محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828040795
گم کردن راه نفوذ؛ کج فهمی یا فرصت طلبی؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گم کردن راه نفوذ؛ کج فهمی یا فرصت طلبی؟ تهران- ایرنا- تلاش دشمنان و رقیبان منطقه یی و بین المللی جمهوری اسلامی ایران برای رخنه در عرصه های گوناگون کشور تهدیدی جدی است که نیازمند پاسخ و اقدام هوشمندانه و موثر مردم و مسوولان است. با این حال، کج فهمی و استفاده ی ابزاری از مفهوم «نفوذ» با اهداف سیاسی، خود آسیبی همتراز با خطرها و آفت های نفوذ و فراهم کننده ی زمینه های آن است.
برخی این روزها با گوش هایی بسته بر هشدارهای رهبری، منتخبان مردم و مسوولان نظام اسلامی و چشم هایی پوشیده بر خواست ملت و منافع کشور حتی واژگان را نیز برای قربانی ساختن در قتلگاه قدرت طلبی، بی اخلاقی و تندروی به صف می کنند.سالی که رهبر انقلاب آن را «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» نامید از نیمه گذشته و هنوز این گوش های بسته و چشم های پوشیده در فضایی توهم آلود به دنبال شنیدن و دیدن چیزی جز این پیام آشکار است.در روزهایی که رو به اوج سرما می رویم تنور تکاپوی این اندک شمار پرهیاهو و خودهمه انگار بیش از پیش زبانه می کشد گویا می خواهد همه چیز و همه کس را در آتش زیاده خواه و سرکش خود فروبرد و اینک این نظام، دولت و ملت هستند که آماج این زبانه های سرکش قرار گرفته اند.در ادامه ی خط ویرانگری عرصه ی سیاست، اقتصاد، فرهنگ و حتی اخلاق و با گذر از ایستگاه کارشکنی در برابر دولت منتخب، دروغ پراکنی، تهدید و توهین به مسوولان نظام جمهوری اسلامی در سه قوه و دیگر نهادهای نظام اسلامی، اینک نوبت به اتهام زنی، پرونده سازی و از میدان به در کردن رقیبان سیاسی رسیده است. این در حالی است که هنوز چهار ماه به انتخابات سرنوشت ساز مجلس دهم باقی و این پرسش مطرح است که در روزهای منتهی به هفتم اسفندماه دیگر چه تیری مانده تا از ترکش آنان قلب رقیبان را نشانه گیرد.یکی از تازه ترین اقدام های اقلیت تندرو طی روزهای گذشته حمله به دولت با کلیدواژه و اسم رمز «نفوذ» بوده است؛ واژه یی که رهبر انقلاب طی سخنان اخیر خود بارها از آن برای بیان نقشه ی راه دشمنان خارجی و استکبار در هماوردی با جمهوری اسلامی ایران بهره جسته است. رهبری بارها در سخنان خود با اشاره به تلاش های خارجی برای رخنه گری در ایران به ویژه در عرصه های فرهنگی و سیاسی خواستار هوشمندی مردم و مسوولان در برابر این تلاش ها شد اما این رهنمودها گویی برای عده یی تنها به شکل دست آویزی در جهت سوءاستفاده و فرصت طلبی مورد توجه قرار گرفته است.یکی از اصلی ترین محورهای عمل جریان های یاد شده حمله به دولت و متهم ساختن مسوولان نظام به وادادگی در برابر دشمنان خارجی و حتی زمینه سازی نفوذ بوده است. در واکنش به این تهاجم سیاسی، تبلیغاتی و رسانه یی بود که «حسن روحانی» رییس جمهوری دیروز در نشست هیات دولت نسبت به بازی با واژه ی نفوذ هشدار داد و آن را سبب خدشه دار شدن انسجام و وحدت ملی دانست؛ موضوعی که خود بیشترین زمینه را برای رخنه در ارزش ها و اصول انقلابی نظام اسلامی ایران و کشور فراهم خواهد آورد.این روزها که طنین استکبارستیزی بلندتر از هر زمان دیگری در ایران شنیده می شود برخی با دوری از فلسفه ی این مفهوم مسیری را می پویند که خود در نهایت به فرجام مطلوب استکبار می انجامد.زمانی که رهبری از نفوذ و نگرانی هایش از این فرایند سخن به میان می آورد، برخی به واسطه ی کج فهمی و شماری به دلیل بهره جویی سیاسی خود تفسیری تقلیلگرایانه و غیرواقعی از این نگرانی ها و هشدارها را مبنای گفتار و رفتار سیاسی خود قرار می دهند. به عبارتی زمانی که رهبری گرگِ استکبار و فرایند نفوذ را به عنوان چنگ و دندان یا فریب و مکر این گرگ می شناساند برخی به سان چوپان دروغگو با سر دادن شعار گرگ، گرگ اهداف موهوم و بی ارزش خود را دنبال می کنند؛ رفتاری که افزون بر اعتراض جریان های اصیل سیاسی مانند اصلاح طلبی و اعتدال گرایی اعتراض بسیاری از اصولگرایان را نیز برانگیخته است.غوغاسالاران تندرو در راستای اهداف خطرناک خود، مبارزه با نفوذ را به اموری چون حمایت از «فلافل» در برابر محصولات غذایی دارای مجوز از شرکت های آمریکایی همچون «مک دونالد» و «کی.اف.سی» فروکاسته اند و دستگیری چند روزنامه نگار را به عنوان اوج فعالیت های ضدنفوذ خود قلمداد می کنند و با تهدید روزنامه نگاران پشتیبان دولت می کوشند تا با یک تیر 2 نشان را هدف قرار دهند.این عده در حالی پیوسته از نفوذ و سد راه آن سخن می گویند که نمی دانند یا انکار می کنند که نفوذ واقعی استکبار و قدرت های جهانی فرایندی عمیق تر و پردامنه تر از ادراک ساده انگارانه ی آنان از نفوذ است. از نظر این شمار، این تجربه ی تاریخی دور مانده که نفوذ از راه تفرقه افکنی و برهم زدن انسجام و وحدت ملی صورت می گیرد و زمانی دشمنان خارجی به نفوذگری امیدوارتر می شوند که مشارکت عمومی و همدلی و همزبانی مردم و مسوولان در کشور فروکش کند.نفوذ در شرایطی امکانپذیرتر می شود که کشور روز به روز در اختلاف های سیاسی، بحران های اقتصادی و چالش های فرهنگی و اجتماعی فرو رود و رخنه زمانی اتفاق می افتد که کشور در تنگناهای داخلی و خارجی از پیشرفت و توسعه در زمینه های گوناگون بازماند و دولت به جای رسیدگی به مسایل اساسی کشور هر روز با یک چالش تازه دست به گریبان باشد. این همان خواسته ی اصلی استکبار است که ستیزش با آن از مهمترین اهداف نهضت اسلامی مردم ایران و انقلاب بهمن ماه 1357 به شمار می رود.نفوذ زمانی عریان تر خود را می نمایاند که برخی مسوولان اجرایی کشور بر جایگاه متهمان پرونده های فساد مالی و اقتصادی بنشینند و بی تفاوتی در برابر نفوذ هنگامی صورت می گیرد که برخی همراه با لاپوشانی این فساد با فرافکنی تلاش کنند چهره ی مسوولان پاکدست اما رقیب را بیالایند. رخنه زمانی جواب می دهد که منابع و ثروت های ملی در بالاترین سطوح تصمیم گیری اجرایی دولت پیشین به بهانه ی دور زدن تحریم ها به دلالان سودجو سپرده می شود، خواسته های صریح رهبری با بی توجهی رو به رو می شود یا سخن از دوستی ملت و دولت ایران با صهیونیست ها به میان می آید. متاسفانه باید گفت کسانی اکنون بیش از همه غوغای سدنفوذ را سر می دهند که خواسته یا ناخواسته بیشترین سهم را در ایجاد زمینه های رخنه ی دشمنان در عرصه های گوناگون کشور فراهم آورده اند و با اتکا به پول، رسانه و سلاحی که در دست دارند، با رویکردی تقلیلگرایانه به رهنمودهای رهبری کلیدواژه ی نفوذ را به عنوان سرنیزه یی در پهلوی دولت و گلوگاه ملت فرو برده اند.*گروه پژوهش و تحلیل خبریپژوهشم**9279**2054
16/08/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]
-
سیاسی
پربازدیدترینها