واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری آنا: عباس عبدی، تحلیلگر شناخته شده جریان اصلاحات در تحلیل اثرات توافق هسته ای بر مناسبات سیاسی داخلی و البته انتخابات آتی مجلس معتقد به تعمیق شکاف میان اصولگرایان و نزدیکی بیشتر دولت با اصلاح طلبان است. به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا به نقل از تسنیم چکیده اظهارات این فعال سیاسی اصلاح طلب به شرح زیر است: *آنچه که در درجه اول اهمیت است این نیست که بلافاصله پس از رفع تحریم ها وضعیت اقتصادی طبق انتظاری که برخی دارند بهبود یابد بلکه مهم مثبت شدن شاخص ها است و در درجه دوم اعتماد پیدا کردن نخبگان اقتصادی به این مسئله است که اقتصاد در مسیر درست قرار دارد. اگر این دو مهم انجام شود، مردم نیز همراهی می کنند و مسائل و مشکلات را برای عبور از بحران تحمل می کنند و گمان می کنم که دغدغه اصلی دولت نیز این است که چگونه این دو مسئله را حل کند. واقعیت این است که برجام تا آخر سال به ثمر نمی رسد و به بار نمی نشیند اما اگر دولت بتواند یک بسته جدیدی را ارائه کند( که ظاهرا نیز به فکر این موضوع هستند) که رکود را از بین ببرد (که قطعا تورم نیز افزایش پیدا میکند) و یک حس مثبتی در نخبگان و کنشگران اقتصادی به وجود بیاید همین امر برای سال 94 کافی است. *عملا از دو، سه ماه دیگر ساز و کار اجرای برجام آغاز می شود و شاید تا انتخابات نیز یکی دو دستاورد داشته باشد. برای مثال مسئله سوئیفت حل شود و مشکل فروش نفت حل شود، همین مسئله مردم را امیدوار خواهد کرد که این مسیر می تواند تداوم داشته باشد و به نظر من این امیدواری به آینده از همه چیز مهم است. با قاطعیت نمی توانم بگویم این اتفاق رخ می دهد یا نه ولی فکر می کنم برآیند نیروها به این جا می رسد که تا بهمن ماه این حس را به وجود بیاورند که امید مردم را زیاد کنند زیرا این امر به نفع همه است. *امکان ائتلاف بین اصولگرایان از بین رفته است و دلیل آن نیز این است که جبهه پایداری با تمام توان و حتی بیشتر از توان خود وارد قضیه هسته ای شد و کمی هم دوپینگ کرد. اما واقعیت این است که جبهه پایداری از منطق "صفر و یک" وارد قضیه شد که یا همه چیز را از دست می دهد یا همه چیز را به دست می آورد. ولی اشتباه آنها این بود که متوجه نشدند رسیدگی به برجام منطقاً در صلاحیت عملی مجلس نبود و اینگونه مسائل در صلاحیت نهایی مجلس ها نیست. در واقع اگر مجلس بخواهد جلو کار را بگیرد، عملا باید از قبل از شکل گیری توافق از آن جلوگیری کرده باشد. *اشتباه پایداری ها این بود که فکر می کردند، می توانند این کار را انجام دهند. اگرچه در اقلیت هم بودند. حال نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد که عملا دیگران را به چیزهای بدی متهم کردند که نمی توانند نتایج آن را برتابند. برای مثال برجام را عهدنامه گلستان و ترکمانچای خواندند. خب حالا چطور انتظار دارند با مجموعه ای که برجام را قبول کردند، ائتلاف کنند؟ نکته دیگر این است که طرف مقابل نیز حاضر نمی شود، آنها را در لیست بگذارند. برای اینکه فارغ از ماهیت برجام، تقریبا حدود 85 تا 90 درصد مردم جامعه از تایید برجام دفاع می کنند. اگر کسی چنین برچسبی(مخالفت با برجام) خورده باشد، کسی او را در لیست نمی آورد. به همین دلیل فکر می کنم که جبهه پایداری قطعا یا مستقل لیست می دهند یا افراد مشهور آنها وارد عرصه انتخابات نخواهند شد. بنابراین جناح دیگر اصولگرایان باید یک لیست ارائه کند. البته من شک دارم که این جناحشان نیز بتواند یک لیست واحد و کامل بدهند. البته این امر به رفتار اصلاح طلبان بستگی دارد. *اینکه کسی بخواهد رای بیاورد و رئیس مجلس شود، انگیزه منفی ای نیست. اما اینکه آقای لاریجانی بخواهند با دولت ائتلاف کنند من فکر می کنم دولتی ها پیش از آنکه بخواهند وارد این ائتلاف شوند، سعی می کنند، گزینه های خود را هم در لیست اصلاح طلبان و هم در لیست اصولگرایان قرار دهند. فکر نمی کنم خبری از رایزنی های پشت پرده لاریجانی با دولتی ها یا بخشی از اصلاح طلبان بوده باشد. زیرا رفتارهای پایه ای این دو گروه در انتخابات هنوز به طور کامل شکل نگرفته است که حالا بخواهند با یکدیگر وارد بحث شوند. *تفاوت آقای هاشمی با لاریجانی در این است که اولا ایشان به اصلاح طلبان نزدیک تر شده اند و در درجه دوم آقای هاشمی به یک معنا از قدیم با اینها بیشتر حشر و نشر داشته است و این نوع شکاف های عمیق نیز بین آنها نبوده است. حتی در اوج اختلافات نیز روابط آنها با یکدیگر برقرار بوده و مسئله حادی در آن سطح نداشته اند. آقای لاریجانی هیچگاه مثل هاشمی رفسنجانی نخواهد شد. فکر نمی کنم آنها(لاریجانی و اصلاح طلبان) حاضر باشند زیر یک سقف مشترک با هم لیست ارائه کنند. شاید با گروه کوچکی چنین کنند ولی در حال حاضر با مجموعه اصلاح طلبان هرگز. هر کدام از دو گروه اصلاح طلبان و اصولگرایان بنا به دلایل خاص و شرایطی که در آن قرار دارند هنوز در شرایط لازم برای تشکیل ائتلاف قرار نگرفته اند. *اگر قرار است اصلاح طلبان با نگاه جدیدی در عرصه سیاست پا به عرصه رقابت بگذارند و "تغییر" خود را نشان دهند، بهتر است که این نگاه در انتخابات از طرف اصلاح طلبان شاخص مطرح و معرفی شود. بحث رد صلاحیت شدن هم مطرح نیست. اما اگر به هر طریقی شاخص های اصلاح طلبان نمی خواهند به عرصه انتخابات ورود کنند. نه به دلیل آنکه شاخص هایشان معرف تغییر نیستند بلکه به دلیل اینکه احساس می کنند پیامشان به درستی دریافت نمی شود، در این صورت بهتر است افراد ناشناخته را معرفی کنند. ممکن است گفته شود این یک بحث تاکتیکی است اما حرف من بحث تاکتیکی نیست. حرف من این است که اگر قرار است با نگاه جدیدی بیایند، بهتر است خود شاخص ها معرف این تغییر باشند. ولی در هر حال مشکلاتی هست پس بهتر است افراد ناشناخته ای را بفرستند که معرف این تغییر هستند. من فکر می کنم اصلاح طلبان این رویکرد را دنبال می کنند که اگر افرادی را می فرستند که شناخته شده نیستند، به این دلیل است که فکر می کنند، پیام تغییر از سوی افراد شناخته شده، به جامعه منتقل نمی َشود، لذا بهتر است افراد شناخته نشده ای بیایند اما معرف آن تغییر باشند. *مطمئن هستم که احمدی نژاد هنوز زمینه فعالیت دارد. آن هم به دلایل بسیار متعدد اما این زمینه از دو جهت با خطر مواجه است. اول اینکه ساخت قدرت به راحتی وی را نخواهد پذیرفت چون احمدی نژاد ضربه های سختی به ساخت قدرت زده و دیگر اجازه نمی دهند که بخواهد دوباره کارهای خطرناکش را تکرار کند. ضمن اینکه می توانند این ممانعت را منطقی و به صورت قانونی با پرونده های متعددی که وجود دارد، ایجاد کنند. از سوی دیگر بخش قابل توجهی از جامعه نسبت به دوران احمدی نژاد نوعی نفرت دارند یا حس می کنند که فریب خورده اند و روی این تفکر خودشان هم علیه وی فعال می شوند. درواقع یک پایگاه مخالف بسیار سنگین و جدی ای دارد. ضمنا به این نکته توجه کنید که برجام مانع برگشت احمدی نژاد است. *برجام دوپینگ روحانی نیست که پایان یافته باشد. برجام تازه شروع شده است. علت مخالفت پایداری با برجام همین نکته بود که البته گفته نمی شد. برجام یک خرید و فروش ساده نیست بلکه یک تفاهم و توافقی است که ایران می تواند از آن سود ببرد ولی تعهداتی دارد که در چارچوب این تعهدات نه فقط احمدی نژاد، بلکه احمدی نژادیسم نیز نمی تواند شکل بگیرد. مسئله این است که آقای احمدی نژاد سیستم را دچار یک بحران کرد. به طوری که به فعالیت هسته ای ایران معنای دیگری داده شد. حال که این اتفاق افتاده دیگر نمی توان به گذشته بازگشت اگر این اتفاقات نیفتاده بود، می شد راه گذشته را ادامه داد لذا برجام وضعیتی نیست که فکر کنیم با برجام بتوان به گذشته بازگشت. ایران در واقع با برجام چارچوبی را پذیرفته ضمن آنکه حقوقی را نیز از آن خود کرده است که طرف مقابل نمی تواند آن را نادیده بگیرد که این حقوق برای بقا و توسعه کشور لازم و ضروری است. *در انتخابات خبرگان حسن آقا(سید حسن خمینی) به جهت اینکه باقیات الصالحات بیت امام است، حائز اهمیت است. اگر فکر می کند که می تواند در این قضیه موثر باشد، حضورشان خوب است اما اگر اینگونه نیست و ملاحظات دیگری دارند، خیلی نمی توانیم وارد رد یا تایید آن شویم. ضمن اینکه برخی این تصور را دارند که با حضور حسن آقا می توانند یک لیست متمایز در تهران یا جاهای دیگر ارائه کرد. در مسئله خبرگان یک سری نیروهای جدید می آیند و پیش بینی آن از گذشته سخت تر است. ترکیب خبرگان قطعا عوض خواهد شد حال اینکه به کدام سمت، چندان اهمیت ندارد، مهم جوان شدن آن است که این هم اهمیت خاص خود را دارد.
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری آنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]