محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829836091
پشت پرده سفر هیأت علمی آمریکایی به ایران
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: ۱۸ ژوئن ۲۰۱۵ / ۲۸ خرداد ۹۴، مدت کوتاهی قبل از اعلام خبر معامله هسته ای ایران و کشورهای ۱+۵ که موجب تشدید امید غرب به باز شدن درهای ایران به روی آنها شد، گروهی ظاهرا علمی متشکل از رئیس و ۲ نفر از اعضای مؤسسه آموزش بین المللی (IIE) و ۵ نفر از مقامات ارشد از ۵ دانشگاه آمریکا در سکوت خبری رسانه های داخلی وارد کشور شدند و از ۱۱ دانشگاه و ۲ مؤسسه تحقیقاتی ایران در تهران، اصفهان و شیراز بازدید کردند.به گزارش افکارخبر ،اقدامات این گروه که به ادعای بعضی شبکه های خبری غربی، از سال ۱۹۷۰ (۱۳۴۸) تاکنون بزرگ ترین گروه علمی بازدیدکننده از ایران بود در همان زمان حضورشان در ایران انتشار نیافت و مدتی بعد از بازگشت آنها به کشورشان آن هم از سوی سایت مؤسسه و بعضی رسانه ها منتشر شد. آنچه برای بسیاری از کسانی که در جریان سفر این گروه به کشور قرار گرفتند حائز اهمیت است این است که این گروه حقیقتا با چه هدفی وارد کشور شد و چه قصد یا مقاصدی را دنبال می کرد. بررسی مؤسسه حامی این سفر، یعنی مؤسسه آموزش بین المللی و سوابق و فعالیت های جاری رئیس این مؤسسه و ارائه توضیحی در باب «دیپلماسی آموزشی آمریکا» شاید پاسخی برای این سوال به دست دهد. *** دیپلماسی آموزشی، بخشی از تلاش آمریکا برای نفوذ به کشورها یکی از بخش های مهم دیپلماسی عمومی آمریکا که هدایت آن را وزارت خارجه این کشور برعهده دارد، «دیپلماسی آموزشی» است. در سایت وزارت خارجه آمریکا هدف از دیپلماسی آموزشی، افزایش فرصت های آموزشی برای ترویج رشد اقتصادی در کشور [آمریکا] و افزایش ثبات در سراسر جهان و آموزش، نوآوری و کارآفرینی برای پرداختن به چالش های جهانی قرن ۲۱ بیان شده و حوزه هایی مانند تغییرات آب و هوایی، امنیت غذایی، بیکاری جوانان، فقر شدید و فساد را هدف قرار داده است. از مهم ترین بخش های دیپلماسی آموزشی، تبادلات آکادمیک است که از طریق برنامه هایی مانند «برنامه فولبرایت» دنبال می شود. این برنامه مبتنی بر کمک های مالی است که برای تبادل آموزشی دانشجویان، دانشگاهیان، معلمان، دانشمندان، هنرمندان و... ارائه می شود و سال ۱۹۴۶ توسط سناتور «جی ویلیام فولبرایت» ایجاد شد. جامعه هدف دیپلماسی آموزشی آمریکا در حال حاضر کشورهای در حال توسعه هستند و «این وزارت به طور منظم رهبران آموزشی دنیا را برای تعامل با همتایان خود در کشورهای دیگر تشویق به همکاری و دور هم جمع می کند». به نقل از سایت وزارت خارجه آمریکا دانشجویان بین المللی که به آمریکا سفر می کنند «سالانه بیش از ۲۴ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا کمک می کنند که یکی از پرسودترین صادرات خدمات آمریکاست». همچنین در این مطلب در باب تأثیرات فرهنگی این طرح آمده است: «دانشجویان بین المللی، علاوه بر افزایش دانش و مهارت خود، با درک عمیق تری از ارزش های آمریکا به کشورهای خود بازمی گردند». وزارت خارجه آمریکا این درک را پایه مهمی برای همکاری های آینده می داند و مدعی است تحصیل در آمریکا رهبران نوظهور سراسر جهان را به دوستان و همتایان آمریکایی متصل می کند. در ایران نیز این طرح به قوت انجام شده و در اسناد موجود از سال های قبل از فتنه ۸۸ و سخنان مقامات حوزه امور ایران بارها و بارها به چشم می خورد. از جمله «جیلیان برنز» که ۲۲ سال از دوران حضور خود در وزارت خارجه را به کار در حوزه ایران مشغول بوده، در مقاله ماه مارس (اسفند ۹۳) خود در «فارن سرویس ژورنال» نوشت: «وزارت خارجه [آمریکا] در سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) دفتر حضور منطقه ای ایران در دوبی را موظف کرد شروع به بازتقویت برنامه مبادله رسمی ما با ایران، بویژه برنامه هدایت بازدیدکنندگان بین المللی کند». وی در ادامه مقاله خود ایران را دارای بیشترین تعداد دانشجوی بین المللی در آمریکا در زمان پیش از انقلاب معرفی می کند و از کاهش آنها در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ می نویسد و ادامه می دهد: «پس از تلاش های ایالات متحده برای رفع موانع پیشرفت و تلاش ناظران ایران که به شناسایی بسیاری از دانشجویان پرداختند، ایران اکنون بیست و دومین رده را میان کشورهای مبدأ برای دانشجویان خارجی دارد». بنا بر گزارش «درهای باز» (مؤسسه آموزش بین المللی) در سال ۹۲، نزدیک به ۱۰هزار و ۲۰۰دانشجوی ایرانی و نزدیک به ۱۴۰۰ استاد دانشگاه در کالج ها و دانشگاه های آمریکا مشغول بوده اند. مؤسسه آموزش بین المللی، بازوی قدرتمند آمریکا در دیپلماسی آموزشی در آمریکا مؤسسات بسیاری برای کمک به برآوردن هدف دیپلماسی آموزشی آمریکا در جهان فعالیت می کنند که یکی از مهم ترین آنها مؤسسه آموزش بین المللی است. «آلن گودمن» ارتباطات دانشگاهی از نوع سفر اخیر به ایران را دیپلماسی آموزشی توصیف کرده و در خبر این سفر در سایت مؤسسه آموزش بین المللی از قول او آمده است: «دیپلماسی آموزشی جلودار باز کردن باب گفت وگو میان کشورهاست؛ قبل از اینکه روابط دیپلماتیک ۲ کشور دوباره آغاز شود. این حالت در چین و ویتنام بود و مؤسسه آموزش بین المللی در سال های اخیر این تلاش ها را از میانمار و کوبا و حال با ایران اداره کرده است». از دیگر نتایج این سفر به طور دقیق اطلاعاتی منتشر نشده ولی بازدیدکنندگان از ایران پس از بازگشت به کشورشان از علاقه مقامات آموزش عالی ایران برای کار کردن با همتایان آمریکایی خود در حوزه های حفاظت از آب، مدیریت محیط زیست، ایمنی غذا و... سخن گفته اند که دقیقا ذیل حیطه های هدف دیپلماسی آموزشی آمریکا قرار می گیرد. درباره اینکه چگونه زمینه این سفر ایجاد شده، مؤسسه «پایا» در سایت خود آورده است: «پروفسور گودمن برای تسهیل سفر این گروه تاریخی با چهره های کلیدی دیدار کرده است». ظاهرا یکی از این دیدارها در کارگاه آموزشی یک روزه ۱۳ مه ۲۰۱۵ / ۲۳ اردیبهشت ۹۴، اتفاق افتاده که در آن رؤسای دانشگاه های علوم پزشکی تهران و اصفهان در آن حضور داشتند و با آلن گودمن دیدار کردند. این کارگاه به طور مشترک توسط مؤسسه آموزش بین المللی و دانشگاه آلبانی در نیویورک با هدف افزایش ارتباطات آکادمیک میان ایران و آمریکا برگزار شد. ظاهرا روابط گودمن و دوستانش منحصر به سفر خردادماه نخواهد ماند و وی از سفر اعضای هیات علمی دانشگاه ها در مقیاسی بزرگ تر و به شکل فردی به ایران سخن گفته است. «دنیل ابست» (Daniel Obst)، نایب رئیس همکاری های بین المللی در حوزه آموزش عالی مؤسسه آموزش بین المللی که در سفر به ایران همراه این گروه بود نیز در گفت وگو با پی آی ای بر این امر صحه گذاشته و گفته است: «برای ادامه گفت وگو، گام بعدی، میزبانی یک گروه از نمایندگان دانشگاه های ایران در آمریکا خواهد بود». به نظر می رسد سابقه مؤسسه آموزش بین المللی و شخص آلن گودمن گواهی بر این مدعاست که این سفر نه یک سفر صرفا علمی بلکه سفری با زوایای پنهان سیاسی است و در راستای اهداف سیاست خارجی آمریکا برای نفوذ به کشور تنظیم شده است، نفوذی که به فرموده رهبر حکیم انقلاب، جامعه نخبگان کشور را هدف قرار داده و توجه جدی مسؤولان را برای جلوگیری از چنین رفت و آمدها و ملاقات هایی که در راستای منافع شوم آمریکا و غرب در کشور هستند می طلبد. این مؤسسه که مسؤولیت سفر اخیر گروه علمی به ایران را برعهده داشت، پس از جنگ اول جهانی در سال ۱۹۱۹ توسط «نیکولاس مورای بالتر»، رئیس دانشگاه کلمبیا، «الیهو روت»، وزیر وقت امور خارجه و «استفان دوگان»، استاد علوم سیاسی کالج شهر نیویورک (و اولین رئیس مؤسسه آموزش بین المللی) با رویکرد تبادل آموزشی برای تقویت فهم میان ملت ها ایجاد شد. این مؤسسه که بزرگ ترین مجموعه برای تبادل بین المللی در جهان است، کار خود را در حوزه تبادل دانشجو، اساتید و معلمان از اروپا شروع کرد و پس از آن به اتحاد جماهیر شوروی و آمریکای لاتین نیز گسترش یافت. این مؤسسه در دهه ۱۹۵۰ تحلیل آماری سالانه ای از جمعیت دانشجوی خارجی در آمریکا ارائه داد که به گزارش «درهای باز» مشهور است و هنوز هم منتشر می شود. در سال ۱۹۷۹ مؤسسه آموزش بین المللی برای ایجاد کمک هزینه تحصیلی «هابرت اچ همفری» به کاخ سفید و آژانس اطلاعات آمریکا پیوست. آژانس اطلاعات آمریکا، مرکزی است که قبل از تأسیس معاونت دیپلماسی عمومی و روابط عمومی در وزارت خارجه آمریکا، مسؤولیت اداره دیپلماسی عمومی این کشور را در سراسر جهان برعهده داشت. سال ۲۰۰۸ آلن گودمن، رئیس مؤسسه آموزش بین المللی، به عنوان مسؤول هیات آموزش عالی مؤسسه انتخاب شد و در این راستا ۱۱ گروه به نمایندگی از ۷ کالج و دانشگاه آمریکا به آسیای جنوبی سفر کردند تا روابط کشورهای تایلند، ویتنام و اندونزی را با مؤسسه افزایش دهند. مؤسسه آموزش بین المللی با هدف افزایش ارتباطات آموزشی با آمریکا، گروه های آموزش عالی را به کشورهایی مانند برزیل، چین، اندونزی، هند، میانمار و روسیه نیز فرستاده است. سال ۲۰۱۰ نیز مؤسسه، قطب های علمی را در عراق ایجاد و اهدای کمک مالی اضطراری دانشجویی را آغاز کرد و سال ۲۰۱۱ میزبان اولین مجموعه کنفرانس ها در عراق برای پیشرفت بحث ها در حوزه آموزش عالی بود. این مؤسسه که مقر آن در نیویورک است، شبکه ای جهانی است که ۱۹ دفتر، ۶۵۰ کارمند و ۱۲۰۰ عضو در سراسر جهان دارد. هر دفتر، کالج های محلی، دانشگاه ها و سازمان های مردم نهاد (NGO) را برای اداره برنامه های منطقه ای باهم مرتبط می کند. سال ۲۰۱۲ درآمد مؤسسه در کل ۳۹۴ میلیون دلار بود که ۶۰ درصد آن از وزارتخانه های دولت آمریکا، ۱۸ درصد از بنیادها و سازمان های تحقیقاتی و ۱۲ درصد از دولت های خارجی و سازمان های بین المللی به دست آمد. در همین سال در تقسیم بندی بودجه آنها نیز ۷۴ درصد برای تبادل دانشجویان و دانشگاهیان بین المللی اختصاص یافت. آلن گودمن کیست؟ آلن ئی گودمن که مدیریت سفر گروه علمی مؤسسه آموزش بین المللی به ایران را برعهده داشت، در حال حاضر رئیس این مؤسسه است. مؤسسه ای که در حوزه تبادل آموزش بین المللی کار می کند و اداره برنامه فولبرایت را تحت حمایت وزارت خارجه آمریکا برعهده دارد. گودمن پیش از برعهده گرفتن این سمت، رئیس مدرسه سرویس خارجی در دانشگاه جورج تاون و استاد این دانشگاه بود، دانشگاهی که محل تربیت بسیاری از مقامات و دیپلمات های آمریکا و یکی از مهم ترین بازوهای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) برای تربیت نیرو محسوب می شود. نکته بسیار مهم در سوابق وی این است که به نوشته سایت دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، سال ۱۹۷۵ [تا ۱۹۸۰] به عنوان هماهنگ کننده دستور کار ریاست جمهوری برای مدیر اطلاعات مرکزی، به استخدام سیا درآمد. علاوه بر اینها او مشاور بنیاد فورد، بنیاد ملی وودرو ویلسون و آژانس اطلاعات ایالات متحده است و مهم تر از همه، عضو شورای روابط خارجی است که تقریبا تمام اعضای آن روزی در وزارت خارجه آمریکا کار کرده اند. گودمن که مدرک دکترا از دانشگاه هاروارد دارد، کتاب ها و مقالات زیادی در حوزه روابط بین الملل نوشته که از جمله آنها کتاب «اطلاعات استراتژیک برای امنیت ملی آمریکا» است که با همکاری «بروس ای برکوویتز» نوشته است. نمونه عینی دیپلماسی آموزشی آمریکا در ایران این مؤسسه مدتی است فعالیت های خود در ایران را نیز تشدید کرده و گودمن فتح باب روابط آکادمیک با ایران را سخنرانی حسن روحانی، رئیس جمهور در سال ۲۰۱۳ در انجمن آسیا که روی آموزش جهانی در قاره آسیا تمرکز دارد و ابراز علاقه او به افزایش همکاری بین المللی با آمریکا می داند و در مصاحبه با پایگاه خبری پی آی ای که تمرکز خبری روی آموزش بین المللی دارد، می گوید: «اینکه آنها از کجا هستند و اینکه ما با این کشور روابط دیپلماتیک داشته باشیم یا نه مهم نیست، زمانی که رئیس جمهور کشوری درباره تبادلات مردم و تبادل آموزشی سخن می گوید، ما دوست داریم برای ایجاد آنچه ممکن است، تلاش کنیم».
پنجشنبه ، ۲۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها