تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814075188
ظهور حضرت حجت؛ قیامی در امتداد عاشورا
واضح آرشیو وب فارسی:البرزبان: در واقع عاشورا صحنه ی نبرد اسلام ناب و اصیل با اسلام منحرف اموی بود. و آنچه اسلام را نجات داد، تاثیر خون پاک شهدای کربلا به ویژه حضرت اباعبدالله (ع) و روشنگری های حضرت زین العابدین(ع) و حضرت زینب (س) بود.به گزارش پایگاه تحلیلی خبری البرزبان اگر بخواهیم دوران حیات تشیع را مورد مطالعه قرار دهیم، چند نقطه کلیدی و بسیار مهم به چشم می خورد. یکی از مهم ترین این موارد عاشورا است. عاشورا روند تاریخ را تغییر داد. به طوری که اگر قرار بود این تغییر رخ ندهد و این انقلاب عظیم در میان مردم روزگار پس از پیامبر(ص) صورت نگیرد، اینک از اسلام چیزی باقی نمانده بود. عاشورا و قیام حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) را می توان به منزله احیای اسلام دانست. در واقع عاشورا صحنه ی نبرد اسلام ناب و اصیل با اسلام منحرف اموی بود. و آنچه اسلام را نجات داد، تاثیر خون پاک شهدای کربلا به ویژه حضرت اباعبدالله (ع) و روشنگری های حضرت زین العابدین و حضرت زینب (س) بود. این قیام موجب شد که اسلام برای همیشه و تا زمان احیای امر اهل بیت (ع) و ظهور حضرتش بیمه شود. اما بعد از عاشورا، مهم ترین مسئله در طول حیات تشیع مسئله اعتقاد به مهدویت و انتظار است. انتظار از دیگر مواردی است که جزو مبانی فکری و اعتقادی هر شیعه ای به شمار می رود. همان طور که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: و نرید ان نمن على الذین استضعفوا فى الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین(قصص/5) اعتقاد به اینکه نهمین فرزند از فرزندان امام حسین (ع) – که هم اکنون در غیبت ظاهری- به سر می برد، ظهور می کند و جامعه ی بشری را از ظلمت و تاریکی نجات می دهد. آن زمان است که اسلام بر سایر ادیان چیره شده و حکومت عدالت جهانی تشکیل می شود. آن گاه که مظلوم به حقش می رسد و حکومت به اهلش. وقتی دقیق تر این دو مفهوم را بررسی می کنیم به ارتباط عمیقی که بینشان وجود دارد، بیش تر پی می بریم. به این صورت که اگر قیام حضرت اباعبدالله(ع)، باعث حفظ و صیانت اسلام از انحراف شد و آن را بیمه کرد، قیام حضرت ولی عصر (عج) سبب اعتلای کامل اسلام می شود. به عبارت دیگر مهدویت تکمیل کننده عاشورا و مرحله ای بعد از آن است. این موضوع در متون و روایات فراوانی مورد اشاره قرار گرفته است. آنجا که در زیارت امام حسین علیه السلام در روز عاشورا می خوانیم: فَاَسئلُ اللهَ الَّذی اَکرَمَ مَقامَکَ وَ اَکْرَمَنی اَنْ یَرزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلی اللهُ عَلَیهِ وَ الِه و یا در جای دیگر: اَنْ یَرزُقَنی طَلَبَ ثاری مَعَ اِمامٍ هُدی ظاهِرٍ ناطِقٍ بالحَقِ مِنْکُمْ که در ضمن زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) از ویژگی های امام زمان(عج) و قیام ایشان برای خونخواهی جد بزرگوارشان یاد می شود. و آنجا که در اعمال روز سوم شعبان روز ولادت امام حسین علیه السلام در دعا می خوانیم: الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْکَرَّةِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ الْفَوْزَ مَعَهُ فِی أَوْبَتِهِ وَ الْأَوْصِیَاءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قَائِمِهِمْ وَ غَیْبَتِهِ حَتَّى یُدْرِکُوا الْأَوْتَارَ وَ یَثْأَرُوا الثَّارَ وَ یُرْضُوا الْجَبَّارَ که به قیام امام زمان (عج) و خونخواهی جد بزرگوارشان اشاره شده و هم چنین از رجعت امام حسین علیه السلام بعد از قیام قائم یاد شده است. و البته شاید سرّ این که امام حسین (ع) اولین رجعت کننده بعد از قیام قائم هستند نیز در همین پیوند عمیق باشد. و همچنین این پیوند را می توان در اعمال نیمه شعبان مشاهده کرد. آنجایی که زیارت امام حسین (ع) از جمله اعمال این روز به شمار رفته است. و از جمله این موارد می توان به دعای ندبه اشاره کرد. وقتی که می خوانیم: أَیْنَ الطَّالِبُ [الْمُطَالِبُ ] بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ البته این پیوند منحصر در ادعیه نیست و در کلام خود حضرت سیدالشهدا(ع) و امام زمان (عج) نیز می توان این پیوند را به وضوح مشاهده کرد. امام حسین (ع) به فرزندش، امام سجاد (ع) فرمود: ای فرزندم! به خدا سوگند؛ خون من از جوشش نمی افتد تا آنکه خداوند مهدی (عج)را برانگیزد و انتقام خونم را بگیرد.( بحار الانوار، ج 45، ص 299) امام زمان (عج) نیز در آن روز موعود در کنار کعبه ما بین رکن و مقام می ایستند و ندا می دهند: ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم؛ آگاه باشید ای جهانیان که منم امام قائم. ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم؛ آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده. ألا یا أهل العالم إن جدی الحسین قتلوه عطشان؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند. ألا یا أهل العالم إن جدی الحسین علیه السلام طرحوه عریانا؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را برهنه روی خاک افکندند. ألا یا أهل العالم إن جدی الحسین علیه السلام سحقوه عدوانا؛ آگاه باشید ای جهانیان که جد من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند. یکی دیگر از علائم این پیوند حدیثی است که از امام باقر (ع) روایت شده است که ظهور حضرت مهدی (عج) در روز عاشورا است و فرموده اند: گویا می بینم امام قائم (عج) در روز عاشورا قیام کرده و بین رکن و مقام ایستاده و جبرئیل اعلام می کند: البیعه لله.( بحارالانوار، ج 52، ص 285) و همچنین کلام مبارک ائمه علیهم السلام ذیل آیه ... وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطانا...(اسراء/33) که مظلوم، امام حسین علیه السلام و ولی اش امام زمان (عج) معرفی شده اند.. در کنار همه ی این موارد زیارت امام حسین (علیه السلام) که از ناحیه مقدسه امام زمان (عج) وارد شده است، نیز به چشم می خورد که خود فصل مفصلی از پیوند میان حضرت اباعبدالله و امام زمان (علیهم السلام) است. این زیارت عمق محبت میان این دو امام را نشان می دهد. در این زیارت، حضرت مهدی (عج) بر جد بزرگوار خود مرثیه می خواند و سلام های جانسوزی می دهد و در فراز های دیگری از این زیارت محبت خودشان را نسبت به امام حسین (ع) ابراز می کنند: أَلسَّلامُ عَلَیْک َ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِکَ، الْمُخْلِصِ فی وَِلایَـتِکَ، الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِک َ، الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـک َ، سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِک َ مَقْرُوحٌ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِک َ مَسْفُوحٌ، سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ، الْوالِهِ الْمُسْتَکینِ، سَلامَ مَنْ لَوْ کانَ مَعَکَ بِالطُّفُوفِ، لَوَقاک َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ، وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَکَ لِلْحُتُوفِ، وَ جاهَدَ بَیْنَ یَدَیْک َ، وَ نَصَرَک َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْک َ، وَ فَداک َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ، وَ رُوحُهُ لِرُوحِک َ فِدآءٌ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِک َ وِقآءٌ، فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِک َ الْمَقْدُورُ، وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَک َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَک َ الْعَداوَةَ مُناصِباً ، فَلاََ نْدُبَنَّک َ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاََبْکِیَنَّ لَک َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ، حَسْرَةً عَلَیْک َ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاک َ وَ تَلَهُّفاً، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وَ غُصَّةِ الاِکْتِیاب (سلام برتو سلامِ آن کسى که به حُرمتِ تو آشناست، و در ولایت و دوستىِ تو مُخلص و بى ریا است، و به سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، و ازدشمنانت بیزار است، سلام کسی که قلبش ازمصیبت تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یاد تو جارى است، سلام کسی که دردناک وغمگین و شیفته و فروتن است، سلام کسی که اگر با تو در کربلا مى بود، باجانش( در برابر ِ)تیزىِ شمشیرها از تو محافظت مى نمود، و نیمه جانش را به خاطرتو بدست مرگ مى سپرد، و دررکاب تو جهاد می کرد، و تو را برعلیه ستمکاران یارى داده، جان و تن و مال و فرزندش رافداى تو مى نمود، وجانش فداى جان تو، وخانواده اش سپربلاىِ اهل بیت تومى بود، اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت، ومُقدَّرات الهى مراازیارىِ تو بازداشت، ونبودم تا با آنان که با تو جنگیدند بجنگم، و با کسانی که با تو اظهار دشمنى کردند خصومت نمایم،( درعوض )صبح و شام برتو مویِه می کنم، وبه جاى اشک براى توخون گریه می کنم، ازروى حسرت وتأسّف وافسوس برمصیبت هائى که برتو واردشد، تاجائى که ازفرط اندوهِ مصیبت، وغموغصّه شدّتِ حزن جان سپارم). این پیوند عمیق برای شیعیان پیام هایی دارد، اینکه به هیچ عنوان عاشورا و عزاداری را منحصر و محدود در سال شصت و یکم قمری نکنند و پیام عاشورا را همواره جاری در زندگی بدانند. که همواره صحنه نبرد حق و باطل است و همواره زمان پیروی و اطاعت از «ولی عصر» و دیگر اینکه باید با تمسک به عاشورا خود را برای ظهور حضرتش آماده کرده و با الگو قرار دادن اصحاب با وفای حضرت سیدالشهدا (ع) به یاری امام عصر خویش برخیزند. باشد که صبح ظهورش را درک کنیم. ان شاالله منبع: سراج
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: البرزبان]
[مشاهده در: www.alborzban.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها