محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830821776
هشدار حسین شریعتمداری به اصولگرایان
واضح آرشیو وب فارسی:جنوب نیوز: تا اینجا به وضوح ملاحظه می شود که مدعیان اصلاحات «دست خالی» هستند و هیچ امتیازی که حاکی از پایگاه مردمی آنان باشد، ندارند. این نقطه را در نظر داشته باشید و بعد...به گزارش جنوب نیوز، حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز روزنامه کیهان با روایت فعالیت های اصلاح طلبان در سال های اخیر به اینجا رسیده است که " شرایط کنونی مدعیان اصلاحات، به مراتب بدتر و دست آنها، بارها خالی تر از هنگامی است که وارد انتخابات 92 شدند." او می نویسد اصلاح طلبان "قصد دارند دست خالی از دستاورد مدعیان اصلاحات (اعم از اصلاحاتی ها و کارگزارانی ها و اعتدالی ها) در انتخابات پیش روی را با گره زدن خود به اصولگرایان، پُر و پیمان نشان بدهند!" مدیر مسئول در ادامه به اصولگرایان هشدار داد که "به مدعیان اصلاحات اجازه ندهند با اعلام نزدیکی به اصولگرایان، بدنامی بارها تجربه شده خود را به اصولگرایان نیز نسبت بدهند." یادداشت شریعتمداری را در ادامه می خوانید: 1- می گویند درویش دوره گردی به حمام رفته بود و پس از استحمام، در حالی که «تک پیراهن» خویش را پوشیده و آماده خروج بود، متوجه شد که رندان، «لُنگ» او را ربوده اند. درویش دست از دهان کشید و فریاد برآورد که ایهاالناس! لنگ حمام و فرش زیرپایم و پرده اتاقم و سفره نانم و رواندازم و زیراندازم و... همه را دزدیده و با خود برده اند! جامه دار به ملامت گفت؛ درویش! خجالت بکش!... فقط یک لنگ ناقابل از تو ربوده اند، این همه که ادعا می کنی کجا بود؟ و کی با خود به حمام آورده بودی؟ درویش گفت؛ آن لنگ، همه آنچه را که گفتم به جای می آورد و آن را در همه کارهایی که برشمردم به کار می گرفتم!... 2- چند ماه مانده به انتخابات اسفند ماه و در حالی که برخی از دست اندرکاران واقع بین جبهه اصلاحات، نگرانی عمیق خود را از آشفتگی و سردرگمی حاکم بر این اردوگاه پنهان نمی کنند، برخی دیگر از مدعیان اصلاحات، اصرار دارند دست های خالی از دستاورد خود را با توسل به لاف های گزاف، پر و پیمان نشان بدهند! وجیزه پیش روی اشاره ای گذرا، اما مستند به این ترفند است و در آن فقط به رخدادهای محسوس و غیرقابل انکار و اظهارات و اعترافات آشکاری استناد شده است که مدعیان اصلاحات، خود بر زبان آورده اند. بخوانید! 3- مدعیان اصلاحات که سردمداران اصلی آن سابقه سیاه وطن فروشی در فتنه88 را با خود داشتند و طشت رسوایی آنان در ایفای نقش پیاده نظام برای مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس با سر و صدا از بام فریب افتاده بود، در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم- 24 خرداد 92- نه فقط کمترین امیدی به پیروزی نداشتند، بلکه حضور در انتخابات را نقطه ایده آل خود می دانستند و بر این باور بودند که حضور آنان در انتخابات می تواند، سابقه وطن فروشی آنها در فتنه 88 را در افکار عمومی کمرنگ کند و نشانه ای- هر چند بی رمق- از بازگشت آنان به نظام باشد. بازگشت کسانی که در ماجرای فتنه آمریکایی اسرائیلی 88 آشکارا و بی پرده با تمامی گروه ها و جریانات ضد انقلاب، از منافقین و بهایی ها و سلطنت طلب ها و مارکسیست ها گرفته تا عبدالمالک ریگی ها علیه مردم وطن خود ائتلاف کرده بودند، تا آنجا که نتانیاهو با صراحت و ذکر نام و نشان، از آنها به عنوان بزرگترین سرمایه اسرائیل در ایران یاد کرد و سران و اصحاب فتنه که انتقاد بخشدار فلان نقطه دور افتاده کشور را بی پاسخ نمی گذاشتند در مقابل اظهارات صریح نتانیاهو، اوباما و ملک عبدالله، حسنی مبارک و بقیه اراذل و اوباش مانند آنها، سکوت کامل اختیار کردند و لام تا کام زبان به اعتراض و یا انکار باز نکردند. ضمن آن که برخی از سران داخلی فتنه- به نوشته و اظهار نظر صریح مدعیان اصلاحات- کلید رمز فتنه یعنی «تقلب در انتخابات» را در جلسات خصوصی انکار کرده بودند و... حالا باید پرسید آیا یکی از مدعیان اصلاحات- تاکید می شود که حداقل یکی از آنها- می تواند این کارنامه سیاه و ننگین وطن فروشی را انکار کند؟! پاسخ تاکنون کاملاً منفی بوده است، شب تاریک و ظلمت گرفته را که نمی شود با «چراغ موشی» به روز تبدیل کرد! 4- با سابقه سیاهی که مدعیان اصلاحات در کارنامه خود داشتند و مردم نیز با حضور چند ده میلیونی خود در حماسه بی نظیر 9 دی بر نفرت خویش از این جریان تأکید ورزیده بودند، بدیهی بود که جریان یاد شده نه فقط کمترین امیدی به پیروزی در انتخابات نداشته باشد بلکه اعلام حضور در فعالیت های انتخاباتی- ولو به صورت جانبی و چسبیده به دیگران- را «ایده آل» خود تلقی کند. آیا غیر از این است؟! 5- اردوگاه اصلاحات با شرایط شکننده یاد شده به فعالیت انتخاباتی خرداد 92 وارد شد و بعد از رد صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی که امیدوار بودند صلاحیت وی بنا به برخی ملاحظات تأیید شود - که نشد- برزخ بی کاندیدایی را تجربه کردند. در این حال و هوا آقای محمدرضا عارف مقدمات نامزدی خود را فراهم آورده بود، ولی مدعیان اصلاحات که نگاهشان به هاشمی و امیدشان به تائید صلاحیت وی بود، حمله به عارف را تدارک دیدند. سایت «انتخاب» وابسته به اردوگاه اصلاحات (91/9/14) اعلام کرد «اصلاح طلبان تمایلی به حضور او در قامت کاندیدای ریاست جمهوری ندارند» و از قول قدرت علیخانی، مشاور هاشمی رفسنجانی نوشت «آقای عارف خودش برای ورود به عرصه انتخابات تصمیم گرفته و جبهه اصلاحات روی افراد دیگری تمرکز دارد»! سایت «دانشجو» وابسته به گروهک نهضت آزادی و حزب منحله مشارکت، عارف را برآمده از نهادهای امنیتی و فاقد صلاحیت برای نامزدی اصلاح طلبان معرفی کرد. سایت «کلمه» وابسته به فتنه گران و نزدیک به حزب مشارکت از زبان رجب مزروعی و اردشیر امیرارجمند (دو فتنه گر فراری و پناهنده به غرب) هجوم سازمان یافته ای را علیه عارف کلید زد و مدعیان اصلاحات در مخالفت با عارف تا آنجا پیش رفتند که وی را «اصلاح طلب بدلی»! نامیدند. 6- بعد از رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی، مدعیان اصلاحات که پروژه «حضور فرعی» و «چسبنده» خود در انتخابات را در بن بست می دیدند، اهانت های گسترده قبلی به عارف را که تا چند روز پیش از آن با شدت ادامه داشت، نادیده! گرفتند و به گونه ای که عادت این جریان آلوده است با چرخش یکصد و هشتاد درجه ای به حمایت از عارف روی آوردند! اما، نظرسنجی های پی درپی حاکی از آن بود که عارف در خوشبینانه ترین حالت، فقط می تواند 8 درصد آراء مردم را کسب کند. این درصد بعد از اعلام حمایت اصلاح طلبان از عارف به سرعت رو به کاهش نهاده بود. همه موارد یاد شده که فقط اندکی از بسیارهاست مستند به سایت ها و رسانه های مدعی اصلاحات است که به یقین قابل انکار نیست. 7- درصد پایین آرای عارف بار دیگر مدعیان اصلاحات را به چرخش واداشت و در حالی که تا چند روز قبل، آقای روحانی را نامزد جبهه اصلاحات نمی دانستند، چاره ای جز رویکرد به ایشان ندیدند، چرا که با گره زدن طناب پوسیده اصلاحات به روحانی می توانستند آراء وی را که اگر پیروز انتخابات نبود هم آراء مطرحی بود، به خود و یا به حمایت خود از ایشان، نسبت دهند! دقیقا از همین هنگام است که رسانه های زنجیره ای در داخل و سایت های اینترنتی فتنه گران از خارج یک حرکت دو شاخه را آغاز می کنند، حمله به عارف که شایسته نامزدی نیست! و فشار بر او که باید به نفع روحانی انصراف بدهد. این دو محور تبلیغاتی را با مراجعه به رسانه های یاد شده به وضوح می توان دید. نهایتا آقای عارف تحت این هجوم پرحجم و دوگانه مجبور به انصراف می شود ولی برخلاف اصرار مدعیان اصلاحات، انصراف خود را به نفع روحانی اعلام نمی کند و پس از انصراف نیز به حالت قهر خانه نشین می شود. تا اینجا به وضوح ملاحظه می شود که مدعیان اصلاحات «دست خالی» هستند و هیچ امتیازی که حاکی از پایگاه مردمی آنان باشد، ندارند. این نقطه را در نظر داشته باشید و بعد... 8- بعد از انصراف عارف تمامی رسانه ها و افراد وابسته به مدعیان اصلاحات به حمایت از نامزدی آقای روحانی برمی خیزند و برخلاف گذشته، که ایشان را نامزد اصلاحات نمی دانستند، در تبلیغات خود تاکید می کنند آقای روحانی کاندیدای اصلاح طلبان است! و یا کاندیدای آنها نیز هست! نهایتا در انتخابات خرداد 92 آقای روحانی با کسب 18 میلیون رأی، یعنی 50/7 درصد آراء، پیروز انتخابات می شود و مدعیان اصلاحات در بوق و کرنا می دمند که حمایت آنان از دکتر روحانی عامل پیروزی ایشان بوده است! و هرگز به روی مبارک خود نمی آورند که «اگر موز قوت داشت کمر خودش را راست می کرد»! و از کجا معلوم که حمایت آنان از دکتر روحانی باعث ریزش آراء ایشان نشده باشد! 9- مدعیان اصلاحات امیدوار بودند که در ادامه راه، موفقیت های دکتر روحانی را به حساب خود فاکتور کنند! و برای این که مقدمات این جابجایی حساب را فراهم آورند، حجم انبوهی از تبلیغات را با این مضمون سامان دادند که موفقیت های روحانی مدیون دستورالعمل های خاتمی و هاشمی است. اما متأسفانه، دولت آقای روحانی موفقیت قابل توجهی نداشت و در بسیاری از عرصه ها، مخصوصاً دو عرصه سیاست خارجی و اقتصادی که در تبلیغات انتخاباتی ایشان پررنگ تر از سایر عرصه ها بود، دستاورد قابل ارائه ای به دست نیاورد. تا اینجا به وضوح مشاهده می کنید که مدعیان اصلاحات بدون برخورداری از «امتیاز اولیه» خود را به دولت یازدهم گره زدند و دولت یازدهم نیز دستاورد چشمگیری نداشت که مدعیان اصلاحات بتوانند در پوشش «امتیاز» به حساب خود فاکتور کنند! 10- نارضایتی های گسترده ناشی از عملکرد ضعیف دولت یازدهم در بسیاری از عرصه ها و مخصوصا دو عرصه سیاست خارجی و اقتصادی، مدعیان اصلاحات را به یک چرخش یکصد و هشتاد درجه ای دیگر واداشت و این جریان که تا چند ماه قبل خود را بخش جدانشدنی از دولت آقای روحانی معرفی می کرد، برای آن که ناکامی های یاد شده به حساب اردوگاه اصلاحات نوشته نشود، دنده عقب گرفت و در مواردی با ادبیات زشت و پلشت به دولت روحانی حمله کرد تا آنجا که دولت روحانی را با کمال وقاحت و بی تربیتی «رحم اجاره ای اصلاحات» نامید و... که بماند. 11- حالا به گنده گویی ها و لاف های گزاف مدعیان اصلاحات که این روزها بر زبان و قلم دارند توجه کنید! می گویند؛ «جبهه اصلاحات نباید از اعتدال جدا شود»! و توضیح نمی دهند، مگر می تواند جدا شود؟! حکایت کسی است که پسرش درون چاه افتاده بود و به او می گفت؛ جایی نرو تا طناب بیاورم و نجاتت بدهم! و پسر به طعنه جواب داده بود، مگر می توانم جای دیگری بروم؟! و یا ادعای پر سر و صدای آنها که قرار است از میان اصولگرایان سربازگیری کنیم! و با شخصیت های معتدل جبهه اصولگرایی ائتلاف کنیم! و یا؛ آقایان لاریجانی و ولایتی می توانند به ائتلاف با جبهه اصلاحات امیدوار باشند! و... بخوانید! 12- شرایط کنونی مدعیان اصلاحات با شرح مستندی که گذشت، به مراتب بدتر و دست آنها، بارها خالی تر از هنگامی است که وارد انتخابات 92 شدند. آیا غیر از این است؟ و آیا هیچیک از موارد یاد شده قابل تردید است؟! بنابراین به آسانی می توان نتیجه گرفت که ادعای پیوند آنان با بخشی از اصولگرایان فقط به فقط - تاکید می شود فقط به فقط - برای کسب وجهه از اصولگرایان است. به بیان دیگر، قصد دارند دست خالی از دستاورد مدعیان اصلاحات (اعم از اصلاحاتی ها و کارگزارانی ها و اعتدالی ها) در انتخابات پیش روی را با گره زدن خود به اصولگرایان، پُر و پیمان نشان بدهند! و از این رهگذر برای خود کسب وجهه و آبرو کنند. و اما، اکنون نوبت اصولگرایان - به معنی واقعی کلمه و نه این یا آن سلیقه - است که به مدعیان اصلاحات اجازه ندهند با اعلام نزدیکی به اصولگرایان، بدنامی بارها تجربه شده خود را به اصولگرایان نیز نسبت بدهند. و دراین باره گفتنی های مستند و فراوان دیگری نیز هست که به بعد موکول می کنیم.
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب نیوز]
[مشاهده در: www.jonoubnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها