تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837193755
درباره اصل و تقلبی بودن عطر چه میدانید؟
واضح آرشیو وب فارسی:پایتخت: تورم و تحریم این سال ها سبد خانوار ایرانی را کوچک کرد و خانواده ها از خیر خیلی چیزها گذشتند؛ یکی اش هم عطر.به گزارش پایتخت ، در این سال ها بازار عطرهای تقلبی و اسانس های قلابی خیلی از اعضای صنف عطرفروش ها را از گردونه خارج کرد و بعضی هم برای سرپا ماندن مجبور شدند به جریان غالب بپیوندند؛ فروش عطرهای تقلبی در مغازه های لوکس. البته رقابت عطرفروشی های فله ای مترو را هم به این مجموعه اضافه کنید که هر چقدر پول بدهید همان قدر برایتان پر می کنند. «خانم تست نمی کنی؟ خیلی خوشبوئه. اصل فرانسه اس. معروفه.» بساطش را کنار پیاده رو نزدیک ایستگاه متروی هفت تیر پهن کرده. انواع عطرهای مارک دار و معمولی را کنار هم چیده. اکثراً سلفونشان باز است تا مشتری به راحتی تستشان کند. خیلی ها روی زمین نشسته اند و مشغول تست کردن روی مچ دست هستند. اسمش مجید است. مجید یکی از عطرهای معروف را باز می کند و چند پیس به روسری ام می زند. قیمت همه عطرهایش 30 تا 35 هزار تومان است. می پرسم این عطر دست کم بالای 200 هزار تومان باید باشد. می گوید: «هیچ فرقی ندارد. همان است. تو گران خریده ای. بو کن همان بو را نمی دهد؟ تازه بارکدش را هم ببین!» تلخی اصلش را ندارد اما شباهتش هم کم نیست. خیلی ها متوجه نمی شوند. فکر می کنند اصل است یا اینکه با عطر اصل مو نمی زند. باز هم بو می کنم. خانمی که کنارم ایستاده می گوید: «همین عطرها را مغازه ها گران می فروشند. دستفروش ها چون اجاره نمی دهند، ارزان تر می فروشند.» 20 هزار تومان به فروشنده می دهد و با لبخندی از سر رضایت بلند می شود. سری می زنم به خیابان خالد اسلامبولی؛ بوی باران و عطرهای جور و واجوری که از مغازه ها بیرون می تراود، پیاده رو را برداشته. آنقدر بوها درهم و قاطی شده اند که دیگر نمی توان از هم تشخیص داد. خیابان خالد اسلامبولی به عطر فروشی هایش معروف است. وارد هرکدام از مغازه ها که می شوی هوش از سرت می پرد. چند عطر گرم و تلخ را تست می کنم. دیگر بوها را از هم تشخیص نمی دهم. دانه های قهوه شامه ام را از عطر خالی می کند تا باز هم عطرهای جدید را استشمام کنم. فروشنده شیشه های چند نمونه دیگر را نشانم می دهد. می پرسم از کجا می فهمید که این عطر اصل فرانسه است؟ می گوید: «یکی از راه های تشخیص، شیشه عطر است. آنهایی که تقلبی اند شیشه هایشان حباب دارند و تیره تر از معمولند یا اینکه شیشه کج و معوج است و حتی ممکن است گوشه های تیزی داشته باشد.» آنطور که فروشنده ها می گویند، شیشه عطرها را در دبی به صورت دستی قالب می زنند. گاهی البته آنقدر ماهرانه که با اصلش مو نمی زند. بعضی ها می گویند از روی بسته بندی و کیپ و ضخیم بودن سلفون روی جعبه عطر هم می توان اصل و تقلبی بودنش را فهمید. فروشنده یکی از این مغازه ها می گوید: «بعضی ها از شیشه تستر استفاده می کنند و دیگر نیازی به قالب زدن هم ندارند. در این صورت کار تشخیص کمی سخت تر می شود.» سعید و پدرش مویشان را در عطر فروشی سپید کرده اند. از همان عطر فروشی های معروف خیابان خالد اسلامبولی. سعید می گوید: «بوی عطر مهم است. از بوی عطر می شود فهمید اصل است یا تقلبی. نکته مهمی که حالا در بین مردم به اشتباه جا افتاده بحث دوام عطر است. مردم فکر می کنند اگر بوی ملایم و خنک عطر نماند پس تقلبی است. این فکر کاملاً اشتباه است. چون خاصیت عطر ملایم و خنک همین است.» جعبه یکی از عطرها را به دقت برانداز می کنم. روی جعبه یک برچسب بارکد زده شده. دقیقاً مثل همان بارکدی که روی جعبه عطرهای مجید همان فروشنده کنار خیابان دیده بودم. سعید درباره این بارکدها می گوید: «اصلاً بارکد مهم نیست. همه چاپی هستند. فقط کد ریجستری روی جعبه مهم است.» او کدی را نشانم می دهد که روی جعبه حک شده. با این کد در سایت سازنده عطر، می توان تاریخ تولید و انقضا و اصل بودن آن را فهمید. مشتری چند شیشه عطر تست می کند. از سؤال کردنش معلوم است سال هاست که مشتری پر و پا قرص عطرهای گران قیمت است. با دقت همه را تست و بو می کند. آخرین عطری که فروشنده روی پیشخوان می گذارد بوی گرم و تندی دارد و همین طور کمی تلخ. یک جور بوی گس. همان را انتخاب می کند: «عطر مخصوص یکی از خواننده های معروف ایتالیاست. از خاص بودنش خوشش می آید. شاید هم از اینکه عطر یک خواننده است. قیمت هم اصلاً برایش مهم نیست.» از او می پرسم تاحالا شده به اصل بودن عطرهایی که می خری شک کنی؟ می گوید: «نه؛ 10 سالی هست که فقط از همین جا عطر می خرم. حتی به جعبه اش نگاه نمی کنم. ملاک من فروشنده ای است که سال هاست می شناسم و می دانم تقلب در کارش نیست.» همین عطر را در بازار تهران 40 هزار تومان پایین تر می شود خرید. خیلی ها به امید ارزان تر خریدن عطر به بازار می روند. البته عطرهای بازار تستر ندارند و از قبل باید بدانی چه عطری می خواهی تا دیگر نیازی به تست کردن نداشته باشی. اما فروشنده می گوید: «بله عطرهای بازار بزرگ تهران 30 تا 40 هزار تومان فرق قیمت دارند اما از کجا معلوم که اصل باشد؟ نمی توان اعتماد کرد. البته آنها دیگر پول کادو و جعبه را نمی گیرند.» از عطری که آن مرد جوان خرید، پیداست که شرکتش در ایران نمایندگی دارد. خیالش کاملاً راحت بود. اما نمی دانست که همین عطرهای شرکتی با همین شکل و شمایل همه جا هستند؛ حتی در بساط مجید فروشنده کنار خیابان؛ با قیمت 30 هزار تومان. وقتی به فروشگاه های معروف و حتی زنجیره ای عطر و لوازم آرایش می روی، همین عطر شرکتی باز هم قیمت متفاوتی دارد و گیج می شوی از اینکه اصلاً چه خبر است. وقتی از سعید درباره این شکل از تفاوت قیمت می پرسم، او کاغذ خرید یکی از نمایندگی های عطر را نشانم می دهد و می گوید: «هم بستگی به انصاف فروشنده دارد و هم اوضاع کار و کاسبی. بعضی ها که موعد اجاره مغازه شان سر می رسد قیمت عطر ها را می شکنند و حتی ارزان تر می فروشند. همین ارزان فروشی هم باعث شک و شبهه می شود که نکند اصل نیست. البته ما خودمان عطرهایمان را هم از شرکت ها می خریم و هم از افراد قابل اعتمادی که می شناسیم.» سر درد دلش باز می شود و از کسادی بازار می گوید و اینکه کارشان پرهزینه است و مثل آواز دهل از دور خوش است. اکثر مغازه دارها کلافه نشسته اند و انتظار مشتری را می کشند. چند مغازه آن طرف تر عطر فروشی ای توجهم را جلب می کند. فروشنده خوش خلقی دارد. هر چقدر بخواهی عطر برایت تست می کند. حتی اگر از او عطر هم نخری ناراحت نمی شود. می گوید این حق مشتری است که عطرها را تست کند. در عوض بعضی از فروشنده های عطر هم اصلاً دلشان نمی آید قطره ای عطر از شیشه بیرون بیاید. چند مغازه آن طرف تر مغازه داری پشت پیشخوان نشسته و دارد حساب و کتاب می کند؛ مشتری ندارد. وقتی از او می پرسم چرا عطرهای 15-10 سال پیش ماندگاریش خیلی بیشتر از این عطرهاست، می گوید: «عطرهای قدیم چرب بودند. این چربی و روغن است که ماندگاری عطر را زیاد می کند. حالا این چربی را از عطر گرفته اند تا لباس ها لک نشود. مسلماً دوام عطر هم کم می شود.» در کشورهای تولیدکننده عطر مثل فرانسه، عطر پرفیوم یعنی همان عصاره عطر گل و گیاه که کاملاً طبیعی است و خریداران زیادی هم دارد. این را فروشنده می گوید و ادامه می دهد: «مثلاً قیمت 10 میل عطر پرفیوم بالای یک میلیون تومان است که در ایران خریدار ندارد. اما «ادو پرفیوم» که درجه بعدی عطر است، همان اسانسی است که برای هر شیشه عطر اصل 10 تا 15 درصد از آن را با آب و الکل مخلوط می کنند.» می گوید: «در متروی تهران اسانس شیمیایی را در ظروف بی رنگ می ریزند و اصرار می کنند که اصل فرانسه است. حتی در بازار هم مغازه هایی هستند که از این اسانس های روغنی شیمیایی می فروشند. از فروشنده عطر در یکی از ایستگاه های مترو درباره اسانس هایش می پرسم. او هم اصرار دارد که همه اصل هستند. خیلی راحت و عادی می گوید: «کارخانه های عطر سازی برند و مطرح هم عطرهایشان را با همین اسانس ها می سازند!» یعنی همان اسانس هایی که با 20-10 هزار تومان می شود یک شیشه پر کرد؛ پر کن ببر. می پرسم مطمئن است که این اسانس ها شیمیایی نیستند؟ لحظه ای با تعجب و ناراحتی بُراق می شود و دیگر جوابم را نمی دهد. می گویم خبرنگارم و می خواهم بدانم که اسانس هایت شیمیایی است یا نه؟ مکثی می کند و می گوید همه شان شیمیایی هستند و باز هم اصرار دارد که شرکت های معتبر و برند عطر همه از همین اسانس ها، عطر می سازند. با یقین حرف می زند و دائماً چند نمونه عطر معروف نشانم می دهد که از همین اسانس ها ساخته شده. به گفته کارشناسان عطرهای دارای اسانس شیمیایی برای پوست مضر است و در مواردی می تواند علاوه بر آلرژی به مشکلات تنفسی نیز منجر شود. نیما که فروشنده یکی از مغازه های معروف عطرفروشی مرکز شهر است، حرف این فروشنده مترو را کاملاً رد می کند و می گوید: «کارخانه ها و برندهای معروف اسانس که مواد اولیه شان گیاهان و گل های معطر است، اسانسشان را بیرون نمی دهند و اصلاً اجازه نمی دهند فرمول اسانس ها فاش شود. عطرهای تقلبی هم که بوی مشابه عطر اصل را دارند در کارخانه های دیگری ساخته می شود. حتی در فرانسه هم این کارخانه ها هستند، همچنین در دبی. اینها عطرهایشان را در آزمایشگاه ترکیب می کنند و کاملاً شیمیایی است. نیما همه چیز را واضح توضیح می دهد، برعکس عطرفروشی های دیگر که خیلی دوست ندارند اسرار مگوی کارشان را فاش کنند: «در بازار عطر فروش ها همه چیز به اعتماد برمی گردد. حتی خود ما هم برای خرید عطر باید به اشخاص اعتماد کنیم. برخی از برندهای معروف، در ایران نمایندگی ندارند و ما باید از افرادی که آنها را وارد می کنند بخریم. از طرفی به بازار هم اعتمادی نیست و حتماً باید با یک آشنای قابل اعتماد کار کرد. خود ما هم ممکن است در مواردی عطر اصل را از تقلبی تشخیص ندهیم.» نیما به نکته مهمی برای تشخیص عطر تقلبی از اصل اشاره می کند: «رنگ عطر برای تشخیص خیلی مهم است. معمولاً عطرهای شیمیایی را نمی توانند دقیقاً مثل همان رنگ واقعی عطر درآورند. مثلاً عطر گیاهی ای که رنگش زرد است، شیمیایی اش پررنگ تر است. گاهی هم جعبه های اصل عطر را باز می کنند و شیشه اصلی را در می آورند و عطر تقلبی را جایگزین می کنند و دوباره سلفون می کشند. اما بعضی از برندهای معروف، هولوگرام و لیبل مخصوص دارند؛ طوری که نمی توانند تقلبی آن را بزنند. از این که بگذریم، اکثر لیبل ها هم تقلبی اند.» او هم از بازار کساد عطر می نالد؛ شغلی که در این سال ها توجیه اقتصادی اش را از دست داد: «وضعیت کاسبی ما کساد است و همه چیزش به هم ریخته. ما حتی حق انتخاب برای خرید عطرهای شرکتی نداریم. شرکت همه رقم عطر می فروشد؛ حتی آنهایی که زیاد طرفدار ندارند. چقدر باید کار کنیم تا پول این عطرها را در بیاوریم؟ بازار عطر اشباع شده از عطر تقلبی. روزگاری مشتری های عطر به دنبال جدیدترین برندها بودند اما چند سالی است که عطر خوب، مشتری ندارد. از همان موقع که تحریم ها آمد و قیمت ها را یک شبه بالا برد.» پا در پیاده رو می گذارم و با خود فکر می کنم سیل تحریم و تورم تا کجاها که نرسید. در این سال ها حتی بوی عطر و ادکلن هم پرید.
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایتخت]
[مشاهده در: www.paytakhtpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها