تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834029389
رمز رسیدن علامه جعفری(ره) به کمالات الهی
واضح آرشیو وب فارسی:شهدای ایران: شهدای ایران : از علامه جعفری پرسیدندچی شد که به این کمالات رسیدید؟! ایشان در جواب خاطره ای از دوران طلبگی تعریف کرده و گفتند: هر چه دارم از کراماتی است که به دنبال این امتحان الهی نصیبم شده است: «ما در نجف در مدرسه صدر اقامت داشتیم. خیلی مقید بودیم که درجشن ها و ایام سرور، مجالس جشن بگیریم و ایام سوگواری را هم، سوگواری می گرفتیم. یک شب مصادف شده بود با ولادت حضرت فاطمه زهرا(س). اول شب نماز مغرب و عشا خواندیم و شربتی خوردیم و آنگاه با فکاهیاتی مجلس جشن و سرور ترتیب دادیم. آقایی بود به نام آقا شیخ حیدرعلی اصفهانی، که نجف آبادی بود، معدن ذوق بود. او که می آمد من به الکفایه، قطعا به وجود می آمد و جلسه دست او قرار می گرفت. آن ایام مصادف شده بود با ایام قلب الاسد (10 الی 21 مرداد) که به آن خرما پزان می گوییم؛ نجف خیلی گرم می شد. آن سال در اطراف نجف باتلاقی درست شده بود و پشه هایی به وجود آمده بود که عرب های بومی را اذیت می کرد، ما ایرانی ها هم که اصلا خواب و استراحت نداشتیم. آن سال آنقدر گرما زیاد بود که اصلا قابل تحمل نبود. نکته دیگر اینکه حجره من رو به شرق بود. تقریبا هم مخروبه بود. من فروردین را در آنجا به طور طبیعی مطالعه می کردم و می خوابیدم. اردیبهشت هم مقداری قابل تحمل بود ولی دیگر از خرداد امکان استفاده از حجره نبود. گرما واقعا کشنده بود، وقتی می خواستم بروم از حجره کتاب بردارم مثل این بود که نان را از داخل تنور برمی دارم، در اقل وقت و سریع! با این تعاریف این جشن افتاده بود به این موقع. در بغداد، بصره و نجف، گرما، تلفات هم گرفته بود. ما بعد از شب نشستیم، شربت هم درست شد، آقا شیخ حیدرعلی اصفهانی هم آمد. مدیر مدرسه مان، مرحوم آقا سیداسماعیل اصفهانی هم آنجام بود، به آقا شیخ علی گفت: آقا! شب نمی گذره، حرفی داری بگو. ایشان یک تکه کاغذ روزنامه درآورد. عکس یک دختر بود که زیرش نوشته بود «اکمل بنات عصرها»، زیباترین دختر روزگار. گفت: آقایان! من درباره این عکس از شما سؤالی می کنم. اگر به شما اختیار دهند بین اینکه با این دختر به طور مشروع و قانونی ازدواج کنید- از همان اولین لحظه ملاقات، عقد جاری شود و حتی یک لحظه هم خلاف شرع نباشد- و هزار سال هم زندگی کنید؛ با کمال خوشرویی و بدون غصه، یا اینکه جمال علی(ع) را زیارت و ملاقات کنید. کدام را انتخاب می کنید؟! سؤال خیلی حساب شده بود. طرف دختر حلال بود و زیارت علی(ع) هم مستحبی. گفت: آقایان! واقعیت را بگویید. جا نماز آب نکشید، عجله نکنید، درست جواب دهید. اول کاغذ را مدیر مدرسه گرفت و نگاه کرد و خطاب به پسرش که در کنارش نشسته بود با لهجه اصفهانی گفت: سید محمد! ما یک چیزی بگوییم نری به مادرت بگویی ها؟ معلوم شد نظر آقا چیست؟ شاگرد اول ما نمره اش را گرفت! همه زدند زیر خنده. کاغذ را به دومی دادند. نگاهی به عکس کرد و گفت: آقا شیخ علی! اختیار داری، وقتی آقا (مدیر مدرسه) اینطور فرمودند مگر ما قدرت داریم که خلافش را بگوییم. نفر سوم گفت: آقا شیخ حیدر! این روایت از امام علی(ع) معروف است که فرموده اند: «یاحارث همدانی من یمت یرنی» (ای حارث همدانی هرکس بمیرد مرا ملاقات می کند) پس ما ان شاءالله در موقعش جمال علی(ع) را ملاقات می کنیم! باز هم همه زدند زیر خنده. واقعا سؤال مشکلی بود. یکی از آقایان گفت: آقا شیخ حیدر! گفتی زیارت آقا مستحبی و ازدواج با آن دختر هم شرعی صددرصد است؟ آقا شیخ حیدر گفت: بلی. گفت: والله چه عرضه کنم (باز هم خنده حضار) نفر پنجم من بودم. این کاغذ را دادند دست من. دیدم که نمی توانم نگاه کنم، کاغذ را رد کردم به نفر بعدی، گفتم: من یک لحظه دیدار علی(ع) را به هزاران سال زناشویی با این زن نمی دهم. یک وقت دیدم حالت خیلی عجیبی دست داد که تا آن وقت همچو حالتی ندیده بودم. شبیه به خواب و بیهوشی. اول شب قلب الاسد وارد حجره ام شدم، دیگر نفهمیدم. یک دفعه دیدم اتاق بزرگی است، آقایی در صدر مجلس نشسته، تمام علامات و قیافه ای که شیعه و سنی درباره امام علی(ع) نوشته در این مرد موجود است. جوانی پیش من در سمت راستم نشسته بود. پرسیدم این آقا کیست؟ گفت: این آقا خود علی(ع) است، من سیر او را نگاه کردم... بعد آمدم بیرون و رفتم همان جلسه، کاغذ به دست نفر نهم یا دهم رسیده، رنگم پریده بود. نمی دانم، شاید مرحوم شمس آبادی بود که خطاب به من گفت: آقا شیخ محمدتقی! کجا رفتید و آمدید؟ نمی خواستم ماجرا را بگویم، اگر می گفتم عیششون بهم می خورد، اصرار کردند و من بالاخره قضیه را گفتم و ماجرا را شرح دادم، خیلی منقلب شدند. خدا رحمت کند آقا سید اسماعیل(مدیر) را خطاب به آقا شیخ حیدر گفت: دیگر از این شوخی ها نکن، ما را بد آزمایش کردی. این از خاطرات بزرگ زندگی من است.(1) ______________________ 1- خبرگزاری شیعه
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهدای ایران]
[مشاهده در: www.shohadayeiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها