واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بررسی امضای قرارداد تجاری ترانس پاسیفیک چندی پیش امضای قرارداد تجاری ترانس پاسیفیک بازتاب گستردهای در میان رسانههای مختلف سراسر دهکده جهانی داشت و بسیاری را پس از هشتسال مذاکرات گسترده شگفتزده کرد.
هرچند اجرایی شدن کامل این پیمان بزرگ منوط به تصویب آن در مجالس قانون گذاری کشورهای عضو است اما در همین ابعاد نیز بسیاری از تحلیلگران امضای این قرارداد تجاری بین المللی را پیروزی بزرگی برای دولت فعلی آمریکا دانسته و گروه دیگر آن را پایان سلطه اقتصاد چین برمنطقه عنوان کرده اند؛ در حالی که برخی از اخبار بیانگر آن است که موازنه تجاری با امضای این قرارداد شکل دیگری میان آمریکا و چین به خود گرفته و باید درآینده شاهد تحولات گسترده تری نسبت به حضور اقتصادی دو رقیب دیرینه خواهیم بود. ترانس پاسیفیک چیست؟ پیمان ترانس پاسیفیک (TPP) در واقع قراردادی تجاری بزرگ تر از معاده تجارت آزاد شمال آمریکا، میان این کشور و ژاپن بوده که اکنون ده عضو دیگر در این پیمان که منطقه ای آزاد برای تجارت ایجاد خواهد کرد درآن شرکت دارند. نکته مهم در این قرارداد این است که اکنون 40 درصد از کل تولیدات دنیا در کشورهای عضو این پیمان روانه بازارهای مصرف می شود و در مجموع 26درصد تجارت بین المللی را به خود اختصاص داده است هرچند براساس مستندات موجود حجم معادلات اقتصادی میان کشورهای عضو این پیمان قبل از اجرایی شدن آن 5/1 تریلیون دلار در کالا و 242 میلیارد دلار در بخش خدمات است. کارشناسان اقتصادی و تحلیلگران بازار در این زمینه معتقدند جمعیت نزدیک به هشتصد میلیون نفری در این منطقه آزاد می تواند آنچنان گردش منابع مالی را در میان کشورها رونق ببخشد که قدرت های اقتصادی نوظهوری مانند چین و هندوستان ناخودآگاه مجبور به پیروی از آن خواهند شد. این درحالی است که اجرایی شدن معاهده ترانس پاسیفیک نه تنها محدودیت های تجاری اعمال شده بر روی هزاران کالا از محصولات دارویی آمریکا گرفته تا فرآورده های لبنی نیوزلند، برنج ژاپن و سرامیک ویتنام را شامل می شود، بلکه در ابعادی وسیع تر به دولت واشنگتن کمک خواهد کرد قوانین تجارت جهانی را در یکی از استراتژیک ترین مناطق دنیا بازنویسی کند. بیشترین بهره در کدام صنایع؟ ادوارد الدن، تحلیلگر اقتصادی در این زمینه گفت: با توجه به حجم تجاری میان کشورهای یاد شده در این پیمان اقتصادی، مهم ترین امتیاز آن می تواند در شرکت های دانش بنیان متبلور شود به صورتی که دور از ذهن نیست اگر برنده واقعی این قرارداد را شرکت های فناوری اطلاعات بدانیم. الدن در ادامه افزود: اگر به پیشینه ارتباط تجاری میان شرکت های دانش بنیان یا همان شرکت های فناوری اطلاعات میان اعضای این قرارداد تجاری توجه داشته باشیم گاهی اوقات موانع و سختگیری های موجود باعث شده تا حجم واقعی و توان اصلی آنها در گردش مالی نادیده گرفته شده و کم اهمیت جلوه کند، بنابراین با برداشته شدن موانع موجود سریع ترین صنایعی که می توانند رشد قابل ملاحظه ای به خود ببینند همین شرکت ها خواهند بود و در پی آنها صنایع دیگر رونق خواهند داشت. این تحلیلگر اقتصادی با اشاره به مفاد این قرارداد تصریح کرد: براساس این موافقت نامه مشکلات و قوانین غیرکاربردی گمرکات کشورهای امضاکننده در جهت تسهیل شرایط تجاری حذف خواهد شد و از این پس تکنولوژی، صنایع خودرویی و محصولات شیمیایی به سادگی میان اعضا رد و بدل خواهد شد. وی که امضای این قرارداد را به عنوان پیروزی بزرگ دولت اوباما می داند گفت: اگر از ابعاد اقتصادی اجرایی شدن این قرارداد کمی دور شویم درخواهیم یافت این قرارداد می تواند سلطه اقتصادی چین به عنوان رقیب دیرینه اقتصاد بزرگ آمریکا را زیرسوال برده و زمینه افول آن در این منطقه را کاملا مهیا کند. منابع: Bloomberg، France 24
 
دوشنبه 4 آبان 1394 ساعت 05:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]