محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830436280
گلایه هاشمی رفسنجانی از رابطه سرد دولت یازدهم با چین
واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، خبردار شدیم گروهی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام به سرپرستی دکتر حداد عادل سفری به چین داشته اند، شنیده ها حاکی از اطلاعاتی بود که هم باعث امیدواری می شد و هم مایه تأسف و افسوس، وقتی می شنیدم چین بیش از پول های بلوکه شده و همچنین پول هایی که آمریکا با منت […]به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس ، خبردار شدیم گروهی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام به سرپرستی دکتر حداد عادل سفری به چین داشته اند، شنیده ها حاکی از اطلاعاتی بود که هم باعث امیدواری می شد و هم مایه تأسف و افسوس، وقتی می شنیدم چین بیش از پول های بلوکه شده و همچنین پول هایی که آمریکا با منت تمام به کشور عودت داد، در کشور پاکستان سرمایه گذاری کرده است، با خود گفتیم چرا دولتمردان یازدهم به جای انتظار برای چراغ سبز غرب با چین وارد تعامل این چنینی نشدند. آقای صفارهرندی یکی از اعضای هیئت ایرانی در سفر به چین بود، برای اطلاع از کم و کیف سفر و نتایج و دستاوردها، در دفتر ایشان واقع در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گذاشتیم. آنچه در ادامه می خوانید، گفتگوی مشرق با عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره سفر هیئت ایرانی به چین است. ** در ابتدا بفرمایید فلسفه سفر به چین چه بود؟ و از طرف چه کسی برای این سفر دعوت شدید؟ هدف اصلی چینی ها ازاین گونه سفرها چیست؟ باید بگویم که چینی ها دو چشم انداز برای خودشان تعریف کرده اند. یکی از آن ها تا سال ۲۰۲۱ است که صدمین سالگرد تأسیس حزب کمونیست است و دیگری ۲۰۴۹ که صدمین سال تشکیل دولت کمونیستی است. این دولت برای تحقیق این دو چشم انداز، برنامه هایی را مد نظر قرار داده و برای تحقق آن ها ارتباطاتی را با کشورهای مختلف برقرار کرده است. عمدتاً این ارتباطات را با احزاب و تشکل های سیاسی کشورها داشتند و اولین بار هم با احزاب سیاسی کشور ما تماس هایی گرفته بودند، چون نگاهشان رو به آینده بوده و تصور می کردند احزاب در کشور ما، آینده سازند و آینده را رقم می زنند. یکی دو تا ازاین گونه دعوت ها داشتند و بعدها دستگیرشان شد که نقش اصلی و تعیین کننده در ایران، بر عهده جایگاه رهبری است و بعد در ذیل آن، جایگاه مشورت دهنده به رهبری که همان «مجمع تشخیص مصلحت نظام» است، قرار دارد و در نهایت، به این نتیجه رسیدند که از طریق مجمع تشخیص این رابطه را برقرار کنند و تقریباً دو سال طول کشید تا این رابطه از طریق مجمع برقرار شد. در چین نقش آفرین اصلی حزب کمونیست است و این حزب همه کاره است. وزارت امور بین الملل حزب کمونیست پیگیر این ماجرا و دعوت کننده اصلی بود که بالاتر از وزارت خارجه چین قرار دارد. هیئت های کارشناسی در این یکی دو سال، چندباری به چین رفته بودند که ما گزارش های آن ها را هم مطالعه کردیم، اما این بار به صورت مشخص از اعضای مجمع دعوت کردند و آقایان تصمیم گرفتند که آقای دکتر حداد عادل، رییس این هیئت باشند و افراد دیگری هم ایشان را همراهی کنند و بنده هم به عنوان یک عضو در خدمت گروه بودم. هدف اصلی آن ها تبیین جایگاه چین به عنوان سر پل اصلی جاده ابریشمی که یک نگاه تاریخی در این بحث وجود دارد، البته غیر از جاده ابریشم واقعی، یک جاده ابریشم مفهومی نیز مد نظر آن هاست و به دنبال احیای آن هستند که برای تأمین اهداف بلندمدت چین و ارتباطات با نقاط مختلف جهان، به خصوص با همسایگان غربی این کشور، طراحی شده است. آن ها می دانند برای تحقق برنامه چشم انداز بلندمدتشان که اسمش را «رؤیای چین» گذاشته اند و طی آن چین از حالت کشوری که همچنان درحال توسعه است، لاجرم باید ارتباطاتشان را با جهان بازتعریف کنند تا در سال ۲۰۴۹ به صورت یک کشور پیشرفته متوسط ظاهر خواهد شد. (این تواضعی که دارند و اشاره می کنند که هنوز توسعه یافته نیستند، برای آدم جذاب است!) چینی ها این کار را بیشتر به دلیل انجام دادند که احتمال می دادند آمریکا و غرب درصدد قطع روابط آن ها با جهان باشند. مثلاً، آلوده کردن دریای چین با حضور نظامی و تحرکات آزاردهنده و تحریک همسایگان و … از سوی آمریکا، گواه این است که غربی ها درصدد محاصره دریایی چین هستند، چرا که بخش عمده ای از تجارت خارجی چین از طریق همین دریا انجام می شود. به همین خاطر است که چینی ها در غرب کشورشان- که ایالت های کمتر توسعه یافته در آن قرار دارند و اغلب نیز مسلمان هستند- اقداماتی را آغاز کرده است. دراین بین به نظرم این نکته جالب باشد که در یکی از دیدارها از شرکت هوآوی، اعلام کردند سال گذشته ۴۶ میلیارد دلار و امسال نزدیک به ۶۰ میلیارد دلار گردش حساب دارند، ۱۷۰ هزار نفر کارمند در این شرکت حضور دارند و بخش اعظمی از کارمندان در قسمت تحقیق و پژوهش مشغول به کار هستند و ۱۰ درصد از بودجه را برای تحقیق و توسعه تخصیص داده اند درحالی که بودجه درنظرگرفته شده برای همین موضوع در ایران، در حدود یک تا دو میلیارد است و از این میزان اگر بتوانیم حدود شش دهم درصد را مهیا کنیم، کار بسیار بزرگی انجام داده ایم. چین بنا دارد با کشورهایی که پیش ازاین ارتباطات گسترده ای نداشته، فعالیت های جدیدی را آغاز کند که در این نگاه، اروپا هم قرار می گیرد؛ یعنی از راه کشورهای آسیایی، دسترسی به اروپا ممکن می شود، همان طور که از طریق جاده ابریشم، چین توسط کشورهای آسیایی به اروپا می رسید. درمجموع می توان گفت که برای رهایی از دام آمریکا، این اقدامات را انجام می دهند و دنبال رابطه با کشورهای دیگر هستند. ** مدل رفتاری چین در قالب این تئوری چگونه است و ایران چه جایگاهی در این زمینه دارد؟ چین در حال حاضر، به لحاظ ذخایر ارزی غنای بالایی دارد. خودشان می گویند ذخایرشان سه هزار و ششصد میلیارد دلار است که فکر می کنم حداقلش را می گویند. شاید بشود گفت که در حقیقت حدود پنج هزار میلیارد دلار ذخیره ارزی دارند، ولی در دیدار ما با یکی از مدیران استراتژیک چین که جزو طراحان این سیاست اقتصادی بود و اسم این طرح را «یک کمربند، یک جاده» گذاشته اند؛ مطرح شد که چینی ها برای ساختن خودشان، حداکثر به ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد دلار نیاز دارند و بقیه این پول ها اضافه است و آن ها را باید در بیرون از مرزها سرمایه گذاری کرد. نگاه آن ها در این مورد هم بیشتر سرمایه گذاری در همسایگان غربی شان است؛ یعنی هند و آسیای میانه و غرب آسیا. در این میان، ادعا دارند که ما به هیچ وجه با آمریکا و اروپا درگیری نداریم و می خواهیم کار خودمان را بکنیم، البته این عدم ورود ما به جنگ و پرهیز از تنش به معنای پذیرش شرایط تحمیلی آمریکا نخواهد بود. به نظر من این ادعای آن ها درست است و آن ها سعی می کنند از بروز درگیری و تنش پرهیز جلوگیری کنند، ولی آنجایی هم که احساس کنند طرفشان در حال سوءاستفاده است تا پای جنگ هم جلو می روند. نمونه اش همین چند سال پیش بود که هواپیمای آمریکا استیلت[۱] را به پایین کشیدند و قطعاً تا الآن از طریق مهندسی معکوس، از روی آن کپی هم کرده اند. مدل رفتاری شان این گونه است که کشورهایی را تناسبی با این نگاه داشته باشند، تقویت می کنند تا رابطه های محکمی بین چین و آن کشورها برقرار شود. ** جایگاه ایران در نگاه چینی ها چگونه بود؟ یکی از اولین سؤالات آن ها از گروه ایرانی و البته با نگرانی این بود که: «ما می خواهیم بدانیم شما بعد از برجام چه کار می کنید و چه اهدافی دارید؟» به نظرم از جهاتی حق هم دارند، چون بارها دیده اند که برخی از جریانات تأثیرگذار در دیپلماسی ما، می خواهند تکلیف روابط با غرب را مشخص کنند و بعداً بقیه کشورها را ذیل آن رابطه تعریف کنند. تعریف اصلی ما از سیاست خارجی این نیست و گسترش روابط با همسایگان، کشورهای اسلامی و کشورهای عدم تعهد و … در اولویت است، اما واقعاً اگر دل برخی از افراد را – که من و شما آنها را می شناسیم و اسمشان اصلاً مهم نیست و در اصل، رسمشان مهم است – کاوش کنید، تمایل به رابطه با غرب را به راحتی می بینید. چین هم این نگرانی را دارد که نکند نگرش ما به آن ها ابزاری باشد، ولی وقتی با جایگاهی حرف می زنند که می دانند که عمق استراتژیک تصمیم گیری کشور است؛ یعنی جایگاه رهبری و وقتی از این جایگاه خواستند بشنوند که راه ما پس از برجام چه خواهد بود؟ ما هم به آن ها اطمینان دادیم که یک کشور مستقل هستیم و بعد از انقلاب اسلامی، اجازه نداده ایم که سیاست هایمان در خارج از کشور پایه ریزی شود. ما گفتیم تا جایی که می دانیم، در ایران تصمیم بر این است کشورهایی که در دوران سختی تحریم به ما دست همراهی داده اند، پس از برجام با ناسپاسی روبرو نشوند و دست های آن ها را پس نمی زنیم و به سراغ کسانی که در دوران تحریم بر ما سخت گرفته اند، نمی رویم. آقای دکتر حداد عادل تعبیر جالبی مطرح کردند و گفتند: اینکه می بینید کشورهای غربی به صورت سلسله وار به تهران می آیند، برای آوردن عذر تقصیر است و می خواهند به خاطر خطاهایی که مرتکب شده اند، معذرت خواهی کنند، اما ما می دانیم که چین به خاطر عمیق تر کردن راه های گشوده شده قبلی می آید و چنین نگاهی داریم. ما هم دنبال عمق بخشی و اصلاح این رابطه هستیم. به همین خاطر است که اگر قدری سفت بگیریم، غربی ها باطن هایشان را آشکار می کنند، مثل شرایطی که پژو می خواهد علیه کشور ما اعمال کند درحالی که باید عذرخواهی کند. این موضوع خیلی برای چینی ها مهم بود که اصل موضوع و برنامه ما را از زبان خودمان بشنوند. ** نگاه آن ها به ایران برای سرمایه گذاری است، یا به عنوان یک مصرف کننده به ما نگاه می کنند؟ اتفاقاً گزکی که ما گرفته بودیم، همین بود. می گفتیم: تصویری که از شما در افکار عمومی ما وجود دارد این است که جنس چینی، بنجل و قلابی است و دیگر اینکه شما به دلیل توانمندی هایی که در نیروی انسانی دارید، اجناس با قیمت بسیار کمتری برای شما تولید می شود. یکی از بحث هایشان این بود در طرح جاده ابریشم جدید به سمت حذف تعرفه ها می روند و ما می گفتیم که این کار در نگاه اول کاملاً به نفع شماست و ما بهره ای از آن نمی بریم. آن ها هم گفتند: ما نگاهمان این است که شرکای خودمان را متضرر نکنیم و این طور نیست که بنای دوشیدن دیگر کشورها را داشته باشیم و نگاهمان از نوع استعمارگری غربی نیست. ادعای آن ها این بود که نمی خواهند اقتصاد و تولید ما را زمین بزنند. درعین حال، باید گفت که چگونگی تحقق این موضوع در بحث های فی مابین مشخص می شود. خودشان می گفتند که با کشورهایی مثل استرالیا، کره جنوبی و دیگران وارد مذاکراتی شده ایم و داریم به نتیجه می رسیم. این کشورها شاید بیشتر در منظومه ایالات متحده آمریکا تعریف بشوند، اما دارند با چین به نقطه ای می رسند که سودشان را در این گونه روابط ببینند. احتمالاً چینی ها با استفاده از سابقه تمدنی چند هزارساله و خوبی که با ما دارند و همیشه تبادلات فیمابین ما متوازن بوده، سعی دارند رابطه ای تعریف کنند که توازن در آن وجود داشته باشد. یک از مسئولین چینی که با ما صحبت می کرد و نگاه استراتژیک داشت، می گفت: یک آمریکایی به من گفت، شما که دارید جایگزین