واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اثبات شایستگی زنان در نظام مدیریتی تهران- ایرنا- روزنامه اطلاعات در شماره شنبه شانزدهم آبان در یادداشتی به قلم ارمغان زمان فشمی می نویسد: در سال 1967، مسئولان برگزار کننده مسابقه دوی ماراتن بوستون، متوجه شدند یکی از شرکت کنندگان مسابقه، زن است. در آن زمان، هنوز پنج سال باقی مانده بود تا زنان اجازه شرکت رسمی در این مسابقات را پیدا کنند، بنابراین یکی از مقامات رسمی ماراتن سعی کرد آن زن را از میدان مسابقه بیرون بکشد.
در ادامه این یادداشت آمده است: عکسی که از این صحنه گرفته شد، پس از نیم قرن، هنوز هم در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود. در طول تاریخ، مقابله نقش اجتماعی زنان و مردان در اغلب جوامع دنیا، به دوی ماراتن بوستون می ماند. مردسالاری پیدا و پنهان در فرهنگ های مختلف، چنان عمل می کند که گویی زنان هرقدر مصمم تر باشند که با سرعت بیشتری بدوند، مردان با نیروی بیشتری در مقابل آنان قرار می گیرند.اما طبع حساس زنانه، بی عدالتی را در هیچ سطح و شکلی از آن برنمی تابد، بنابراین آنان نه تنها مانند "کاترین سویتزر" - زن دونده ماراتن- برای به دست آوردن حقوق مسلم خود به عنوان یک انسان، دست به تلاش مضاعف می زنند، بلکه در موارد خاص، مانند «رزا پارکر»، در مقابل بی عدالتی های بزرگتر که در حق انسان ها، اعم از زن و مرد روا می شود نیز فریاد اعتراض برمی آورند.پارکر، زن سیاهپوستی بود که در روز اول دسامبر سال 1955 از دادن صندلی اش در اتوبوس به یک مرد سفیدپوست خودداری کرد. در نتیجه بازداشت و جریمه شد. از اقدام اعتراض آمیز او که به تغییر قوانین نژادپرستانه در آمریکا انجامید، به عنوان نقطه آغاز نمادینی برای جنبش حقوق مدنی سیاهان آمریکا یاد می شود.داستان مبارزه زنان برای به دست آوردن حقوق مسلم شان،در همه جای دنیا به شکلی کمابیش مشابه تکرار شده است. در ایران معاصر نیز از وقوع انقلاب اسلامی در سال 1357 به تلاشی برای بهبود بخشیدن به شرایط اجتماعی همه اقشار مردم و البته زنان تعبیر می شود، اما دیدگاه های سنتی مردسالارانه که قدمتی به طول تاریخ دارند، در آن میان نیز راهی برای خود گشودند و از فضای پیش از انقلاب به فضای پس از آن منتقل شدند. زنان به امید تغییر با موج معترضان به سیاست های شاه همراه شدند، اما در روزهای آشفته نقل و انتقال قدرت، پاسخی درخور انتظاراتشان دریافت نکردند. پس از آن، وقوع جنگ تحمیلی باعث شد تحقق این موضوع همچنان به تعویق افتد و زنان فرهیخته و توانمند برای رسیدن به خواست های خود، همچنان چشم به آینده داشته باشند.پس از پایان جنگ، باز هم اولویت با موضوعات دیگری بود و بازسازی مناطق جنگزده و سازندگی در رأس اقدامات ضروری قرار گرفت. زنان در ماراتن پیشرفت، همچنان به عقب رانده می شدند، اما بدون آن که نفس کم بیاورند، دوشادوش با مردان، پیش می آمدند. آنان در تمامی روزهای جنگ و بعد از آن، در کنار مردان جنگیدند و ساختند و کوشیدند تا جایگاهی شایسته توانایی هایشان پیدا کنند.جنگ تحمیلی تمام شد، اما جنگ دیگری همچنان در جریان بود. نابرابری های جنسیتی کماکان در برابر زنان قد علم کرده و به نادیده گرفتن توانمندی های آنها می انجامید. اگرچه در طول سال های اخیر، زنان توانسته بودند با تلاش فراوان، بیش از نیمی از صندلی های دانشگاه ها را به خود اختصاص دهند، اما در مرحله بعدی ماراتن، آنجا که حرفِ استفاده بهینه از تخصص ها و توانایی ها به میان می آمد، آنها هنوز به عقب کشیده می شدند.با این حال زنان با اراده ای آهنین به تلاش های فردی خود افزودند و با وجود همه موانع و مشکلات، در مسیر ناهموار موفقیت تا جایی که می توانستند، پیش رفتند. بسیاری از مدال ها و جایزه هایی که زنان طی این سال ها در عرصه های ورزش و علم و ادب و هنر به دست آوردند، ثمره همین تلاش های فردی زنانه است.از آنجا که هیچ بذری نیست که با بذل توجه و تلاش، روزی به بار ننشیند، زنان، بارها توانایی هایشان را در عرصه های متفاوت اثبات کردند، تا جایی که جامعه را ناگزیر به پذیرش کارآمد بودن خود در ایفای نقش های اجتماعی سازند.امروز دولت ها یکی پس از دیگری روی کار می آیند و هرکدام، مسئولیت های بیشتری را بر عهده زنان می گذارند. تجربه استفاده از زنان متخصص در حوزه های مرتبط، تنها ارائه یک نمایش از حضور آنها در بدنه مدیریت کشور نیست، بلکه پاسخی نسبتا دیرهنگام به لزوم به کارگیری نیروهای شایسته تر بدون توجه به جنسیت آنها به شمار می رود. از طرف دیگر، هنوز مدیران و متخصصان زن برای انجام وظایفشان، گرفتار چنبره نواقص قانونی ناشی از نگاه مردسالارانه اند، زیرا قانون در بسیاری از موارد آنان را برخلاف خواست های خودشان، ناچار به تبعیت از این نگاه مردسالارانه می سازد.انتصاب نخستین زن ایرانی (مرضیه افخم) به مقام سفیر جمهوری اسلامی ایران در یک کشور خارجی، سهم کوچکی است از آنچه نظام مدیریتی کشور باید زودتر از اینها به زنان توانمند و شایسته اعطا می کرد، اما بی تردید می تواند نشانه ای از تغییرات خوشایند دیگری باشد که یکی پس از دیگری از راه می رسند.*منبع: روزنامه اطلاعات، 16 آبان 1394 **گروه اطلاع رسانی**2059**9131
16/08/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]