تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850181532
نسخه پرده ای فیلم در حال اکران در جهان، در ایران عرضه شد!
واضح آرشیو وب فارسی:صبحانه آنلاین: پس از کشمکشی طولانی، بالاخره مقاومت به حق سازمان سینمایی در مقابل عدم صدور پروانه نمایش برای فیلم های انگلیس زبان فاقد کپی رایت، در هم شکست و مجموعه کنونی مدیران سینمایی در مسیر مدیران دولت پیشین گام گذاشتند و به آثاری مجوز دادند که عرضه شان در شبکه نمایش خانگی، تنها منجر به ریزش بیش از پیش مخاطبان این حوزه می شود.به گزارش صبحانه ، کمپانی های فیلم «اصلی / Major» مشتمل بر استودیوهای اصلی هالیوود هستند که تولید و توزیع شمار قابل توجهی از فیلم ها را در آمریکای شمالی و سهم قابل ملاحظه ای از باکس آفیس را در اختیار دارند. این کمپانی ها در دوران طلایی سینمای کلاسیک آمریکا به سه کمپانی فاکس فیلم اینترتیمنت (کمپانی فاکسِ قرن بیستم)، برادران وارنر (تایم وارنر)، و پارامونت موشن پیکچرز استودیو (ویاکام) تقسیم می شد. با این حال در این سال ها به این سه کمپانی، دو کمپانی ان بی سی یونیورسال (کامکست) و کلمبیا تریستار موشن پیکچرز گروپ (سونی) نیز افزوده شده و در مرحله بعد، والت دیزنی نیز به عنوان یکی از کمپانی های اصلی به شمار می رود؛ مجموعه کمپانی هایی که ۸۰ تا ۸۵ درصد کل گردش مالی سینما را در آمریکا و کانادا دارند و بسیاری از کمپانی های مطرح نیز عملاً زیرمجموعه این کمپانی های اصلی هستند؛ هرچند همین کمپانی ها نیز متشکل از هشت کمپانی هستند و به «Big Eight» شهرت دارند. سینمای جهان از جمله سینمای ایران نیز ارتباط بسیار وسیعی با این کمپانی های میجر دارد، زیرا برای نمایش و توزیع بسیاری از فیلم ها در سطح کشور ها، نیاز به اخذ حق تکثیر و توزیع این آثار (رایت) است و در همین راستا، در سال های اخیر چنین ارتباطی شکل گرفته بود. برخی شرکت های داخلی نمایندگی رسمی این کمپانی ها بودند و مشخصاً دو شرکت نمایندگی سونی را در اختیار داشتند؛ اما در همه این سال ها، قاعده تعامل با نمایندگی های خاورمیانه ای این کمپانی ها برای خرید رایت فیلم ها وجود داشته است. در این میان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز مجوز فیلم های میجر را به عنوان یک مشوق به شرکت های فعال در حوزه شبکه خانگی می داد. با توجه به آنکه سود اصلی در شبکه خانگی متعلق به این فیلم هاست ـ که یک ریال هزینه تولید یا خرید رایتشان پرداخت نمی شد و فروشی چند برابر فیلم های داخلی در شبکه خانگی داشتند ـ گرایش شدیدی برای در اختیار گرفتن امتیاز توزیع این فیلم های متعلق به کمپانی های میجر آمریکا وجود داشت. این وضعیت استمرار داشت تا آنکه دولت هشتم، تصمیم به تغییر این وضعیت گرفت و در نهایت مقرراتی وضع شد که مطابق با آن، هرگونه صدور پروانه توزیع فیلم میجر، باید با ارائه رایت داخلی خریداری شده برای فیلم باشد؛ اما با روی کار آمدن دولت سابق، این قاعده قانونی جدی گرفته نشد و حجم بسیار بالایی از فیلم ها بدون برخورداری از رایت، مجوز تکثیر و توزیع در شبکه خانگی دریافت کردند. این موضوع به مرور زمان چالش زا شد، تا آنجا که برخی اخبار از تحرکاتی در آمریکا برای شکایت از ایران به جهت خسارتی که به این کمپانی ها وارد آمده، حکایت داشت؛ هرچند ایران به توافق نامه های بین المللی پیرامون کپی رایت نظیر «برن» نپیوسته و همین موضوع دست دولت را برای عدم نظارت بر رعایت نکردن کپی رایت در ایران بازگذاشته، اینکه دولت رسماً مجوز تکثیر و توزیع فیلمی بدون برخورداری از کپی رایت را بدهد، به منزله تلقی این حرکت به عنوان یک اقدام دولتی است. از این منظر، بیم آن می رفت که شکایتی از سوی نمایندگان حقوقی این کمپانی ها با همین استدلال در دادگاه های آمریکا مطرح شده و سپس با محکوم کردن ایران به نقض سازماندهی شده کپی رایت، خسارت بسیار کلانی از محل دارایی های بلوکه شده ایران در آمریکا دریافت کنند؛ این تهدید طبیعتاً در صورت عدم رایت در تلویزیون و عدم خرید آثار سینمایی جهان نیز متقابلاً وجود دارد، زیرا به هر حال رسانه ملی نیز یک نهاد حاکمیتی است که در عرف بین الملل «سازمان دولتی / Govermental Organization» تعبیر می شود. بنابراین، مقرر شد تا از این پس پروانه تکثیر و توزیع فیلم هایی در شبکه خانگی صادر شود که دارای رایت باشد و این تصمیم در سینمای ایران به منزله از دست رفتن سود ده ها میلیاردی برخی تکثیر و توزیع کنندگان فیلم های میجر است، زیرا این شرکت ها پیش از این با دانلود نسخه ای از این فیلم ها و ارائه به وزارت فرهنگ و ارشاد مجوز می گرفتند و صد ها میلیون سود خالص از هر فیلم داشتند؛ اما حال باید رایت فیلم ها را به رقمی قابل توجه بخرند و به این ترتیب، این سود به شکل قابل توجهی کاهش می یابد. این تغییر رویکرد علاوه بر آنکه یک جنگ علنی را شکل داده، یک جنگ پنهان را نیز در پی دارد، تا آنجا که برخی علناً اقدام به تهدید سیدصادق موسوی، مدیرکل وقت نمایش خانگی سازمان سینمایی کرده و از خطرناک بودن چنین تصمیمی و احتمال حمله به او با قمه سخن به میان آوردند اما موسوی که اکنون تغییر مسئولیت داده، در این زمینه مقاومت کرد و حاضر به صدور پروانه نماش برای فیلم هایی نشد که رایت آنها از کمپانی های اصلی خریداری نشده است. با این حال، به دلایلی که نامشخص باقی مانده، در ماه های اخیر شاهد یک عقبگرد جدی و تازه از یکی دیگر از محورهای اصلی فعالیت مدیران سازمان سینمایی بودیم و متأسفانه نه تنها برای فیلم های میجر فاقد کپی رایت، پروانه نمایش و توزیع در شبکه خانگی صادر شده، بلکه برای فیلمی فاقد کیفیت حداقلی چنین پروانه هایی صادر شده که دقیقاً یادآور خاطرات تلخ دوران گذشته است. نمونه چنین محصولاتی، انیمشین «هتل ترانسیلوانیا 2» محصول سال 2015 کمپانی سونی است که توسط گیندی تارتاکوفسکی فیلمساز روس ساخته شده و اکنون در سینماهای سراسر دنیا در حال اکران است؛ اما در ایران یک گام پیش تر برداشته شده و یک شرکت داخلی ضمن دوبله نسخه پرده ای این انیمشین، توانسته مجوز توزیع این فیلم را کسب و در ایران اقدام به پخش کند. نکته تأمل برانگیز اینکه، به واسطه کیفیت پایین این نسخه که طبیعتاً کپی رایتش خریداری نشده، ارائه کننده این محصول در بازار ایران مجبور به حذف بخشی از پایین کادر فیلم و کراپ کردن تصویر شده اند که مقایسه این نسخه و همچنین دیالوگ های جالب آمده در دوبله، می تواند اوقات مفرحی را برای هر ناظری پیش آورد. مشخص نیست چرا مدیران سازمان سینمایی دست هایشان را بالا بردند، به روال گذشتگان تن دادند و به چنین فیلم های بدون کپی رایت و بی کیفیتی پروانه توزیع در شبکه خانگی دادند، ولی آنچه مشخص است، تبعات سنگین عقبگرد است؛ تبعاتی که کمترینش، افزایش بی اعتمادی مخاطب شبکه خانگی به محصولات عرضه شده در این حوزه و استمرار ریزش مخاطب این بخش خواهد بود.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبحانه آنلاین]
[مشاهده در: www.sobhanehonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها