واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: فرهیختگان| پسر جوان که اشتباهی، کارگر یک رستوران را کشته بود در آستانه اربعین حسینی رضایت اولیای دم را جلب کرد و دیروز از جنبه عمومی جرم محاکمه شد. رسیدگی به این ماجرا از نیمه شب بیست و پنجم آبان 88 به دنبال کشته شدن کارگر 20 ساله یک رستوران به نام حمیدرضا در دستور کار پلیس قرار گرفت. شواهد نشان می داد پسر جوان نیمه شب در حالی که خواب بوده است با ضربه های چاقو از پا درآمده است. جنازه به پزشکی قانونی منتقل شد و پلیس به بازجویی از صاحب رستوران پرداخت. مرد میانسال گفت: «چند روز پیش کارگر سابقم به نام علی 23 ساله را از رستوران اخراج کردم و یک روز بعد حمیدرضا را که تازه از شهرستان به تهران آمده و دنبال کار می گشت استخدام کردم. حمیدرضا گفته بود شب ها جایی برای خواب ندارد به همین خاطر موافقت کردم شب ها را در رستوران بخوابد. نمی دانم چه کسی پسر جوان را کشته است.» با افشای این ماجرا نوک پیکان اتهام به سوی کارگر اخراجی چرخید و فرضیه جنایت کینه جویانه قوت گرفت. به این ترتیب علی که به لرستان رفته بود ردیابی و بازداشت شد و به قتل اشتباهی کارگر رستوران اعتراف کرد. او گفت: «وقتی صاحب رستوران مرا اخراج کرد کینه به دل گرفتم و به فکر کشتن او افتادم. آخر شب بعد به رستوران رفتم و گمان کردم صاحب رستوران شب را همان جا مانده است. من چند ضربه چاقو به او زدم اما وقتی پتو را کنار زدم متوجه شدم او صاحب رستوران نیست.» این پسر پای میز محاکمه ایستاد و به درخواست اولیای دم به قصاص محکوم شد. در حالی که حکم در دیوان عالی کشور مهر تایید خورده و قطعی شده بود اولیای دم به حرمت ماه محرم و صفر اعلام گذشت کردند و با گرفتن 40 میلیون تومان رضایت دادند. به این ترتیب علی دیروز از جنبه عمومی جرم محاکمه شد. در جلسه رسیدگی به این پرونده که در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست باقر قربان زاده و با حضور دو مستشار تشکیل شد، نماینده دادستان کیفرخواست را خواند. سپس پدر و مادر قربانی در جایگاه ویژه ایستادند و گفتند: «علی اشتباهی پسرمان را کشته و هیچ خصومتی با او نداشته است. ما به حرمت اربعین حسینی از خون پسرمان گذشت می کنیم.» وقتی علی پشت تریبون دفاع ایستاد ابراز پشیمانی کرد و گفت: «من چند سال در رستوران زحمت کشیدم، اما صاحب رستوران بی دلیل با من درگیر شد و مرا اخراج کرد. من به ترمینال جنوب رفته بودم تا به لرستان برگردم، اما یک باره به فکر انتقام افتادم. می خواستم صاحب رستوران را ادب کنم. به همین خاطر شبانه به رستوران برگشتم و فکر کردم او درآنجا زیر پتو خوابیده است. من چند ضربه چاقو زدم، اما وقتی پتو را کنار زدم با پسر غریبه روبه رو شدم.» وی در حالی که گریه می کرد، گفت: «من اصلا حمیدرضا را نمی شناختم و دشمنی با او نداشتم. من شرمنده پدر و مادر او هستم.» در پایان این جلسه هیات قضایی وارد شور شد و طبق ماده 612 قانون مجازات اسلامی علی را به هفت سال زندان با احتساب روزهای بازداشت محکوم کرد.
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]