تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805644733
از این دربی درس زندگی بگیریم / یادداشت ناصر تقوایی درباره بازی پرسپولیس و استقلال
واضح آرشیو وب فارسی:فراخوان نامه: به گزارش هنرآنلاین به نقل از ورزش سه، ناصر تقوایی، از کارگردانان موج نوی سینمای ایران که آثار ماندگار همیشه زبانزد بوده است، هیچ وقت علاقه وافر خود را به فوتبال انکار نکرده و همیشه یکی از ورزشی ترین و البته فوتبالی ترین هنرمندان ایران محسوب می شود. وی در تازه ترین یادداشت خود در روزنامه اعتماد در رابطه با دربی هشتاد و یک، نظر خود را اینگونه بیان کرده است: دلم می خواست صحنه هایی از بازی را نشان ندهم و صحنه هایی دیگر را که چندان به آن ها توجه نمی شود، گزارش کنم. واکنش مخاطب مهم بود و اینکه چطور می شود همه این هیجان را به شکل دیگری نشان داد؛ شکلی اصیل و واقعی. دوست دارم بدانم چه صحنه هایی می تواند تاثیرگذارتر باشد و چه صحنه هایی هیجان انگیزتر. چون بازی فوتبال سراسر جذابیت است و اصلاً تمام فوتبال همین است؛ هیجان. برای آدمی که دنبالش می کند و پیگیر آن است، این هیجان و درام نهفته در یک بازی است که آن را جذاب می کند. تماشاگر، داستان اتفاق هایی را که در متن یک مسابقه ورزشی اتفاق می افتد، دنبال می کند. حالا این بازی می تواند فوتبال باشد یا ورزش دیگر. هر ورزشی، صحنه نمایش است و داستان. حتی مسابقات پینگ پنگ هم می تواند جذابیت های بصری خودش را داشته باشد و هیجان خاص خود را به مخاطبی که دنبال می کند، برساند. فوتبال جمعی تر است. روحیه جمعی دارد و همین روحیه جمعی است که این طور تماشاگر را به دنبال خود می کشاند و این طور مردم از آن استقبال می کنند و درگیر داستانش می شوند. در همین داربی که گذشت، داستان تراژیکی دیدیم. داستان تراژیک از قهرمانی که تا لحظه آخر پیروز میدان بود، اما در دقیقه آخر با یک گل، همه آن پیروزی و قهرمانی را از دست داد. استقلال می توانست قهرمان آن میدان باشد اگر نمی ترسید و با یک گل زده به دفاع پناه نمی برد. قهرمان اگر در همان زمین حمله می ماند، شاید این بازی سرنوشت دیگری داشت. آن طرف میدان هم، پرسپولیس قهرمان داستان خود بود و نشان داد که خواست برای رسیدن به پیروزی، برای رسیدن به یک گل، حتی در لحظات آخر هم جواب می دهد. فشار مداوم، بازیکنان استقلال را خسته کرد و در آن تلاش مداوم برای نگه داشتن پیروزی و گل زده، بالاخره مقاومتش در برابر آن همه فشار شکست و از آنجایی که به جای حمله، دفاع را انتخاب کرده بود، یک انتخاب اشتباه و فشار تیم مقابل، تمام پیروزی را از این تیم گرفت. همین است که فوتبال، صحنه یک نمایش بزرگ می شود. نمایشی که دراماتیک است و حتی مثل همین بازی، می تواند با تراژدی و ناکامی بزرگ قهرمان تمام شود. فوتبال شبیه هر نمایش دیگری می تواند، داستانی برای زندگی باشد. می تواند قصه ای باشد که در ٩٠ دقیقه روایت می شود و با کارگردانی مربی تیم و بازی بازیکنان، درس های بزرگی به ما بدهد. درس هایی که می گوید زندگی، یک مبارزه بزرگ است. گاهی مثل تیم استقلال نباید ترسید و به لاک دفاعی فرو رفت یا مثل تیم پرسپولیس حتی در موقعیت شکست و در لحظه های آخر نباید ناامید شد و باید تلاش بیشتری برای رسیدن به موفقیت داشت. فوتبال به ما یاد می دهد روحیه جمعی داشته باشیم. یاد می دهد از شکست نترسیم. درس پایداری در صحنه نمایش فوتبال، خود را نشان می دهد و با تمام این ها چه کسی می تواند بگوید که فوتبال، داستان ندارد و نمی تواند عنصر نمایشی خوبی برای پیوند مردمان یک جامعه و رسیدن به ارزش هایی باشد که همه داستان ها، نمایش ها و فیلم ها در متن خود روایت می کنند. ما فقط باید ببینیم، گاهی شاد و گاهی غمگین شویم، هیجان داشته باشیم و در نهایت به داستان های نهفته در آن فکر کنیم و درس بگیریم. انتهای پیام/
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فراخوان نامه]
[مشاهده در: www.farakhan.solasi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها