واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: سلامت > روانشناسی - با افزایش انواع بیماری ها، مشکلات جنسی نیز بیشتر دیده می شود وباعث شده مصرف داروهای ناتوانی جنسی درجامعه و آقایان افزایش پیدا کند. از طرفی خجالت باعث می شود حتی موضوع را از پزشک خود پنهان کنند و از سوی دیگر این کار می تواند جان شان را به خطر بیندازد!به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح ، امروزه با افزایش آمار انواع بیماری ها، استرس ها و تنش ها، مشکلات جنسی نیز روز به روز بیشتر دیده می شود. این موضوع باعث شده مصرف داروهای ناتوانی جنسی در جامعه و به خصوص آقایان بیش از هر زمانی افزایش پیدا کند. از طرفی خجالت و شرمندگی باعث می شود افراد به صورت مخفیانه از این داروها استفاده کرده و حتی موضوع را از پزشک خود پنهان کنند و از سوی دیگر این کار می تواند جان شان را به خطر بیندازد! اگر می خواهید با منافع و مضرات 3 داروی شایع سیلدنافیل(ویاگرا)، تادالافیل و واردنافیل آشنا شوید حتما این مقاله را بخوانید. ناتوانی جنسی یک علامت است! ناتوانی جنسی درواقع علامتی از یک بیماری است. شایع ترین علت آن مسائل روحی و روانی مثل افسردگی، اضطراب شدید و ... است اما برخی بیماری های ارگانیک هم باعث این ناتوانی می شوند که در رأس شان بیماری های غدد جنسی و هیپوفیز قرار دارند. درواقع غدد جنسی تحت کنترل هیپوفیز قدامی فعالیت می کنند. حال چه در غدد جنسی (بیضه در آقایان و تخمدان در خانم ها) مشکل وجود داشته باشد و چه غدد جنسی عملکرد خوبی داشته باشند و هیپوفیز که باید فرمان را به غدد جنسی بدهد مشکل داشته باشد، فرد دچار اختلال در قوای جنسی می شود. مشکل تان اولیه است یا ثانویه؟ درواقع بیماری هایی که باعث ناتوانی جنسی می شوند یا به صورت اولیه در خود بیضه هستند یا ثانویه هستند، اولیه مثل فردی که سرطان بیضه داشته و بیضه هایش را در آورده اند یا فردی که به دلیل یک بیماری شیمی درمانی شده و شیمی درمانی سلول های بیضه اش را از بین برده است یا برعکس، خانمی که سرطان رحم داشته، رادیوتراپی شده و با برق تخمدانش از کار افتاده است بنابراین بیماری های اولیه، بیماری های خود تخمدان یا بیضه هستند. بیماری های ثانویه نیز بیماری هایی هستند که هیپوفیز را درگیر می کنند و از بالا فرمان به غدد جنسی نمی رسد؛ مثل فردی که «پرولاکتینوما» دارد و میزان پرولاکتین بدنش بالا می رود و دچار ناتوانی جنسی می شود. اعتیاد آور نیستند اما ... داروهای موسوم به داروهای تقویت جنسی اعتیاد آور نیستند اما مشکل این است که چون بیماری اولیه را درمان نمی کنند وقتی فرد این قرص را می خورد اثرات مثبتی می بیند و متاسفانه بعد از مدتی همان اثرات مثبت هم دیگر دیده نمی شود و فقط عوارضش به وجود می آید. نکته خیلی مهم این است که این داروها فقط برای چند ساعت نیاز فرد را مرتفع می کنند تا بتواند رابطه جنسی اش را برقرار کند اما بیماری اش درمان نمی شود و چون نیازش برطرف می شود دیگر دنبال درمان نمی رود. برای مثال فرد یک تومور در هیپوفیز مغزش دارد که اوایل کوچک است و با دارو کاملا قابل درمان است منتهی چون به پزشک مراجعه نمی کند و فقط از این داروها استفاده می کند، اوایل نیازش برطرف می شود اما موقعی بیماری اش را می فهمد دیگر این تومور آنقدر بزرگ شده است که به دارو جواب نمی دهد. مصرف خودسرانه و خطر سکته مشکلی که در جامعه امروز داریم این است که غیر از بیماری های اولیه برخی ناتوانی های جنسی روحی روانی نیز وجود دارد. برای مثال افراد معتاد به مواد مخدر یا افرادی که الکل مصرف می کنند ممکن است دچار این ناتوانی شوند. متاسفانه این افراد شنیده اند که داروهایی برای ناتوانی جنسی وجود دارد و بدون تجویز پزشک به داروخانه می روند و آنها را تهیه می کنند. در رأس این داروها ویاگرا یا سیلدنافیل بود که بعدها داروهای دیگر مانند تاداگرا یا تادالافیل و ... نیز به بازار آمدند. این داروها پرخونی موضعی ایجاد می کنند، منتهی این پرخونی نه تنها در ارگان جنسی است بلکه می تواند در مغز، قلب و عروق هم باشد. برای همین است که وقتی افراد این داروها را می خورند دچار سردردهای شدید و فشارخون های خیلی بالا و درمواردی هم پارگی عروق می شوند. درواقع فرد فقط می خواهد یک رابطه جنسی معمولی برقرار کند اما از آن طرف ممکن است دچار خونریزی مغزی شود و سکته مغزی کند، به خصوص در فردی که بیماری قلبی دارد و از قرص های باز کننده عروق مثل نیتروکانتین استفاده می کند و همچنین در کسانی که انواع تنگی عروق مثل تنگی عروق کرونر قلب، تنگی عروق مغز، تنگی عروق شرایین کلیوی و تنگی عروق اندام تحتانی دارند، مصرف این داروها ممنوع است و عوارض خیلی زیادی دارد. آقایان تادالافیل را بیشتر ترجیح می دهند تادالافیل، سیلدنافیل و واردنافیل هر سه باعث می شوند عروق پرخون شوند و به این ترتیب خون را داخل عضو جنسی کشیده و باعث پرخونی آن می شوند. تادالافیل تاحدودی نسبت به سیلدنافیل تاثیرگذاری بیشتری دارد و به همین دلیل بیشتر توسط آقایان ترجیح داده می شود. از طرفی با مصرف تادالافیل برخلاف سیلدنافیل احتمال دیدن رنگ آبی و سبز به عنوان یکی از عوارض جانبی وجود ندارد. درحال حاضر بیشتر در بازار سیلدنافیل با دوز 50 تا 100 موجود است و ممکن است پزشک از نصف یک قرص 50 میلی گرمی تا دوز 100 میلی گرم را برای بیمار تجویز کند اما بیشتر از آن نباید یک بار در روز استفاده شود زیرا احتمال وقوع عوارض بالا می رود. نکته مهم اینکه مصرف خودسرانه دارو اصلا پیشنهاد نمی شود، علت آن نیز عوارض و ممنوعیت های مصرف دارو است. اینها چه عوارضی دارند؟ از عوارض شایع تر این داروها می توان به سردرد، درد عضلانی، گرفتگی بینی، قرمز شدن پوست صورت و بدن، داغ شدن بدن، مشکلات خواب، احساس ناخوشایند در معده، اسهال و عطسه اشاره کرد. علائم ناشایع تر آن نیز درد مثانه هنگام ادرار، درد شدیدتر در معده، خارش پوستی و حالت گز گز شدن پوست است. بعد از اینها برخی علائم نیز وجود دارند که نادرتر هستند از جمله علائم چشمی، تار شدن دید، دوبینی، درد چشم، خونریزی از چشم، از دست دادن ناگهانی دید در یک یا دو چشم، درد استخوانی، بزرگ شدن سینه ها، درد قفسه سینه، اضطراب، خشکی دهان، کابوس دیدن، مشکل در گویش، گلو درد، دیدن بی دلیل رنگ آبی یا سبز، کاهش شنوایی، از دست دادن ناگهانی شنوایی در یک یا دو گوش، دانه های قرمز پوستی، تب و از دست دادن هوشیاری. مراجعه به اورژانس درصورتی که فرد با مصرف دارو دچار علائم آلرژیک مثل خارش شدید، نفس تنگی و ورم لب و زبان و صورت یا دچار درد قفسه سینه شود، غش کند، ضربان قلبش سریع و نامنظم شود، حافظه اش را از دست بدهد، از لحاظ لمسی دچار حالت بی حسی در ناحیه بازو و پا شود یا به کل یک طرف بدنش بی حس شود، عضو جنسی اش سفت شود و به حالت شلی قبل برنگردد، وزوز گوش پیدا کند یا دچار سرگیجه شدید و تغییرات بینایی و شنوایی شدید و دائم شود، باید سریعا به اورژانس مراجعه کند. تادالافیل را همزمان با ویاگرا نخورید یکی از موارد منع مصرف این داروها حساسیت به دارو است. همچنین افرادی که پزشک فعالیت جنسی را برای شان ممنوع کرده نباید از این داروها استفاده کنند، به خصوص کسانی که به تازگی سکته کرده اند. افرادی که مشکلات قلبی دارند و از داروهایی با ترکیبات نیترات استفاده می کنند مثل داروهای ایزوسورباید یا نیتروگلیسیرین به صورت قرص، کپسول، پماد، چسب های پوستی و ... هرگز نباید همزمان با آنها از این داروها استفاده کنند. علاوه بر این فرد نباید از یک دسته دارویی، 2 دارو را همزمان بخورد، برای مثال نباید تادالافیل و سیلدنافیل را همزمان بخورد. همچنین اگر فرد برای مشکلات جنسی از قبل داروهای دیگری چه گیاهی و چه غیر گیاهی با تجویز یا بدون تجویز پزشک مصرف می کند نباید همزمان با آنها از این داروها استفاده کند، مگر اینکه پزشک صلاح بداند. همچنین افرادی که نسبت به یک داروی دیگر مثل آسپیرین و ... یا غذای خاصی حساسیت دارند باید حتما این موضوع را با پزشک درمیان بگذارند.
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]