تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806843037
یادی از بابک بیات در سالروز رفتنش
واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: نواهای ماندگارشان همچنان در گوش مان است، اما نام شان را دیگر کمتر به یکدیگر یادآوری می کنیم، البته این امر ناشی از یک ویژگی انسانی است؛ فراموشی.به گزارش پارس به نقل از ایسنا،صبح یک روز پاییز در سالی که بسیاری از هنرمندان این دنیا را ترک کردند، بابک بیات پس از مدتی بستری شدن در بیمارستان براثر عوارض ناشی از بیماری کبدی درگذشت. ساعت 8 صبح پنجم آذرماه 1385 آهنگساز نامدار ایرانی که برای ده ها فیلم، موسیقی ساخته بود، از این دنیا رفت. او یک سال پیش از مرگش گفته بود: «بیش از 18 سال سینه خیز در این حرفه حرکت کردم، موسیقی فیلم ساختم و با عشق و علاقه کارم را ادامه دادم و اگر صورت هزینه های و دستمزد من را در این مدت نگاه کنید، از این که یک آهنگساز با این همه زحمت چنین زندگی می کند و درآمد کمی در حد یک کارمند داشته است، خنده تان می گیرد». بیات برای فیلم های «مرگ یزدگرد»، «شاید وقتی دیگر» و «مسافران» به کارگردانی بهرام بیضایی موسیقی ساخت. در مراسم تشییع پیکر این آهنگساز نیز بیضایی برایش نوشت: «آن مرد مهربان بود. آن مرد نواهایی در سر داشت که رهایش نمی کردند ... آن مرد گیر می کرد میان عاطفه هایش و وقت ناله فروکش می کرد و وقت فغان، لب می بست. آن مرد گله های ما همه را شنید و گله هایش را با خود برد ... رفت پی نواهایی که سالیانی بود از وی جدا شده بودند / گشت تا بیابدشان، گم شد.» بیات در سال 1325 در شهر تهران به دنیا آمد و از 19سالگی در اپرای تهران و زیر نظر اِولین و ثمین باغچه بان و نصرت الله زابلی با موسیقی کلاسیک و جهانی آشنا شد و حدود پنج سال همکاری خود را با این اپرا ادامه داد. سیروس الوند نیز که از آثار بیات در برخی فیلم هایش مانند «فریاد زیر آب»، «ریشه در خون»، «شب حادثه» و «دست های آلوده» بهره برده در مراسم نخستین سالگرد درگذشتش درباره این آهنگساز گفت: «سلام بابک، سلام صدای پای احساس بر فرش؛ سلام صدای خوش و دل سوز عشق در گوش جان دل سوخته ی بی شمار؛ سلام بچه ی تابستان 25 در کوچه های داغ تب زده جنوب تهران؛ سلام بچه محلی نصرت رحمانی، محمود استادمحمد؛ سلام رفیق همراه و هم بغض و هم پیمان ایرج جنتی عطایی که رفاقت و هم دلی را شما دو نفر به من و به ما و به همه ی کسانی که مناسبات را با رفاقت اشتباه گرفته بودند، آموختید.» در همان مراسم بود که محمد سریر به عنوان رییس هیئت مدیره خانه ی موسیقی، درباره آهنگساز فیلم هایی مانند «دیدار» (محمدرضا هنرمند - ۱۳۷۲)، «سرزمین خورشید» (احمدرضا درویش - ۱۳۷۵)، «مردی شبیه باران» (سعید سهیلی - ۱۳۷۵)، «پهلوانان نمی میرند» (حسن فتحی - ۱۳۷۵)، «مرسدس» (مسعود کیمیایی - ۱۳۷۶)، «جهان پهلوان تختی» (بهروز افخمی - ۱۳۷۶)، «ساحره» (داود میرباقری - ۱۳۷۶)، «قرمز» (فریدون جیرانی - ۱۳۷۷)، «دو زن» (تهمینه میلانی - ۱۳۷۷)، «شیدا» (کمال تبریزی - ۱۳۷۷)، «ولایت عشق» (مجموعه، مهدی فخیم زاده - ۱۳۷۸) و «سام و نرگس» (ایرج قادری - ۱۳۷۹) نیز گفت: در سینما وقتی آهنگسازی موسیقی می سازد، باید خودش را به جای شخصیت ها بگذارد و بابک به خوبی این کار را انجام می داد. سعه ی صدر و ارتباط برقرار کردن او با گروه های مختلف و شناخت از آن ها، مقوله ی مهمی بود که او داشت. هنرمند بر عاطفه و احساس اثر می گذارد و بیات هم بسیار درون گرا و احساسی بود و قلب مهربانی داشت که زود تحت تأثیر قرار می گرفت. سریر همچنین علاقه ی بیات به یادگیری را یکی دیگر از ویژگی های او دانست و افزود: تا آخرین لحظه زندگی اش، این علاقه همراه او بود و حتی می خواست به دانشگاه برود. ضمن آن که در دو حوزه ی موسیقی فیلم و ترانه، جوانان خوبی را به این کار وارد کرد که از توانایی فکری و اندیشه بالایی برخوردارند. بابک بیات به جز «موسیقی فیلم» تعداد قابل توجهی آهنگ را نیز قبل و پس از انقلاب اسلامی ساخته و تنظیم کرده که با صدای خوانندگانی مانند مانی رهنما، نیما مسیحا، محمد اصفهانی و خشایار اعتمادی به بازار موسیقی آمده است. پس از درگذشت بیات، از سوی شهردار تهران - محمدباقر قالیباف - اعلام شد که خانه اش خریده و با حفظ همان ترکیب به موزه تبدیل می شود؛ اما در سال های بعد مشخص شد که در این زمینه اقدامی انجام نشده است. حالا هم آن طور که برخی مسوولان سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران گفتند، هنوز هم برچسب «خانه - موزه» روی محل زندگی این آهنگساز برجسته ایرانی نخورده است.
چهارشنبه ، ۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[مشاهده در: www.parsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها