محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829984500
قلب تپنده فرودگاه
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
گزارش جام‌جم از برج مراقبت فرودگاه امام خمینی چ قلب تپنده فرودگاه اینجا برج مراقبت یا بهتر است بگوییم همان قلب تپنده فرودگاه است. در برج مراقبت، هیچ خطا و اشتباهی پذیرفته نیست، چراکه کوچک‌ترین خطا از سوی کنترلرها یا خلبان پرواز می‌تواند به فاجعه‌ای بزرگ تبدیل شود و جان شمار زیادی از مسافران و کادر پروازی داخل هواپیما را به خطر اندازد.
بنابراین از نظر امنیتی باید همه اوضاع در این مجموعه زیر نظر باشد. اگرچه از یک ماه پیش از بازدید ما از برج مراقبت، همه هماهنگی ها انجام شده، اما عبور از در اصلی ساختمان برج کار چندان ساده ای نیست. پس از ورود به محوطه برج مراقبت باید از دری عبور کنیم که قفل آن فقط با کارت مخصوص تردد پرسنل باز می شود.
با اولین آسانسور به طبقه هشتم می رسیم. باز شدن در این آسانسور برای رسیدن به طبقه هشتم نیز مستلزم در اختیار داشتن همان کارت اختصاصی برای تردد است. پس از آن باید وارد آسانسور دوم شویم. این آسانسور به طور کامل تحت کنترل پرسنل برج مراقبت است. با توجه به این که برای ورود به محوطه تاج برج هماهنگی های لازم انجام و مجوز ورود صادر شده، وقتی کلید این آسانسور را فشار می دهیم، پرسنل برج مراقبت آسانسور را پایین می فرستد. این آسانسور ما را به محوطه هشت ضلعی تاج برج مراقبت می رساند که در ارتفاع 60 متری از سطح زمین قرار دارد. اینجا همان برجی است که شنیدن نام آن شاید شما را یاد برج مراقبت هواپیمای جیمبو بیندازد. کنترلرهای برج مراقبت از این ارتفاع باند پرواز و صعود و فرود هواپیما در باند فرودگاه را کنترل می کنند. دور تا دور این فضای 120 متری را پنجره های بزرگ شیشه ای فراگرفته است تا چنین ساختاری بتواند امکان دید 360 درجه را برای کنترلرها فراهم کند. کنترلرها پشت میزهایی مستقر شده اند که دستگاه های مختلفی روی آنها به چشم می خورد. آنها از محل استقرارشان به سراسر باند فرودگاه احاطه دارند. هر چند لحظه یکبار، صحبت هایی بین کنترلرها و کادر پروازی رد و بدل می شود. همه صحبت ها به زبان انگلیسی است. براساس استانداردهای پرواز، همه مکالمات باید به زبان انگلیسی باشد و حتی خلبان های فارسی زبان اجازه ندارند با کنترلرهای برج مراقبت فرودگاه امام خمینی به زبان فارسی صحبت کنند. همه کار ما عشق و علاقه است ساعت 10 صبح است و به نظر می رسد ترافیک هوایی زیادی در فرودگاه وجود ندارد. حمید محمدی شاملو، سرکشیک برج مراقبت می گوید: روزانه 200 تا 250 پرواز در فرودگاه بین المللی امام خمینی انجام می شود. بیشتر پرواز ها در شب انجام می شود و به همین علت شما اکنون این حجم ترافیک پروازی را احساس نمی کنید. ما اینجا شب ها حتی فرصت نداریم با همدیگر صحبت کنیم. فرودگاه امام خمینی تک باند است. بنابراین باید پروازهای خروجی را طوری برنامه ریزی کنیم که در فاصله بین پروازهای ورودی انجام شود. اغلب فرودگاه های دنیا به دلیل نزدیکی به مرکز شهرها شب ها تعطیل است. فرودگاه مهرآباد تهران از ساعت 12 شب تا 5 صبح تعطیل است. در کشورهای اروپایی و بسیاری از کشورهای دیگر اساسا پروازهای شب پذیرفته نمی شود و این امکان برای فرودگاه امام خمینی موقعیت خوبی محسوب می شود. چنین امکانی برای شرکت های هوایی نیز یک امتیاز محسوب می شود، اما به طور کلی در کشور ما فرودگاه مهرآباد از نظر ترافیک هوایی در رتبه نخست قرار می گیرد و بعد از آن فرودگاه امام خمینی و فرودگاه شهر مشهد در رتبه های بعدی قرار دارند.تاتاری با اشاره به سختی های شغل کنترلرهای برج مراقبت می گوید: کار کنترلرهای برج مراقبت در دنیا جزو پنج تا ده شغل پراسترس طبقه بندی شده است. اگرچه ما به علت روزمرگی این استرس و فشارهای روحی و روانی را احساس نمی کنیم، اما وقتی به خانه بازمی گردیم دیگر توانی نداریم. زمانی که با حادثه یا رخدادی مواجه می شویم یا زمانی که نقص فنی یک هواپیما گزارش می شود، روی پیشانی همه ما عرق سرد می نشیند و تا زمانی که هواپیما به سلامت فرود آید، همه ما در نگرانی و اضطراب هستیم. به نظر می رسد تاتاری نیز مانند دیگر همکارانش از روی علاقه این شغل را انتخاب کرده است. وی می گوید، پدرش نیز کنترلر برج مراقبت بوده و از سن نوجوانی به این حرفه علاقه داشته است. پینگ پنگ با 10 حریف افرادی که در برج مراقبت یا در واحد مراقبت پرواز مشغول کار هستند، اغلب فارغ التحصیل رشته هوا ـ فضا هستند که در زیر شاخه هوانوردی یا مراقبت پرواز تحصیل کرده اند. البته اکنون به علت کمبود نیروی کار از فارغ التحصیلان رشته های رایانه و الکترونیک نیز در صورتی که به این شغل علاقه مند باشند، بعد از گذراندن یک دوره آموزشی دو ساله دعوت به همکاری می شود. حمید محمدی شاملو، کارشناس مراقبت پرواز و سرکشیک تیم عملیاتی 4 از سال 1381 در برج مراقبت فرودگاه امام خمینی مشغول کار شده است. وی پیش از آن نیز در مرکز کنترل فضایی کشور فعالیت داشته و در رشته مراقبت پرواز تحصیل کرده است. وی کار کنترلرهای برج مراقبت را به یک بازی پینگ پنگ تشبیه می کند که در این بازی، کنترلرها باید همزمان به ده نفر سرویس و خدمات ارائه کنند. هر پرواز، هر خلبان و هر شرایط پروازی به خدمات خاص خود نیاز دارد و باید متناسب با این شرایط خدماتی از سوی کنترلرها ارائه شود. در شرایط اضطراری این خدمات با سختی ها و پیچیدگی های بیشتری همراه است. این کارشناس درباره شیفت های کاری کنترلرها در برج مراقبت توضیح می دهد: شیفت های کاری ما 12 ساعته است و پس از 48 ساعت استراحت داریم. کنترلرها در 12 ساعت شیفت کاری، براساس برنامه زمان بندی شده نباید بیش از دو تا سه ساعت پیوسته پشت سیستم قرار گیرند و ساعت کاری این افراد نباید در مجموع بیش از شش ساعت باشد. سیستم پیش روی کنترلرها شبیه یک داشبورد است که شاخص هایی روی آن دیده می شود. این شاخص ها دربردارنده اطلاعات مهمی است. سیستم ارتباطی، ارتباط بین برج مراقبت و واحدهای مختلف از واحدهای پروازی تا فرودگاه مهرآباد، مرکز کنترل، واحدهای داخلی، فنی و هواشناسی را امکان پذیر می سازد. شاخص های مختلف مانند باد، دما و رطوبت نیز از طریق این سیستم در اختیار کنترلرها قرار می گیرد. به این ترتیب با در اختیار داشتن این سیستم های پیشرفته هر آنچه در پرواز و مسیرهای پروازی اتفاق می افتد، تحت نظر کنترلرها قرار دارد. وی با اشاره به سختی ها و شیرینی های کار خود می گوید: کار ما نیز مانند همه حرفه های دیگر، سختی ها و شیرینی های خود را دارد. چنانچه هواپیما، خودرو یا فردی به طور اشتباه وارد مسیر باند فرودگاه شود، این موضوع از طریق رادار قابل مشاهده نیست. در چنین شرایطی کنترلرها که همه شرایط را زیر نظر دارند، باید متوجه همه امور باشند. یک روز فردی که در کنار باند از ماشین مخصوص تعمیر پیاده شده بود، در حالی که با تلفن همراه خود صحبت می کرد، ناخواسته وارد باند فرودگاه شد و این هنگامی بود که همزمان یک هواپیما در حال فرود بود! یکی از همکاران ما در برج مراقبت متوجه ورود این فرد به باند فرودگاه شد و به ناچار به خلبان گزارش دادیم از سطح باند فاصله گیرد تا این فرد را از باند خارج کنیم. خلبانی؛ حرفه ای که زمینی نیست بر حسب اتفاق، یکی از خلبان های باتجربه نیز در برج حضور دارد. خلبان امید محمودزاده می گوید: حدود 30 تا 40 درصد کارها و مقدمات لازم برای صعود و فرود هواپیما بر عهده کنترلرهای برج مراقبت است. از زمانی که موتور هواپیما روشن می شود، زمانی که به اصطلاح تاکسی روی زمین انجام می شود و هواپیما به پرواز در می آید تا زمانی که یک هواپیما در باند فرودگاه فرود می آید و موتورهای هواپیما خاموش می شود، با برج مراقبت و قسمت های مختلف مراقبت پرواز در تماس است. کنترل ترافیک پروازی بر عهده برج مراقبت و سیستم های مراقبت پرواز است. این خلبان درباره چگونگی تعیین مسیر پرواز هواپیما توضیح می دهد: مجموعه راه ها و مسیرهای هوایی مشخص وجود دارد. پیش از پرواز طرح پروازی برای خلبان مشخص می شود. به این ترتیب مشخص می شود، هواپیما از چه فرودگاهی و به طرف چه مقصدی در یک مسیر مشخص پرواز خواهد کرد. حفظ فاصله بین هواپیماها و تعیین ارتفاع پروازی بر عهده برج مراقبت و سیستم مراقبت پرواز است و خلبان این مسیر مشخص شده را دنبال می کند. خلبان محمودزاده، خلبانی را یکی از مشاغل هیجان انگیز و بسیار پرمسئولیت می داند، اما بر این باور است که وقتی خلبان به پختگی لازم رسیده باشد، فشارهای روحی و روانی را احساس نمی کند. او تاکید می کند: خلبانی هیچ شباهتی به شغل های دیگر ندارد، زیرا اساسا ماهیت آن متفاوت است. واحدهای کنترل پرواز از لحظه ای که مسافران سوار هواپیما می شوند و هواپیما آماده پرواز است، کار کنترلرهای برج مراقبت آغاز می شود. به عبارت دیگر، از زمانی که موتور هواپیما روشن می شود تا زمانی که هواپیما به مقصد می رسد و موتورها خاموش می شود، کنترل همه شرایط بر عهده برج مراقبت و بخش مراقبت پرواز است. کار این افراد کنترل، تسریع و نظام مندی فرآیند پرواز هواپیماست. مهدی تاتاری، معاون سرکشیک برج مراقبت درباره این فرآیند توضیح می دهد: در مرحله اول هواپیما تحت کنترل برج مراقبت است. در این مرحله فاصله هواپیما تا فرودگاه کمتر است و به عبارت دیگر هواپیما در حال صعود یا فرود یا تاکسی کردن برای پارک است. بعد از این مرحله یعنی زمانی که هواپیما در ارتفاع 7 تا 8 هزار پایی از سطح زمین قرار می گیرد در کنترل واحد Approach خواهد بود. واحد Approach تا فاصله 150 کیلومتری از فرودگاه هواپیما را کنترل می کند. پس از آن کنترل هواپیما بر عهده واحد راداری است. اگرچه در واحدهای برج مراقبت و Approach هم از واحدهای راداری استفاده می شود، اما در این مرحله کنترل هواپیما به طور کامل بر عهده واحدهای راداری است. واحد رادار ترافیک هوایی کل فضای ایران را در بر می گیرد. زمانی که هواپیما به 150 کیلومتری فرودگاه مبدا می رسد واحد Approach مبدا کنترل هواپیما را عهده دار می شود و در فاصله 20 کیلومتری از فرودگاه مبدا واحد برج مراقبت کنترل هواپیما را در دست می گیرد. تاتاری درباره شکل ساختاری منحصر به فرد برج مراقبت این طور توضیح می دهد: این برج در اغلب فرودگاه های دنیا به شکل چند ضلعی طراحی می شود و هدف از در نظر گرفتن چنین ساختاری، تامین دید 360 درجه برای کنترلرهاست. کنترلرها باید همه اوضاع را در باند فرودگاه تحت کنترل قرار دهند. در واحد برج، فضا و زمان برای صدور دستورالعملی خاص به یک هواپیما بسیار محدود است. فرانک فراهانی جم جام جم
یکشنبه 10 آبان 1394 ساعت 03:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها