واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ایرانی: ابطه ی برخی هنرمندان حوزه موسیقی با وب سایت «رادیو جوان» چندان مشخص نیست؛ تعدادی از آن ها آثارشان را آگاهانه به این وب سایت می دهند و برخی هم ندانسته به یک بازی وارد می شوند که قواعد آن را بلد نیستند. هر چند وقت یک بار، موضوع پخش آثار اهالی موسیقی از این سایت سر و صدایی برپا می کند. در این میان، برخی اهالی موسیقی به انتشار آثارشان توسط «رادیو جوان» معترض اند، اما گویا صدای شان به جایی نمی رسد. به گزارش موسیقی ایرانی به نقل از ایسنا، چند وقت پیش خبر ممنوع الکاری ۲۰ هنرمند موسیقی به دلیل همکاری با «رادیو جوان» منتشر شد. مدت کوتاهی بعد از آن، علی مرادخانی – معاون وزیر ارشاد در امور هنری – این موضوع را تکذیب کرد و گفت که خبر ممنوع الکاری این هنرمندان واقعی نیست. با این حال، همین اتفاق خیلی از خوانندگان پاپ را بر آن داشت تا در صفحات اجتماعی شان نسبت به انتشار آثارشان از این وب سایت اعتراض و نارضایتی خود را اعلام کنند. همه ی این ها در حالی است که آثار این هنرمندان هم چنان در اپلیکیشن «رادیو جوان» موجود است. مدیر برنامه های گروه «دنگ شو» یکی از کسانی است که شخصا با مدیر وب سایت یادشده وارد مذاکره و به طور جدی خواستار حذف آثار گروه «دنگ شو» از این سایت شد؛ اما پاسخی بسیار غیرمنطقی به او دادند. حمید خسروبیگی ماجرا را این گونه روایت کرد: پیدا کردن مدیر «رادیو جوان» کار خیلی سختی است. با این حال، سه ماه پیش به این آقا دسترسی پیدا کردم و از او خواستم که آثار «دنگ شو» را از وب سایتش حذف کند. البته این موضوع، پیش از مطرح شدن ممنوع الکاری خوانندگان پاپ بود. او ادامه داد: آن ها قبول کردند و به من گفتند، آثار را حذف می کنیم و عکس حذف شدن قطعات را هم برای ما ارسال کردند؛ اما چند وقت پیش از طریق دوستان مطلع شدم، آثار از وب سایت حذف شده، اما روی اپلیکشن «رادیو جوان» همچنان وجود دارد. من بار دیگر به آن آقا پیام دادم و گفتم می خواهم موسیقی ما را حذف کنند و او پاسخ داد که قطعات از سایت حذف شده اند. من از او خواستم، قطعات علاوه بر سایت از روی اپلیکشن نیز برداشته شوند که او گفت، نمی شود این اتفاق بیفتد. از او پرسیدم یعنی شما نمی خواهید به حقوق صاحب اثر احترام بگذارید و او هم جواب داد که درست است؛ احترام نمی گذاریم! خسروبیگی درباره سیاست گروه «دنگ شو» در زمینه نحوه ی شنیده شدن آثار این گروه، گفت: ما دوست نداریم، آثارمان از طریق «رادیو جوان» شنیده شود. در حال حاضر اپلیکشن های دیگری به وجود آمده اند که حقوق مولف را حفظ می کنند و حتی با هنرمند قرارداد می بندند. اتفاقا سرعت و کیفیت بهتری هم دارند و ما ترجیح می دهیم از آن ها استفاده کنیم. مدیر برنامه های «دنگ شو» اظهار کرد: آن ها کلاهبرداران هنری هستند، زیرا منابع مالی شان از آن سوی آ ب ها تأمین می شود و به جان هنرمندان داخلی افتاده اند. او در پاسخ به این پرسش که آیا قصد ندارد، عکس العمل جدی تری نسبت به این اقدام نشان دهد، گفت: ما دوست داریم یک نهاد کلی تر، اقدامی در این زمینه انجام دهد، یعنی مجمع ناشران آثار شنیداری از آن ها شکایت کند. به نظر من، به یک برخورد جدی نیاز است. یکی از دلایل برخورد غیرمنطقی آن ها این است که ایران قانون کپی رایت ندارد. در این باره، محسن رجب پور – مدیرعامل مجمع ناشران آثار شنیداری – در پاسخ به این پرسش که آیا شکایت کردن از «رادیو جوان» جزو ظرفیت های این مجمع است؟ گفت: این موضوع فعلا به صنف ربط ندارد و نه تنها صنف ما، بلکه هیچ صنفی نمی تواند از این وب سایت شکایت کند. او ادامه داد: پاسخ پرسش شما را به عنوان شخص «محسن رجب پور» و نه مدیرعامل مجمع ناشران آثار شنیداری می دهم؛ دوستان «دنگ شو» و سایر هنرمندان به این موضوع توجه داشته باشند که آیا حقی برای تهیه کنندگان موسیقی قائل هستند تا همواره زیر پرچم آن ها قرار گیرند و امورشان توسط آن ها انجام شود ؟ وی اظهار کرد: من در انگلستان ، کانادا و آمریکا شرکت موسیقی دارم و علاوه بر این که آثار خودم را ثبت قانونی کرده ام، برای تعداد دیگری از دوستان هنرمند نیز که با من فعالیت مشترکی نداشتند، این کار را انجام داده ام. هیچ صنفی نمی تواند از وب سایت یادشده شکایت کند، زیرا افرادی هم هستند که خودخواسته با آن ها قرارداد بسته اند. او افزود: ما در مقابل این سایت، سه دسته هنرمند داریم؛ دسته ی اول افرادی هستند که خودخواسته با عوامل و نمایندگان این شرکت قرارداد بسته و پول گرفته اند. بنابراین «رادیو جوان» آن آثار موسیقی را به نام خودش ثبت کرده و هیچ قدرتی نمی تواند از او بخواهد که آثار را حذف کند. ابتدا هنرمندان به اصطلاح زیرزمینی با این وب سایت همکاری می کردند، اما وقتی برخی خوانندگان مجاز هم دیدند، این موضوع منافعی برای شان دارد، به آن پیوستند. حتی بعضی از این خوانندگان اثری را به آن ها واگذار کردند که به شرکت تولید کننده ی اثر متعلق بود و حتی حق این کار را نداشتند. رجب پور اظهار کرد: دسته ی دوم افرادی هستند که آثارشان را به طور رایگان در اختیار این سایت قرار داده اند. من قبول ندارم که «رادیو جوان» به صورت خودسرانه اثری را روی وب سایتش قرار دهد. دسته ی سوم نیز آثاری هستند که به شرکت هایی تعلق دارند که ثبت بین المللی نشده اند؛ اما شرکت هایی مثل شرکت من که ثبت بین المللی شده اند، اختیار آثار را دارند و هرگاه بخواهیم می توانیم از سوءاستفاده ها شکایت کنیم، زیرا مبلغ جریمه ی چنین رویدادهایی انتها ندارد! او ادامه داد: مثلا چند سال پیش، یکی از شرکت های تولید موسیقی در آمریکا از اقدام غیرقانونی یک شبکه ی پخش موسیقی شکایت کرد و آن شبکه ۵۰۰هزار دلار جریمه شد. این کنسرت گزار همچنین بیان کرد: من فقط به صرف همکاری با جامعه هنری، می دانم که بعضی دوستان ناخواسته در چاه افتاده اند. برای همین از توانایی شخصی ام استفاده می کنم و آن هم این است که آثارشان را توسط شرکت هایم در خارج از کشور ثبت قانونی کنم. نحوه ی ثبت هم این گونه است که با هنرمندان وارد قرارداد می شوم و پس از ثبت اثرشان، شبکه های مجاز آثار آن ها را می فروشند و پول آن را به حساب شرکت های خارجی من واریز می کنند. درصدی از این فروش بین المللی به عنوان کارمزد توسط من برداشت می شود. دلیلش هم این است که من در آن شرکت ها پرسنل دارم. بقیه ی مبلغ نیز متعلق به هنرمند است. البته این نکته را مدنظر داشته باشید که آثار هنرمندان ایرانی معمولا خریده نمی شود و ایرانی ها دوست دارند، مجانی دانلود کنند. پس فکر نکنید این کار برای من منفعت شخصی دارد. رجب پور در بخش دیگری از سخنانش گفت: برخی هنرمندان فکر می کنند اگر تحت پوشش شرکت ها قرار گیرند، ضرر می کنند. در صورتی که اگر شرکت ها حرفه ای و به مسائل مالی و فنی آگاه باشند و دلالی نکنند، از هنرمند حمایت خواهند کرد. قطعا وقتی ما کاری را شروع می کنیم و به آن اعتقاد داریم تا لحظه ی آخر از هنرمند حمایت خواهیم کرد. پس هنرمندان باید به شرکت هایی بپیوندند که رفتارهای بین المللی را بلد هستند. منبع : خبر گزاری ایسنا
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ایرانی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]