واضح آرشیو وب فارسی:صبح زاگرس: «ایران ۲۰۲۵؛ چگونه دهه آینده اش، دنیا را تغییر خواهد داد.» ولی هر چه از دو هفته پیش بیشتر دقت می کنم و به عکس ها خیره می شوم، به چنین نتیجه ای نمی رسم. وقتی عکس ها را با زیرنویس هایش مقایسه می کنم، بیش از پیش به این نتیجه نمی رسم. گویی عکس ها در کنار متن هایش، یک «متناقض نما» در حد اعلای خود است.به گزارش پایگاه تحلیلی و اطلاع رسانی صبح زاگرس ، شش عکس است و یک جلد؛ در مجموع هفت عکس. کلا حرف ها را باید در این هفت عکس بگوید. پس عکاس همه را دعوت می کند تا از تک تک عناصر و نشانه های داخل قاب، به حرف هایش گوش کنیم. عکس روی جلد از همه مهم تر است هم چون جلد هفته نامه تایم صدها هزار برابر محتوای داخلش در فضای مجازی بازنشر می شود و نیز چون هویت آن شماره هفته نامه را مشخص می کند . عنوان روی جلد این است: «ایران ۲۰۲۵؛ چگونه دهه آینده اش، دنیا را تغییر خواهد داد.» ولی هر چه از دو هفته پیش بیشتر دقت می کنم و به عکس ها خیره می شوم، به چنین نتیجه ای نمی رسم. وقتی عکس ها را با زیرنویس هایش مقایسه می کنم، بیش از پیش به این نتیجه نمی رسم. گویی عکس ها در کنار متن هایش، یک «متناقض نما» در حد اعلای خود است! یعنی من این گونه می بینم که «ایران ۲۰۲۵؛ چگونه ایران در دهه آینده، تغییر خواهد داد...» و بلکه فراتر، «چگونه آمریکا، جمهوری اسلامی ایران را در دهه آینده استحاله خواهد کرد» . دودها واقعی اند و عکس هوشمندانه از عوامل طبیعی محیطی در خدمت به تصویر کشیدن و انتقال حس مد نظرش بهره برده است دو عکس از ۷ عکس انگار واقعی نیست؛ ولی... خب عکس ها کاملا واقعی اند . دودها واقعی اند و عکس هوشمندانه از عوامل طبیعی محیطی در خدمت به تصویر کشیدن و انتقال حس مد نظرش بهره برده است . ما هم دیروز را در تصویر دفاع مقدس می بینیم، هم امروز را در مابقی تصاویر، با این تفاوت که امروزی را می بینیم که مجله تایم دوست دارد عکاس، خانم نیوشا توکلیان، کسی است که از یک سو ایرانی است و طبیعتا ایران و ایرانی بودن را زندگی کرده و از طرف دیگر، همسر تامس (توماس) اردبرینک ، روزنامه نگار ۳۹ ساله امریکایی است که دبیر ستون ایران روزنامه نیویورک تایمز است. پس عکاس هم ایران را می شناسد، هم آمریکا را می شناسد، هم گذشته ایران را، هم حال ایران را، هم نگاه آمریکا به ایران را، هم نگاهی که آمریکا دوست دارد به ایران داشته باشد، هم نگاهی که آمریکا دوست دارد تا دنیا به ایران داشته باشد و خلاصه بهتر از هر کسی می تواند ایران را آن طور که آمریکا و تایم می پسندد به تصویر کشد . عکاس، خانم نیوشا توکلیان همسر تامس (توماس) اردبرینک، روزنامه نگار ۳۹ ساله امریکایی که دبیر ستون ایران روزنامه نیویورک تایمز است عکس ها را که تماشا می کنی، با خود می گویی که این عکس ها دیروز ایران است، یا امروزش یا فردا؟ پاسخ این است که از دیروز تا فردا! ما هم دیروز را در تصویر دفاع مقدس می بینیم، هم امروز را در مابقی تصاویر، با این تفاوت که امروزی را می بینیم که مجله تایم دوست دارد تا ما ببینیم. یک ایرانی، ایران را فقط این عکس ها نمی بیند، اما اگر بنا باشد تا بینشی از جامعه ایران با این عکس ها به مخاطبان خورانده شود، تصویری است از بخشی از جامعه ایران؛ آن بخشی که تایم می پسندد . کم تر ایرانی ای است که با تماشای این عکس ها، حس مثبتی به جامعه و کشورش پیدا کند. حس های پیچیده و تو در تویی که بعد از تماشای عکس ها به ما یورش می آورند، زاید الوصفند، ولی شاید بتوان چنین تعابیری را برای تقریب معنای شان به کار برد؛ یک ایران مغموم، یک غم مبهم، یک ابهام پر از دوگانگی، یک دوگانگی آزار دهنده، آزاری ناشی از تناقض هایی که حین گیر افتادن بین گذشته و آینده و بین فرهنگ اسلامی و غرب زدگی . این عکس فضای بوی عزا و اسلام و معنویت نمی دهد؛ بلکه انگار بیشتر پوسته ای مانده، پوسته ای از عزاداری، پوسته ای از اسلام، پوسته ای از حجاب فضای به تصویر کشیده شده در عزاداری های محرم، بیش از آن که معنوی و اسلامی باشد، دخانی و خرافی است. یک دختر جوان با ظاهری که بدتر از بی حجابی است و با صورتی که مناسب شرکت در مراسم عروسی است، خود را تزئین کرده برای مراسم عزاداری و دارد شمع روشن می کند. پسری هم با گردن بند طلا کنار او نشسته و دارد تماشا می کند. دختر دیگری هم با آرایشی خیلی تند در گوشه قاب دیده می شود که انگار او هم دارد شمع روشن می کند. فضای بوی عزا و اسلام و معنویت نمی دهد؛ بلکه انگار بیشتر پوسته ای مانده، پوسته ای از عزاداری، پوسته ای از اسلام، پوسته ای از حجاب و اگر یک دختر آمریکایی و اروپایی این عکس ها را ببیند، می گوید این ها چرا این قدر آرایش می کنند و باید برای او توضیح دهی که چطور ممکن است مسلمانی با چنین ظاهری در حال عزاداری برای امام حسین است . و بعد باز باید برای او بیشتر توضیح دهی که حجاب در اسلام واجب و آرایش کردن در منظر نامحرم برای زنان حرام است و امام حسین (ع) برای احیاء امر به معروف و نهی از منکر قیام کرده ولی این ها رفتار و ظاهرشان پر از منکر و گناه است و آماده اند برای امام حسین (ع) شمع روشن کنند. جوان اروپایی مسیحی با شنیدن این حرف ها احتمالا خواهد گفت که: «پس این ها هم مثل ما بعضی وقت ها می روند کلیسا و قبل و بعدش هم خیلی تاثیری در رفتارشان نمی کند، با این تفاوت که ما در کلیسا ظاهرمان از این ها ساده تر است». آرش فیاضی، قهرمان بدن سازی که در استخر در حال شنا کردن است عکاس، زننده ترین ظواهر را در عزاداری تاسوعا و عاشورا به تصویر کشیده. عکس های دیگر نیز به توضیح و تفصیل عکس فوق قابل توضیح هستند؛ از عکس آرش فیاضی، قهرمان بدن سازی که در استخر در حال شنا کردن است، یا عکس رقص مردها زیر دود و رقص نور قرمز در یک مراسم عروسی، تا عکس آن زن تکیه داده به دیوار حسینیه و عکس دیگری که دختری جوان در دودها ایستاده و در توضیح عکس آمده که زنان از میان دود اسفند عبور می کنند تا از چشم بد در امان باشند. همه را می توان با توضیحی از جنس توضیح فوق ضمیمه کرد، اما می شود تکرار مکررات. جوانی که ظاهرش با جوانان اروپایی و آمریکایی چندان توفیری نمی کند، برای به تصویر کشیدن دوگانگی های درونی ایرانی ها ایرانی دخانی، ایرانی مغموم، جوانی که ظاهرش با جوانان اروپایی و آمریکایی چندان توفیری نمی کند، دوگانگی های درونی ایرانی ها، پیچیدگی رفتاری یک ایرانی، بخشی از سیگنال های منفی ای است که پس از تماشای عکس ها به ذهن مخاطب مخابره می شود . ایرانی مغموم، خشی از سیگنال های منفی ای است که پس از تماشای عکس ها به ذهن مخاطب مخابره می شود و اما عکس جلد؛ عکس جلد آرزوی آمریکاست و طمع آمریکا از جهان زیست جوان ایرانی. دختری که هنوز نوجوان است ولی بیش از یک دختر جوان آمریکایی آرایش کرده و چقدر عکاس بی رحمانه اِلمان آرایش دختران جوان را در عکس هایش به رخ کشیده. دختر به افق های دور خیره شده. انگار دارد بادبادکش را نظاره می کند که چگونه اوج می گیرد. بادبادک آرزوهای دختر در قاب نیست؛ فقط نخ بادبادک را در دستش می بینیم. شال روی سر هیچ شباهتی به حجاب ندارد؛ از آن حجاب هایی است که اگر نباشد، جذابیت ظاهری دختر کاهش می یابد . عکس جلد آرزوی آمریکاست و طمع آمریکا از جهان زیست جوان ایرانی این جامعه ای است که از دفاع مقدس، به روایت عکس های تایم، رسیده به این وضع؛ و این ۲۰۲۵ است که تایم آرزو می کند در کل ایران همه گیر شود و آن وقت، دوباره این سوال، در ذهنم بر می خیزد و می پرسد: «اجازه! الآن به نظر تایم، ایران دنیا را تکون داده یا دنیا ایران را پکونده؟» و من سربسته این گونه پاسخ می دهم: وقتی رهبری می گویند « چارچوب اهداف جنگ نرمِ دشمن، باقی ماندن نام " جمهوری اسلامی " و حتی حضور یک معمم در رأس آن مهم نیست، مهم آن است که ایران تأمین کننده اهداف آمریکا، صهیونیسم و شبکه قدرت جهانی باشد.» یعنی همین. ایران مطلوب آن ها، جمهوری اسلامی پوک است که جامعه اش اسلامی نیست و فقط ظواهر اسلامی به نحوی تشریفاتی و تزئینی باقی می ماند.
چهارشنبه ، ۱۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبح زاگرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]