واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عدم تجربه پاشنه آشیل قشر تحصیلکرده تهران- ایرنا- روزنامه آرمان در شماره یکشنبه 15 آذر در یادداشتی به قلم ثریا عزیزپناه پژوهشگر مسائل اجتماعی، می نویسد: تخصص و تجربه بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی حاصل نمی شود و کسب مدارج عالی علمی نیازمند کار و ممارست فراوان است.
در این یاداشت می خوانیم: حل معضلات اجتماعی منوط به نظرات راهگشای کارشناسان در آن زمینه است. اینکه به چه میزان می توان در حل معضل های گوناگون از کارشناسان مربوطه برای تسهیل امور استفاده کرد نیز منوط به تحصیلات، تجربه و مهارت آنهاست. آن هم به این دلیل که ورود به مباحث کارشناسی منوط به تحصیلات مرتبط و کسب تجربه در آن زمینه است. آموزش مرتبط با حرفه نیازمند کار کارشناسی است و در این حوزه باید از مددکار اجتماعی تحصیلکرده بهره جست. دومین اقدام برای هر اقدام کارشناسی تجربه اندوزی است. برای مثال از فارغ التحصیلان دانشگاهی فقط به صرف گذراندن آموزش های کلاسیک نمی توان انتظار اظهارنظر های کارشناسی داشت، کسب تجربه در گذراندن چند واحد درسی خلاصه نمی شود بلکه نیازمند ممارست فراوان است. در این زمینه مساله میزان کارورزهای اجتماعی و کلاس های عملی مطرح می شود، زیرا به صرف گذراندن یک دوره کارورزی نیز نمی توان واژه کارشناس را به این افراد اطلاق کرد بلکه تخصص و تجربه بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی حاصل نمی شود و کسب مدارج عالی علمی نیازمند کار و ممارست فراوان است.** کمک به قشر دانشگاهینهادهای دولتی و خصوصی جامعه باید فضا را برای تجربه اندوزی تحصیلکرده ها و کارشناسان جامعه مهیا کنند تا به این ترتیب مشکل کشور در زمینه کمبود نیروی کارآمد حل شود و کم و کاستی ها جبران شوند. برای نمونه در کشور ژاپن اگر در یک سازمان برای چهار کارشناس در یک رده اتفاقی بیفتد یا به هر دلیل کارشناسان مربوطه چندان راغب به ادامه فعالیت نباشند در اسرع وقت کارشناس دیگری با همان رده تحصیلی جایگزین می شود؛ این امر گواه یک برنامه ریزی مدون و کارشناسی شده در جامعه است. باید در یک جامعه کارشناسان هم سطح در مراکز دولتی و غیردولتی به نحوی تربیت شوند تا در هر زمان بتوان از ظرفیت آنها استفاده کرد. به این امر در کشور ما چندان توجه نمی شود و افراد بعضا فقط به صرف داشتن مدرک در جایگاهی قرار می گیرند که شاید به دلیل بی تجربگی استحقاق آن را نداشته باشند.هرگونه اقدام اجتماعی به ویژه در حوزه آسیب های اجتماعی نیازمند به فعالیت افرادی تحصیلکرده و باتجربه است و فقط به صرف داشتن مدرک تحصیلی نمی توان به نتایج اقدام ها از سوی کارشناسان امر امیدوار بود. کسب تجربه نه تنها در امور اجتماعی بلکه در همه حوزه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است، برای نمونه در زمینه پزشکی نیز در ابتدا چاقوی جراحی در اختیار دانشجویان این رشته قرار داده نمی شود بلکه زمانی چاقو در اختیار آنها گذاشته می شود که تجربه و مهارت لازم را به دست بیاورند.**کارشناس اجتماعی تجربه دار باشدبه گفته کارشناسان اجتماعی و مددکاران اجتماعی هر آسیب اجتماعی بدون درمان منجر به آسیب های اجتماعی دیگری می شود و این امر نشان دهنده حساسیت در زمینه مسائل اجتماعی و نحوه چگونگی توجه به این امر است. با توجه به اهمیت آسیب های اجتماعی و نارسایی هایی که در این زمینه وجود دارد باید افرادی در این حیطه وارد شوند که از تجربه کافی برخوردار باشند. بنابراین مهم ترین مساله این است که آیا افراد رشته های تحصیلی را با علاقه انتخاب کرده اند یا آموزش های لازم را به درستی کسب کرده اند؟ و اینکه آیا آموزش ها از کیفیت لازم برخوردار است؟ در ضمن کسب این مهارت ها و الزامات فقط منوط به اشخاصی است که تحت آموزش های با کیفیت قرار گرفته اند. برای مثال در چند سال اخیر وزارت آموزش و پرورش سازوکاری برای جذب افراد در شاخه معلمی به وجود آورده است. این اقدام آموزش و پرورش نباید به نحوی باشد که افراد از سر ناچاری یا به دلیل عدم توانایی در رقابت با دیگر مشاغل به این شغل روی بیاورند بلکه اشخاص در همه رشته ها به ویژه معلمی باید با انگیزه و علاقه نسبت به شغل خود وارد عمل شوند و به این ترتیب بتوان شاهد ارتقای مهارت آموزی و کسب دانش در بین معلمان بود. تحقق این امر نیازمند برنامه ریزی دقیق است.برای مثال اگر شخصی به رشته مهندسی علاقه مند است، اما وارد رشته های علوم انسانی شود؛ اینکه او به چه میزان می تواند در شغل خود با علاقه به فعالیت بپردازد یا اینکه چگونه می تواند با این شغل ارتباط برقرار کند در بین افراد متفاوت است. پس برای فعالیت ثمربخش در هر رشته ای باید علاقه فرد مد نظر قرار گیرد.**عزم برای مهارت آموزی به فارغ التحصیلاندر صورت انتظار کارآمدی از سیستم آموزش کشور باید اصلاحاتی در فرایند آموزش انجام شود. دانش لازم برای اصلاح رشته ها وجود داشته باشد و در مراحل بعد نیز باید کارآموزی و انجام کارهای عملی و کسب تجربه با فضای آموزشی کشور عجین شود. به این ترتیب نهادهای مدنی نیز در کنار آموزش به فارغ التحصیلان می توانند با یک نظارت دقیق، مهارت آموزی را میان این قشر ترویج دهند. در این زمینه نهادهای دولتی و خصوصی نیز باید وارد عمل شوند. متاسفانه در فرایند تربیت کارشناس و نحوه آموزش آن با مشکل روبه روییم و به همین دلیل باید در روند آموزش بازنگری کرد. امروزه آنچه که به یکی از مشکلات آموزش تبدیل شده عدم آشنایی فرد با رشته های تحصیلی است. اگر روند آموزش بازبینی و کیفیت آموزش به روز شود به نسبت می توان به تربیت فارغ التحصیلان باسواد امید داشت. به همین دلیل نهاد های دولتی و غیردولتی باید زمینه کارورزی تحصیلکرده ها را در جامعه ایجاد کنند. اگر امروز در جامعه شاهد حضور فارغ التحصیل های بعضا کم سواد و کم تجربه هستیم به دلیل عدم توجه وزارت علوم به متون درسی و عدم بازبینی آن است. متاسفانه در کشور ما مهارت آموزی برای فارغ التحصیل ها در اولویت قرار ندارد و این عدم توجه باعث شده تا سال به سال به تعداد فارغ التحصیل های کم تجربه بدون هیچ زمینه شغلی و مهارتی افزوده شود. این در حالی است که باید توجه به مهارت آموزی و تجربه آموزی یکی از اولویت های وزارت علوم در تربیت قشر کارشناس جامعه باشد. هم اکنون در جامعه ما کم نیستند افرادی که فقط صرف داشتن یک مدرک دانشگاهی سمت مناسب شغلی را به سهولت کسب می کنند اما عدم تجربه و مهارت کافی آنها، سازمان را در پیشبرد اهدافش دچار مشکل می کند. اگر ابتدا رشته های تحصیلی بر اساس علایق افراد انتخاب شود و در کنار متون درسی کلاس های عملی نیز مدنظر قرار گیرند، افراد تحصیلکرده جامعه با مهارت لازم تربیت می شوند.*منبع: روزنامه آرمان، 15 آذر 1394 **گروه اطلاع رسانی**2002**9131
15/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]