جریان استعماری سابق می شوید، زیرا در کشورهای ضعیف سرمایه گذاری می کنید و می خواهید آن کشورها را تسخیر کنید. من هم در جوابش گفتم: این کشورها چند صد سال زیر استعمار شما غربی ها بوده اند و شما امروز تا می بینید کسی در این کشورها به حکومت می رسد که باب طبعتان نیست، تلاش می کنید که همه چیز را در آنجا به هم بزنید، ولی ما چنین نگاهی نداریم و نمی خواهیم دست نشانده هایمان به روی کار بیایند و می گوییم اگر این کشورها پیشرفت کنند، به نفع ما هم خواهد بود؛ یعنی پیشرفت متقابل را قبول داریم. ظاهر امر چنین است و دلایلی برای رد آن هم در دست ما نیست، چرا که چینی ها تجربه استعمار نداشته اند و همیشه استعمار شده اند. مثل زمانی که ژاپن آنجا را تصرف کرد و آن تابلوی معروف که رویش نوشته اند: «ورود سگ و چینی ممنوع!» را هنوز نگه داشته اند تا یادشان نرود که اشغالگران با آن ها چه کرده اند. ** آیا هنوز رگه هایی از تفکر کمونیستی در مسئولین چینی وجود دارد؟ جالب است برای شما نقل کنم که ما در یکی از مذاکراتمان به آن ها گفتیم: از تفکر کمونیستی که در گذشته مطرح می شد، چه چیزی برایتان باقی مانده و چه چیزی از آن برای شما باعث افتخار است؟ گفتند: عدالت. ما داریم تلاش می کنیم فاصله طبقاتی را کم کنیم. داخل کشور ما روستایی هایی هستند که درآمد پایینی دارند و این موضوع برای ما سخت است. ما سعی می کنیم که تا ۵-۶ سال آینده از این ۲۰۰ میلیون نفری که زیر خط فقر زندگی می کنند، نصفشان را از این وضعیت نجات بدهیم. لذا، اعمال عدالت اجتماعی چیزی بود که در این طرح به دنبال آن بودند. در مقیاس بین المللی هم بنا داشتند که بر مبنای عدالت با کشورهای دیگر ارتباط برقرار کنند؛ این هم در مقام ادعا برای ما دل چسب بود. البته ما این ایراد را به آن ها گرفتیم که وقتی چنین نگاه های ارزشی مثل عدالت اجتماعی دارید، چطور است که ارتباطتان با ما این قدر محدود است؟ مثلاً شما در پاکستان ۴۸ میلیارد دلار سرمایه گذاری می کنید، اما وقتی نوبت به ایران می رسد، این کار را نمی کنید! شما در پاکستان قرار است لوله انتقال نفت و گاز را تعبیه کنید درحالی که این کشور نفت و گاز ندارد. قرار است کشتی ها نفت و گاز را به بندر گوادر بیاورند و آنجا به خط لوله وصل شوند تا چند هزار کیلومتر به شمال ببرد، ما که خط لوله مان به پاکستان رسیده و چرا از این استفاده نمی کنید؟ در این موارد، آن ها پاسخ مشخصی نداشتند، ولی آدم می توانست بفهمد آن نگاهی که در کشور ما بر ضد روابط بنیادین با چین تبلیغ می شود، آن ها را از سرمایه گذاری جدی بر حذر می دارد. می توانیم بگوییم که برخی نگرانی های آن ها بی سبب نیست. مثلاً، این مورد بین روسیه و چین مشترک است و روس ها هم می گویند شما فقط در مواقع تحریم به یاد ما هستید. لذا می بینید در زمان جنگ سوریه، همین روسیه ایستاد، چرا که با آن کشور شراکت استراتژیک دارد، اما در جنگ ما، این گونه وارد نشد، البته ما هم نخواسته ایم که این گونه وارد کار بشوند، اما این گلایه را داشتیم که در زمان جنگ تحمیلی و وقتی به ما سلاح نمی دادید، به عراق سلاح می فروختید، ولی با سوریه این برخورد را نمی کنند. ** در دولت فعلی، وضعیت ارتباط با چین چگونه است؟ من اقدام مثبتی ندیده ام. اخیراً یک بار در مجمع تشخیص مصلحت نظام، آقای هاشمی با گلایه گفت: متأسفانه با چین درست کار نمی شود و رابطه خوبی نداریم؛ در دولت ایشان بناهایی برای این ارتباط گذاشته شد و سفرهایی صورت گرفت و نگاه مثبتی به ارتباط با چین وجود داشت، اما متأسفانه این مورد در دولت فعلی جدی گرفته نمی شود. ** یعنی در دولت کارگروهی برای ارتباط گسترده با چین و روسیه در پسابرجام پیش بینی نشده است؟ من تعجب می کنم که چنین تشکیلاتی نباشد، چون کاملاً غیرعقلانی است. من همه خبرها را ندارم اما از ظواهر برمی آید که ما محاسبه جدی در رابطه با چین و روسیه نکرده ایم و آن دستگاهی که الآن مسئولیت مستقیم دارد، نگاه مشخص و پیگیری به این موضوع ندارد. ** به نظر شما، درمجموع رابطه ما با چین باید چگونه باشد که هم منافع ملی تأمین شود و هم رابطه ای مناسب برقرار شود؟ من در اینجا تحلیل مختصری را ارائه می کنم که جواب پرسش شما و برخی پرسش های دیگر در آن وجود دارد. بدون تردید، روابط اقتصادی چین با کشورهای غیر از ما خیلی گسترده تر از روابطی است که می خواهد با ما داشته باشد. سال گذشته ارتباطات اقتصادی ما با چین، ۵۰ میلیارد دلار بوده که رقم خیلی بالایی است، ولی چین بیش از ۱۰ برابر رابطه با ما، با آمریکا دارد. روشن است که با یک ضرب و تقسیم ساده، می توان گفت که چین رابطه ۱۰ برابری اش را فدای ما نمی کند و ما هم این را قبول داریم؛ بنابراین، نمی گوییم که ما با همین ظرفیت اقتصادی مان می توانیم در معادلات ذهنی چین، چنین جایگاهی را برای خودمان درست کنیم که آمریکا را کنار بزند، ولی چین وقتی به سراغ ما می آید، می فهمد که ما چه ظرفیتی داریم. برای خودش تصور می کند که ایران کشوری است در فضای شلوغ غرب آسیا و خلیج فارس و دریای خزر که تأثیر مبنایی و راهبردی دارد و عنصر ثبات در منطقه ناامن است و این برای چینی ها خیلی مهم است، حتی اگر به زبان نیاورند، البته یکی از مسئولین آن ها گفت: ما می دانیم شما تنها جای آرام در یک منطقه شلوغ و بحرانی هستید. پس سرمایه گذاری آن ها در ایران از این نظر برایشان اهمیت دارد، علاوه بر اینکه می دانند نه تنها ما با ثباتیم که داریم به دیگران هم ثبات می بخشیم؛ یعنی عراق و سوریه و یمن در ارتباط با ما به آرامش می رسند. پس ما یک عنصر تأثیرگذار هستیم. اگر موضوع را این گونه ببینیم، مطمئناً چین در ارتباط با ما برای خودش مزایای زیادی قائل است که سراغ ما می آید. «ما» یی که تأثیرگذار در منطقه باشیم و نه «ما» یی که بی تأثیر و خنثی روزگار بگذرانیم. این مطلب مهمی است که سیاستمداران ما آن را درک کنند که ما پس از برجام قرار نیست قصه سوریه و عراق را به نفع تفکر واداده حل کنیم؛ در آن صورت کاملاً بی تأثیر و خنثی می شویم. چینی ها می گویند می خواهیم ببینیم که غرب آسیا را چگونه می بینید و رابطه تان با عربستان، فلسطین، عراق و … چگونه تعریف می شود. ما اگر اندازه خودمان را نفهمیم و فقط در محدوده گربه نشان ایران خودمان را محدود کنیم، واویلا می شود. نکته دوم اینکه ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، با حکومتی که بر اساس اندیشه اسلامی داریم، محور جهان اسلام شده ایم و نسخه ما، جریان داعش و تروریسم منطقه را به دیوار می زند و این ها برای چین و روسیه و هر کشوری که نگران جریان های تروریسم مثل داعش هستند، بسیار مهم است و مزیت دارد. آن ها به ما می گویند که ما می خواهیم از تجربه شما برای مقابله با تروریسم استفاده کنیم و این یک مزیت برای ماست که باید از آن استفاده کنیم و در مذاکرات، چندین نفر این موضوع را مطرح کردند. با این کار می توانیم تصویر واژگونه از اسلام را در ذهن آن ها اصلاح کنیم که به نفع مسلمانان آن کشورها هم خواهد بود. [۱]- هواپیمای استیلت با هدف جذب و انحراف امواج رادار با استفاده از فناوری ای بنام استیلت (stealth) طراحی شده است. استیلت، تکنیکی است که در هواپیما، کشتی و موشک به منظور جلوگیری از ردیابی توسط رادار یا دیگر روش های تشخیص، مورد استفاده قرار می گیرد. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی
شنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[مشاهده در: www.deznews.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها