واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: ساعت 7:55 صبح به وقت هاوایی است. هواپیمای بمب افکن ژاپنی که پرچم این کشور نیز بر بال های آن نقش بسته است بر فراز ابرهای جزیره اوهایو پیداست. 360 جنگنده ژاپنی به پایگاه دریایی آمریکا حمله کردند. این حملات در اقیانوس آرام انجام گرفت که موجب ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم شد. با توجه به مذاکرات دیپلماتیک با ژاپن، رئیس جمهور فرانکلین روزولت و مشاوران او حمله قریب الوقوع این کشور را محتمل می دانستند، اما هیچ اقدامی مبنی بر افزایش امنیت پایگاه دریایی در پرل هاربر انجام نداده بودند. یکشنبه صبح است؛ عده زیادی از نیروهای نظامی برای شرکت در مراسم مذهبی از پایگاه خارج شده اند. ساعت 7:02 اپراتورها تعداد زیادی جنگنده نظامی را روی رادارهای خود نشان دادند، جنگنده هایی که به سمت شمال در حال پرواز بودند. در آن زمان گفته شد اپراتورها تصور کرده اند آنها از سمت ایالات متحده می آیند، به همین دلیل زنگ هشدار را به صدا درنیاورده اند. بنابراین؛ ژاپن طی اقدامی غافلگیر کننده تاسیسات دریایی آمریکایی ها را آماج شلیک های خود قرار داد. بسیاری از ناوگان های شناور در اقیانوس آرام بلااستفاده شدند؛ پنج کشتی از هشت کشتی جنگی، سه ناوشکن و هفت کشتی دیگر غرق شده یا آسیب جدی دیدند و بیش از 200 هواپیما نابود شدند. در مجموع دو هزار و 400 نفر کشته و هزار و 200 نفر در حالی که تلاش می کردند برابر این حملات مقاومت کنند، مجروح شدند. ژاپنی ها نیز 30 هواپیمای نظامی، پنج زیردریایی و 200 سرباز خود را در آب های اقیانوس آرام از دست دادند. در این حمله سه ناو هواپیمابر آمریکایی در اقیانوس آرام در حال انجام مانور بودند که 6 ماه بعد همین ناوها در نبرد میدوی انتقام خود را از ژاپنی ها گرفتند؛ انتقامی جذاب برای آمریکایی ها برابر نیروی دریایی شکست ناپذیر ژاپن. یک روز پس از بمباران پرل هاربر، رئیس جمهور روزولت در نشست مشترک کنگره شرکت و تاکید کرد: «دیروز، هفت دسامبر 1941، تاریخ ننگ و بدنامی برای آمریکا است؛ روزی که ایالات متحده آمریکا به طور ناگهانی و به عمد توسط نیروی هوایی و دریایی امپراتوری ژاپن مورد حمله قرار گرفت.» بعد از سخنرانی مختصر اما محکم، او از کنگره خواست قطعنامه جنگ میان آمریکا و ژاپن را تصویب کرده و به رسمیت بشناسد. مجلس سنا به جنگ علیه ژاپن 82 رای موافق داد و مجلس نمایندگان نیز قطعنامه را با 388 رای موافق و یک رای مخالف به تصویب رساند. تنها مخالف این قطعنامه «ژانت رانکین مونتانا»، نماینده صلح طلب مجلس نمایندگان بود؛ همان کسی که به حضور آمریکا در جنگ جهانی اول نیز رای مخالف داد. سه روز بعد، آلمان و ایتالیا نیز اعلان جنگ علیه آمریکا کردند که دولت ایالات متحده نیز به نوعی به آن پاسخ گفت. سهم آمریکا در این جنگ چهارساله علیه متفقین چیزی نبود جز از دست دادن جان 400 هزار انسان. منبع: history
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]