تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836653859
دلتنگی مادران، محرومیت نوزادان
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
سختی‌های کار زنان در بخش خصوصی دلتنگی مادران، محرومیت نوزادان سمیرا خیلی وقت بود دلش می‌خواست مادر شود. 35 سال داشت و می‌دانست برای مادر شدن دارد دیر می‌شود. همسرش درآمدی کمتر از یک میلیون تومان داشت و خودش نیزمنشی یک شرکت بود و حدود یک میلیون تومان به دست می‌آورد، اما اگر مادر می‌شد ممکن بود کارش را از دست بدهد.
به گزارش جام جم آنلاین ،آنها بسختی پول جمع می کردند که بعد از سال ها بتوانند از خانه برادرشوهر بزرگ ترش بروند و مستقل شوند. خانه قدیمی که به همراه خانواده برادر همسرش در آن زندگی می کردند حتی آنقدر بزرگ نبود که جهیزیه اش را در خود جای دهد، اما چاره ای نبود. در شهرستان خانه ای نیمه کاره داشتند که کم کم با حقوق ماهانه شان آجر به آجر بالا می رفت. حالا که سمیرا بعد از سال ها به آرزویش رسیده بود و مادر شده بود پیش از این که آغوشش به گرمای نوزاد عادت کند از محل کارش پیغام می دادند که چه می کنی؟ بعد از 40 روز برمی گردی یا کس دیگری را به جایت بیاوریم؟ به همین سادگی. هیچ مهم نبود که سه سال سابقه کاری و بیمه داشت. اینجا بخش خصوصی بود. کارش دولتی نبود که مشغول چانه زنی بین شش ماه و نه ماه باشند. اینجا حرف از مرخصی پس از زایمان یک ماهه یا 40 روزه بود. نوزادش خیلی شکننده وکوچک بود. خودش هم هنوز نیروی لازم را به دست نیاورده بود، اما باید تصمیم می گرفت. این کوچولوی تازه وارد خرج داشت. با همسرش نشستند و تصمیم گرفتند. قرار نبود پسرک نو رسیده برای همه چیزهایی که بچه های دیگر داشتند حسرت بخورد. قرار نبود تا ابد در همین خانه بماند و قرار نبود این خانواده به خاطر نداشته هایی که به دست آمدنشان هزینه داشت، از هم بپاشد. پس مادر یک روز صبح وقتی که تازه چهلمین روز زایمانش را پشت سر گذاشته بود، کودک را حسابی شیر داد و در حالی که هنوز لب های نوزاد به دنبال سینه مادر می گشت و دست هایش آغوش او را طلب می کرد، با چشمان گریان مانتو پوشید و کودکش را بوسید و به جاری خود سپرد و از خانه بیرون رفت. در تمام مسیر نمی توانست اشک هایش را کنترل کند، انگار قطعه ای از وجودش در خانه باقی مانده بود. بغض راه گلویش را بسته بود و به قانونی فکر می کرد که دستگاه های دولتی را مکلف یا موظف می کرد که برای مادران مرخصی 9 ماهه در نظر بگیرند و به پدران دو هفته مرخصی بدهند و برای محل کار مهد کودک داشته باشند. به جامعه ای فکر می کرد که نیاز دارد خون تازه ای در رگ های آن دمیده شود و به مادرانی نیاز دارد که بی خیال وضع اقتصادی خود زایمان کنند و با نوزادانشان خوش باشند و به حساب و کتاب خانه فکر نکنند. جامعه ای که حاضر نبود برای مادر بودن امثال او هزینه ای بدهد. او راهی اداره می شد در حالی که مادرانی دیگر هنوز هفت ماه و نیم از مرخصی زایمانشان مانده بود و بعد تازه باید به ساعت شیردهی فکر می کردند. او با خود فکر می کرد نسل بعدی جامعه را کودکانی می سازند که فرزند مادران شاغل در بخش دولتی اند و نسل ما منقرض خواهد شد و با این فکر زهرخند تلخی به گوشه لبش نشست. مادران دارا، مادران ندار مادر بودن و شاغل بودن؛ مادر نبودن و شغل ناپایدار داشتن؛گاه این صفات در دو کفه ترازو قرار می گیرند. تصمیم گیری برای مادران شاغلی که شغلی مطمئن دارند زیاد سخت نیست. آنان اغلب از رفاه بهتری برخوردارند. اگر شما یکی از آنها باشید باردار می شوید، از مرخصی های بارداری حتی بیش از روزهای عادی مرخصی استعلاجی استفاده می کنید و به اندازه کافی زمان دارید در خانه استراحت می کنید. بعد زایمان می کنید و 9 یا 6 ماه به مرخصی زایمان می روید و بعد تا دو سال هم از حق شیردهی استفاده می کنید در حالی که کودکتان در دو قدمی شما در مهد کودک اداره قرار دارد. اما اگر از کسانی باشید که کار برایتان حیاتی است ناچار می شوید به اولین شغلی که برایتان پیش می آید، دودستی چنگ بزنید و آن را نگه دارید. به هر قیمتی، گذشتن از مادر شدن، گذشتن از مرخصی بارداری، گذشتن از شیردهی یا هر چیز دیگر. نرگس مالمیر، کارشناس یکی از مراکز بهداشت می گوید: بیشتر زنانی که از قشر کارگر هستند و در کارگاه های غیرمجاز کار می کنند یا بیمه نشده اند یا حتی بیمه هستند. اما ثبات شغلی ندارند و بدون تخصص و براحتی قابل جایگزینی هستند ناچار می شوند قید مادر شدن را بزنند یا اگر بسیار علاقه مند به بچه دار شدن باشند ناچار می شوند کودکانشان را خیلی زود از شیر بگیرند و گاه از کار انصراف می دهند که خود دردسرهای بیشتری برایشان دارد. وی می افزاید: برخی از این افراد در مراجعه به مرکز درخواست می کنند قرصی به آنها معرفی کنیم که شیرشان زودتر قطع شود و از مشکلات نوزادشان برای استفاده از شیر خشک می گویند. آنها اغلب چاره ای ندارند جز این که قبل از شش ماه به سر کار برگردند تا به قول خودشان آب باریکه ای که دارند را از دست ندهند، اما این روند لطمه بزرگی به سلامت کودکانی می زند که گاه فقط دو ماه از شیر مادر تغذیه شده اند. دوشیدن شیر برای مادران کار ساده ای نیست و خیلی از مادران به خاطر زخم شدن نوک سینه از آن منصرف می شوند و به شیر خشک بسنده می کنند. مرخصی زایمان زنان شاغل در دولت دهم بحث افزایش مرخصی زایمان به 9 ماه مطرح شد و پس از تصویب در مجلس مصوبه به دلیل بار مالی آن با مخالفت شورای نگهبان مواجه شد. پس از آن مجلس در اصلاحیه ای عبارت «مکلف» را به «مجاز» تغییر داد و دستگاه ها را مجاز دانست با توجه به ظرفیت مالی خود به کارمندان مرخصی 9 ماهه زایمان بدهند که شورای نگهبان نیز با این اصلاحیه موافقت کرد. اما برای بسیاری از زنان این توقع و حق، مایه دردسر شد. براساس آمارهای سازمان تأمین اجتماعی طی 18 ماه از میان 145 هزار زنی که از مرخصی 6 ماهه زایمان استفاده کرده بودند، 47 هزار نفر آنها پس از بازگشت به کار اخراج شدند. این در حالی است که از آمار زنانی که بدون استفاده از مرخصی زایمان خیلی زود به سر کار خود بازگشته اند آماردقیقی در دست نیست. با این شرایط به نظر می رسد این قانون ضمانت اجرای دقیقی ندارد و نظارت درستی روی آن اعمال نمی شود که این مساله مشکلاتی را برای زنان شاغل، بخصوص زنان شاغل در بخش خصوصی به وجود آورده است. سهیلا مروی مادر دو کودک می گوید: من حس ناخوشایندی در مورد صحبت هایی دارم که حمایت از مادران شاغل را مطرح می کند در حالی که ما در بخش خصوصی، هم شاغلیم و هم مادر بی این که کسی به فکرمان باشد یا نظارتی بر اجرای حقوق و تکالیف کارگر و کارفرما وجود داشته باشد. مادران بخش دولتی از حق مهد کودک، شیردهی و مرخصی 9 ماهه زایمان و مرخصی پدران برخوردارند، اما ما در بخش خصوصی یک روز هم نمی توانیم پست خود را ترک کنیم و مرخصی های معمولی را هم بسختی استفاده می کنیم. می خواهم بپرسم مگر ما مادر نیستیم و فرزندان ما کودکان این جامعه نیستند؟ چرا کسی به فکر ما نیست. حتی اگر شکایت کنیم کار خود را از دست می دهیم. مادر و همسر نمی خواهیم نیمه رانده شده؛ این عنوان نیمی از زنان جویای کار است که کمتر فرصت شغلی به دست می آورند زیرا آنها مادر و همسر هستند. اگر نگاهی به آگهی های استخدام بیندازید به این حقیقت پی می برید. نوید آقازاده که یک شرکت تبلیغاتی را مدیریت می کند، می گوید: ما تعداد زیادی ویزیتور خانم داریم، اما شرط استخدام، مجرد بودن است. وقتی دلیلش را می پرسم، می گوید: مجرد ها تنها با پدر خود درگیر هستند که چقدر اجازه دارند در محل کار بمانند و کی باید برگردند، اما زنان متاهل باید زود به خانه برگردند که نظافت کنند و شام بپزند و گاه همسر و فرزندشان مریض است و مرخصی می خواهند. نمی توانند اضافه کاری کنند و اگر باردار شوند دیگر نمی توانند به کار ادامه دهند و باید یک نیروی جایگزین بیاوریم. ما نیز از ابتدا ترجیح می دهیم مجرد استخدام کنیم و اگر متاهل شوند پس از پنج ـ شش ماه نیرویی جدید جایگزین می کنیم. این تفکر که در میان کارفرمایان کم نیست، یک تفکر ضد خانواده در الگوهای اشتغال است که باید مسئولان برای تعدیل آن و حمایت از کارگر و کارفرما توامان فکر مناسبی داشته باشند تا هم زنان متاهل نیازمند از فرصت اشتغال و مادر شدن بهره مند شوند و هم کارفرما طی مدت مرخصی متضرر نشود ضمن این که جایگاه شغلی کارمند نیز محفوظ باشد. مادامی که زنان به خاطر وضعیت نامناسب اقتصادی ناچار به کار کردن باشند، با وضعیت مشابه با مردان حقوق کمتری دریافت کنند و به دلیل مادر شدن اخراج شوند دست کم در بخش خصوصی نمی توان به افزایش جمعیت امید بست و این توقع نیاز به راهکارهای قانونی و ضمانت های اجرایی و اهرم های قوی نظارتی دارد. زهره زیارتی ضمیمه چاردیواری
دوشنبه 4 آبان 1394 ساعت 09:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها