واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه معارف/ ملیحه پژمان - یکی از مهم ترین رویدادهای تاریخ اسلام، واقعه عاشورا و شهادت مظلومانه امام حسین(ع) و یاران با وفای ایشان در کربلاست، ...سرزمینی که مردمش برای سیدالشهدا(ع) نامه نوشتند و از حضرت دعوت کردند به سمت عراق بیاید. مردم عراق در نامه هایشان وعده همراهی به حضرت دادند، اما در عمل بیش از همه، اهالی کوفه به امام حسین(ع) پشت کردند و با وجود نامه ها و دعوتنامه هایشان، در آن شرایط سخت محرم سال 61 هجری قمری امامشان را تنها گذاشتند. درگیری کوفیان با ناهنجاری های سیاسی اما چرا کوفیان امام حسین(ع) را در کربلا تنها گذاشتند و حتی به صف دشمنان حضرت پیوستند؟ حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدمهدی بهداروند در این زمینه می گوید: مردم کوفه در آن مقطع زمانی که واقعه کربلا روی داد، درگیر خرافه ها، بدعت ها و ناهنجاری های سیاسی- اجتماعی گسترده بودند. وی ادامه می دهد: بیکاری، فقر مالی و فرهنگی و نداشتن روحیه اعتقادی قوی و یا به زبان امروز هرهری مذهب بودن کوفیان، از مهم ترین ویژگی های بافت اجتماعی مردم کوفه در سال 61 هجری قمری بود. توسعه روحیه ترس و وحشت در مردم دکتر بهداروند اظهار می دارد: تبعیدها، حبس ها و اختناق حاکم بر راهبرد بنی امیه در عراق و همه سرزمین های اسلامی تحت تسلط آن ها سبب ترویج و توسعه روحیه ترس در میان مردم کوفه شده بود؛ بخصوص اینکه دستگاه خلافت هر لحظه تحرکات مردم را رصد می کرد و می دانست نامه هایی از سوی کوفیان به امام حسین(ع) ارسال شده و آن حضرت در آستانه سفر به عراق است. رفاه طلبی به هر قیمتی این استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ اسلام با بیان اینکه درآمد نامشروع و حرام روحیه نفاق و دو رویی را در میان مردم کوفه ایجاد کرده بود، می افزاید: اهل کوفه سال 61 هجری قمری همان مردمی بودند که سال های گذشته و در دوران حیات حضرت علی(ع) به ایشان پشت کردند و حتی همواره عدالت علوی را در پرداخت بیت المال مورد انتقاد قرار می دادند. وی ادامه می دهد: مردم کوفه، زمان حیات مولای متقیان منافع خود را پی می گرفتند و حتی حاضر بودند برای رفاه طلبی خود دست به مال حرام ببرند و می بینیم نتوانستند عدالت علوی را بیش از پنج سال تحمل کنند. دکتر بهداروند تأکید می کند: کوفیان عصر امام حسین(ع) در حقیقت باقی مانده همان مردم دنیاطلب و رفاه طلب عصر علوی بودند و چون منافع مالی خود را در پیروی از سیدالشهدا(ع) در خطر دیدند، با وجود نامه هایشان به حضرت پشت کردند. حرامخواری هایی که ایمان را از بین برد حجت الاسلام بهداروند در پاسخ به این پرسش که فرماندهان کوفی که در برابر امام حسین(ع) صف آرایی کردند، چه سوابقی داشتند، می گوید: نکته جالب در برخی مردم کوفه که در برابر امام حسین(ع) ایستادند و آب را بر روی ایشان و خانواده حضرت بستند، این است که آ ن ها از مردم عادی جامعه نبودند بلکه اهل نماز، تهجد و قرآن بودند. وی ادامه می دهد: شمر بن ذی الجوشن یکی از این فرماندهان است که حتی با پای پیاده 21 مرتبه به زیارت خانه خدا رفته است و یا عمر سعد که از یاران حضرت علی(ع) در جنگ صفین بوده، حال پرسش اینجاست که چرا این افراد با این مراتب اعتقادی مقابل امام حسین(ع) ایستادند؟ پاسخ روشن است، حب دنیا و حرامخواری، راه آن ها را از مسیر ایمان خارج کرد. دکتر بهداروند تصریح می کند: حرامخواری مانند آتشی که به خرمن می افتد و همه چیز را می سوزاند، ایمان را هم از بین می برد و ماحصلش می شود ایستادن در برابر امام معصوم(ع) و بدتر اینکه حتی پس از شهادت امام حسین(ع) هیچ کدام از این فرماندهان به آرزوهای مالی و جاه طلبی های خود دست نیافتند. کوفه، اهل وفا هم داشت حجت الاسلام بهداروند در ادامه به وفاداری برخی کوفیان و همراهی آن ها با سپاه امام حسین(ع) اشاره و تصریح می کند: در کنار چهره هایی که برابر امام حسین(ع) ایستادند، برخی مردم کوفه هم به حضرت وفادار ماندند و تا آخرین نفس در برابر دشمن ایستادند. اهل سبقت بودند وی اظهار می دارد: تاریخ از این افراد به عنوان «سابقون» یاد می کند؛ یعنی افرادی که برای کشته شدن در راه خدا و اطاعت امر ولی خدا از هم پیشی و سبقت می گرفتند، چنانکه در لحظات سخت جنگ برای رفتن به میدان و حفاظت از جان امام حسین(ع) لحظه شماری می کردند. دکتر بهداروند تأکید می کند: کوفیانی که امام را همراهی کردند، اهل سبقت بریکدیگر بودند. یعنی پیش از شب عاشورا با هم عهد و پیمان بستند که تا زنده هستند به احدی از بنی هاشم و فرزندان امام حسین(ع) اجازه ندهند وارد میدان شوند، چنانکه در سجده آخر زیارت عاشورا هم می خوانیم که «الذین بذلو مهجهم دون الحسین(ع)». اینها افرادی بودند برآمده از بافت جامعه آن روز کوفه که برای جانبازی در راه امام حسین(ع) با تمام وجود آماده بودند و می گفتند ما خودمان را فدای امام می کنیم و چنین کردند. معرفت نداشتن به امام معصوم عامل سقوط است حجت الاسلام بهداروند نداشتن معرفت به امام معصوم را یکی از عوامل پشت کردن مردم کوفه برشمرده و می افزاید: اگر کوفیان امام شناس بودند هرگز قبول نمی کردند که ولی خدا را تنها بگذارند و حتی اجازه نمی دادند دشمنان، ایشان را خارجی معرفی کنند. وی ادامه می دهد: مردم کوفه خودشان را به خواب زده بودند تا چشمانشان در برابر حقیقت بسته بماند و بر اساس شرایط موجود زندگی خود را ادامه دهند. این استاد دانشگاه تأکید می کند: کوفیان منتظر بودند ببینند چه کسی پیروز می شود که دنبال او را بگیرند و برای آن ها مهم نبود که ممکن است امام حسین(ع) در جنگ چه شرایطی داشته باشد. مراقب باشیم پشیمان نشویم وی اظهار می دارد: اگر چه مردم کوفه پس از شهادت امام حسین(ع) با روشنگری های حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) پشیمان شدند، اما پشیمانی آن ها سودی نداشت و ولی خدا تنها و مظلومانه به شهادت رسیده بود. این استاد دانشگاه تأکید می کند: در عصر کنونی، ما پیرو ولایت فقیه هستیم و منتظر آمدن حضرت مهدی(عج)، ما هم باید مراقب رفتارها، حرف ها و اعمال خود باشیم که خدای ناکرده درگیر پشیمانی و حسرت نشویم. وی اظهار می دارد: امروز، شرایط جهان اسلام بسیار سخت و پیچیده است و اگر در پشتیبانی و همراهی ولایت فقیه تردید کنیم، پشیمان خواهیم شد، زیرا تمام دشمنان به دنبال ایجاد رخنه و نفاق در میان مسلمانان بخصوص شیعیان هستند، ما شیعه منتظر مهدی(عج) هستیم و باید تا آمدن منتقم واقعی سیدالشهدا(ع) حامی و پیرو ولی فقیه باشیم.
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]