تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833879608
انتقاد از سهم ۵۴ درصدی زمین/دولت برای کاهش قیمت زمین دخالت کند
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
انتقاد از سهم ۵۴ درصدی زمین/دولت برای کاهش قیمت زمین دخالت کند
شناسهٔ خبر: 2977559 - سه‌شنبه ۳ آذر ۱۳۹۴ - ۱۴:۰۵
اقتصاد > راه و مسکن
عضو تیم بازنگری طرح جامع مسکن با انتقاد از سهم ۵۴ درصدی زمین در هزینه تولید و خرید مسکن که در سال‌های ۷۰ تا ۹۴ رخ داد، گفت: دولت باید در زمینه کاهش قیمت زمین دخالت کند. به گزارش خبرگزاری مهر، فردین یزدانی در نشست تخصصی برنامه‌ریزی شهری- سیاستگذاری زمین در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تجزیه و تحلیل کارآمدی و ناکارآمدی برنامه‌ریزی شهری و سیاستگذاری زمین پرداخت و گفت: ارکان اقتصاد شهری شامل بازار سرمایه، بازار کار و بازار زمین است. از آنجاییکه بازار زمین پایه اساسی استقرار فعالیت‌ها و رشد اقتصادی شهری به شمار می‌رود اگر این بازار خوب کار نکند سایر بخش‌ها تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت. عضو تیم بازنگری طرح جامع مسکن، افزود: کارکرد بازار زمین شامل تعامل بین خریداران و فروشندگان، تعیین سطح قیمت زمین از طریق متغیر قیمت است که متغیر قمیت خود موجب تخصیص زمین به کاربری‌های مختلف و همچنین موجب افزایش ضریب اطمینان استفاده مناسب از آن می‌شود. وی با اشاره به اینکه دو نوع تقاضا برای مسکن وجود دارد گفت: تقاضای زمین از طرف استفاده‌کنندگان و سرمایه‌گذاران دو نوع تقاضای متفاوت است که بیانگر تفاوت ارزش مصرفی از ارزش مبادله را نشان می‌دهد. همچنین عملکرد بازار زمین در شرایطی مناسب تعریف می‌شود که شامل کارآمدی، توسعه پایدار و سازگاری است. این کارشناس اقتصاد مسکن، شکست بازار زمین را محصول آشوب، انحصار و رفتار غیرعقلایی دانست و در بیان دو رویکرد متصور برای آن به منتقدان و معتقدین بازار اشاره کرد و گفت: منتقدین بازار قیمت بالای مسکن را ناشی از قیمت زمین می‌دانند و معتقدین در مقابل قیمت بالای زمین را ناشی از قمیت بالای مسکن برمی‌شمارند. یزدانی تصریح کرد: بازار زمین عملا بدون دخالت دولت ناکارآمد است زیرا نسبت هزینه مربوط به معاملات قمیت بالاست. همچنین دستیابی نامناسب، وجود ثبات فضایی و ایجاد رانت و بالا بودن فعالیت احتکار زمین نشان می‌دهد که دولت باید در این زمینه دخالت کند. وی گفت: در دوره ۷۰ تا ۸۴ دولت توانسته بود ۳۱ درصد تقاضا برای زمین مسکونی را فراهم کند و سهم زمین در هزینه تولید ۴۹ درصد بود. همچنین الگوهای واگذاری زمین به ویژه برای خانواده های کم درآمد تناسب نداشت و به همین خاطر نیز در طی این سال ها روند فزاینده قیمت زمین را شاهد بودیم. یزدانی افزود: روند ساخت و ساز در سال های ۷۰ تا ۸۴ نشان می دهد که فعالیت سوداگرایانه بالا و ریسک نیز بالا بود و همچنین منابع تصمیم گیرنده و تصمیم ساز نیز متفاوت بودند. کارشناس اقتصاد مسکن دوره ۸۴ تا ۹۲ را دوره مطرح شدن بحث مدیریت شهری و رهاسازی کامل بازار زمین و عدم مداخله دولت برشمرد و گفت: دولت در این سال‌ها با وگذاری صرف مسکن مهر باعث قوی شدن جریان سوداگرایانه شد و به دنبال آن نهادهای شبه عمومی همچون بانک ها وارد بازار شدند و باعث افزایش سهم زمین از ۴۸ به ۵۴ درصد شدند. افزایش نرخ سود از ۲۶ به ۵۸ درصد و نرخ متوسط بازدهی در بازار زمین به ۳۳ درصد شاخص های بازار در آن دوره بودند. وی ساختار هزینه تولید و قیمت مسکن را از سال ۹۰ تا ۹۴ تحلیل کرد و گفت: متوسط رشد سالانه قیمت زمین در این سال‌ها ۴۴ درصد، متوسط رشد سالانه هزینه ساخت مسکن ۲۰ درصد و متوسط رشد سالانه قیمت مسکن نیز ۲۴ درصد بود. یزدانی در پایان گفت: افزایش منابع مالی یعنی جذب پول برای زمین و مازاد نقدینگی که می‌توانست به رضد تقاضای موثر مسکن برای گروه های کم درآمد تبدیل شود به زمین اختصاص یافت و کل اقتصاد را دچار بحران کرد. به همین خاطر نیز انباشت سرمایه در این بخش ضرورت دخالت قوی و موثر دولت را برای کاهش رانت و سودجویی در این بخش می‌طلبد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها