محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798378286
مصاحبه شهرآرا با کمال الدین ناصری، رئیس دانشکده منابع طبیعی دانشگاه فردوسی درباره ابلاغ سیاست های کلی محیط زیست از سوی رهبر انقلاب؛ میثاق ملی برای حفظ محیط زیست
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: ذوالفقاری- خراسان رضوی با مساحت ١١٨هزارو٨۴۵کیلومتر مربع چهارمین استان بزرگ کشور است که به لحاظ طبیعی شرایط بسیار متنوعی دارد. این استان به دلیل وجود بارگاه منور علی بن موسی الرضا(ع) علاوه بر جمعیت حدودا ۶میلیونی خود، سالانه میزبان بیش از ٢٠میلیون زائر است. حضور این جمعیت در خراسان رضوی و به ویژه شهر مشهد، با وجود برکات زیادی که برای مردم این شهر به همراه دارد، مسائل و مشکلات زیست محیطی خاصی را ایجاد کرده که نیازمند توجه بیشترِ هم مسئولان و هم مردم است. ابلاغ سیاست های کلی محیط زیست توسط رهبر انقلاب می تواند نقطه عطفی در توجه به آسیب های واردشده به منابع طبیعی استان باشد. در این زمینه با کمال الدین ناصری، رئیس دانشکده منابع طبیعی دانشگاه فردوسی مشهد، به گفتگو نشسته ایم تا ضمن بررسی مشکلات زیست محیطی استان، راهکارهای مقابله با آن را در این سند فرادستی و ملی جستجو کنیم. ...................................................... درحالی که نهادهای دولتی چند سالی است با ایجاد موانع قانونی و تبلیغات گسترده مردم را متوجه کم آبی کرده اند، به نظر شما چرا موانع قانونی ما نمی تواند از بهره برداری بی رویه آب جلوگیری کند؟ آیا خلأ قانونی وجود دارد؟ ما قوانین کافی در حوزه منابع طبیعی داریم بنابراین مشکل از جای دیگری ناشی می شود. یک معضل فرهنگی از دیرباز در کشور ما وجود داشته که ما منافع فردی خود را در راستای منافع جمعی تعریف نمی کنیم به ویژه اگر آن منافع مربوط به نهادهای دولتی باشند. درواقع نوعی بی اعتمادی و بی توجهی به منافع دولتی وجود دارد. از طرف دیگر، بسیاری از افرادی که مشمول قوانین محدودکننده قرارمی گیرند افراد بانفوذی هستند که در برابر اعمال قانون مقاومت قابل توجهی دارند و نظام بروکراتیک کشور ما هم این نوع برخورد با قانون را می پذیرد؛ یعنی فردی که در نظام اداری بانفوذ باشد می تواند قوانین را اجرا نکند. بسیاری از تغییرکاربری هایی که در اقلیم ما صورت می گیرد توسط افراد بانفوذی انجام می شود که راه های دور زدن قانون را به خوبی می شناسند؛ بنابراین پیش از آنکه از کمبود قانون سخن بگوییم، باید از ضعف در اجرای قانون صحبت کنیم. نوعی فساد در نظام اداری ما وجود دارد که با وجود قوانین بازدارنده مناسب، اجرای آن به صورت سلیقه ای و موردی انجام می شود. همین معضلات در حوزه منابع طبیعی ما باعث شده است مقام معظم رهبری توجه ویژه ای به این امر داشته باشند و سیاست های کلی در این خصوص را ابلاغ کنند. ارزیابی شما از این متن چیست؟ متن ابلاغی از سوی رهبر انقلاب متن بسیار پخته ای است و آثار فعالیت کارشناسانه و نگاه محققانه به امر محیط زیست در آن قابل مشاهده است. پس از اصل۵٠ قانون اساسی که به طور مستقیم به بحث محیط زیست می پردازد، این سیاست ها مهم ترین سند ملی در این حوزه است که می تواند به عنوان میثاقی ملی برای ساماندهی وضعیت محیط زیست و منابع طبیعی در کشور ما باشد. آنچه در این سند آمده به بیشترِ مباحث جدی حال و آینده محیط زیست توجه داشته و حتی مشکلات محلی و منطقه ای را هم در نظر گرفته است. سیاست های ابلاغی رهبر انقلاب به این نکته توجه داشته که بسیاری از مشکلات زیست محیطی ما مربوط به مسائل منطقه ای و فرامنطقه ای است و به این امر در قالب بند١۵ که به بحث دیپلماسی محیط زیست می پردازد توجه شده است. مباحث جدید در حوزه منابع طبیعی از قبیل مالیات سبز، اقتصاد کم کربن و همینطور مباحث آینده نگرانه ای مانند انرژی های سازگار با محیط زیست هم در آن مطرح شده که زمینه فعالیت زیادی را در بحث های آموزشی و اجرای طرح های پژوهشی در آینده فراهم می کند. متن ابلاغی رهبر انقلاب یک قانون فرادستی و خط مشی کلی است که برای اجرایی شدن نیازمند قوانین و مصوبات هیئت دولت است که پیوست آن خواهد بود. این امیدواری هست که فرآیندی که این سند ملی ایجاد می کند به بهبود وضعیت محیط زیست کشور منجر شود. اجرای بعضی از بندها نیازمند زیرساخت هایی است که هنوز در کشور ما وجود ندارد. نظر شما چیست؟ مواردی مانند فناوری های سازگار با محیط زیست یا استفاده از انرژی های پاک در مقیاس های کوچک و دانشگاهی درحال انجام است. توسعه این فعالیت ها نیازمند تشویق های دولتی و محرک های حاکمیتی است به ویژه در مراحل اولیه که این طرح ها به لحاظ اقتصادی به صرفه نبوده و دولت باید با مداخله خود تشویق های لازم را در نظر بگیرد تا پژوهش های لازم در این زمینه انجام شود و پس از رسیدن به مرحله تجاری سازی بخش خصوصی به سرمایه گذاری در آن اقدام کند. برخی شرکت های دانش بنیان با حمایت دانشگاه ها و مراکز علمی تاسیس شده اند. این شرکت ها تا زمانی که بتوانند فناوری علمی خود را به بازار عرضه کنند از حمایت های دولتی و دانشگاهی مانند امکانات آزمایشگاهی و وام های کم بهره برخوردار هستند. درواقع ایجاد زیرساخت های موردنیاز در حوزه محیط زیست هم نیازمند همین حمایت های دولتی است. برخی شرکت های دانش بنیان در دانشگاه های مشهد فعال هستند. حرکت سریع تر به سمت ایجاد زیرساخت های زیست محیطی حمایت های حاکمیتی بیشتری را می طلبد. یکی از بندهای سیاست های ابلاغی رهبری به ارتباط بیشتر جامعه و دانشگاه توجه دارد. برای ایجاد این ارتباط و تاثیرگذاری بیشتر دانشگاه بر جامعه چه باید بکنیم؟ تولید علمی که در راستای اجرای این سیاست ها باشد به عهده دانشگاه هاست و این امر از طریق پژوهش های مرتبط فراهم می شود. دانشگاه ها تاکنون برای رسیدن به محیط زیست سالم و بهبود وضعیت منابع طبیعی، تحقیقات گسترده ای انجام می دادند و با ابلاغ این سیاست ها به صورت گسترده تری به مسئولیت خود خواهندپرداخت؛ اما در بحث از ارتقای فرهنگ عمومی که بحثی ترویجی و عمومی محسوب می شود دانشگاه هم در کنار دیگر ارگان ها و دستگاه های دولتی و تبلیغی مانند صداوسیما و آموزش وپرورش در این زمینه وظایفی دارد که شاید بیش از بقیه نهادهای حاکمیتی باشد. بخشی از این وظیفه به شکل ذاتی در دانشگاه انجام می شود. تربیت و آموزش دانشجویانی که کارشناسان متخصص حوزه منابع طبیعی و میحط زیست هستند در دانشگاه صورت می گیرد و در کنار دانش محیط زیست به دانشجویان بینش و فرهنگ لازم نیز منتقل می شود. بخش دیگر وظیفه دانشگاه در این زمینه به ارتباط ما با سایر نهادهای تاثیرگذار مربوط می شود؛ مثلا دانشگاه باید با آموزش وپرورش در ارتباط باشد و یافته های علمی در زمینه محیط زیست را در اختیار دانش آموزان قرار دهد. همچنین ارتباط گیری با اصناف و تشکل های مردمی می تواند در ترویج ارزش های زیست محیطی در میان عموم مردم مؤثر باشد و از حالت نخبه گرایانه خارج شود. درحقیقت ارتباط دانشگاه با مردم باید به فراتر از گروه نخبگان جامعه توسعه پیدا کند و قشر متوسط جامعه را که آموزش پذیری و تاثیرگذاری بیشتری دارند مورد هدف آموزش های خود قرار دهد. بند آخر سیاست های ابلاغی رهبر انقلاب به دیپلماسی محیط زیست اشاره دارد. تاثیرپذیری مشهد از محیط زیست فرامنطقه ای به چه صورت است؟ بخشی از آب کلان شهر مشهد از سددوستی و آب رودخانه هریرود و تجن از حوزه آبخیز قره قوم در کشور ترکمنستان تامین می شود و این امر ما را در یک نقطه آسیب پذیر قرار می دهد. دیپلماسی محیط زیست باید تامین کننده این منابع آبی در آینده باشد. منطقه دیگری که مشهد را تحت تاثیر مسائل زیست محیطی قرار می دهد، هامون و رودخانه هیرمند است. این رودخانه گرچه در استان سیستان وبلوچستان قرار دارد، خشک شدن رودخانه هیرمند و تالاب هامون باعث مهاجرت های گسترده در سطح کشور شده و مشهد نزدیک ترین و مهم ترین مقصد این مهاجران است. بنابراین مسئله رودخانه هیرمند ما را از جنبه های فرهنگی و اجتماعی تحت تاثیر خود قرار می دهد. همان طور که مشخص است مشکلات محیط زیستی پیوند تنگاتنگی با نظام های اجتماعی داشته و به یکدیگر تسری پیدا می کنند. شاید مشکل گردوغبار، غرب و مرکز ایران را تحت تاثیر قراردهد اما این طور نیست که ما هم به طور کامل از اثرات آن دور مانده باشیم. دیپلماسی علمی باید به نوعی این آسیب ها را به حداقل برساند و پایداری نظام زیست محیطی را تضمین کند. در سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری به موضوع جرم انگاری تخریب محیط زیست اشاره شده است. این موضوع چقدر می تواند به ما در ارتقای سطح کیفیت محیط زیست کمک کند؟ این موضوع برمی گردد به اجرای قانون که قبلا به آن اشاره کردیم. در زمینه قوانین، ما از گذشته جرم های محیط زیستی داشته ایم. مثلا شکار غیرقانونی مشمول جریمه می شده و حتی جریمه های بسیارسنگین. برای مثال، شکار یوزپلنگ. حتی گونه های گیاهی ما مانند گون مشمول جریمه هستند. مشکل اصلی در اجرا شدن دقیق، صحیح و به موقع این قوانین است. جرم انگاری محیط زیست که در این متن به آن اشاره شده، بحثی مترقی است و نیازمند تحقیقات گسترده توسط حقوق دانان است تا قوانین موردنیاز آن وضع شود؛ اما پیش از وقوع جرم، بهتر است به فکر پیشگیری از آن باشیم. تجربه نشان داده که پیشگیری کم هزینه تر و منطقی تر از درمان است. حتی در مسئله ای مانند ارتفاعات جنوبی مشهد که یکی از مسائل زیست محیطی ما محسوب می شود، به حدی رسیده که دیگر نمی توان انتظار برطرف شدن این آسیب محیط زیستی را داشته باشیم. پیش از آنکه این مسئله ایجاد شود، باید به آن توجه می کردیم. برای پیشگیری از این موضوع باید هزینه ها و جریمه های مربوط به آن بیشتر شود تا دیگر مشکلاتی از این قبیل پیش نیاید. مسئله ارتفاعات جنوبی مشهد تجربه ای است که باید از وقوع مجدد موارد مشابه آن پیشگیری کنیم. مالکان آبادگران به مجوزهایی استناد می کنند. این مجوزها از کجا آمده و چه کمبودی باعث صدور مجوز برای تصرف در ارتفاعات جنوبی مشهد شده است؟ برای مبارزه با مسائل مجرمانه در حوزه محیط زیست باید ابتدا این روزنه ها بسته شود و از وقوع جرم پیشگیری کنیم. نظام اداری ما نظامی پراشکال است که هر فرد بانفوذی می تواند قوانین را اجرا نکند یا اجرای آن ها را به تاخیر بیندازد. بنابراین جرم انگاریِ رفتار قانون شکنان محیط زیست در مبارزه با آنان مؤثر خواهد بود. در سند ابلاغی رهبر انقلاب، بند کوتاهی وجود دارد که به ایجاد نظام یکپارچه محیط زیست اشاره می کند. این بند را توضیح می دهید؟ این بند خیلی کوتاه و در حد همین چندکلمه است. منظور دقیق آن برای ما هم آشکار نیست و امیدورم مفهوم یکپارچگی نهادهای متولی منابع طبیعی و محیط زیست را در بر داشته باشد. الآن نظام مدیریتی و منابع طبیعی و محیط زیست ما دوتکه است. درواقع سازمان جنگل ها و مراتع و آبخیزداری کشور که متولی اراضی ملی ماست ذیل وزارت جهاد کشاوری قرار گرفته که جایگاه نامناسبی برای آن محسوب می شود، چرا که یک دستگاه با کارکرد نظارتی زیرمجموعه یک دستگاه اجرایی قرار گرفته و این مسئله اجازه نمی دهد این سازمان به درستی به وظیفه خود عمل کند. سازمان حفاظت از محیط زیست هم به عنوان متولی مناطق چهارگانه حفاظت شده که شامل حدود ٧درصد از اراضی کشور می شود در حوزه محیط زیست انسانی فعالیت کرده و زیرمجموعه نهاد ریاست جمهوری است. این دوگانگی باعث نبود هماهنگی میان این دو ارگان شده که معضلاتی جدی برای ما به وجود می آورد. بخشی از مشکلات ما به خاطر همین ایراد ساختاری است که امیدوارم از این بند، ادغام این دو سازمان برداشت شود و نهایتا به تاسیس یک وزارتخانه با موضوع محیط زیست و منابع طبیعی منجر شود که فعالیت ها در این حوزه را به صورت همسو و هماهنگ ساماندهی کند و این دوگانگی که خود صدمات جبران ناپذیری به منابع طبیعی ما وارد کرده است از بین برود. ...................................................... هیچ گاه تکنولوژی جای طبیعت را نمی گیرد باتوجه به سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری، آیا می توان آینده روشنی برای محیط زیست درنظرگرفت؟ خوشبختانه یکی دوسال اخیر فضای خوبی در توجه به مسئله محیط زیست صورت گرفته است؛ یک رویکرد واحد و یک همسویی بین ارکان نظام دیده می شود که نشا ن دهنده تمایل همه دولتمردان و سران کشور در انجام اقدامات مثبت در حوزه منابع طبیعی و محیط زیست است. صدور این سند، فضایی را که در زمینه محیط زیست شکل گرفته تکمیل می کند و امیدوارم تمام دست اندرکاران امر محیط زیست بتوانند از این فرصت در ارتقای کیفیت محیط زیست و جلوگیری بیشتر از تخریب آن نهایت استفاده را ببرند. شاید ما آخرین نسلی باشیم که بتوانیم این روند نامبارک را که در سال های اخیر بر سر محیط زیست دنیا وارد شده، متوقف و معکوس کنیم. این فرصت برای فرزندان ما وجود نخواهدداشت. کشور ما از آستانه بحران های زیست محیطی گذشته و درحال حاضر در میانه آن قرار داریم و علائم بسیار نگران کننده ای در بحث های محیط زیستی کشور وجود دارد تا جایی که ممکن است تمدن در بخش هایی از کشور به ویژه فلات مرکزی ایران در ابهام و تاریکی قرارگیرد. تنها راهکار پیش روی ما تغییر الگوی زندگی و تغییر نگاهمان به طبیعت است. تکنولوژی نمی تواند جای طبیعت را بگیرد و فراموش نکنیم که هیچ جای دنیا نمی توان سعادت و رفاه مردم را بر روی یک طبیعت ویران تامین کرد. اگر ما دغدغه رفاه مردم را داریم و اگر دغدغه های فرهنگی، اجتماعی، علمی و فناوری داریم، باید توجه کنیم که این امر در کنار طبیعت و محیط زیست سالم فراهم خواهدشد و غیرآن امکان پذیر نیست. ...................................................... همخوانی معارف دینی با فرهنگ محیط زیستی سیاست های ابلاغی رهبر انقلاب هم به بهره گیری از آموزه های دینی در ترویج فرهنگ محیط زیست توجه دارد؟ بله، بند چهاردهم این سیاست ها مستقیما به تقویت فرهنگ و معارف دینی در گسترش سطح دانش، آگاهی و بینش زیست محیطی اشاره دارد. درحقیقت اسلام و بزرگان دین رهنمودهای بسیاری در این حوزه بیان کرده اند. در مسیر عمومی کردن موضوعات مرتبط با محیط زیست باید از این ظرفیت استفاده کنیم. دین می تواند به عنوان یک نهاد تاثیرگذار و پرنفوذ در جامعه ما برای ارتقای ارزش ها و فرهنگ مراقبت از محیط زیست مورداستفاده قرارگیرد. احادیث، روایات، توصیه ها و دستورالعمل های بسیاری در این زمینه وارد شده است. شاید یکی از مشکلاتی که ما در این زمینه داریم خوگرفتن به زندگی بی قید و پرمصرفی باشد که ارمغان بازار و اقتصاد لیبرالیستی برای کشورهای جهان بوده است، درحالی که همه ادیان به صرفه جویی توصیه و از هدردادن منابع طبیعی نهی می کنند. بسیاری از معارف دینی ما با فرهنگ سازی محیط زیستی هم پوشانی دارند و این امر ظرفیتی بسیار عالی برای گسترش فرهنگ زیست محیطی در کشور فراهم می کند و باید به بهترین شکل از آن استفاده کنیم. توجه مقام معظم رهبری به این مسئله که در بند چهاردهم به آن اشاره شده بسیار به جا و خردمندانه است و فرصتی برای کاوش و تحقیق بیشتر در شناسایی منابع دینی مرتبط با مسئله محیط زیست برای ما فراهم می آورد. تاکنون بزرگانی مانند آیت ا... جوادی آملی تحقیقات ارزشمندی در این زمینه انجام داده اند؛بااین حال ادبیات دینی و فرهنگی ما بری توجه به این مسئله بسیار جای کار دارد. ...................................................... خراسان رضو ی صدرنشین آلودگی ها مهم ترین مشکلات زیست محیطی استان شامل چه مسائلی است؟ در یک تقسیم بندی کلی، موضوعات مرتبط با محیط زیست را می توان به محیط زیست انسانی و طبیعی تقسیم کرد. باید توجه داشت که این تقسیم بندی دقیق نیست و نمی توان این دو حوزه محیط زیست را به طور کامل از یکدیگر تفکیک کرد. در حوزه محیط زیست انسانی برخی مشکلات به صورت محلی و برخی در مقیاس بزرگ تر و در منطقه ایجاد شده است. همچنین محیط زیست طبیعی ما با مشکلاتی مانند آلودگی جنگل ها و مراتع، تغییر کاربری اراضی، فرسایش خاک، افت سطح آب های زیرزمینی و کاهش منابع آبی، تهدید تنوع زیستی گیاهی و جانوری مواجه است. آلودگی های زیست محیطی در همه سطوح قابل مشاهده است. آلودگی آب، خاک، ورود زباله های متعدد به عرصه های طبیعی و ورود انواع محصولات پلاستیکی به طبیعت هم باعث ایجاد آلودگی های شیمیایی شده و هم به مناظر طبیعی آسیب می زند. به طور کلی می توان گفت خراسان رضوی جزو مشکل دارترین استان های کشور در حوزه محیط زیست است و اگر بخواهیم چند استان را در صدر آلودگی های زیست محیطی قرار دهیم، خراسان رضوی یکی از صدرنشین ها خواهد بود. وقتی مسئله ای مبتلابه یک کشور است، این مسئله در بعضی مناطق جلوه بیشتری از خود نشان می دهد. قطعا توسعه ناپایدار و نامتوازن استان و بهره کشی از منابع طبیعی و محیط زیست بیش از ظرفیت آن ها مهم ترین عامل بروز مشکلات متعدد زیست محیطی در استان ما هستند. برای جلوگیری از این صدرنشینی باید الگوهای رفتاریمان را در مواجهه با محیط زیست تغییر دهیم و خارج از توان طبیعت از آن برداشت نکنیم. خشکی ویژگی ذاتی ناحیه جغرافیایی کشور ماست و در عین حال خشک سالی به عنوان پدیده ای موقتی در دوره های زمانی مختلف در کشور ما رخ داده است. درحقیقت، ذات کلی وضعیت جغرافیایی ما خشکی است اما خشک سالی به صورت امری عارضی در چند سال اخیر تکرار و بسامد بیشتری داشته و طولانی تر شده که این امر بر مشکل کم آبی کشور ما می افزاید. برخی اقلیم شناسان معتقدند که اصولا آنچه ما در سال های اخیر با آن مواجهیم خشک سالی نبوده و درواقع خشکی است؛ یعنی کشور ایران از جمله استان ما در حال خشک تر شدن است و اگر در گذشته میانگین سالانه بارش در کشور به عنوان مثال ٢۵٠میلیمتر بوده، اکنون این مقدار به ٢٣٠میلیمتر در سال کاهش یافته و ما دیگر با پدیده موقتی خشک سالی مواجه نیستیم بلکه کشور گرفتار خشکی دائمی شده است. با وجود اختلاف نظرهایی که در این زمینه میان کارشناسان وجود دارد، بی تردید در چند سال گذشته خشک سالی های نسبتا شدیدی داشته ایم که هم به لحاظ کم شدن میزان بارش و هم پراکنش آن در طول سال مشکلاتی برای ما به وجود آورده است. بخشی از این مشکلات ناشی از نوسانات طبیعی اقلیم منطقه و بخشی مربوط به پدیده های انسان ساخت و به دلیل تغییر اقلیم در سطح جهان است که ما را هم تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان مثال برخی کارشناسان معتقدند که خشک سالی ها یا خشکی های بلندمدت و بارش های سیل آسا نتیجه تغییر اقلیم است، بدین معنی که پراکنش بارندگی کم شده و اگر قبلا باران در مدت زمان طولانی تری می بارید، الآن در زمانی کوتاه تر می بارد که نتیجه اش وقوع سیل های مخرب است. استان ما هم تحت تاثیر این تغییرات اقلیمی قرار گرفته و ما مدیریت و آمادگی لازم را برای مقابله با خشک سالی نداشته ایم. در زمان خشک سالی باید میزان بهره برداری از منابع آبی را تعدیل می کردیم. بخش کشاورزی ما همچنان آب موردنیاز خود را از منابع زیرزمینی تامین می کند. این برداشت آب توسط بارش های سالانه جبران نمی شود، چراکه بارش های کم و با پراکنش اندک، آب برداشت شده را به آبخوان ها بازنمی گرداند و درنتیجه، شاهد کاهش میزان آب های زیرزمینی هستیم. ...................................................... منفعت طلبی شخصی و تخریب طبیعت در استان ما، توسعه ناپایدار گردشگری آسیب هایی جدی به اقتصاد و فرهنگ وارد آورده است. این مسئله چه آسیب هایی به منابع طبیعی وارد کرده است؟ این مسئله در کشور ما باید بیش از گذشته موردتوجه واقع شود. بخش زیادی از آسیب هایی که در طبیعت گردی به منابع طبیعی ما وارد می شود، مربوط به مسئولیت فردی کسانی است که به طبیعت گردی روی می آورند. به عنوان مثال دره شمخال به عنوان یکی از زیباترین دره های جهان شناخته شده که چندسالی است موردتوجه گردشگران قرار گرفته و افراد شخصا یا توسط شرکت های گردشگری به آنجا می روند. حضورگردشگران در همین چندسال پوشش گیاهی منطقه را تحت تاثیر قرار داده است؛ بهاین صورت که افرادی که می خواهند شب در دره شمخال بمانند، برای گرم کردن خود به قطع درختان اقدام می کنند. این مسئله با اخلاق گردشگری مغایرت دارد و شرکت هایی که افراد را به این مناطق می برند، مسئولیت خود را در آموزش و اطلاع رسانی به گردشگران انجام نمی دهند. گاهی منفعت طلبی های شخصی آسیب های جبران ناپذیری به طبیعت وارد کرده است. در منطقه اخلمد که دره ای بسیار زیباست و ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر دارد و حتی در چند سال اخیر مورد توجه گردشگران خارجی قرار گرفته، شاهد بهره برداری های نامناسبی از طبیعت منطقه هستیم. در چند سال اخیر گردشگران و زائران مشهد توجه زیادی به دره اخلمد داشته اند و رونق غیرمعمولی در منطقه صورت گرفته است. برای برطرف کردن نیازهای جمیعتی که این منطقه را برای گذران اوقات فراغت انتخاب می کنند، رستوران و غذاخوری مقابل آبشار اول ایجاد شده که جلوه طبیعت را از بین برده است. اقدامات صورت گرفته اطراف آبشارهای اخلمد غیرقانونی است و با کج سلیقگی ها باعث بدمنظره شدن این دره زیبا شده است، درحالی که بهره برداری اصولی و صحیح از این جاذبه گردشگری می تواند منبع درآمد خوبی برای اهالی روستا باشد. برای حل این مشکل چه راهکاری وجود دارد؟ محیط زیست ما جذابیت های بسیاری برای گردشگران دارد و باید از این ظرفیت به شکل صحیح استفاده کنیم. بسیاری از کشورهای دنیا تجربیات گسترده ای در این زمینه دارند که می توانیم از این تجربیات استفاده کنیم. برخی کشورهای آفریقایی در زمینه گردشگری طبیعت اقدامات موفقی داشته اند تا جایی که از همین گردشگری طبیعت به توسعه قابل توجهی دست یافته اند و در عین حال از خطرات و آسیب های آن اجتناب کرده اند. بنابراین، امکان برنامه ریزی و توسعه پایدار گردشگری طبیعت در کشور ما هم وجود دارد، به گونه ای که بدون آسیب رساندن به منابع طبیعی از این ظرفیت و نعمت الهی استفاده کنیم. در کنار این ظرفیت سازی برای منابع طبیعی، باید از عمومی سازی و تبدیل گفتمان محیط زیست به عنوان گفتمان غالب در جامعه صحبت کنیم. بسط گفتمان محیط زیست در حوزه های مختلف مانند فرهنگ، اقتصاد، سیاست و مانند آن ها می تواند به ورود این گفتمان در حوزه های مختلف زندگی بشری مؤثر باشد و محیط زیست را به عنوان گفتمان غالب مطرح کند. تاکنون بسط گفتمان محیط زیست در دنیا به حوزه های مختلف وارد شده است. مثلا در حوزه هنر فیلم، «آواتار» که یکی از پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینماست به محیط زیست و بهره برداری ناصحیح انسان از آن می پردازد. دیپلماسی محیط زیست منجر به تشکیل حزب سبزها در دنیا شده است. همچنین می توان به بسط گفتمان محیط زیست در موضوع فرهنگ و ادیان اشاره کرد. دانشمندان بوم شناسی فرهنگی معتقدند که ریشه فرهنگ و دین از دل طبیعت بیرون آمده است.
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[مشاهده در: www.shahrara.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها