واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اربعین، بغض مانده در گلوی عاشقان حسین (ع)- فاطمه رحمتی* اربعین آمد تا شکوه انتهای فریاد العطش دشت نینوا باز سکوت معلق سنج و دهل و زنجیر و سینه را بشکند و آسمان و زمین و فلک به نظاره سرهای چهل روز نشسته قدسیان بر زانوی غم بنشیند.
قافله سوگواران حبل المتین به چهلمین منزل ماتم می رسد تا جن و ملک از بارگاه قدس، همنشین زمینیان شوند و بر بالاترین مصیبت بشر در تکمیل چهل کوی عزا ضجه زنند.دلهای شیدایی، امروز یا در زیارت عشقند و یا در حسرت وصال ضریح صاحب مکتب سرخ، سیاه پوش با قلبهایی از نور ارادت سفیدگون به مهمانی سوگ می آیند تا با جامه ماتم چهل روزه گردون همنوا در رثای سرور جوانان بهشت به مویه نشینند.اربعین آمد تا راه بند آمده گلو از بغض چهل روزه گشوده شود و باز نفخ صور بر نوای قیامت بدمد و تمامی اولاد آدم در آشوبی غیر زمینی فرو رود.اربعین آمد و کربلا آغوش باز می کند به روی زائران حسین (ع) و زینب دلشکسته.خیل عظیمی از عاشقان عازم کوی عشق شدند تا منزل به منزل و موکب به موکب نخلستان ها را بخوانند و سر از پانشناخته مهمان روز اربعین حرم و بارگاه نور باشند و سیراب کنند از اشک، ذره ذره خاکی را که آب را از کاروان بهترین، دریغ کرد.قافله قافله رفتند تا بر ثانیه های مسیر قدوم قافله عرش بوسه زنند در هزاره سوگواری دنیا و شرم هرروزه خورشید از طلوع در زمینی که مزین به خون گلوی شش ماهه خاندان نور شد.غزل سوگ با قافیه اربعین به کمال می رسد تا جاماندگان از حماسه کربلا در هزاره ای قبل از وجود، به ثبت ارادتی دیگر دلخوش کنند و در حسرت پا در رکابی مراد و طلوع آفتاب از مغرب بر سر و سینه زنند و در سوگ غمبارترین صحنه های تاریخ برتن جامه درند.و سوگواری و ادامه مسیر سرخ تنها توان و عشق و ارادت تنها داشته قافله جامانده از کربلاست، بر سر و سینه می زنند و بر سینه طبل و دهل و سنج می کوبند تا همزاد پنداری کنند با اولیایشان و اشک می ریزند تا توشه و ضمانت محشرشان باشد.حواس عاشقان آیه عشق و سوره نور است که جای جای زمین شرمسار از شهادت شبیه ترین به رسول خدا، سیه پوش شود و تنها نوای رسیده به آسمان در اربعین سوگ، شور زیارت و نوحه و بیت بیت در رثای سلاله خاندان عصمت باشد. منزل و حسینیه و تکیه و مسجد و خیابان و کوچه و کودک و پیر و زن و جوان نمی شناسد ماتم لغت نامه ایثار، دسته دسته هیات و کاروان عزاداری میزبان آسمانیان در سوگواره زمین اند تا با تمام توان با روضه و نوحه و تعزیه و هرگونه که می شود بیرق سوگ را بر بالاترین نای فلک علم کنند.امروز جاماندگان عاشورای 61 ، مریدان و ارادتمندان مکتب ولایت تنها افتخار نفس کشیدنشان جاماندن دل در هیاهوی نفس گیر حماسه دشت نینواست و عشق به خاندانی که بارقه هایی از برق نگاه خدا به زمین و زمینیان بوده تا با این عشق به اشرف مخلوقات بودن خود ببالند.* خبرنگار ایرنا در کاشان
10/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]