتفاقا از جنبه انسانی و اخلاقی آن و رعایت اخلاق آن هم در هر شرایطی نشات میگیرد .نگاه دوم:از دیدگاه نگارنده اتفاق رخداده یک فاجعه تلقی میشود؛ فاجعهای انسانی و اخلاقی. این فاجعه کم از بسیاری از اخبار دیگر نداشته است و بیتفاوتی رسانه ای در قبال آن هم قابل چشمپوشی نیست. رسانه به معنای رسالت چشم و گوش بودن افکار عمومی، وظیفه پیگیری جدی و مستمر این مساله تا حصول نتیجه را دارد.صرف بازنشر سخنان مسوولانی که چارهای هم ندارند جز محکومکردن این اتفاق و دادن قول پیگیری و انجام وظیفه ، انجام رسالت رسانهای محسوب نمیشود. این رخداد نه تنها از یک بیمسوولیتی در انجام وظیفه بلکه از یک بحران اجتماعی هم خبر میدهد.اینکه یک پزشک یا کادر بیمارستان بتواند بخیههای صورت یک کودک را باز کند بدون در نظر گرفتن رنج حاصل از این اقدام، اینکه بتواند غرور یک پدر و مادر را به جهت فقر زیر پا له کرده و با هر بخیه باز شده رنجهای شخصیت و آبرو و عزت آنها را افزون کند، خبر از وقوع یک تراژدی اخلاقی و انسانی میدهد؛ آنجایی که آن پدر و مادر و فرزند ایستاده بودند انتهای دنیا بوده است؛ نقطه صفر مرزی بین انسانیت و بیاخلاقی.رسالت خبری رسانه حکم می کند علاوه بر پیگیری ماجرا تا حصول نتیجه بازدارنده، به فروپاشی اخلاقی منتج به چنین رفتاری نیز بپردازد.نگاه سوم:مسوولان از مقام ارشد وزارت بهداشت تا سایرین خبر از اعزام تیم برای بررسی ماجرا و ... دادند. بناست پرونده این افراد یا فرد به محکمه فرستاده شود تا با آنها برخورد کنند. فارغ از اینکه قانون برای این خلاف آشکار چه مجازاتی در نظر میگیرد انتظار میرود دادستان همچون خیلی موارد به عنوان مدعیالعموم وارد شود زیرا مساله تنها چند بخیه و عدم تمکن مالی نیست؛ این اقدام علاوه بر تاثیر بسیار بد بر افکار عمومی بر حیثیت جامعه پزشکی هم اثرات مخربی دارد و آحاد افراد این جامعه نیز باید نسبت به آن واکنش نشان دهند؛ پس باید به قدری هزینه وقوع چنین جرایمی بالا برده شود که حتی تصور چنین اقداماتی نیز به مخیله افراد خطور نکند.اینکه مدیرکل دفتر بازرسی، ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت بهداشت از صدور کیفرخواست توسط نظام پزشکی اصفهان برای پرونده تخلف صورت گرفته در حادثه بیمارستان مذکور خبر داده و بیان میکند کیفرخواستی هم برای یک سال محرومیت این پزشک درخواست کرده است که باید در دادگاه بررسی شود این سوال را به ذهن متبادر میکند که یعنی تنها بناست برای چنین رفتاری یک سال محرومیت در نظر گرفته شود؟ اینکه آیا این مجازات برای چنین رفتاری کافی و آیا اساسا بازدارنده است یا خیر مسالهای است که افکار عمومی باید تا لحظه اعلام تصمیم اتخاذشده از سوی مسوولان مربوطه صبر کنند.اما چند نکته:افکار عمومی منتظر نحوه برخورد با این خلاف آشکار است. هرگونه اغماض در این راستا یعنی هموارکردن مسیر برای سایر افرادی که ممکن است روزی به هر دلیل مرتکب چنین رفتاری شوند.صرف تعیین و اعزام تیم اگر نتیجه در خور توجهی از آن حاصل نشود کاری بیفایده قلمداد می شود. شاید اگر جنبه کیفری برخورد با چنین تخلفاتی از شدت کافی برخوردار باشد بتواند بازدارندگی لازم را ایجاد کند و هزینه وقوع جرم را بالا ببرد. *ایسنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]