واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: تربیت یک نویسنده خوب به تلاش خود او بستگی دارد و تعداد محدودی از این همه متقاضی می توانند این مسیر را ادامه بدهند. ما فقط به متقاضیان کمک می کنیم که چطور ننویسند و اینکه چطور بنویسند به عهده خودشان است.حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ؛ محمدرضا گودرزی نویسنده و منتقد و برگزارکننده جلسات داستان نویسی است. وی سال ها در کانون ادبیات ایران، فرهنگسراهای اشراق، ارسباران، فردوس و بسیاری از خانه های دیگر جلسات داستان خوانی برگزار کرده است. نقد ادبیات داستانی او در بین علاقه مندان به داستان قابل اعتناست. چرا که اغلب نقدهای وی نسبت به هم صنفان او بسیار اصولی، متکی بر دانش و اطلاعات خوب او در زمینه داستان نویسی همچنین تحلیل، جمع بندی و دانش متفرقه او در حوزه روان شناسی، جامعه شناسی و دیگر علوم وابسته است. در ادامه گفتگوی ما را با این نویسنده و منتقد ادبی می خوانید: *آقای گودرزی در ابتدا برایمان بگویید چه عاملی ذهن شما را تشویق به نوشتن می کند؟ همه آن اتفاقات عامیانه ای که در اطرافمان رخ می دهد. همان مسائل واقعی که تخیل را برمی انگیزد، مثل دیدن یک تصویر یا فیلم و یا خواندن یک کتاب و ... هر چیزی که با آن مواجه می شویم، جرقه ای برای نوشتن و خلق کردن اثر است. *چه تعریفی از یک نویسنده دارید؟ نویسنده کسی است که با نوشتن به آرامش ذهنی می رسد؛ البته دسته ای دیگر از نویسندگان کسانی هستند که احساس می کنند باید مباحث و مسائل مربوط به جامعه و انسان را به رشته تحریر درآورند. به طور کلی نویسنده کسی است که دغدغه نوشتن دارد. دغدغه ای که شامل ابعاد روانشناختی فردی و اجتماعی دارد. *از نظر شما هر انسانی می تواند نویسنده باشد یا نویسندگی مختص افرادی با ویژگی های خاص است؟ هر کسی از سنین پایین دارای استعدادهای شگرفی است؛ اما اینکه چطور آن ها را شناسایی کند و پرورش دهد بستگی به تلاش خودش دارد. همچنین مسائل جامعه، محیط زندگی و وضعیت اقتصادی در کنار پشتکار مداوم و بهره گیری از استعدادها بسیار حائز اهمیت است و در آخر تفکر عمیق است که باید در کنار نوشتن لحاظ شود؛ زیرا نوشتن صرف ارزش خواندن ندارد. *یکی از ارکان نویسندگی آگاهی و دانش است. از نظر شما نویسندگان ما آگاهی و دانش کافی را دارند؟ دانش و آگاهی یک امر نسبی است؛ البته زمانی که نویسنده شروع به نوشتن می کند تازه به این می رسند که آیا نسبت به موضوع مربوطه آگاهی و دانش لازم را دارند یا نه؟ به طور طبیعی این نیاز با مطالعه برطرف می شود. اما متاسفانه اکثر نویسنده های ما آگاهی همه جانبه برای نوشتن را ندارند. *شما به عنوان کسی که کارگاه داستان نویسی برگزار می کنید، آیا به آینده نوقلمان در این کارگاه ها امیدوار هستید؟ اگر کسی فکر می کند کارگاه داستان نویسی می تواند یک نویسنده مطلق بسازد، سخت در اشتباه است. تربیت یک نویسنده خوب به تلاش خود او بستگی دارد و تعداد محدودی از این همه متقاضی می توانند این مسیر را ادامه بدهند. ما فقط به متقاضیان کمک می کنیم که چطور ننویسند و اینکه چطور بنویسند به عهده خودشان است. *همیشه چه نکته ای را به شاگردان و خود گوشزد می کنید؟ من معمولا سه نکته را به آن ها گوشزد می کنم: اول اینکه خیلی مطالعه کنند؛ به عنوان مثال اگر می خواهند داستان کوتاه بنویسند، باید بیشتر داستان کوتاه بخوانند و اگر می خواهند رمان بنویسند باید بیشتر رمان بخوانند. نکته دوم این است که کسی که می خواهد نویسنده شود، باید روزانه حداقل یک ساعت بنویسد و سعی کند با نوشتن مستمر ارتباط میان ذهن و قلم قطع نشود؛ و در نهایت بر پدیده های اطراف خود و مسائل زندگی به دقت بنگرد. *نقطه عطف یا برگ برنده داستان نویسی چیست؟ برگ برنده در دست کسی است که پشتکار مستمر داشته باشد. *به عنوان سوال پایانی در حال حاضر کتابی آماده چاپ دارید؟ یک داستان کوتاه به عنوان «چه کسی بود صدا زد بنجی» از سوی انتشارات ثالث و مجموعه داستان «بگذار برسانمت» توسط نشر ققنوس به زودی روانه بازار کتاب می شود. گفتگو از: اکرم رضایی ثانی برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]