تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815535919
دیپلماسی عمومی آب و امنیت انسانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دیپلماسی عمومی آب و امنیت انسانی تهران- ایرنا- روزنامه تفاهم در شماره یکشنبه هشتم آذر در یادداشتی به قلم علیرضا رجایی مدیرعامل و عضو هیات مدیره مرکز بین المللی توسعه خواهرشهرهای ایران می نویسد: علیرغم اینکه زمین به سیاره آبی و سیاره آب معروف است، اما 97.5 درصد آب های موجود در زمین در دریاها و اقیانوس ها به صورت آب شور و غیرقابل مصرف است.
در این یادداشت می خوانیم: آب شیرین 2.5 درصد کل آب های موجود در زمین را تشکیل می دهد اما بیشتر این آب ها نیز در یخچال های طبیعی زمین به صورت یخ هستند. در نهایت باید گفت تنها 0.3 درصد از مجموع آب های شیرین موجود در کره زمین در دریاچه ها، رودها، رطوبت خاک و آب های زیرزمینی نزدیک سطح زمین در دسترس انسان است.کمبود آب، کیفیت پایین آن، سیلاب ها، اختلاف بر سر حوضه های مشترک، سدسازی و خشکسالی به بی ثباتی و افزایش تنش ها در مقیاس های محلی، ملی، منطقه ای و جهانی منجر شده است. در برخی مناطق مانند خاورمیانه و آفریقایی صحرایی و زیر صحرا آب منبعی کمیاب به شمار می رود. در سال 2003 میلادی (1382 خورشیدی) سازمان ملل متحد قطعنامه شماره RES.A.58.217 را تصویب و سال های( 2005 تا 2015 )(1384 تا 1394) را دهه بین المللی اقدام «آب برای زندگی» نامگذاری کرد. این قطعنامه آب را به موضوعی مهم در حوزه فعالیت سیاستگذاران و برنامه ریزان سیاست های توسعه ای تبدیل کرد. مدت کوتاهی پس از تصویب قطعنامه "دهه آب برای زندگی" کنگره آمریکا طرح سناتور "پل سیمون" با عنوان «آب برای فقرا» را در سال 2005 تصویب کرد. این قانون وزیر امور خارجه آمریکا را ملزم می کند به صورت مستمر با سایر نهادها و سازمان های دولت آمریکا در رابطه با موضوع آب و در خصوص طراحی و اجرای یک استراتژی به منظور دسترسی برابر به آب سالم و بهداشتی نحوه مدیریت آب در کشورهای در حال توسعه، مشورت کند. اگر چه این اقدامات و تصویب قانون مربوط به هفت سال پیش است ولی در سال های اخیر بوده که آب به یک موضوع امنیت ملی تبدیل و دستگاه دیپلماسی در مسائل مربوط به آن درگیر شده است. بسیاری از دولت ها، بیشتر سازمان های چندجانبه و تعداد بسیاری از سازمان های غیردولتی در مسائل مربوط به حوزه آب فعال هستند. در قانون تصویب شده در آمریکا، موضوعات حساس مربوط به آب گنجانده و از فعالیت سازمان های خیریه در راستای کمک رسانی به مردم و ارتقای مدیریت آب در نواحی کم آب حمایت شده است.**دیپلماسی عمومی آب و منافع ملیمرکز کنگره آمریکا در خصوص دیپلماسی عمومی (سی .دی. پی)، دیپلماسی آب را چنین تعریف می کند: «کلیه فعالیت ها و اقداماتی که بازیگران مختلف بین المللی با هدف کمک رسانی به مناطق تحت فشار کم آبی به انجام می رسانند.» اگر این اقدامات به راستی رهبری و اجرا شوند می توانند جان بسیاری از نجات دهند و موجب تقویت تاثیرات اقدامات شوند. در مورد مهمترین ابزارهای دیپلماسی عمومی در خصوص موضوعات مربوط به آب که از سوی بازیگران مختلف قابلیت اجرا دارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:1- شنیدن صحبت ها، تقاضاها و پیشنهادهای هر یک از اجتماعات و گروه های انسانی2- فراهم کردن زمینه آموزش های فنی در اجتماعات و گروه های انسانی در حال توسعه3- و سرانجام استفاده دیپلماسی عمومی به منظور افزایش آگاه جهانی در خصوص مسائل مربوط به آب از طریق برنامه های حمایتی و نهادهای بین المللی.ایالات متحد آمریکا به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در امر دیپلماسی عمومی آب، مهمترین هدف این کشور از کاربرد این ابزار را تامین منافع ملی آمریکا و جلوگیری از گسترش و نفوذ سایر بازیگران به ضرر منافع ملی آن کشور عنوان کرده است: «جدا از دیگر سیاست ها و خط مشی ها، هر دو گروه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در جستجوی جلب حمایت ایالات متحده آمریکا از موافقت نامه های بین المللی و نهادها و شرکا و همکاران ملی و محلی خواهند بود.... همکاری و حضور فعال ایالات متحده در حل چالش آب موجب توسعه نفوذ این کشور و جلوگیری از توسعه نفوذ دیگر بازیگران به ضرر ایالات متحده آمریکا خواهد بود.» به این ترتیب مساله منافع ملی و گشترس نفوذ آمریکا از طریق دیپلماسی عمومی آب به خوبی دیده می شود. از نظر ایالات متحده آمریکا، آب تنها برای توسعه نیست بلکه ابزاری کلیدی برای تامین منافع ملی آمریکا به شمار می رود و در این میان دیپلماسی عمومی باید بخش یکپارچه و جدایی ناپذیر خط مشی های مربوط به آب، توسعه و دیپلماسی باشد. مهمترین تعبیر از رابطه منافع ملی و دیپلماسی عمومی توسط "فیلیپ سی یب" مدیر مرکز دیپلماسی عمومی کنگره امریکا به این مضمون بیان شده است: «اگر دیپلماسی عمومی معطوف به عمل و ارائه خدمات و نه تبلیغات صرف باشد، دیپلماسی عمومی آب، از جمله سرمایه گذاری هایی است که می تواند ضمن تامین منافع ملی آمریکا، به مردمی که به شدت به این ماده حیاتی نیاز دارند یاری برساند.»چارچوب دیپلماسی عمومی آب در ایران: ایران در بین مدارهای 25 تا 40 درجه عرض شمالی در جنوب آسیا و نیمه جنوبی منطقه معتدل شمالی واقع شده است. در چنین موقعیت جغرافیایی، خشکی و کم آبی امری طبیعی است و مردمان ساکن در محدوده فلات ایران از دیرباز با آن دست و پنجه نرم کرده اند. ابداع قنات و کاربرد وسیع آن در ایران از دوران باستان تا کنون نشانه انطباق مردم ساکن در فلات ایران با واقعیت کم آبی در طول تاریخ است. فلات ایران در بین در منطقه بیابانی عربستان و ترکستان واقع شده و در بخش های داخلی فلات نیز بیابان های ملی وسیع کویر نمک و لوت گسترده شده اند. وجود رشته کوه های زاگرس و البرز در محورهای غربی و شمالی و رشته کوه های ناحیه خراسان و بلوچستان در محود خاوری، امکان زیست در فلات ایران را ممکن کرده است. با دمای مرطوب و بارش زای غربی که با جهت عمومی غرب به شرق می وزند بخش اعظم رطوبت خود را در دامنه های رو به جریان های مرطوب فرو ریخته و امکان پدید آمدن تمدن انسانی در این سرزمین خشک را فراهم کرده اند. در این میان رشته کوه زاگرس از نظر تاثیرات طبیعی، انسانی و زیست محیطی جایگاه ویژه ای دارد. وضعیت خاص ناهمواری ها و واقع شدن مناطق پربارش در حاشیه بیرونی رشته کوه ها، همچنین جغرافیای سیاسی خاص کشور در دو قرن اخیر و تجزیه بخش های وسیعی از ایران موجب شده است بخش اعظم جمعیت کشور و مراکز سکونت انسانی و مناطق حاصلخیز کشاورزی که در نواحی حاشیه ای کشور و مجاورت همسایگان واقع شده اند و به شدت به منابع آب فرامرزی وارد شده به کشور وابسته شوند که از جمله آنها می توان به سیستان، شرق خراسان رضوی، جلگه ترکمن صحرا و دره ارس اشاره کرد. از سوی دیگر توپوگرافی و ساختار ناهمواری های کشور در نواحی غربی موجب شده حجم قابل ملاحظه ای آب از کشور خارج و وارد عراق شود. مجموعه وضعیت فوق الذکر طراحی و اجرای یک برنامه جامع و استراتژیک در خصوص آب را به امری ضروری بدل کرده است که در این بین اتخاذ دیپلماسی آب فعال در رابطه منابع فرامرزی اعم از رودهای وارده و خارجه، آب مجازی انتقال آب بین حوضه ای و کشت های فراسرزمینی امری اجتناب ناپذیر است. علاوه بر موارد فوق اکوسیستم شکننده طبیعی کشور به ویژه در نواحی آبگیر زاگرس و البرز در رابطه با پدیده ریزگرد، جنگل زدایی و بیابان زایی بر اهمیت اتخاذ دیپلماسی فعال با کشورهای همسایه می افزاید. در این میان با توجه به اینکه دستگاه دیپلماسی رسمی کشور به تنهایی از عهده چنین بار سنگینی برنمی آید اهمیت دیپلماسی عمومی آب و مشارکت بخش خصوصی به ویژه سازمان های غیردولتی فعال در حوزه آب و محیط زیست بیش از پیش آشکار می شود.**به طورکلی چالش هایی که دیپلماسی عمومی آب در ایران با آن روبروست به شرح زیر است:1- متعادل نمودن مصرف و بهره برداری منابع تجدیدپذیر در نقطه بهینه در بخش های شهری، روستایی و صنعتی. 2- جلوگیری از افزایش رقابت و منازعه بر سر منابع در مقیاس ملی و منطقه ای. 3- برقراری همکاری در میان جوامع رقیب در قیاس ملی و منطقه ای. 4- برقراری همکاری بخش های خصوصی در کشورهای همسایه در زمینه آب و حفظ منابع ملی کشور. 5- بسترسازی برای حضور فعال بخش خصوصی در زمینه مدیریت آب با همکاری بخش دولتی. 6- برقراری تعادل میان سهم انسان و اکوسیستم طبیعی. 7- چگونگی مدیریت حوضه های آبی مشترک**پیشنهادات حوزه دیپلماسی عمومی آب به منظور بهره برداری بهینه از منابع آب تجدیدپذیر:الف- در حوزه سیاستگذاری: 1- تلاش در جهت نهادیه کردن سیاستگذاری علمی به جای تصمیم های سیاسی. 2- نهادینه کردن آمایش سرزمین. 3- سازگارنمودن برنامه های توسعه کشور با شرایط جدید اقلیمی و کم آبی و تکیه بر صنعت و توریسم در قبال کشاوری. 4- انطباق سیاست خارجی و داخلی کشور با وضعیت جدید اقلیمی و کم آبی. 5- امنیتی کردن موضوع آبب- در حوزه مصرف (کلیات): 1- استفاده بهینه از آب در هر سه بخش شهری، صنعتی و کشاورزی. 2-کاهش تلفات آب و افزایش راندمان. 3- اصلاح الگوی مصرف ابزارهای اقتصادی از جمله اصلاح جدید قیمت آب.ج- در حوزه مصرف (جزئیات): 1- بخش کشاورزی: اصلاح الگوی کشت، افزایش نقش آب مجازی،کشت مشترک با همسایگان، تشویق کشت محصولات کم آب بر و ممنوعیت کشت محصولات پرآب بر، کشت هیدروپونتیک با استفاده از رطوبت هوا، توسعه قنات ها، توسعه استفاده از فن آوری مدرن و نوین در زمینه آبیاری. 2- بخش صنعت: مکان گزینی صنایع بر اساس الگوی آمایش سرزمینی، جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی سطحی با تصفیه پساب های صنعتی. 3- بخش شهری: جدایی آب شرب و خانگی از سایر مصارف در شهرها، توسعه سیستم فاضلاب شهری، استفاده از پساب ها تصیفه شده در مصارف شهری غیر شرب و کشاورزی، اصلاح الگوی مصرف و سرانه مصرف آب، برگزاری کارگاه های آموزشی به منظور افزایش آگاهی شهروندان از مسائل آب با استفاده از امکانات شهرداری ها، شورایاری ها و سراهای محله.د- دیپلماسی عمومی آب: تشویق کاربرد مدیریت یکپارچه در حوضه های آب های مشترک و فرامرزی سطحی و زیرزمینی از طریق ایجاد سازمان مشترک رودهای مرزی، گسترش همکاری میان شهر های واقع در یک حوضه آبریز مشترک فرامرزی به منظور استفاده بهینه از آب های مشترک از طریق قراردادهای شهری، سازماندهی بخش خصوصی در حوضه های آب های مشترک به منظور ایجاد نهادهای مردمی و کمک به بخش دولتی در جهت مدیریت کارآمد حوضه های مشترک.ه- انجام پروژه های پژوهشی در زمینه مسائل سیاسی، اجتماعی اقتصادی و مدیریتی آب به منظور توسعه حکمرانی آب در سطوح محلی، ملی و منطقه ای و ارائه مشورت های لازم به بخش دولتی**زمان بندی طرح های پیشنهادی دیپلماسی عمومی آب:الف- طرح های کوتاه مدت (یک تا 3 سال): 1- امنیتی کردن موضوع آب. 2- ممنوعیت کشت محصولات پرمصرف. 3- تشویق و گسترش کشت محصولات کم مصرف. 4- اصلاح الگوی مصرف و کاهش سرانه مصرف آب. 5- برگزاری کارگاه های آموزشی به منظور افزایش آگاهی شهروندان با استفاده از امکانات شهرداری ها، سراهای محله، شوراهای شهر و دهیاریها. 6- گسترش همکاری میان شهرهای واقع در یک حوضه آبریز مشترک فرامرزی از طریق عقد قراردادهای خواهر شهری و ساماندهی بخش خصوصی در حوضه های آب های مشترک به منظور اعمال مدیریت کارآمد از طریق توسعه سازمان های غیردولتی. 7- مدیریت پساب های شهری و صنعتی و روستایی. 8- انجام پروژه های پژوهشی در خصوص مسائل سیاسی، اجتماعی اقتصادی، دیپلماسی و مدیریتی آبب- طرح های میان مدت (3 تا 6 سال): 1- اصلاح الگوی کشت. 2- افزایش نقش آب مجازی. 3- کشت مشترک با همسایگان. 4- کشت هیدروپونتیک با استفاده از رطوبت هوا. 5- توسعه قنات ها. 6- توسعه آبیاری مدرن. 7- جدایی آب شرب و خانگی از سایر مصارف شهری. 8- توسعه سیستم فاضلاب شهری در سراسر کشور. 9- اعمال مدیریت یکپارچه در حوضه های آب های مشترک فرامرزی از طریق ایجاد سازمان مشترک رودهای مرزی.ج- طرح های بلندمدت (6 تا 10 سال): 1- نهادینه کردن سیاستگذاری علمی به جای تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاسی و منافع کوتاه مدت. 2- طراحی و اجرای کامل طرح آمایش سرزمین. 3- سازگارنمودن برنامه های توسعه کشور با شرایط جدید اقلیمی و کم آبی. 4- انطباق سیاست خارجی کشور با شرایط جدید اقلیمی و کم آبی. 5- تامین امنیت غذایی کشور. 6- مدیریت یکپارچه اکوسیستم و محیط زیست. *منبع: روزنامه تفاهم، 8 آذر 1394**گروه اطلاع رسانی**2059**9131
08/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها