واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه اقتصادی- زهرا طوسی - در حالی که ایران در برخی از شاخص های منعکس کننده تولید دانش، در جایگاه مناسبی قرار دارد، اما در کاربردی کردن این دانش در فرایند تولید یا تجاری کردن علم با کاستی هایی مواجه است.براساس گزارش بانک جهانی، ایران در سال 2012 از لحاظ اقتصاد دانش بنیان در میان 146 کشور، بر پله 96 ایستاده است، در میان 20 کشور منطقه نیز رتبه پانزدهم را داریم و این در حالی است که بر اساس سند چشم انداز تا 1404 ایران باید رتبه اول را کسب کند. یکی از مهم ترین شاخص ها برای تبیین وضعیت اقتصاد دانش بنیان، نسبت صادرات کالا با فناوری پیشرفته به کل صادرات صنعتی است. در این زمینه در میان 10 کشور اول جهان چین رتبه نخست را دارد که 500 میلیارد دلار از دو هزار میلیارد صادرات آن مربوط به صادرات کالاهای پیشرفته می شود. در رتبه های بعدی این رده بندی نیز به ترتیب آلمان، آمریکا، سنگاپور و ژاپن قرار دارند و این در حالی است که صادرات صنایع پیشرفته ایران در سال 2012 حدود 350 میلیون دلار بوده که این میزان 02/0درصد کل صادرات کشور را تشکیل می دهد. طبق آمار ارایه شده، هم اکنون 9هزار شرکت دانش بنیان در ایران وجود دارد که قرار است در پایان برنامه پنجم به 20 هزار شرکت برسد. شرکت هایی که با هدف تولید علم و عرضه آن به بازار صنعت سامان می گیرند. علیرضا عربشاهی یکی از مدیران مرکز رشد فناوری است. وی در گفت وگو با خبرنگار ما کمبود سرمایه در گردش برای رشد و توسعه شرکت، نبود برندهای شناخته شده، الزام آور نبودن قانون حمایت از مالکیت فکری، نداشتن ضمانت اجرایی، عدم توجه به خرید از محصولات داخلی را از جمله مشکلات اصلی شرکت های مستقر در مراکز رشد و پارک های علم و فناوری بر می شمارد. وی می افزاید: سوء مدیریت در بازار شامل بازاریابی، تحلیل بازار، فرایند پیچیده دریافت وام های تجاری سازی و اعتبارات بانکی و ناآشنایی واحدهای فناور با قوانین کسب و کار از دیگر موانعی است که در مسیر شرکت های دانش بنیان قرار دارد. با حسن علم الهدایی، رئیس پارک علم وفناوری خراسان رضوی هم گفت وگو می کنم. وی با اشاره به اینکه نرخ رشد علمی ایران 11 برابر متوسط نرخ علمی دنیاست، می افزاید: صادرات محصولات فناورانه با محصولات دیگر متفاوت است، تولید علم یک مقوله است و بحث فناوری و خلق ثروت مقوله دیگری است، این شتاب علمی و رشد شرط لازم هست، ولی کافی نیست، تولید علم، ایده، فناوری، محصول، تجاری سازی، رقابت، خلق ثروت و رفاه عمومی حلقه های به هم پیوسته یک زنجیر هستند و باید اذعان کرد که به رغم بالا بودن تولید علم، ما در تبدیل علم به فناوری و ایده های منجر به تولید محصول که ارزش افزوده بالایی هم دارند، با مشکل مواجه هستیم. رفتار آماتور بانکها با شرکت های دانش بنیان وی می گوید: ریسک بالای سرمایه گذاری و ناآشنا بودن سرمایه گذاران با زمینه های فعالیت این شرکت، مشکل بزرگی برای تأمین سرمایه اولیه ایجاد می کند. علم الهدایی با تأکید بر اینکه روند اعطای تسهیلات به شرکت های دانش بنیان باید روان شود، می گوید: ثروت افرادی که در مراکز دانش بنیان فعالیت می کنند، ایده و فکر آن هاست و بر خلاف بخش صنعت پشتوانه مالی ندارند، این در حالی است که بانک ها هم مراکز دانش بنیان را به رسمیت نمی شناسند و از اعطای تسهیلات به آن ها طفره می روند. هاشم مهذب، مدیر مراکز رشد پارک علم و فناوری خراسان نیز در گفت وگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه موانع متعددی در مسیر تبدیل «علم به ایده» و «دانش به محصول» و فروش آن وجود دارد که باید از آن ها گذر کرد تا تولید محصول مبتنی بر دانش محقق شود، می افزاید: ما بسیاری از مواقع فناوری را داریم، ولی توان تخصصی مدیریت منابع، شناخت رقیب و نیاز بازار را نداریم، بدین معنی که محصول کیفی تولید می کنیم که در بازار متقاضی ندارد، در صورتی که در فرهنگ کسب و کار و تولید و عرضه باید به همه ابعاد توجه کرد. منافع حاصله سهم ایده پرداز یا سرمایه گذار هاشم مهذب با تأکید بر اینکه به لحاظ فرهنگی ضعف در انجام فعالیت های مشارکتی داریم، ادامه می دهد: صاحب ایده تصور می کند که همه منافع حاصل از اجرایی شدن ایده متعلق به اوست و از آن سو سرمایه گذار نیز وزن سرمایه خودش را بیش از آنچه باید تصور می کند و به این شکل با ایده هایی مواجهیم که هرگز عملیاتی نمی شوند. وی بر لزوم حمایت دولت از شرکت های دانش بنیان تأکید می کند و می افزاید: دولت برای راه اندازی مراکز رشد که قابلیت اشتغال برای چندین نفر را دارد، حدود 35 میلیون تومان کمک می کند و از 15 سال پیش تا کنون هم این رقم تغییر قابل توجهی نکرده، در صورتی که ایجاد یک شغل پایدار برای دولت چند برابر این رقم هزینه دارد. وی با اشاره به اینکه مراکز دانش بنیان مشمول قوانین منطقه آزاد اقتصادی هستند، می افزاید: قوانین و مصوبه های متعددی برای فعالیت های اقتصادی مبتنی بر دانش وجود دارد که چون به صورت جزیره و بدون داشتن روح یکپارچه اعمال می شوند، تناسب و هماهنگی با هم ندارند.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]