تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820803744
عکس‌هایی از سوگواری که جایزه جهانی گرفتند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۳
![1446557962416_940811_4[2c3691c8ef638ace5be9febe3506048f].jpg](http://media.isna.ir/content/1446557962416_940811_4%5B2c3691c8ef638ace5be9febe3506048f%5D.jpg/2 "به وقت اندوه")
مجموعه عکس‌های ابراهیم نوروزی از دو سنت سوگواری زنانه و مردانه که سال 2013 برنده بخش پرتره استیج «وردپرس فوتو» شده بود، برای اولین‌بار در ایران به‌نمایش درمی‌آید. این عکاس در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، درباره نمایش دو مجموعه عکس خود در قالب یک نمایشگاه با عنوان «به وقت اندوه» اظهار کرد: این دو مجموعه روایتی از سنت سوگواری زنانه «چهل منبر» در خرم‌آباد لرستان و آیین مردانه «گِل‌گیران» در بیجار کردستان است. او توضیح داد: این مجموعه را طی چند سال عکاسی کردم و دو بخش دارد؛ بخش اول، پرتره زنان و بخش دوم، عزاداری مردها در روز عاشورا. این مجموعه یک مجموعه مستندآرت به‌شمار می‌رود، یعنی نه مستند صرف است و نه آرت، بلکه با نگاه آرتیستیک به مستند کار شده است. من سعی کرده‌ام فضای جدیدی را برای مخاطبانم ایجاد کنم که فکر آن‌ها را مشغول کند. این دو مجموعه به‌صورت موازی عکاسی شده‌اند. نوروزی درباره‌ی مجموعه عکس زنانه اظهار کرد: پس از اینکه چندبار فضا را دیدم و عکاسی کردم، تصمیم گرفتم این مجموعه را کار کنم. قبل از شروع مجموعه، دو - سه سال برای عکاسی به این منطقه رفته بودم، اما عکاسی آن‌طور که می‌خواستم من را راضی نکرد. دوست داشتم در آن فضا چیزی پیدا کنم که اثرگذاری لازم را داشته باشد. بنابراین تصمیم گرفتم از پرتره زنان با بک‌گراند پارچه عکس بگیرم. بک‌گراندهایی که در هر عکس متفاوت است. برای این مجموعه مدل‌های مختلفی از پارچه‌های چادری زنانه را از بازار تهران تهیه کردم و برای عکاسی به منطقه مورد نظر رفتم. او ادامه داد: این تیپ عکاسی پرتره استیج با بک‌گراند متفاوت را به‌گونه‌ای که بین بک‌گراندها ارتباط وجود داشته باشد، در دنیا ندیده بودم و ایده خودم بود. عکاسی ما در جایگاهی نیست که کاری کنیم که در دنیا انجام نشده باشد، اما ایده‌ای که من انتخاب کردم یک ایده تازه و منحصربه‌فرد بود. وی در بخش دیگری از سخنانش درباره دلیل انتخاب چادر برای بک‌گراند این مجموعه عکس، گفت: زیبایی‌شناختی ترکیبی ایجادشده در این چادرها و بافت و جلوه خاصی که به عکس می‌دهد، یکی از دلایلی بود که چادرها را برای بک‌گراند انتخاب کردم. همچنین مفهومی که خود عکس با این بک‌گراند منتقل می‌کند، از دلایل این انتخاب بود. باید توجه داشته باشیم که وقتی در عکاسی، پرتره‌ای می‌گیریم عکاس فقط خالق پرتره نیست، بلکه کل کادر متعلق به اوست. این‌طور نیست که عکاس به فضای خالی کادر اهمیت ندهد. من سعی کردم بیشترین استفاده را از تمام کادر بکنم. بک‌گراندی که در این مجموعه می‌بینید از جنس خود زن است و نوع متفاوت پارچه‌ها می‌تواند نمادی از سطح زندگی متفاوت آدم‌ها باشد. این عکاس همچنین گفت: این مجموعه سال 2013 در بخش پرتره استیج «وردپرس فوتو» برنده جایزه نفر دوم شد. نکته جالب توجه این است که بخش پرتره استیج همان سال به «وردپرس فوتو» اضافه شده بود و من بدون اینکه بدانم چنین بخش و جایزه‌ای وجود دارد، این ایده را طراحی و به اجرا رساندم. از این مجموعه چند نسخه خریده و دو نسخه هم در موزه هیوستون آمریکا به‌نمایش گذاشته شده است. عکس‌های این مجموعه برای اولین‌بار در ایران به نمایش گذاشته می‌شود. نوروزی که برای اولین بار است نمایشگاهی انفرادی در ایران برپا می‌کند، درباره‌ی دلیل کم بودن فعالیت‌هایش در این زمینه، گفت: عکاس نباید برگزاری نمایشگاه را یک اتفاق ساده و سطحی تلقی کند. اینکه صرفا چند عکس به نمایش بگذاریم فایده‌ای ندارد، بلکه باید عکس‌ها عمیق و درست عکاسی شده باشند و ارزش کشاندن مخاطب به گالری را داشته باشند. مخاطب بیاید، عکس‌ها را ببیند، لذت ببرد و در ذهنش بماند، نه اینکه سری به تأسف تکان بدهد و برود. با این حال، من در چند نمایشگاه گروهی و انفرادی در خارج از کشور شرکت داشته‌ام. این عکاس در ادامه به مجموعه سوگواری مردان اشاره و اظهار کرد: چیزی که در مجموعه مردان من را برای عکاسی نگه داشت، فضایی بود که بعد از دیدن یکسری عکس متوجه آن شدم؛ در بعضی عکس‌ها لحظه‌هایی ثبت شده است که کسی متوجه آن‌ها نیست. انگار خود شخص هم متوجه نمی‌شود در چه حالتی قرار دارد و نمی‌توان این حالت را نشان داد مگر اینکه از زاویه خاصی بنشینی و منتظر باشی تا بتوانی آن را ثبت کنی. با دیدن تعدادی از عکس‌ها متوجه شدم آن‌ها در این حالت تبدیل به چیز دیگری می‌شوند و از هرچه تا کنون با آن در ارتباط بودند، فارغ هستند. چند سال رفتم و آمدم تا این لحظه‌ها را در این مجموعه ثبت کردم. او افزود: سبک مورد علاقه‌ی عکاسی من، مستندآرت است. سعی می‌کنم علاوه بر مستند بودن عکس‌ها، رویکرد آرت را هم در آن‌ها در نظر بگیرم تا ارزش کار را از نظر بصری بالا ببرم. یعنی علاوه بر اینکه حرفم را می‌زنم، از نظر بصری هم ارزش کارم را بالا می‌برم تا مردم از دیدن کارهایم لذت ببرند و عکس‌ها جنبه خرید و به دیوار زدن و نگه داشتن هم داشته باشند. در متن معرفی نمایشگاه «به وقت اندوه» آمده است: «زنانی روی پوشیده، مهر سکوت بر لب زده، شبیه و بی‌شباهت به هر روزشان، دست در دست هم، منزل به منزل می‌روند و شمعی می‌افروزند. آن‌سوتر مردانی رخت سوگ در بر کرده، سر و صورت به گِل اندوده، بر سر و روی می‌زنند، هروله می‌کنند و اصواتی سر می‌دهند، چیزی میان ناله و سوگ‌چامه. جدایی انداخته میان من حاضر و من هر روزشان، بیگانه شده‌اند با خود و دیگران همیشه‌شان تا یگانه شوند با «او» که هست و نیست. او که حضورش ذهن‌شان را انباشته، فقدانش خاطرشان را آشفته است و یادش جز به سوگواری، مانا نمی‌شود. می‌آیند و می‌روند و در این میان لحظه‌ای همه چیز می‌ایستد، همانجا که حضور «فقید حاضر» فوران می‌کند و سر بر می‌آورد، بهت همه را در بر می‌گیرد و این لحظه‌ای است که عکس آغاز می‌شود. زنانی در پس‌زمینه‌ای از پوشش نیایش چند صد ساله‌شان و مردانی چشم بر آسمان دوخته، همه با نگاه به تعقیب «حضور» و سوگوار «فقدان»، غرق در اندوه. خواه به شبق ناکی شفق و خواه به رنگارنگی گل‌های چادر نماز مادربزرگ.» نمایشگاه عکس‌های ابراهیم نوروزی از 15 تا 25 آبان‌ماه (به‌جز شنبه‌ها و تعطیلات عمومی) از ساعت 16 تا 20 در گالری شماره 2 «راه ابریشم» به نشانی تهران، بلوار کشاورز، روبه‌روی پارک لاله، بین وصال و قدس، ساختمان تکنو آجر، شماره ۲۱۰ میزبان علاقه‌مندان به هنر عکاسی است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها