تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869368581
ناصر تقوایی از دربی ۸۱ گفت/ داستان تراژیکی دیدیم
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: ناصر تقوایی از دربی ۸۱ گفت/ داستان تراژیکی دیدیم
سال‌ها پیش و در زمان جام‌جهانی، دلم می‌خواست یک بازی فوتبال را کارگردانی کنم؛ بازی تیم‌ملی ایران با یک تیم دیگر. نه روال این کارگردانی‌های معمول که پخش زنده است و وقایع را دنبال می‌کند.
آفتاب : اعتماد نوشت: ناصر تقوایی: دلم مي‌خواست صحنه‌هايي از بازي را نشان ندهم و صحنه‌هايي ديگر را كه چندان به آنها توجه نمي‌شود، گزارش كنم. واكنش مخاطب مهم بود و اينكه چطور مي‌شود همه اين هيجان را به شكل ديگري نشان داد؛ شكلي اصيل و واقعي. دوست دارم بدانم چه صحنه‌هايي مي‌تواند تاثيرگذارتر باشد و چه صحنه‌هايي هيجان‌انگيزتر. چون بازي فوتبال سراسر جذابيت است و اصلا تمام فوتبال همين است؛ هيجان.
براي آدمي كه دنبالش مي‌كند و پيگير آن است، اين هيجان و درام نهفته در يك بازي است كه آن را جذاب مي‌كند. تماشاگر، داستان اتفاق‌هايي را كه در متن يك مسابقه ورزشي اتفاق مي‌افتد، دنبال مي‌كند. حالا اين بازي مي‌تواند فوتبال باشد يا ورزش ديگر. هر ورزشي، صحنه نمايش است و داستان. حتي مسابقات پينگ‌پنگ هم مي‌تواند جذابيت‌هاي بصري خودش را داشته باشد و هيجان خاص خود را به مخاطبي كه دنبال مي‌كند، برساند. فوتبال جمعي‌تر است. روحيه جمعي دارد و همين روحيه جمعي است كه اين‌طور تماشاگر را به دنبال خود مي‌كشاند و اين‌طور مردم از آن استقبال مي‌كنند و درگير داستانش مي‌شوند.
در همين داربي كه گذشت، داستان تراژيكي ديديم. داستان تراژيك از قهرماني كه تا لحظه آخر پيروز ميدان بود، اما در دقيقه آخر با يك گل، همه آن پيروزي و قهرماني را از دست داد. استقلال مي‌توانست قهرمان آن ميدان باشد اگر نمي‌ترسيد و با يك گل زده به دفاع پناه نمي‌برد. قهرمان اگر در همان زمين حمله مي‌ماند، شايد اين بازي سرنوشت ديگري داشت.
آن‌طرف ميدان هم، پرسپوليس قهرمان داستان خود بود و نشان داد كه خواست براي رسيدن به پيروزي، براي رسيدن به يك گل، حتي در لحظات آخر هم جواب مي‌دهد. فشار مداوم، بازيكنان استقلال را خسته كرد و در آن تلاش مداوم براي نگه داشتن پيروزي و گل زده، بالاخره مقاومتش در برابر آن‌همه فشار شكست و از آنجايي كه به جاي حمله، دفاع را انتخاب كرده بود، يك انتخاب اشتباه و فشار تيم مقابل، تمام پيروزي را از اين تيم گرفت. همين است كه فوتبال، صحنه يك نمايش بزرگ مي‌شود. نمايشي كه دراماتيك است و حتي مثل همين بازي، مي‌تواند با تراژدي و ناكامي بزرگ قهرمان تمام شود. فوتبال شبيه هر نمايش ديگري مي‌تواند، داستاني براي زندگي باشد. مي‌تواند قصه‌اي باشد كه در ٩٠ دقيقه روايت مي‌شود و با كارگرداني مربي تيم و بازي بازيكنان، درس‌هاي بزرگي به ما بدهد. درس‌هايي كه مي‌گويد زندگي، يك مبارزه بزرگ است. گاهي مثل تيم استقلال نبايد ترسيد و به لاك دفاعي فرو رفت يا مثل تيم پرسپوليس حتي در موقعيت شكست و در لحظه‌هاي آخر نبايد نااميد شد و بايد تلاش بيشتري براي رسيدن به موفقيت داشت.
فوتبال به ما ياد مي‌دهد روحيه جمعي داشته باشيم. ياد مي‌دهد از شكست نترسيم. درس پايداري در صحنه نمايش فوتبال، خود را نشان مي‌دهد و با تمام اينها چه كسي مي‌تواند بگويد كه فوتبال، داستان ندارد و نمي‌تواند عنصر نمايشي خوبي براي پيوند مردمان يك جامعه و رسيدن به ارزش‌هايي باشد كه همه داستان‌ها، نمايش‌ها و فيلم‌ها در متن خود روايت مي‌كنند. ما فقط بايد ببينيم، گاهي شاد و گاهي غمگين شويم، هيجان داشته باشيم و در نهايت به داستان‌هاي نهفته در آن فكر كنيم و درس بگيريم.
پي‌نوشت: ناصر تقوايي براي شنيدن صداي آن‌طرف خط، وقت مي‌گيرد تا صداي تلويزيون خانه‌اش را كم كند. آن‌طرف خط صداي استاديوم مي‌آيد و پايان بازي استقلال و پرسپوليس كه از تلويزيون پخش مي‌شود. كارگردان مهجور و باسواد، فوتبالدوست حرفه‌اي است و همين است كه بعد از داربي ٨١ با تقوايي درباره فوتبال حرف زديم .
تاریخ انتشار: ۰۹ آبان ۱۳۹۴ - ۱۶:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها