واضح آرشیو وب فارسی:احرار: سفر دیروز پوتین به ایران و نوع منحصر به فرد رفتارهایش در این بازه زمانی کوتاه مدت در تهران از ابعاد مختلف جالب و قابل تحلیل است .تعبیر دکتر علی اکبر ولایتی پر سابقه ترین سکان دار دستگاه دیپلماسی کشور که 16 سال وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران بوده است در این خصوص برایم جالب بود که در مصاحبه ای در خصوص این دیدار گفته است: " من اگر بخواهم در یک جمله، این ملاقات را توصیف کنم، باید بگویم که این دیدار، دیداری کاملاً صمیمی و در عین حال راهبردی و صریح بود. از این زاویه شاید بتوان گفت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران در طول این ??سالی که از انقلاب می گذرد، ملاقاتی با این کیفیت و با این اهمیت و با این محتوا، بنده سراغ ندارم. " حتمن این دیدار را از جهت شکل خارج از عرف دیپلماتیک حضور پوتین در دفتر رهبری ، مدت زمان طولانی مذاکره ، به تاخیر افتادن جلسه سران اوپک گازی به دلیل تطویل این دیدار ، صحبتهای منطقه ای و فرا منطقه ای مطروحه در این دیدار و هدیه ای که پوتین به همراه داشت ، میتوان عمیقا تفسیر کرد ودرباره اش قلم فرسایی ها نمود ولی آنچه من میخواهم در این مجال به آن بپردازم توجه به واقعه مرتبطی با شرایط این روزهای ماست که پانزده بیست سال پیش اتفاق افتاد و مثل خیلی از گذشته های فراموش شده نیاز به یاد آوری دارد . حدود پانزده سال قبل یا کمی بیشتر عده ای در داخل کشور از زمره کسانی که ساعتهایشان معمولا با وقت گرینویچ تنظیم میشود و مطالبشان بر کاغذهایی که بوی پوند میدهد نقش میبندد ، اتفاقات چچن را به محملی به زعم خودشان برای ذره بین گذاشتن بر روی سیاستهای دوگانه نظام اسلامی در مواجهه با امور مسلمانان تبدیل کرده بودند و مدام در صحبتها و نوشته هایشان سلاح نقد را به سوی نظام میگرفتند که مسلمانان چچن با سایر اسلامگرایان چه فرقی دارند که از حمایت ایران در قیامشان برخوردار نیستند و میخواستند این مفهوم را افاده کنند که ایران در مقابل شرق و خصوصا روسیه مثل غرب محکم نمی ایستد . البته همین عده یا وارثانشان امروز هم باز نق نق نقدشان معطوف به تقویت روابط راهبردی با روسیه است و میکوشند دستاوردهای کشور در این فضا را اشتباه یا کم اهمیت جلوه دهند که احتمالا متن دیدگاههایشان را ظرف دیروز و امروز در فضای مجازی شنیده اید و خوانده اید . من که آن موقعها با شور و حال جوانی و دانشجویی وقایع چچن را دنبال میکردم و مسائلش را هنوز در ذهن دارم دیروز به ذهنم رسید ای کاش میشد آنهایی که وقایع چچن را چماق طعن و طمع خود کرده بودند و اصرار داشتند چهره ای دو گانه از رفتار نظام اسلامی با مسلمانان جهان بسازند و به آن حمله کنند را امروز به محفلی آورد و با نشان دادن آمار قریب 50 هزار جنگجوی افراطی داعش با ملیت چچنی در عراق و سوریه و جنایات مشهودشان و همچنین چندین برابر آن افراطی در خود چچن که نسبت قابل توجهی از جمعیت نهایتا یک میلیون نفری چچن را تشکیل میدهند ، از این افراد پرسید "آیا حق میدهید که آن سالها چیزهایی در پس پرده اسلامگرایی در چچن بود که یا شما نمیدانستید و یا میدانستید و تجاهل میکردید؟ " قطعا پاسخشان نمیتواند منفی باشد و آن وقت است که باید در معرض پرسش از چیستی و چرایی اظهارات اینروزهایشان قرار گیرند و اتفاقا آنها باید به این سئوال پاسخ دهند که چرا برای دستاوردهای منطقه ای ارزشی به سان تعامل با فرامنطقه ای ها قائل نیستند ؟! محمد مهدی اعلایی
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: احرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]