محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830679610
فروش فیلم پرده ای در ایران با خرید کپی رایت 50 هزار دلاری!
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: پاسخ روشن این است که همزمان با خرید کپی رایت 50 هزار دلاری این محصول، کمپانی مذکور با ارائه نسخه پرده ای فیلم در سایت های غیرمجاز فارسی زبان مواجه شده که اتفاقاً برخی از این وب سایت ها حتی فیلتر نیستند. پخش کننده نیز که بازار محصولش را در حال کوچک شدن می دیده، پیش از آنکه نسخه باکیفیت محصول را از کمپانی میجر دریافت کند، اقدام به دوبله و پخش همان نسخه پرده ای کرده است.عرضه یکی از انیمشین های روز سینمای جهان در ایران با ارائه نسخه پرده ای همراه بود تا شاهد اعتراضات گسترده ای در خصوص علت صدور مجوز برای چنین اثری و ضربه به مردم باشیم اما اتفاقی که از پخش نسخه پرده ای این فیلم عجیب تر بود، برخورداری شرکت توزیع کننده از حق کپی رایت این انیمیشن است! به گزارش «تابناک»؛ کمپانی های فیلم «اصلی / Major» مشتمل بر استودیوهای اصلی هالیوود هستند که تولید و توزیع شمار قابل توجهی از فیلم ها را در آمریکای شمالی و سهم قابل ملاحظه ای از باکس آفیس را در اختیار دارند. سینمای جهان از جمله سینمای ایران نیز ارتباط بسیار وسیعی با این کمپانی های میجر دارد، زیرا برای نمایش و توزیع بسیاری از فیلم ها در سطح کشور ها، نیاز به اخذ حق تکثیر و توزیع این آثار (رایت) است و در همین راستا، در سال های اخیر چنین ارتباطی شکل گرفته بود. در این میان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز مجوز فیلم های میجر را به عنوان یک مشوق به شرکت های فعال در حوزه شبکه خانگی می داد. با توجه به آنکه سود اصلی در شبکه خانگی متعلق به این فیلم هاست ـ که یک ریال هزینه تولید یا خرید رایتشان پرداخت نمی شد و فروشی چند برابر فیلم های داخلی در شبکه خانگی داشتند ـ گرایش شدیدی برای در اختیار گرفتن امتیاز توزیع این فیلم های متعلق به کمپانی های میجر آمریکا وجود داشت. این وضعیت استمرار داشت تا آنکه دولت هشتم، تصمیم به تغییر این وضعیت گرفت و در نهایت مقرراتی وضع شد که مطابق با آن، هرگونه صدور پروانه توزیع فیلم میجر، باید با ارائه رایت داخلی خریداری شده برای فیلم باشد؛ اما با روی کار آمدن دولت سابق، این قاعده قانونی جدی گرفته نشد و حجم بسیار بالایی از فیلم ها بدون برخورداری از رایت، مجوز تکثیر و توزیع در شبکه خانگی دریافت کردند. این موضوع به مرور زمان چالش زا شد، تا آنجا که برخی اخبار از تحرکاتی در آمریکا برای شکایت از ایران به جهت خسارتی که به این کمپانی ها وارد آمده، حکایت داشت؛ هرچند ایران به توافق نامه های بین المللی پیرامون کپی رایت نظیر «برن» نپیوسته و همین موضوع دست دولت را برای عدم نظارت بر رعایت نکردن کپی رایت در ایران بازگذاشته، اینکه دولت رسماً مجوز تکثیر و توزیع فیلمی بدون برخورداری از کپی رایت را بدهد، به منزله تلقی این حرکت به عنوان یک اقدام دولتی است. از این منظر، بیم آن می رفت که شکایتی از سوی نمایندگان حقوقی این کمپانی ها با همین استدلال در دادگاه های آمریکا مطرح شده و سپس با محکوم کردن ایران به نقض سازماندهی شده کپی رایت، خسارت بسیار کلانی از محل دارایی های بلوکه شده ایران در آمریکا دریافت کنند؛ این تهدید طبیعتاً در صورت عدم رایت در تلویزیون و عدم خرید آثار سینمایی جهان نیز متقابلاً وجود دارد، زیرا به هر حال رسانه ملی نیز یک نهاد حاکمیتی است که در عرف بین الملل «سازمان دولتی / Govermental Organization» تعبیر می شود. بنابراین، مقرر شد تا از این پس پروانه تکثیر و توزیع فیلم هایی در شبکه خانگی صادر شود که دارای رایت باشد و این تصمیم در سینمای ایران به منزله از دست رفتن سود ده ها میلیاردی برخی تکثیر و توزیع کنندگان فیلم های میجر است، زیرا این شرکت ها پیش از این با دانلود نسخه ای از این فیلم ها و ارائه به وزارت فرهنگ و ارشاد مجوز می گرفتند و صد ها میلیون سود خالص از هر فیلم داشتند؛ اما حال باید رایت فیلم ها را به رقمی قابل توجه بخرند و به این ترتیب، این سود به شکل قابل توجهی کاهش می یابد. این تغییر رویکرد علاوه بر آنکه یک جنگ علنی را شکل داده، یک جنگ پنهان را نیز در پی دارد، تا آنجا که برخی علناً اقدام به تهدید سیدصادق موسوی، مدیرکل وقت نمایش خانگی سازمان سینمایی کرده و از خطرناک بودن چنین تصمیمی و احتمال حمله به او با قمه سخن به میان آوردند اما موسوی که اکنون تغییر مسئولیت داده، در این زمینه مقاومت کرد و حاضر به صدور پروانه نماش برای فیلم هایی نشد که رایت آنها از کمپانی های اصلی خریداری نشده است. با این حال اخیراً نسخه پرده ای انیمشین «هتل ترانسیلوانیا 2» محصول سال 2015 کمپانی سونی است که توسط گیندی تارتاکوفسکی فیلمساز روس ساخته شده و اکنون در سینماهای سراسر دنیا در حال اکران است، با مجوز سازمان سینمایی توسط یک شرکت داخلی دوبله شده و در ایران پخش شده است. این اقدام به واکنش هایی همراه شد که چرا شاهد عقبگرد مسئولان سینمایی و همچنین ورود محصول بی کیفیت به بازار شبکه خانگی هستیم؟ با این حال بررسی های «تابناک» نشان داد که کپی رایت این فیلم توسط مسئولان کمپانی پخش کننده در ایران به قیمت 50 هزار دلار خریده شده و این کمپانی با ارائه حق کپی رایت این انیمشین به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توانسته مجوز دوبله و توزیع «هتل ترانسیلوانیا 2» را در ایران به خود اختصاص دهد. با این اوصاف، این پرسش پیش رو قرار می گیرد که چرا یک کمپانی علی رغم برخورداری از حق پخش یک انیمشین، این محصول را با کیفیت پرده ای و دانلود شده عرضه می کند و علاوه بر ضربه به اعتبار خود، به شبکه خانگی -که مخاطبانش هر روز بیش از قبل نسبت به محصولات عرضه شده در این بخش بدبین می شود- ضربه زده است؟ پاسخ روشن این است که همزمان با خرید کپی رایت 50 هزار دلاری این محصول، کمپانی مذکور با ارائه نسخه پرده ای فیلم در سایت های غیرمجاز فارسی زبان مواجه شده که اتفاقاً برخی از این وب سایت ها حتی فیلتر نیستند. پخش کننده نیز که بازار محصولش را در حال کوچک شدن می دیده، پیش از آنکه نسخه باکیفیت محصول را از کمپانی میجر دریافت کند، اقدام به دوبله و پخش همان نسخه پرده ای کرده است. هرچند مقابله با توزیع غیرمجاز، منطق قابل قبولی برای ارائه محصول بی کیفیت در شبکه خانگی نیست اما نشان می دهد تا چه میزان امنیت سرمایه گذاری در سینمای ایران کاهش یافته و اکنون پس از سال های متمادی بی توجهی به تثبیت جایگاه کپی رایت، با چنطن وضعیت اسف باری مواجه هستیم که صاحب کپی رایت یک فیلم، از ظرفیت ناقضین کپی رایت برای حفظ فیلمش استفاده می کند. طبیعتاً اگر چاره ای عاجل برای این حوزه اندیشیده نشود، آینده بدتری در انتظار سینمای ایران است.
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها