واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بعد از عاشورا روزنامه عصر مردم چاپ شیراز طی یادداشتی به قلم محمد عسلی مدیر مسئول و صاحب امتیاز این روزنامه با عنوان "بعد از عاشورا " ضمن تشریح وضعیت حماسه حسینی و پرداختن به مظلومیت شهدای کربلا ، از میزان اثر پذیری و درس گرفتن از اخلاق و سیره این شهدا پس از دهه محرم سخن بمیان آورده است .
عسلی در یادداشت خود آورده است : عاشورا هر سال با خود فرهنگی دارد همه گیر و همه فهم به صورت و در معنی فقط خواص به عمق آن آگاه می شوند و خواص تر فلسفه ماندگاری آن را درک می کنند.اما آنچه در این میانه تمامی مظلومیت شهدای کربلا را بازگو می کند، همان رابطه دل است و فطرت که ظلم و ستم را برنمی تابد و هر انسانی به هر دین و آیینی نسبت به آن یعنی ستم و ستمگری و ستمدیدگی عکس العمل نشان می دهد.گریه هر چند از سوز دل برمی آید همانند آبی است که بر روی آتش ریخته می شود، اما این آتش چنان شعله ور و پابرجاست که هیچ گریه ای به هر میزان نمی تواند آن را خاموش کند اگر باور عاشوراییان در حد نوری از روزنی کوچک بر دل ها می تابد حداقل برای یکسال بیمه می شویم که آزادی و عدالت و در مقابل آن استبداد و بی عدالتی را درک کنیم و از یکدیگر تمیز دهیم.اگر بپذیریم که نهضت امام حسین (ع) هم دین و هم مذهب را بیمه کرد، یعنی مفهوم و جوهره دین را از حاشیه ها و پیرایه ها بیرون آورد و خرافه و تعصبات کورکورانه را به یک سو نهاد و اخلاص در دین را به نمایش جهانی درآورد و آنگاه خاصیت و جوهره دینداری و راه و روش آن را درمی یابیم و عمل به آن را وجهه همت قرار می دهیم.بعد از عاشورا باید در تعاملات اجتماعی غور کرد، میزان گناه و تخلف و جرم را در طول یکسال اندازه گرفت و عاشوراییان عزادار را اعم از سینه زن، زنجیرزن، سخنران، روضه خوان و مداح و تعزیه گردان ها را در اعمال و رفتار زیر ذره بین برد و به این نتیجه رسید که تأثیرپذیری در نهضت امام حسین (ع) و رفتار یاران واقعی و امتحان داده اش تا چه حد و حدودی بوده، آنگاه گفت: همه کسانی که به نوعی خود را در عزای امام حسین (ع) سهیم کردند به پاسداشت دین و مذهب بیش از پیش مفید شده و در اصلاح رفتار و گفتارشان کوشیده اند، اما اگر در به همان پاشنه سابق بگردد که فقط اقلیتی در آنچه که گفته و ابراز کرده اند مفید و مطیع اند، آنگاه باید گفت فقط به صورت مسئله توجه شده و به حل آن اهتمام نشده است.شیعه پیرو امام حسین (ع) می باید درک واقعی از آزادی و حریت، جوانمردی و امانتداری، صداقت و راست کرداری داشته باشد و این درک را به مرحله عمل که مقدمه ای برای ورود به صراط مستقیم است ببرد.همگان حتی کم سوادان هم می دانند که نکوسیرتی و پارسایی نه در گفتار و شعار، بل در اعمال و کردار باید دید تا آثار و اثر خود را بگذارد.هر چند مصیبت های ائمه و شهادت آنها با چرخشی که در مناسبت های تاریخی همراه است پیوسته همه ما را به یاد امام حسین (ع) و مظلومیت او و یارانش می اندازد و ما را به سوگ می نشاند، اما این سوگ و نوع برخورد با آن بیشتر جنبه صوری دارد و متأسفانه کمتر شاهد رعایت اهداف ظریف وقایع محرم و پندآموزی از آن هستیم و بیشتر به یک روش سنتی و تکراری اما با شور و احساسات بیشتری بروز می یابد.به عنوان مثال امام حسین (ع) و یارانش برای نشان دادن اهمیت نماز، زیر رگبار تیرهای دشمن خونی به نماز ایستادند. شیعیان طرفدار امام حسین (ع) و پیروان گریبان چاک آن حضرت می باید سر وقت برای اقامه نماز در مساجد یا خانه آماده باشند. دروغ و ریاکاری و حیله و دغل بازی در رفتار و افکارشان راه نیابد، عشق به الوهیت و آفریدگار زاد و توشه راهشان باشد، از ستم و ستمگری، دزدی و جنایت و تخلف به دور باشند و همانند پیشوایشان امام حسین (ع) که در غم مظلومیت او به سر و سینه می زنند در عقیده و جهاد پایبند و مصمم باشند که اگر چنین شود، جامعه ای آرمانی، پاک و سالم و مصون از هر تعرضی خواهیم داشت، خواه این تعرض سخت افزاری باشد یا نرم افزاری، جنگ نظامی و گرم باشد یا جنگ نرم. تهاجم فرهنگی باشد یا تهاجم کورکورانه و متعصبانه از نوع داعشی و طالبانی و یا وهابی. هیچکدام راه به جایی نمی برند. اما اگر چنین نباشد جامعه چون سیبی شکیل و زیباست که از درون پوسیده اما برونش سالم و زیبا به نظر می رسد.بعد از عاشورا هرکس می باید صندوقچه و قلک پس انداز خود را بگشاید و به شمارش میزان تأثیرپذیری از نهضت امام حسین (ع) بپردازد و آن پس انداز را در جای خود و بموقع هزینه کند و دیگران را نیز در آثار و برکات آن سهیم و شریک نماید.بعد از عاشورا عاشقی و شیفتگی خود راه می نماید و به دل ها گرمی و نور می دهد، امید و تحقق آرزوها محصول همین عاشقی و شیفتگی است، محصول همین احساسات پاک و بکری است که از فطرت می جوشند و می خواهند خاصیت الهی خود را بروز دهند. آن آتش دلی که چون خم می در جوش و خروش است، گاه آنقدر صبورانه است و با معنی که چونان گلی در ریشه برای شکوفایی آرام، آرام حرکت خود را از ریشه تا ساقه و از ساقه تا شاخه و برگ ادامه می دهد و با سرما و گرما مبارزه می کند تا سر بر آسمان ساید و از نور و حرارت خورشید مایه گیرد تا به رنگ و عطر و بو بنشیند.باور آدمی به خالق نیز همانند سیر رویش گل است که از قوه به فعل می رسد و عطر و بوی عاشورا از همین حرکت بیرون آمده، امید که بتوانیم قابلیت های فطرتمان را بروز دهیم و در صراط مستقیم حرکت کنیم که هدف اصلی نهضت عاشورای امام حسین (ع) و دیگر شهدای کربلا بوده است.ک/15054
04/08/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]